Coldplay @ Emirates Stadium, Λονδίνο, 04/06/12

Μέσα σ' ένα εορταστικό τετραήμερο γεμάτο από ατελείωτες εκδηλώσεις και συναυλίες για την 60ή επέτειο της Βασίλισσας στον Βρετανικό θρόνο, υπάρχει μια μπάντα που καταφέρνει να κάνει τρεις sold out βραδιές στο Emirates Stadium (Παρασκεύη, Σάββατο και Δευτέρα). Φυσικά ο λόγος για τους Coldplay που με σχεδόν 60.000 κόσμο τη βραδιά δείχνουν πως παραμένουν μακράν μια από τις πιο δημοφιλείς και εμπορικά επιτυχημένες μπάντες στη Βρετανία.

Με ένα τουρ που ξεκίνησε τον Οκτώβρη και περιλαμβάνει 83 ημερομηνίες σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μέση Ανατολή, Ευρώπη και Βρετανία. Με εμφανίσεις στα μεγαλύτερα φεστιβάλ στον κόσμο και με το Mylo Xyloto να γίνεται το πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ τους που φτάνει την κορυφή στην Βρετανία. (Κάτι που έχει επιτευχθεί μόνο από τους Beatles και τους Oasis στο παρελθόν) μπορεί κανείς να πει πως είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη εν ενεργεία βρετανική pop-rock μπάντα και αν μη τι άλλο το live τους προκαλεί ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.



Ο καιρός είναι πολύ καλός και η βροχή, η οποία ήταν αρκετά έντονη τις προηγούμενες μέρες, έχει σταματήσει. Κατά τις 17:00 οι πόρτες ανοίγουν και κατά την είσοδο μάς δίνονται ειδικά περικάρπια, τα λεγόμενα Xylobands, τα οποία όπως μας ενημέρωσαν είναι μέρος του σόου και ενεργοποιούνται ασύρματα σε συγκεκριμένα τραγούδια. Αξίζει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο gadget είναι εμπνεύσεως Coldplay και πρόκειται ουσιαστικά για ειδικές LED λάμπες με ασύρματο πομπό, ένα ψιλοέξυπνο προϊόν που προωθείται και για συναυλίες άλλων καλλιτεχνών.
Κατά τις 18:00 η αρένα έχει ήδη γεμίσει και ο κόσμος δείχνει αρκετά κεφάτος έχοντας ήδη αρχίσει να τραγουδάει τραγούδια των Coldplay και όχι μόνο. Στις 18:45 και χωρίς καμία καθυστέρηση ξεκινάει το support με την Rita Ora, μια τραγουδιστρία που έχει γίνει κυρίως γνωστή για τα φωνητικά της στην επιτυχία του Βρετανού dubstep παραγωγού Dj Fresh, να ερμηνεύει τα δυο-τρία γνωστά της τραγούδια.Το live της δεν ήταν κακό και η μίξη ηλεκτρικής κιθάρας και beat είχε ένα ενδιαφέρον, αλλά μέχρι εκεί. Στη συνέχεια ανεβαίνει στην σκηνή η Robyn, παίζοντας ένα περίεργο κράμα ηλεκτρονικής pop. Η παρουσία της ήταν πραγματικά αρνητική με τραγούδια και ήχο αρκετά ενοχλητικό στα αυτιά μας, ενώ η αντίδραση του κοινού ήταν τελείως ψυχρή. Σε μια χώρα που είναι γεμάτη από νέες μπάντες και φρέσκους ήχους, είναι ανεξήγητο το πώς επιλέχθηκε αυτή η τραγουδίστρια για support στους Coldplay.



Στη συνέχεια κάνει την εμφάνιση του το crew για να προετοιμάσει τη σκηνή, η οποία αποτελείται από πέντε μεγάλες κυκλικές οθόνες, ενώ ακριβώς από πίσω υπάρχουν τεράστια πανό που κάλυπτουν τις κερκίδες από πάνω μέχρι κάτω με graffiti εμπνευσμένο από το Mylo Xyloto.
Στις 20:45 έρχεται επιτέλους η ώρα και από τα ηχεία ακούγεται το "99 Problems" του Jay-Ζ. Mόλις τελειώνει, τα φώτα σβήνουν και αρχίζει να παίζει το anthem από το "Back Τo Τhe Future" μέσα σε ένα εκπληκτικό laser show που σε κάνει να νομίζεις πως θα σκάσει μύτη και η Ντελόριαν με τον Michael J. Fox. Ο κόσμος ζητωκραυγάζει και οι Coldplay κάνουν την εμφάνιση τους ξεκινώντας κατευθείαν με την εισαγωγή του "Mylo Xyloto" και το 80s αισθητικής "Hurts Like Heaven". Τα ειδικά περικάρπια ενεργοποιούνται δημιουργώντας μια αληθινά φανταστική και πολύχρωμη ατμόσφαιρα μέσα στο στάδιο και κάνοντας όλους να αισθανθούν ότι είναι μέρος του σόου. Το τέλος του τραγουδιού συνοδεύεται από χρωματιστά πυροτεχνήματα που έρχονται για να απογειώσουν τελείως την διάθεση του κόσμου και να τον προετοιμάσουν για ένα τρελό πάρτυ. Ο ήχος είναι εξαιρετικός και ο Chris Martin δείχνει να είναι σε τρελά κέφια. Αφού καλοσωρίζει τον κόσμο, δηλώνει πως οι προηγούμενες δύο συναυλίες ήταν απλώς η πρόβα για να αποδώσουν τέλεια στην τρίτη και τελευταία.



