The Casualties, Ομίχλη, Nothing Thrives @ An Club, 19/11/22

Η συναυλιακή επιστροφή των Αμερικανών όρισε ιδανικά τo street punk

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 21/11/2022 @ 20:46

Οι The Casualties είναι ένα σχήμα που έχει αγαπηθεί πολύ από το εγχώριο κοινό, γεγονός που αποδεικνύεται από τις κατά καιρούς συναυλίες τους στα μέρη μας. Το street punk σχήμα, ταγμένο στα '80s ιδανικά του ήχου και της κουλτούρας, έχει χαρακτηρίζεται από μια διαχρονική συνέπεια ως προς κάθε πτυχή του, γεγονός που εντείνει και τροφοδοτεί διαρκώς τη σχέση του με τους οπαδούς. Συνεπώς, η συναυλιακή τους επιστροφή, με την ορμή που επιφέρει η αντίσταση στην αδράνεια της πανδημικής περιόδου, πλαισιωμένη από τη σταθερή αξία των Ομίχλη και την ενέργεια των Nothing Thrives, ήταν μια συναυλία που δεν θα μπορούσαμε να χάσουμε.

Το πρόγραμμα τηρήθηκε σχεδόν στην εντέλεια, και την αρχή έκαναν οι νεοσύστατοι Nothing Thrives. To high energy rock 'n' roll τους χρωστάει πολλά στην groove-ο-μάνα Σουηδία, και με τους Hellacopters, πρώιμους Turbonegro και όλη εκείνη τη γενιά ως εικόνισμα, για περίπου μισή ώρα ξεσήκωσαν. Δουλεμένα riffs και leads, ολόσωστα φωνητικά, θετική αύρα που μεταδιδόταν στο κοινό που ανταπέδιδε, μια σχέση εμπιστοσύνης που χτιζόταν με κάθε κομμάτι και άφηνε υποσχέσεις για το μέλλον. Το "New Beginning" αποτέλεσε κορύφωση της εμφάνισης της μπάντας, και οφείλω να ομολογήσω πως σχήμα που μου φέρνει έστω και συνειρμικά στο νου τους Poison Idea, με κάνει ήδη να ανυπομονώ για τις επερχόμενες κυκλοφορίες του.

Έπειτα από το απαραίτητο διάλειμμα, η σκηνή ήταν έτοιμη για να υποδεχθεί τους Ομίχλη. To ιστορικό σχήμα, με αδιάλειπτη δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία, έχει αποκτήσει, δικαίως, το δικό του φανατικό και πιστό κοινό. Ταιριάζοντας ιδανικά στο billing με τους Casualties, εκτροχίασαν από νωρίς το κατάμεστο υπόγειο του An. Κλασικές και αναγνωρίσιμες συνθέσεις έδιναν το σύνθημα για τραγούδι, πόγκο, χορό, και εκτοξεύσεις αλκοόλ, και με κομμάτια όπως το "Τύμπανα Πολέμου" δεν μπορείς να κάνεις και διαφορετικά. Τα περάσματα από το, δίσκο - σταθμό για τους ίδιους και όχι μόνο, "H Δική Μας Καθημερινότητα", ξεχώρισαν με χαρακτηριστική άνεση, αλλά ακόμη και συνθέσεις όπως το "Punk Σημαίνει Επίθεση" μέσα από το πρόσφατο "Rebellion March" έχαιραν αποθέωσης.

Οι Ομίχλη ήταν καταιγιστικοί, με έναν δυνατό ήχο που ενίσχυε το χάος που φέρνουν στις συναυλίες τους. Πλέον, διαθέτουν την εμπειρία και την άνεση να κερδίζουν με κάθε εμφάνισή τους νέο ακροατήριο, δίχως να περιορίζονται από συνθήκη ή μέρος. Τίμησαν τους headliners διασκευάζοντας το "Up The Punx", στο "Γίνε Όπως Παλιά" ξύπνησαν ένστικτα, και με τα "Anti Nazi Army" και "Throw Nazis Out Of Football" άφησαν το στίγμα τους. Με το κοινό μάχιμο και την εμφάνιση συνολικά να κινείται σε υψηλά επίπεδα, ο πήχης είχε ήδη τεθεί για τους Casualties.

