«10»: Λόγοι για να σεβαστείς τη μαυρίλα των Electric Wizard!
"Come fanatics, come to the sabbath... Our witchcult grows..."
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 14/02/2019 @ 11:49
To Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019 έρχονται ξανά στα μέρη μας οι Electric Wizard. Ήταν το 2015 που τους είδαμε στη σκηνή του Plissken και το 2011 σε Gagarin & Eightball σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Μην ξεχνάμε ότι ο Jus είχε βοηθήσει στην οργάνωση του θρυλικού Roadburn Festival για το 2013 μιας και ήταν αυτός που επιμελήθηκε (κάλεσε) τις μπάντες που εμφανιστήκαν τότε. Το είχε ονομάσει "Electric Acid Orgy".
Παρακάτω θα παραθέσουμε μερικούς βασικούς λόγους για τη λατρεία αυτής της ιδιαίτερης μπάντας. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι τόσοι, αλλά επιγραμματικά θα καταγράψουμε μερικές βασικές τους πτυχές για καλύτερη γνώση, εύκολη κατανόηση και σίγουρη αγάπη. Εκτός αυτών παραθέτουμε και μια λίστα κομματιών, που μάλλον θα λατρεύαμε να ακούσουμε ζωντανά από αυτούς!
Electric Wizard Ideal Rocking.gr Setlist
1
25 χρονών παιδί!
Στην αρχή, με περισσότερο death επιρροές και ονόματα όπως Lord of Putrefaction, Thy Grief Eternal και Eternal ο νεαρός Jus Oborn πάλευε στο Dorset (Bournemouth) της Αγγλίας για τη δημιουργία ενός συγκροτήματος. Τελικά πριν 25 και βάλε χρόνια με τη βοήθεια του Mark Greening στα τύμπανα και του Tim Bagshaw στο μπάσο, έφτιαξαν αυτή τη σάπια μπάντα. Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Θα ήταν ήδη ένας ώριμος νεαρός. Μόνο να σκεφτείς ότι κάποιοι από τους αναγνώστες εδώ και φίλοι τους που τους βλέπουν πλέον ζωντανά δεν είχαν καν γεννηθεί τότε, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για παλιά καραβάνα πλέον στον χώρο. Οι δύο αρχικοί συνοδοιπόροι του, έφυγαν το 2003 από το πλάι του και έφτιαξαν τους Ramesses.
2
Jus Oborn
Αυτός είναι η μπάντα. Αυτός είναι η ιδέα. Ο τύπος είχε το concept του συγκροτήματος στο μυαλό του πολύ πριν φτιάξει την μπάντα. Είναι ο μοναδικός συνδετικός κρίκος πλέον από τις πρώτες ηχογραφήσεις. Τo line-up έχει αλλάξει πολλές φορές και η τελευταία προσθήκη (ο νέος drummer) ήταν μόλις πριν κάτι μήνες. Από τους από πάνω ιδρυτές του συγκροτήματος, φυσικά και υπάρχει μόνο αυτός. Όμως τίποτα σχεδόν δεν αλλάζει. Κρατάει σταθερές και δημιουργεί πάνω σε αυτές χωρίς να είναι βαρετός ή ανέμπνευστος. Έχει δικό του ήχο, όσο και αν τιμά τις επιρροές του και έχει σταθερή πορεία και ασχολίες που συνδέει με τα κομμάτια του που τον καθιστούν πολύ πολύ ξεχωριστό και σχετικά ιδιαίτερο.
