Dub Trio, Since Time, Plus Dots @ AN Club, 30/10/08

Dub Trio: Ανακαλύπτουμε νέες μουσικές οδούς, ρίχνοντας στο μεγάλο χωνευτήρι ένα μπάσο, μια κιθάρα, ένα set drums, μερικά laptop και αρκετά πετάλια, στη συνέχεια προσθέτουμε ίσες ποσότητες dub, metal, post rock, πειραγμένων samples, ανακατεύουμε καλά και επειδή είμαστε φοβεροί μουσικοί το αποτέλεσμα είναι ένα gourmet πιάτο. Το οποίο σερβίρανε οι ίδιοι την Πέμπτη στο AN. Δεν είχα παρά να πάω να δω τι μέλλει γενέσθαι.

Οι πόρτες είχαν ανοίξει από νωρίς, καθότι υπήρχαν δυο support group της ημεδαπής. Οι skapunkers Plus Dots έκαναν την αρχή με την εφτάδα που κατεβάσανε στη σκηνή. Δεμένο και ενεργητικό συγκρότημα, με σωστά πνευστά, άχαρα αστεία του τραγουδιστή και μερικά δυνατά τραγούδια που τελικά ξεσήκωσαν τον λιγοστό κόσμο που ήταν εκεί από την αρχή.



Η συνέχεια ήταν για τους Since Time, οι οποίοι κατάφεραν με τις καλές ιδέες που έχουν πάνω στο post-rock και τις δυνατές κιθάρες τους, αν και άτονη η ίδια η παρουσία τους στη σκηνή, να ζεστάνουν το σχεδόν γεμάτο πια AN για τον ηχομεγασεισμό που ακολούθησε.

Οι Dub Trio ηχογραφούν πια για την Ipecac, την εταιρία του Mike έχω-παραπάνω-projects-απ'-όλους-σας Patton και η παρέα μαζί του, όπως και η επερχόμενη κοινή ηχογράφηση τους, οδήγησε στον πιο σκληρό δίσκο τους, το φετινό "Another Sound Is Dying". Και το set τους στράφηκε προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, που όπως φάνηκε ικανοποίησε τους παρευρισκόμενους.

Καταρχήν, μιλάμε για έναν από τους συγκλονιστικότερους drummer που έχω δει σε live. O Joe Tomino είχε πρωταγωνιστικό ρόλο επί σκηνής, καθώς το στήσιμο (στο κέντρο, χωρίς να τον κρύβουν οι υπόλοιποι δυο) αλλά και η ευθύνη της περιορισμένης αλλά καθόλου ψυχρής επικοινωνίας με τον κόσμο έδειξαν ποιος είναι μάλλον ο ιθύνων νους του trio. Ο άνθρωπος κατάφερνε να παντρέψει τον πειραματικό σκληρό ήχο τους με τους abstract ήχους του dub (με ρυθμούς στα drums που έχουν διαφορετικά μέτρα από αυτούς της rock) με περίσσια μαεστρία, δίνοντας μια σαφή εικόνα επιτυχημένου fusion πειράματος με σίγουρη δημοσίευση στο Nature (of drums).



Αριστερά του, κρατώντας τη κιθάρα του, ο D.P. Holmes έστελνε αλλεπάλληλα κύματα riffs και πιο reggae νοτών, με την πεταλιέρα του να δίνει ένα απόκοσμο τελικό αποτέλεσμα, ενώ δίπλα του, ο μπασίστας Stu Brooks με μια συνεχή αυτιστική κίνηση σε έκανε να πιστεύεις ότι δεν πρέπει να του ζητήσεις ποτέ το μπάσο του. Ανάμεσα στα κομμάτια τους o Tomino χειριζόταν διάφορα samples, από πειραγμένες ραδιοφωνικές μεταδώσεις, μέχρι ηχοβολιστικά breakbeat.

Επί μιάμιση ώρα περίπου οι Dub Trio έκαναν μια επίδειξη της υψηλής μουσικότητας τους, αλλά έδειξαν επίσης ότι πέρα από καταπληκτικοί μουσικοί έχουν καταφέρει, στο γενικότερο συνονθύλευμα των μουσικών παντρειών του σήμερα, να είναι πολύ αποτελεσματικοί και τελικά να πηγαίνουν τον ήχο πιο μπροστά.