Επόμενο τραγούδι το "In My Place" και κανόνια αρχίζουν να εκτοξεύουν ατελείωτο κονφετί σε όλο το στάδιο. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι εκπληκτική και ο κόσμος τραγουδάει συνεχώς. Αμέσως ακολουθεί το "Μajor Minus" από το "Mylo Xyloto" και το "Lovers In Japan" από το "Viva La Vida", όπου κάνουν την εμφάνισή τους μεγάλες πολύχρωμες λαστιχένιες μπάλες ζωγραφισμένες στα χρώματα του άλμπουμ, προκαλώντας περαιτέρω ενθουσιασμό.

Στη συνέχεια ο Chris Martin κάθεται στο πιάνο καθώς έχει έρθει η ώρα για την πρώτη μπαλάντα της βραδιάς, το "Scientist". Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού δημιουργείται ένα πολύ ωραίο sing-along με τον κόσμο να φωνάζει «Nobody said it was easy» και τον Chris στο τέλος εμφανώς ικανοποιημένος να δηλώνει ότι έχουμε τους καλύτερους fans. Ακολουθεί το πιο 90s rock αποχρώσεων "Yellow", με τον κόσμο να το απογειώνει και στη συνέχεια του κομματιού έρχεται το ξέσπασμα με όλη την μπάντα και κυρίως τον πολύ καλό Jonny Buckland ο οποίος χαρίζει ένα ωραίο solo.



Με το "Violet Hill" και το ατμοσφαιρικό και αρκετά αλλαγμένο "God Put A Smile Upon Your Face" κλείνει το πρώτο set στην κεντρική σκηνή και μετακομίζουν στην δεύτερη κοντά στο κέντρο της αρένας. Πρώτο τραγούδι το "Princess Of China" με την Rihanna να «συμμετέχει» στα φωνητικά μέσα από τις οθόνες. Ωραίο κομμάτι αλλά δεν δειχνει να εντυπωσιάζει, ίσως λόγω του προηχογραφημένων φωνητικών. Στη συνέχεια ο Chris Martin ξανακάθεται στο πιάνο για να μας πει το πολύ ήρεμο "Up In Flames" από το "Mylo Xyloto" και εν συνεχεία ένα πολύ όμορφο κομμάτι, που σπανίως παίζουν, το "Warning Sign" και το οποίο δείχνει να ευχαριστεί κυρίως τους φανατικούς οπαδούς της μπάντας.

Επιστροφή στην κεντρική σκηνή με άλλο ένα κομμάτι από το "Mylo Xyloto", το "Don't Let It Break Your Heart", το οποίο για κάποιο λόγο δείχνει να αρέσει πολύ στον κόσμο. Στο τέλος του κομματιού κάνουν την είσοδό τους δύο μεγάλα τύμπανα για να ακολουθήσει το "Viva La Vida" το οποίο, όπως ήταν αναμενομένο, προκαλεί έναν μικρό παροξυσμό με τον Chris Martin να χοροπηδάει στην σκηνή και με το χαρακτηριστικό sing-along του κόσμου να συνεχίζεται για αρκετή ώρα μετά το τέλος του κομματιού.



Πλέον ο ήλιος έχει πέσει και έχει έρθει η ώρα για το "Charlie Brown" με τα περικάρπια να ενεργοποιούνται ξανά κυριολεκτικά ζωντανεύοντας τον στίχο «we'll be glowing in the dark». Η ατμόσφαιρα είναι κάτι παραπάνω από μαγική και ο κόσμος δείχνει να απολαμβάνει κάθε στιγμη. Στη συνέχεια κάνουν την εμφάνισή τους μεγάλα LED μπαλόνια σε διάφορα σχήματα δεξιά και αριστερά της σκηνής καθώς έχει έρθει η ώρα για το "Paradise", του πιο επιτυχημένου τους single από το τελευταίο άλμπουμ. Ως αναμενόμενο, δημιουργείται το απαραίτητο sing-along για πολλοστή φορά και το κυρίως σετ τελειώνει με τους Coldplay να αποχωρούν από την σκηνή.



