Οι In Flames αποτελούσαν για πολλά χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα συναυλιακά απωθημένα του Ελληνικού κοινού, αφού εκτός από τους τυχερούς, πολύ τυχερούς βασικά, που είμασταν το 2000 σε ικανή ηλικία ώστε να μη χάσουμε εκείνο το Rockwave (που δεν είχε Iron Maiden αλλά τελικά έμεινε στην ιστορία γι’ αυτά που είχε), οι υπόλοιποι τους είδαν μόνο εκτός συνόρων, αν είχαν την ευκαιρία. Το ότι οι In Flames είναι ανάμεσα στις πιο αγαπημένες μου μπάντες σημαίνει προφανώς ότι υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια τους που θα λάτρευα να δω ζωντανά, όσο κι αν κάποια είναι εντελώς απίθανο. Εντελώς απίθανο, βαριά κουβέντα όταν στην καλοκαιρινή περιοδεία που μας πέρασε η παρέα του Friden και του Gelotte έβαλε το "Coerced Coexistence" στο σετλιστ που είχε να πάρει σταθερή θέση εκεί 20 χρόνια. Με αφορμή λοιπόν αυτή την επιστροφή, καθώς και το ότι η Ελλάδα είναι ο πρώτος σταθμός της καινούργιας περιοδείας τους, πιάνουμε δέκα κομμάτια, συν ένα ακόμα, που θα κάναμε τούμπες αν επανέρχονταν στα live των αγαπημένων Σουηδών.
"The Jester Race" (The Jester Race, 1996)
Το 1996 βγήκε ο δίσκος που άλλαξε το στάτους των In Flames, για πρώτη φορά. Γεμάτο μόνο κομματάρες αλλά με κάποια που ξεχώριζαν ανάμεσα στα άλλα. Το ομώνυμο είναι στα δυο, τρία καλύτερα του άλμπουμ και είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει οπαδός του Σουηδικού μελωδικού death που να μη λαχταράει να το δει ζωντανά. Παρόλα αυτά έχει να παιχτεί πάνω από 20 χρόνια σε συναυλία. And we go, and we go, our step so silent, κάν’ το εικόνα…
"Jotun" (Whoracle, 1997)
Τί φάση, είσαι οι In Flames, έχεις γράψει το "Jotun" και αποφασίζεις να το βάλεις στην περιοδεία κάθε δέκα χρόνια και αν? Το κομμάτι που με την απίστευτη μελωδία του ανοίγει τη δισκάρα Whoracle, που έσκασε πάνω μας με τα χίλια όταν ήμασταν πιτσιρικάδες και αλλάξαμε τη μουσική που ακούγαμε.
"Reroute To Remain" (Reroute To Remain, 2002)
Το Reroute To Remain βγήκε για να επαναδιαπραγματευτεί τον ήχο του metal, η επιρροή του στο χώρο είναι τεράστια ακόμα και σήμερα. Ασχετα από το πόσο μεγάλη ήταν τότε η σφαλιάρα της αλλαγής για πολλούς από τους κλασικούς οπαδούς, το αποτέλεσμα αυτής της στροφής ήταν ένας από τους καλύτερους δίσκους του σύγχρονου, μοντέρνου metal. Η ομώνυμη κομματάρα λοιπόν έχει να παιχτεί από το 2012-2013 και πριν από αυτό ήταν εκτός σταθερού σετλιστ από όταν βγήκε ο δίσκος.
"Zombie Inc" (Colony, 1999)
Είναι κάποια κομμάτια που τα φαντάζεσαι να ξεκινάνε σε live και σε πιάνει μια τρέλα, μια μανία. Το "Zombie Inc." είναι τέτοιο, βασικά είναι απ' αυτά που θα πήγαινες σε συναυλία μόνο και μόνο γιατί άκουσες ότι είναι στο setlist, "κι αυτό δε χάνεται". Δυστυχώς αυτό έχει να συμβεί από το 2008, και πιο πριν από την περιοδεία του "Colony".
