«7»: Το ποδόσφαιρο στον κινηματογράφο

Μιας και πάμε Βραζιλία!

Από τους Λουκιανό Κοροβέση, Βασίλη Σπανό, Γιάννη Χυτήρογλου, 02/06/2014 @ 12:32
Σύνθημα βρήκαμε. Την 23άδα την βρήκαμε. Και ταινίες για το ποδόσφαιρο ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε τόσες πολλές. Ο λόγος; Στην Αμερική, το «soccer» είναι πολύ λιγότερο δημοφιλές από το «football» και έτσι το Hollywood δεν έχει ασχοληθεί όσο θα έπρεπε με το λαοφιλές άθλημα που θα δοξαστεί τις επόμενες μέρες στην Βραζιλία. Φυσικά, καθώς το ίδιο δεν συμβαίνει για τον υπόλοιπο κόσμο, το παρόν ποδοσφαιρικό εφτάρι ήρθε για να καταγράψει όλες εκείνες τις ταινίες που έγιναν για να δοξάσει ο κινηματογράφος εκείνες τις μεγάλες στιγμές που σφυρηλατούν τις σχέσεις, χαλυβδώνουν ομάδες και οδηγούν προς την νίκη, καθώς και όλες τις ανθρώπινες ιστορίες γύρω από την «στρογγυλή θεά». Μετά την λίστα της εθνικής ομάδας, ιδού και 7 ποδοσφαιρικές ταινίες που μπορούν να σας «προθερμάνουν» μέχρι την μεγάλη πρεμιέρα! Καλή θέαση και προσοχή στις διατάσεις!




1. Escape Τo Victory (1981)



Σε μια από τις τελευταίες του ταινίες, ο σπουδαίος John Huston διασκεύασε την ιστορία των παικτών των Δυναμό / Λοκομοτίφ Κιέβου οι οποίοι νίκησαν σε ένα ιστορικό ματς μια επίλεκτη Γερμανική ομάδα, το 1942! Η ταινία προκάλεσε πολύ συζήτηση την εποχή της, κυρίως λόγω του all star ensemble cast που περιλάμβανε τους Sylvester Stallone, Michael Caine, Max von Sydow, Daniel Massey αλλά και τους Bobby Moore, Werner Roth, Kazimierz Deyna και τον μεγάλο Pele στην ίσως πιο αξέχαστη σκηνή της ταινίας! Μια ομάδα κρατουμένων εναντίων μιας επίλεκτης ομάδας των Ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε ένα ποδοσφαιρικό ματς δίχως αύριο, οργανώνει παράλληλα και την απόδρασή της κατά την διάρκεια του αγώνα! Από τις πιο κλασικές και πολυσυζητημένες ταινίες του είδους, το "Escape To Victory" είναι η κατεξοχήν πρώτη ταινία που έρχεται στο μυαλό του καθενός, όταν μιλάμε για ποδοσφαιρικές ταινίες! Κερδίζει στα σημεία όλα τα κλισέ που εμπεριέχει λόγω του Huston και του cast της, ενώ παραμένει το ίδιο αγωνιώδης και γεμάτη σασπένς, παρά τα 33 χρόνια που κουβαλάει στη πλάτη της!

Trailer

B.Σ.



2. Fever Pitch (1997)



Ο Nick Hornby εκτός από λάτρης της μουσικής είναι και Οπαδός της Arsenal και έτσι η ταινία "Fever Pitch" βασίζεται στο εν μέρει αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Ο Πυρετός Της Μπάλας". Τo ποδόσφαιρο λειτουργεί ως αφορμή για το δέσιμο ενός πατέρα με το γιο του και γίνεται η εμμονή του πρωταγωνιστή δασκάλου Colin Firth που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην αγάπη του για την «oh so boring Arsenal - πολύ πριν την εποχή του Βενγκέρ» και τον έρωτα του για μία συνάδελφο του που μισεί το ποδόσφαιρο. Όλα θα κριθούν στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, με την κραταιά Λίβερπουλ. Αλήθεια, τι συμβαίνει λοιπόν όταν ένας άνδρας αγαπά μια γυναίκα αλλά λατρεύει 11 άνδρες; Κλου της ιστορίας, το μποξεράκι του Firth στα χρώματα των Gunners.

Trailer

Γ.Χ.



