Hail Spirit Noir: «Οι άνθρωποι απογοητεύσαμε τις προσδοκίες του Δαρβίνου»

Με το νέο τους άλμπουμ να δημιουργεί μεγάλο θόρυβο, οι Έλληνες metallers μας παραχωρούν μια ρετροφουτουριστική συνέντευξη

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 30/06/2020 @ 12:32

Στο Rocking.gr τρέφουμε μια ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό για τη μουσική των Hail Spirit Noir. Δεν είναι τυχαίο ότι η συντακτική μας ομάδα ανέδειξε το "Oi Magoi" στα 10 καλύτερα ελληνικά και στα 100 συνολικά καλύτερα metal άλμπουμ της δεκαετίας των '10s, και μάλιστα χωρίς να μας αρέσουν ιδιαίτερα λιγότερο τα υπόλοιπα άλμπουμ. Ευτυχής συγκυρία η κυκλοφορία του νέου του έργου "Eden In Reverse", μία δουλειά που βρίσκει την μπάντα να εξελίσσει τον ήχο της και να μεγαλώνει συνεχώς το όνομα της.

Αν υπάρχει κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα στη συζήτηση που είχαμε με τον Χάρη και τον Θεοχάρη είναι ότι την κατεύθυναν περισσότερο εκείνοι! Ο «σκληρός πυρήνας» του γκρουπ είναι δύο άνθρωποι με αλληλοσυμπληρούμενες σκέψεις και η κάθε κουβέντα αναπόφευκτα αποκτάει την αύρα της ιδιαίτερης αισθητικής τους, είτε η συζήτηση αφορά τα θρίλερ και τα sci-fi film, τις θεωρίες του Δαρβίνου και του Dawkins, την εξέλιξη του ήχου τους ή τους Mercyful Fate. Το πνεύμα των Hail Spirit Noir εμποτίζει οτιδήποτε τους περιβάλλει κι εμείς, με ιδιαίτερη χαρά, απολαμβάνουμε την προσεκτική τους καλλιτεχνική πορεία και την ταυτόχρονη αναρρίχηση τους στο παγκόσμιο metal στερέωμα. Τουλάχιστον μέχρι να έρθει το reggae άλμπουμ... Απολαύστε τους!

Hail Spirit Noir - Eden In Reverse

Σας καλωσορίζουμε ξανά στο rocking.gr και καλοτάξιδο το νέο σας άλμπουμ! Καταρχήν, να ρωτήσω πώς σας φαίνεται που το "Eden In Reverse" κυκλοφορεί εν μέσω μιας τόσο παράξενης και μπερδεμένης συνθήκης;

Χάρης: Είναι περίεργο, η αλήθεια να λέγεται. Αλλά μετά από συνεννόηση μεταξύ μας αλλά και με την εταιρεία δεν θελήσαμε να πάμε παρακάτω την κυκλοφορία. Μας πήρε και λίγο καιρό, εδώ που τα λέμε.

Θεοχάρης: Ε ναι, μόνο 4 χρόνια. Να είμαι ειλικρινής, δεν ξέραμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση με την καραντίνα συνολικά και δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε. Λέγαμε ότι ίσως ο κόσμος να μην ενδιαφερόταν και τόσο για οποιαδήποτε νέα κυκλοφορία, όχι μόνο για εμάς.

Χάρης: Παραδόξως, νομίζω ότι ο κόσμος ίσως και λίγο να έδωσε τώρα που είχε χρόνο λίγο παραπάνω προσοχή σε μουσική και τέχνες γενικότερα ψάχνοντας μια διέξοδο. Τελικά, τα πράγματα όσο αφορά το "Eden In Reverse" μέχρι τώρα έχουν εξελιχτεί ομαλά και ο ιός δεν επηρέασε την κυκλοφορία παρά μόνο στον αναμενόμενο τομέα των συναυλιών. Εκεί τώρα, ποιός ξέρει...

Με αυτό τον δίσκο βρήκαμε την ταυτότητά μας ή μάλλον το προσωπικό μας στίγμα

Συνήθως το πρώτο ερώτημα μου σε μπάντες είναι πώς διαφοροποιείται η νέα τους δουλειά από τις προηγούμενες, αλλά στη δική σας περίπτωση, οι διαφορές είναι μεγάλες και οφθαλμοφανείς. Θα ήθελα όμως τη δική σας άποψη για το πόσο διαφορετικό αισθάνεστε εσείς το "Eden In Reverse" από την πρότερη δισκογραφία σας και ποιες θεωρείτε τις ποιοτικές του διαφορές.