3
Cult Movies
Η αγάπη του για τις trash και cult κυρίως horror ταινίες είναι ευδιάκριτη ακόμα και μέσα από τα κομμάτια του. Σε πολλές συνεντεύξεις έχει αναφερθεί σε αυτό το κόλλημα και δεν είναι δυνατόν να ξεχωρίσεις τη μουσική από τις εμμονές αυτές. Θα παραθέσουμε μερικές από αυτές που είτε έχουν επηρεάσει συνθέσεις του συγκροτήματος, είτε έχουν αναφερθεί σε συνεντεύξεις ως επιρροή ή απλά επιλογή. Μια καλή δεκάδα είναι τα The Living Dead at the Manchester Morgue, The Devil Rides Out, Erotic Rites Of Frankenstein, Daughters Of Darkness, Black Candles, Blood On Satan’s Claw, Torture Chamber Of Dr.Sadism, Requiem For a Vampire, The Dunwich Horror και Mark Of the Devil. Το κακό είναι ότι καθώς μερικά κυκλοφόρησαν μόνο σε βιντεοκασέτες, ίσως είναι δύσκολο να βρεθούν στην εποχή μας. Αν το πηγαίναμε σε δημιουργούς, μάλλον οι Jess Franco, Paul Naschy, and Dario Argento είναι οι αγαπημένοι του.
4
Dopethrone, vision through T.H.C
To πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της κουλτούρας στο κομμάτι της μαστούρας της μπάντας τουλάχιστον σαν τίτλος είναι το "Legalise Drugs & Murder" EP. Η μουσική τους μυρίζει χασίς. Από παλιά είχαν κόντρες με τους Orange Goblin ποιος θα πιει περισσότερο χόρτο ή αλκοόλ αντίστοιχα. Προωθώντας τον δίσκο "Time To Die" η Witchfinder Records μοίραζε μεγάλα χαρτάκια στριψίματος. Οι στίχοι τους αναφέρονται ξεκάθαρα και πολλές φορές στην ντόπα αυτή. "Dope priest prophecy, doomantra from beneath the sea. Green throne raised to the black sun, doom child, wake to planet". Ο καπνός τους αγκαλιάζει. Τα bong είναι τριγύρω.
5
Band Members
Εδώ θα αναφέρουμε τα μέλη του συγκροτήματος. Στη δεύτερη περίοδο μετά τη φυγή των Mark και Tim ήρθε μαζί του η σύζυγος του Liz Buckingham και ο Rob Al-Issa. Η πιο ενδιαφέρουσα προσθήκη ήταν ο ελληνικής καταγωγής Τάσος Δανάζογλου ο οποίος πλαισίωσε πριν κάμποσα χρόνια την μπάντα κυκλοφορώντας το "Black Masses" το 2010. Τώρα στην μπάντα είναι o Simon Poole στα τύμπανα και ο Haz Wheaton στο μπάσο. Από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα που πέρασαν από το πλάι του Jos είναι ο Justin Greaves ο οποίος κατά καιρούς έχει παίξει στους Borknagar, Crippled Black Phoenix, Iron Monkey, Khang, Teeth Of Lions Rule The Divine και The Varukers. Αυτόν τον αντικατέστησε στα τύμπανα ο Shaun Rutter. Οφείλουμε να θυμίσουμε και την πενταετή βοήθεια στο μπάσο του Clayton Burgess ο οποίος παράλληλα δημιούργησε τους Satan's Satyrs και ήταν η τελευταία αποχώρηση πριν μερικούς μήνες.
6
Black Sabbath
Δεν έχουν κρύψει ποτέ ότι οι πατέρες του ήχου είναι η βασική τους επιρροή. Βλέπεις το όνομα του τελευταίου τους δίσκου και αντιλαμβάνεσαι ότι τιμούν και δεν ντρέπονται για το ποιον αντιγράφουν και ουσιαστικά εξελίσσουν τόσα χρόνια. Το όνομα της μπάντας είναι ένας συνδυασμός των κομματιών "The Wizard" και "Electric Funeral". Οι κιθάρες, οι μελωδίες, τα φωνητικά, ο θόρυβος, οι μίξεις. Τα τύμπανα και όλη η ιδέα στηρίζεται στους Sabbath. Δεν είναι ντροπή, είναι ευτυχία.