3. Mean Machine (2001)



Η αγγλική ποδοσφαιρική κωμωδία του 2001, πέρα του ότι αποτελεί και ένα άτυπο reunion του μεγάλου μέρους του cast των "Lock, Stock And Two Smoking Barrels" και "Snatch", καταφέρνει να βγει αλώβητη από τα αμέτρητα κλισέ των ταινιών του είδους-τα οποία δεν προσπαθεί να αποφύγει αλλά να τα εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν πιο δημιουργικά μπορεί- και καταλήγει να είναι από τις πιο απολαυστικές και guilty pleasure κωμικές απολαύσεις του χώρου της! Από τον παραγωγό Matthew Vaughn (και μετέπειτα σκηνοθέτη των "X MEN-First Class", "Kick Ass", "Stardust"), παρακολουθούμε τον γνωστό-άγνωστο Vinnie Jones, αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας  να διασύρεται παγκοσμίως καθώς εμπλέκεται σε ένα στημένο ματς Αγγλίας - Γερμανίας και να οδηγείτε στη φυλακή μετά από επίθεση σε αστυνομικούς! Εκεί θα έχει την ευκαιρία να βγει νικητής από το προσωπικό του μαρτύριο, καθώς θα προπονήσει και θα αγωνιστεί με μια ομάδα επίλεκτων βαρυποινιτών ενάντια στους δεσμοφύλακες των φυλακών, σε ένα παιχνίδι πολλαπλών σημασιολογικών αναφορών! Ξεκαρδιστικό, συγκινητικό σε σημεία, γραφικό over the top σε στιγμές και με έντονη την πινελιά του Guy Ritchie, το "Mean Machine" είναι μια εξαιρετική «βρώμικη» ταινία ποδοσφαίρου με αυθεντικό αγγλικό χιούμορ και εκείνη την coolness αίσθηση των πρώτων ταινιών του Guy Ritchie, που σίγουρα οι φίλοι του είδους δεν θα πρέπει να χάσουν!

Trailer

B.Σ.



4. Βend Ιt Like Beckham (2002)



To 2002 o Βeckham ήταν στο απόγειο της καριέρας του και έτσι ο ντόπιος κινηματογράφος αποφάσισε ότι θα ήταν λογικό να φτιάξει μια ταινία για μια Ινδή που θέλει να του μοιάσει! Το αποτέλεσμα; Τραγελαφικό, καθώς η συρραφή και αναπαραγωγή όλων των κλισέ για την δομή και τις παραδόσεις των Ινδών στην Βρετανία, αναμειγνύεται με την τρέχουσα (τότε) pop culture που ήθελε τον David που λατρεύουμε να μισούμε, στην κορυφή του κόσμου, φτιάχνοντας μια ταινία που θαρρείς πως είναι για του Ινδούς ό,τι το "My Big Greek Fat Wedding" για εμάς, δηλαδή μια over the top, kitsch υπερβολή. Παρ' όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει πως το "Bend It Like Beckham" έχει κάποιες στιγμές γέλιου μέσα στην καρικατούρα του και πως τελικά, δεν μπορεί να λείπει από καμία λίστα με ποδοσφαιρικές ταινίες, καθώς δοξάζει τον έρωτα ενός παιδιού, για το άθλημα και τον ίδιο τον παλαίμαχο πλέον, γόη. Επίσης, στην μνήμη μας μένει γιατί από αυτή την ταινία ξεκίνησε η Keira Knightley, η οποία παίζει τον κολλητό φίλο της πρωταγωνίστριας (να τα λέμε όλα), η οποία μετεξελίχτηκε μέσα σε πολύ λίγα χρόνια σε star παγκοσμίου βεληνεκούς. Απορίας άξιο παραμένει πως από ποδοσφαιράγορο μετετράπη σε ένα έτος στην οπτασία που απολαύσαμε στο "Love Actually", αλλά αυτό θα διευκρινιστεί φαντάζομαι στα χρόνια που θα έρθουν...

Trailer

Λ.Κ.