Χάρης: Να μιλήσω ως ο κύριος συνθέτης της μπάντας, νομίζω ότι με αυτό τον δίσκο βρήκαμε την ταυτότητά μας ή μάλλον το προσωπικό μας στίγμα. Όχι ότι στα προηγούμενα άλμπουμ δεν είχαμε προσωπικότητά, πιστεύω, όμως, ότι τώρα και reggae να μας βάλει κάποιος να παίξουμε, σαν HSN θα το κάνουμε να ακούγεται. Στα δικά μου αυτιά, επίσης, πέρα από την αλλαγή δεκαετίας και την απουσία της φωνής του Θεοχάρη δεν έχουμε να κάνουμε με αλλαγή αυτή καθεαυτή αλλά εξέλιξη.

Θεοχάρης: Πέρα από το άλμα στα '80s και τη φωνή που είπε ο Χάρης δεν ξέρω για το πόσο οφθαλμοφανείς είναι οι διαφορές. Δηλαδή στα αυτιά μας δεν είναι τόσο συγκλονιστικές οι διαφορές. Πιο πολύ μάλλον οι ακροατές θα το κρίνουν. Δεν μπορώ να σου πω επίσης αν είναι καλύτερο από τα άλλα.

Χάρης: Εγώ λέω ότι είναι.

Θεοχάρης: Κι εγώ έτσι λέω τώρα. Αλλά πάντα αυτό λέμε γιατί έτσι μας φαίνεται. Οπότε η ποιοτική του διαφορά μάλλον είναι εντελώς υποκειμενική. Για εμάς είναι το βήμα μπροστά στην πορεία μας. Εξέλιξη που είπαμε και πριν.

Χάρης: Και για να μην ξεχνιόμαστε, είμαστε πλέον έξι. Ο Σάκης από τους Horizon’s End, ο Cons Marg από Until Rain και Dustynation και ο Φοίβος από Agnes Vein/Katavasia/Freefall είναι πλέον μόνιμα μέλη της μπάντας. Έφεραν κι αυτοί τις επιρροές τους και μπορεί να μην είχαν συνθετική προσφορά όμως οι προτάσεις τους για το στήσιμο των κομματιών σίγουρα βοήθησαν.

Βγήκαν πιο μπροστά οι επιρροές από Jarre, Kraftwerk ακόμα κι απο Carpenter

Όλοι φυσικά στέκονται στην κυριαρχία των synth και στα electronic '80s τους ηχοχρώματα. Προφανώς, η εποχή είναι «σωστή» για μια τέτοια κίνηση αφού το metal επανεξετάζει έντονα το θέμα των synth, σε σχέση με τη μουσική σας όμως τι σας τράβηξε προς τα εκεί; Περισσότερες ψυχεδελικές δυνατότητες;

Θεοχάρης : Καινούριος εξοπλισμός ίσως; Χεχ, τι να σου πω. Από τα πρώτα demo που έφερε ο Χάρης και το που νομίζαμε ότι θα φτάσουμε μέχρι το που φτάσαμε ο δρόμος είναι λίγο μεγάλος. Σκέψου ότι είχαμε αρχικά μια κάπως πιο Punk αισθητική στο μυαλό μας. Ίσως να βγήκε στη φωτογραφία γιατί στη μουσική ακόμα την ψάχνουμε.

Χάρης: Ασχολήθηκα περισσότερο με τα hardware synth που είχαμε στην κατοχή μας. Το prophet, το cs80 και το minimoog με τον Σάκη τα λιώσαμε ψάχνοντας ήχους. Και παρότι τα κομμάτια ήταν σχεδόν έτοιμα, οι νέοι ήχοι είχαν σαν αποτέλεσμα να αλλάζουν συνεχώς. Βγήκαν πιο μπροστά οι επιρροές από Jarre, Kraftwerk ακόμα κι απο Carpenter γιατί δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα θρίλερ χεχ. Είχαμε και στο μυαλό μας ένα πιο space θέμα σε γενικές γραμμές με αποτέλεσμα να βοηθήσει και ως προς αυτό.