"Swim" (Clayman, 2000)
Δεν πολυελπίζω να ξαναβρεί θέση το αγαπημένο μου "Swim" στο σέτλιστ. Εχει να γίνει από το 2012, αλλά και πριν από αυτό ήταν από τα σπάνια. Το Clayman έχει αντιπροσώπους πάντα στα live των In Flames, δεν μπορώ να πω, απλά είναι ότι το συγκεκριμένο κομμάτι, με τις τρομερές κιθάρες, το λατρεύω.
"Gyroscope" (Whoracle, 1997)
Προφανώς δεν περιμένω να παίξουν όλο το "Whoracle" live, καλά δε θα με χάλαγε κι όλας, οπότε καταλαβαίνω ότι όλα μαζί δε θα γυρίσουν ξαφνικά στο set, αλλά κάποιο από αυτά ίσως, αφήστε με να ελπίζω τέλος πάντων. Το "Gyroscope" όμως λείπει εδώ και 18 ολόκληρα χρόνια!
"Artifacts Of The Black Rain" (The Jester Race, 1996)
Άλλο ένα από τα κορυφαία κομμάτια του κατά πολλούς κορυφαίου δίσκου τους. Μπορώ να φανταστώ το χαμό που θα γίνει έτσι και σκάσει από το πουθενά αυτό σε live, και λέω από το πουθενά γιατί τελευταία φορά που ήταν στον κορμό περιοδείας τους ήταν το 2009. Έχει και μια εισαγωγή ρε παιδί μου που είναι ιδανική για συναυλιακό highlight.
"Evil In A Closet" (Soundtrack To Your Escape, 2004)
Ναι είναι μπαλάντα, αλλά τι μπαλάντα. Από τα αγαπημένα μου κομμάτια των In Flames και όχι μόνο. Μιλάμε για πολύ μεγάλη προσωπική αδυναμία. Από αυτά που αν κάνουν και το παίξουν πρώτη κίνηση θα είναι να βάλω γυαλιά ηλίου για να μη γίνουμε ρεζίλι στους γύρω μας.Το έχουν παίξει συνολικά δέκα φορές μόνο live, όλες το 2004...
"System" (Reroute To Remain, 2002)
Ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι In Flames. Είναι απίστευτο ότι το "System" δεν είναι σταθερά στις συναυλίες τους τα τελευταία 11 χρόνια. Το "System" που στο ρεφρέν του παίζει να έπεφτε το Floyd. Εντεκα χρόνια, έντεκα! Φτάνει, το παρακάνανε.
"Episode 666" (Whoracle, 1997)
Το "Episode 666" έλειπε εντελώς από τις συναυλίες των In Flames από το 2009 μέχρι το 2022 όπου ακούστηκε 14 φορές. Ουσιαστικά η επιστροφή έγινε, αλλά στη μικρότερη περιοδεία της ιστορίας. Περιμένουμε λοιπόν την ολοκληρωτική επιστροφή, γιατί εκτος των άλλων θέλουμε να ξανακάτσουμε κάτω, όπως τότε 24 χρόνια πριν, όταν ήμασταν παιδιά.
"Moonshield" (The Jester Race, 1996)
Εφτά χρόνια δεν είναι πολλά βασικά, αν και πριν το 2017 που έτρεξε σε ολόκληρη την περιοδεία έλειπε από το 2006, αλλά ρε παιδιά το "Moonshield" είναι από τα κορυφαία κομμάτια μιας ολόκληρης σκηνής. Δηλαδή το βάζεις στο αυτοκίνητο κι ανατριχιάζεις.
ΥΓ: Αν τυχόν, έτσι για πλάκα, έμπαινε το "Fucking Hostile" σαν εισαγωγή στο "Behind Space" όπως εκείνη τη μια φορά, μπορεί να ήταν και επικίνδυνο.