Ο κόσμος τους καλεί συνεχώς και λίγα λεπτά αργότερα εμφανίζονται ξανά, αλλά αυτή την φορά σε μία τρίτη σκηνή στο πίσω δεξιά μέρος της αρένας, ευχαριστώντας έτσι και αυτούς που δεν είχαν την τύχη να είναι μπροστά. Στη σκηνή βγαίνει πρώτος ο Chris Martin όπου υπόσχεται πως θα υπάρξει και πέμπτο μέλος που θα τραγουδήσει μαζί τους και ξεκινάει να παίζει μόνος του με μια ακουστική κιθάρα το "Us Against The World". Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού αρχίζουν να εμφανίζονται σταδιακά ένα ένα τα μέλη της μπάντας με τελευταίο να ανεβαίνει στη σκηνή τον guest έκπληξη, Simon Pegg (διάσημος Βρετανός ηθοποιός, πρωταγωνιστής του "Shaun Of The Dead"), ο οποίος τους συνοδεύει με φυσαρμόνικα! Ο Pegg έχει δηλώσει μεγάλος φαν της μπάντας και ο Chris δεν μπορούσε να μην τον καλέσει. Από την άλλη, να πω την αλήθεια περίμενα κάποιο καλύτερο guest. Με τον Simon Pegg στη φυσαρμόνικα παίζουν το "Speed Of Sound", το οποίο όμως δεν ακούγεται καλό και μάλλον ατυχής μπορεί να θεωρηθεί η συνεργασία επι σκηνής. Με το τέλος του τραγουδιού, η μπάντα φεύγει για να επιστρέψει στην κεντρική σκηνή για το encore, ενώ ο Simon Pegg αποχαιρετάει τον κόσμο.



Ο Chris Martin ξανακάθεται στο πιάνο και ακούγονται οι πρώτες νότες του "Clocks", την μεγαλύτερης ίσως επιτυχίας τους όπου προκαλεί έναν μικρό χαμό. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, ο Chris αλλάζει λίγο τον στίχο για να τραγουδήσει "Rolling In The Deep" κλείνοντας το μάτι έτσι στην Adele που είναι στις κερκίδες! Ακολουθεί το πολύ συναισθηματικά φορτισμένο "Fix You" με το ξέσπασμα στο δεύτερο μισό του τραγουδιού και χρωματιστά πυροτεχνήματα να το συνοδεύουν για να φτάσουμε στο τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, "Every Teardrop Is A Waterfall", όπου δίνει το έναυσμα για τρελό χορό. Η μπάντα αποχαιρετάει τον κόσμο και, αν και η απαίτηση για δεύτερο encore είναι εκκωφαντική, η συναυλία τελειώνει διαρκώντας έτσι μία ώρα και 45 λεπτά.



Για να είμαι ειλικρινής όταν είσαι η πιο δημοφιλής μπάντα στη Βρετανία, παίζεις το τρίτο sold out στην έδρα σου μπροστά στο κοινό σου το οποίο απαιτεί μανιωδώς την παραμονή σου, ίσως πρέπει να βγεις και να παίξεις ένα-δύο ακόμη τραγούδια και να τους τιμήσεις. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το live ήταν πολύ δυνατό με μια μπάντα σε τρελά κέφια, με ένα εκπληκτικό σόου το οποίο έδενε ωραία και υποστήριζε πολύ καλά τη μουσική και με ένα κοινό που συμμετείχε από την αρχή μέχρι το τέλος.

Στον δρόμο για το μετρό δημιουργείται ένα πολύ ωραίο σκηνικό, όπου δεκάδες χιλιάδες κόσμου έχει πλημμυρίσει την γύρω περιοχή, τραγουδώντας το "Viva La Vida" και τους κατοίκους απορρημένους να κοιτάνε από τα παράθυρα των σπιτιών τους. Τελικά, οι Coldplay κατάφεραν να μας χαρίσουν μια πολύ έντονη και όμορφη εμπειρία που θα τη θυμόμαστε για αρκετό καιρό και στο τέλος της ημέρας αυτό είναι που μετράει.

Απόστολος Τζουβάρας

Setlist:

Κεντρική Σκηνή:
Back Τo Τhe Future Theme (intro)
Mylo Xyloto
Hurts Like Heaven
In My Place
Major Minus
Lovers in Japan
The Scientist
Yellow
Violet Hill
God Put A Smile Upon Your Face

Δεύτερη Σκηνή:
Princess Of China
Up In Flames
Warning Sign

Κεντρική Σκηνή:
Don't Let It Break Your Heart
Viva La Vida
Charlie Brown
Paradise

Tρίτη Σκηνή:
Us Against the World
Speed Of Sound (με τον Simon Pegg)

Encore στην Κεντρική Σκηνή:
Clocks
Fix You
M.M.I.X
Every Teardrop Is A Waterfall

Φωτογραφίες: Απόστολος Τζουβάρας