5. The Football Factory (2004)



Άλλη μια ταινία για ομάδα του Λονδίνου -την προ Abramovich Chelsea, αυτή τη φορά- βασισμένη και αυτή σε βιβλίο (του John King) αλλά καμία σχέση με ρομαντική κομεντί... Γυρισμένη σε στυλ ντοκιμαντέρ, εδώ δεν έχει και τόση σημασία το παιχνίδι που παίζεται στις τέσσερις γραμμές αλλά αυτό που ακολουθεί της συγκέντρωσης στην παμπ. Μια καλή κλήρωση είναι αυτή που συνεπάγεται μια ενδιαφέρουσα συνάντηση στρατών πριν ή μετά το ματς και όχι φυσικά χαζοχαρούμενων φιλάθλων με κασκόλ. Παρακολουθούμε λοιπόν τη ζωή του Tommy, cockney (τιμημένη αγγλική εργατική τάξη) και hooligan της Chelsea που αναμένει τη σύγκρουση με τους αντίστοιχους της Milwall ως τον υπέρτατο προορισμό. Εσύ τι καλύτερο έχεις να κάνεις το Σάββατο (Κυριακή για εμάς); Εμείς πάντως προτιμήσαμε να δούμε αυτή, για την ξεγυρισμένη αγγλουριά της και το καταπληκτικό της soundtrack αντί της αντίστοιχης αλλά πολύ πιο Hollywood "Green Street Hooligans" (West Ham και τι έκανα στη ζωή μου πριν γίνω o Jax Teller), η οποία και κόπηκε από αυτή την λίστα, στις καθυστερήσεις...


Trailer

Γ.Χ.



6. Goal (2005)



Ο φτωχός Μεξικάνος Santiago ονειρεύεται να γίνει ποδοσφαιριστής. Τον ανακαλύπτει Άγγλος σκάουτερ και από το ηλιόλουστο LA βρίσκεται με τη βοήθεια της γιαγιάς του (!) στο βροχερό Newcastle για να δοκιμαστεί στην τοπική United. Προπονείται υπό τους ήχους των Oasis και περνάει τα χίλια βάσανα ώσπου να τον πάρει υπό την προστασία του το αλάνι και σταρ της ομάδας. Όσα κλισέ και να δείξει η ταινία - προπαγάνδα της FIFA (με την επίσημη άδεια της οποίας γυρίστηκε, γι' αυτό και τα αυθεντικά στάδια και παίκτες) οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι στους οποίους στόχευε δεν πρόκειται να αγαπήσουν άμεσα το soccer. H καλλιτεχνική της αξία είναι αντίστοιχη με τη διαφήμιση εταιρίας κινητής τηλεφωνίας πριν το Mundial, αξίζει όμως μια χαλαρή Κυριακή μεσημέρι για ζέσταμα πριν τα παιχνίδια καθώς αποτελεί και μοναδική ευκαιρία να δει κανείς τον τιτάνα Igor Biscan να κάνει κάτι αξιόλογο.

Trailer

Γ.Χ.



7. The Damned United (2009)



Ή αλλιώς το 44ήμερο αποτυχημένο πέρασμα του "Special One" της εποχής, Brian Clough από τον πάγκο της Leeds United. Απ' όλες τις ταινίες της λίστας, αν μια ΕΙΝΑΙ το ποδόσφαιρο, αυτή δεν είναι άλλη από την απεικόνιση της καταραμένης σχέσης του προπονητή Clough με την Leeds, στην αρχή ως αντίπαλος και κατόπιν ως «αποτυχημένος» προπονητής. Πιο βρετανική από τα fish 'n' chips, με ένα Michael Sheen σε ρεσιτάλ ερμηνείας, και με τις σκηνές των αποδυτηρίων να βρωμάνε ποδαρίλα και την αποτύπωση του αγώνα (όπου τα μαρκαρίσματα στην καρωτίδα της εποχής έδιναν και έπαιρναν, και αν δεν έβγαινε αίμα, δεν σφυριζόταν φάουλ) να δίνουν, όχι μόνο μια ρεαλιστική απεικόνιση του τι συμβαίνει στις ομάδες πρωταθλητισμού όταν σβήσουν τα φώτα του σταδίου, αλλά και να περιγράφουν παράλληλα τον μεγαλοϊδεατισμό μιας εξέχουσας μορφής για τον Βρετανικό και παγκόσμιο αθλητισμό, αυτό του μεγάλου Clough, του οποίου η εμμονή στο «καθαρό παιχνίδι» και η σύγκρουση με διοίκηση, παίκτες και τύπο, έφεραν μια απόλυση express σε 44 μέρες. Παράλληλα, η ταινία εξυμνεί την επιμονή στις αξίες και το προσωπικό όραμα, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, σκιαγραφώντας ένα άνθρωπο σχεδόν μεγαλύτερο από το άθλημα, να παλεύει να επιβάλει την νοοτροπία του και πάνω απ’ όλα να... κερδίσει. Φυσικά η ιστορία έδειξε πως δικαιώθηκε, αλλά το τραγικό του πέρασμα από την Leeds ήταν τόσο αξιοσημείωτο, που έπρεπε να γίνει ταινία.

Trailer

Λ.Κ.
  • SHARE
  • TWEET