Θεοχάρης: Δεν ξέρω πώς εννοείς ότι είναι σωστή η εποχή. Περισσότερο έχει να κάνει με το πώς έχουν γίνει αποδεκτές δουλειές από μπάντες όπως ο Carpenter Brut κι ο Perturbator (σσ: αυτό ακριβώς εννοούσα!). Ειδικά του πρώτου οι δουλειές είναι φανταστικές. Δεν νομίζω ότι πρόκειται περί επανεξέτασης στον metal χώρο. Πρόκειται πιθανόν περί κύκλου. Δηλαδή πως τα '70s την προηγούμενη δεκαετία είχαν την τιμητική τους; Έτσι και τώρα τα '80s και τα synth που ήταν τόσο κυρίαρχα εκείνη την εποχή να επανέρχονται στο προσκήνιο.

Χάρης: Την ψυχεδέλεια σίγουρα τη βοήθησε. Ας πούμε το intro του "Automata 1980" είναι εντελώς σχιζοφρενικό και ταυτόχρονα εντελώς Noir στην ψυχεδέλειά του.

Σχετικά με την προηγούμενη ερώτηση, η ηλεκτρονική μουσική είναι για κάποιους εντελώς ξένης της rock και για κάποιους είναι εντελώς συγγενική. Πώς την αντιλαμβάνεστε εσείς;

Χάρης: Όπως την ακούς στο "Eden…". Τι να σου πω; Επιφανειακά σίγουρά έχουν διαφορές, ιδίως αν κάποιος αντιλαμβάνεται ως ηλεκτρονική μουσική μόνο τα "μπλιμπλίκια". Από την εποχή των Bizzare υπήρχαν στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής, ίσως και πιο έντονα.

Το horror στοιχείο ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της αισθητικής σας. Θεωρείτε ότι υπάρχει ακόμα στο "Eden In Reverse" ή ότι αντικαταστάθηκε από το sci-fi/space στοιχείο;

Θεοχάρης: Φυσικά και υπάρχει ακόμα μέσα από ένα sci-fi πρίσμα. Νομίζω ότι ταινίες σαν το Alien είναι εντελώς cosmic horror εξαιτίας του αχανούς τίποτα που στην ουσία διαδραματίζονται. Και το Οδύσσεια 2001 το ίδιο. Είναι στιγμές που πρόκειται εντελώς για τρόμο. Βέβαια, πηδήξαμε δεκαετία ακόμα και σε αυτό.

Hail Spirit Noir

Θα μας πείτε μερικά πράγματα για την εξαιρετική παραγωγή; Είναι νομίζω η πιο «διεθνής» παραγωγή σας.

Χάρης: Σ’ευχαριστούμε. Για να είμαι ειλικρινής, δεν αντιλαμβάνομαι πώς εννοείς το διεθνής αλλά όπως και να έχει, να σαι καλά! Για άλλη μια φορά αξιοποιήσαμε τον Δημήτρη Ντούβρα για τη μίξη. Είναι μαζί μας απο το πρώτο άλμπουμ και έχει συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη του ήχου μας. Δεν είναι εύκολο να δίνεις στον άλλο να καταλάβει πώς έχεις στο μυαλό σου τον ήχο. Ο Δημήτρης αντιλαμβάνεται πλήρως. Επίσης έχει φοβερή υπομονή γιατί για να μιξάρεις όλα αυτά τα κανάλια δεν είναι λίγο. Και το Mastering, όπως και στο "Mayhem…" το ανέλαβε ο Alan Douches. Είχαμε μείνει πολύ ικανοποιημένοι από το προηγούμενο αποτέλεσμα κι έτσι τον εμπιστευτήκαμε ξανά. Όπως βλέπεις το team δεν άλλαξε και νομίζω δικαιολογημένα.

Ιδιαίτερα επιτυχημένη η συμμετοχή του Lars Nedland στο "Crossroads". Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Χάρης: Ευχαριστούμε! Με το που λάβαμε τα φωνητικά του Lars το κομμάτι ολοκληρώθηκε. Μάθαμε ότι είναι fan της μπάντας και όταν έπεσε η ιδέα πώς θα ήταν να τραγουδήσει σε ένα κομμάτι μας, σκεφτήκαμε ότι δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε. Στη χειρότερη να μας έλεγε όχι, χαχα. Αλλά δέχτηκε με χαρά και το αποτέλεσμα στο "Crossroads" δικαιώνει κι αυτόν κι εμάς!

Θεοχάρης: Το "Linear Scaffold" των Solefald είναι ένας απο τους δίσκους που με έκαναν να ασχοληθώ με την πιο avant-garde πλευρά του black metal οπότε όταν μας έδωσε θετική απάντηση ενθουσιάστηκα!