7
Black Masses
Μπορεί οι περισσότεροι να θεωρούν το "Dopethrone" τον καλύτερο και πιο επιδραστικό δίσκο τους. Δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Υπάρχουν φυσικά γούστα και ορέξεις. Είναι ένας εξαιρετικός δίσκος και ίσως ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος τους. Περιέχει σίγουρα μερικά από τα καλύτερα τους κομμάτια. Αυτός ο δίσκος όμως που (όσο αντικειμενικά γίνεται) περιέχει μια σύνοψη όλης της πορείας τους και αποδίδει τον καλύτερο ήχο, περιέχει όλες τις πτυχές τους και ταυτόχρονα πειραματίζεται ακραία, είναι το τεράστιο "Black Masses". Αυτός ο δίσκος είναι το πιο ώριμο βήμα τους και ίσως το πιο καινοτόμο. Ο θόρυβος του δεν ξαναπαίχτηκε ποτέ. Πολύ κοντά στα δύο παραπάνω, είναι και το "Witchcult Today" μην το παραμελήσετε.
8
Rise Above
Εξ αρχής οι περισσότερες δουλειές της μπάντας κυκλοφόρησαν από τη θρυλική δισκογραφική εταιρία του Lee Dorian. To ομώνυμο, το "Come My Fanatics", το "Dopethrone", "Let Us Prey", "We Live", "Witchcult Today", "Black Masses". Στην Αμερική τους προωθεί και η εταιρία Man's Ruin. Τελευταία όμως πήγαν προς τη Witchfinder Records η οποία τελεί υπό τη βοήθεια της Spinefarm Records και σκοπεύουν να κυκλοφορούν μέσω αυτής τις νέες τους δουλειές (και ό,τι παλιότερο έχουν σε επανέκδοση). Υπάρχει και η δική τους εταιρία, Bad Acid, αλλά μάλλον προτιμούν κάποιος άλλος να ασχολείται με τα διαδικαστικά καθώς είναι πολύ μαστουρωμένοι για να μπλέκουν με τέτοια εμπορικά ζητήματα.
9
Underground
Δηλώνει ότι έχει αναγκαστικά τηλέφωνο και facebook page για την μπάντα. Αν δεν χρειάζονταν για να επικοινωνεί και να ζει δεν θα τα ήθελε καν. Σε κάθε συνέντευξη επιμένει ότι είναι μια fucking heavy underground band. Δεν χρειάζεται και πιθανά δεν μπορούμε να ορίσουμε αυτόν τον όρο. Αλλά σίγουρα δεν είναι το συγκρότημα που θα εκτεθεί πολύ. Δεν είναι οι άνθρωποι που θα τους νοιάξει η μάζα, η μόδα ή τι επιτάσσει το marketing. Είναι ειλικρινείς και σίγουρα αντιλαμβανόμαστε ότι απλά κάνουν και παίζουν μόνο αυτό που γουστάρουν. Είναι παραδοσιακοί και ταυτόχρονα υποχθόνιοι όσο πολύ θα ζήλευαν και θα πάλευαν με δήθεν τρόπους για να (τους) μοιάσουν.
10
Acid Stoner Fuzz Doom
Δεν είναι η μπάντα και ο ήχος που θα σε τρελάνει με την καινοτομία και τη δημιουργικότητα. Αλλά ένα είναι σίγουρο. Μπορεί να σε αφήσει κάγκελο με τον θόρυβο, τη σαπίλα, το βάρος και το βάθος του ήχου. Μπορεί να σε κερδίσει με τη vintage αισθητική, με την απολυτή μίξη stoner, sludge, doom και occult rock. Μπορεί να σε ταξιδέψει από τη δεκαετία του '70, να σε κρατήσει για τα καλά στη σαπίλα της δεκαετίας του '90 και να σε επαναφέρει δυνατά και με ατελείωτο fuzz στο σήμερα. Alice Cooper, Black Flag, The Stooges, Pentagram. Όλα μαζί αποδίδουν τον ήχο μιας μοναδικής μπάντας που παίζει τέλεια αυτό που θέλει να παίξει και αποδίδει με τον δικό της μοναδικό τρόπο αυτό που εσύ θέλεις να ακούσεις από αυτούς. Είναι τουλάχιστον τίμιοι. Είναι φανταστικοί.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