Βέβαια, οι Αμερικανοί δεν χαμπαριάζουν από αυτά. Οι The Casualties, για περίπου μια ώρα, παρέδωσαν συναυλιακά μαθήματα. Το καταιγιστικό σχήμα, με έναν άκρως επικοινωνιακό David Rodriguez στο μικρόφωνο, διακατεχόταν από τη δίψα πρωτοεμφανιζόμενων. Φυσικά, η ολοκληρωτική αποθέωση του κοινού συντέλεσε τα μέγιστα, αφού το moshing και το stage diving δεν σταμάτησαν και ιδιαίτερα. Σε αυτό, βοήθησε και το ισορροπημένο setlist των Casualties, το οποίο από ένα σημείο και μετά μας έκανε πλάκα. Ξεκίνημα με "Chaos Sound" από το ομότιτλο άλμπουμ του 2016 και πρώτη «έκρηξη» κατά την εμφάνιση με το ισοπεδωτικό "1312". "For The Punx" για τη συνέχεια, και προσωπικά απορούσα για το αν θα μπορούσε αυτή η κατάσταση να διατηρηθεί μέχρι το πέρας της βραδιάς.

Φυσικά, οι απορίες μου εκσφεντονίστηκαν στον κάλαθο τον αχρήστων. Δίχως την παραμικρή υποψία υπαναχώρησης, το "Demolition" ανέδειξε ακόμη περισσότερο τη UK82 πτυχή του ήχου που τόσο πιστά υπηρετεί η μπάντα, και τα διάσπαρτα thrash riffs σε συνδυασμό με το ασταμάτητο μπριζωμένο ποδοβολητό Marc "Meggers" Eggers τσίτωναν την ατμόσφαιρα. Τα κομμάτια των Casualties, παρά τον ικανοποιητικό ήχο ως σύμμαχο, στην ζωντανή τους εκδοχή αποκτούν περίσσεια δρομίσια κάπνα και ακόμη και τα στοχευμένα τους leads ηχούν πιο επιθετικά. Αυτό όμως, δεν εμπόδισε το σχήμα να εντείνει τους δεσμούς αλληλεγγύης ανάμεσα στην κοινότητα. Έτσι, αφιέρωσε το "So Much Hate" στην επανάσταση που λαμβάνει χώρα στο Ιράν, σε μια υπέροχη στιγμή, με το "On The Front Line" στη συνέχεια να συνεχίζει να περνά μηνύματα.

Οι Casualties είναι ένα συγκρότημα που γνωρίζεις εκ των προτέρων τι μπορεί να σου προσφέρει. Σταθερό, με την καλύτερη σημασία του όρου, πιστό στα ιδανικά του, και αποφασισμένο να τα αφήσει όλα στο σανίδι. Κινητικοί, επικοινωνιακοί, με το frontman να κατεβαίνει στο κοινό και να τραγουδά ανάμεσά του, δίνοντας το σύνθημα για wall of death, αλλά και αργότερα να βουτάει πάνω του, με τον κιθαρίστα Jake Kolatis να δεσπόζει ως φυσιογνωμία, δεν άφησαν κόσμο με παράπονο. Πώς να το έκαναν αυτό, όταν σου πετάνε τη δυάδα "Riot" και "Unknown Soldier" μέσα σε παροξυσμό, ή όταν σε επιστρέφουν στην καρδιά της μουσικής αυτής με τα "Made In N.Y.C." και τη διασκευή στο "R.A.M.O.N.E.S" των μέγιστων;

Με μια απεύθυνση που δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει το "Corazones Intoxicados" μέσα από το "Resistance", και να καταλήξει στον ομότιτλο ύμνο του "We Are All We Have", η βραδιά έλαβε τέλος. Οι Casualties χάρισαν την απόλυτη street punk συναυλία, υπενθύμισαν για ποιο λόγο λατρεύονται αλλά και κέρδισαν κόσμο, αν κρίνω από το πλήθος νεαρών punks που παρευρέθηκαν. Μέχρι την επόμενη φορά, οι Αμερικανοί έδωσαν την ιδανική ευκαιρία να παίζουμε για μέρες κομμάτια τους και να θυμόμαστε τα χαμόγελα και την ενέργεια που προσέφεραν απλόχερα, σε μια άψογη βραδιά από όλες τις απόψεις. Ραντεβού τον Φλεβάρη!

SETLIST

Chaos Sound
1312
For The Punx
Ashes Of My Enemies
Written In Blood
Running Through The Night
Demolition
So Much Hate
On the Front Line
Punk Rock Love
Lost
Riot
Unknown Soldier
Ugly Bastards
Made in N.Y.C.
R.A.M.O.N.E.S. (διασκευή Motörhead)
My Blood, My Life, Always Forward
Resistance
Corazones Intoxicados
We Are All We Have

  • SHARE
  • TWEET