Νέο label, νέες προοπτικές! Π'ως αποφασίσατε την έναρξη της συνεργασίας σας με την Agonia και τί πιστεύετε μπορεί να προσφέρει στην μπάντα; Παίζουν ρόλο τα labels γενικώς ή ζούμε σε μια εποχή που μόνο η μουσική «μιλάει»;

Θεοχάρης: Νομίζω ότι έπρεπε να κάνουμε ένα βήμα πιο μπροστά και θεωρήσαμε ότι η Agonia μπορεί να μας προσφέρει περισσότερα. Όχι ότι η Dark Essence δεν μας βοήθησε! Η συνεργασία μας μαζί τους ήταν άψογη και μας βοήθησαν και στο tour που κάναμε. Τα labels είναι επιχειρήσεις, αυτό πρέπει να το ξέρουμε. Όσος ενθουσιασμός κι αν υπάρχει απο την πλευρά του ετερειάρχη είναι δύσκολο όλα να στηρίζονται αποκλειστικά στο γούστο του, κάποιες κινήσεις γίνονται καθαρά με εμπορικά κριτήρια.

Χάρης: Εμείς πιστεύουμε στο" Eden…" και η Agonia θεώρησε ότι μπορεί να το προωθήσει ανάλογα ώστε κι αυτή να έχει όφελος. Τώρα με την κατάσταση που επικρατεί θα δούμε πώς θα εξελιχθεί το promotion του άλμπουμ. Συμφωνώ με τον Θεοχάρη πάντως ότι η εταιρείες παραμένουν εταιρείες. Ο τελικός τους στόχος, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό, είναι να προωθήσουν ένα προϊόν. Δεν είναι κακό αυτό ειδικά όταν συνοδεύεται κι από «οπαδιλίκι».

Θεοχάρης: Θα πρέπει βέβαια κι οι εταιρείες να προσαρμοστούν στην κατάσταση που τείνει να τις παραγκωνίσει με όλες τις αυτές τις streaming πλατφόρμες που έχουν εμφανιστεί. Η μουσική θα μιλάει πάντα περισσότερο αλλά και ένα σπρώξιμο δεν πάει χαμένο.

Χάρης: Το Spotify, ιδίως σε κάποιες χώρες, τείνει να γίνει η μόνη πηγή μουσικής ενημέρωσης αλλά και ακρόασης.

(Οι άνθρωποι) Έχουμε τόση άγνοια και φοβόμαστε τις ίδιες μας τις δυνατότητες που κι εκ νέου να ξεκινούσαμε, πάλι θα ήμασταν δέσμιοι των προσδοκιών μας

Ήθελα να μιλήσουμε λίγο για το στιχουργικό concept του δίσκου. Για το πώς αντιλαμβάνεστε την πορεία του ανθρώπου και για το τί σας τράβηξε στη δαρβινική θεωρία;

Θεοχάρης: Ο Δαρβίνος λειτούργησε ως εφαλτήριο για να κάνουμε μια εισαγωγή. Η θεωρία του Δαρβίνου ως θεωρία έχει σε γενικές γραμμές ξεπεραστεί ή αν θέλεις ελαφρώς εκσυγχρονιστεί. Το θέμα είναι ότι όπως τα παρουσίαζε μας θεωρούσε μάλλον το κυρίαρχο είδος ή το πιο εξελίξιμο. Τόσα χρόνια αργότερα, θεωρώ ότι αποτελούμε μια μεγάλη απογοήτευση των προσδοκιών του. Η πορεία του ανθρώπου είναι ένα εξωφρενικό παράδοξο, κατά τη γνώμη μου. Όσο φλερτάρει με την πρόοδο και την κυνηγάει άλλο τόσο ζει με τον φόβο της επιτυχίας του κυρίως επειδή δεν ξέρει που θα τον οδηγήσει. Σαν να θέλεις να προχωρήσεις αλλά αντί για μπροστά να πηγαίνεις στο πλάι, πολλές φορές και πίσω. Μακάρι να μπορούσα να προεξοφλήσω πώς θα συνεχιστεί η πορεία μας. ΑΝ θεωρήσουμε ότι το ταξίδι προς τα άστρα είναι ένα είδος τελικού προορισμού, έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Αυτό το άγνωστο, πιο σωστά την πορεία προς το άγνωστο περιγράφει το Automata 1980, τόσο με ήχους όσο και με τους στίχους.

Χάρης: Συγγραφείς όπως ο Dawkins και ο Sam Harris έπαιξαν κι αυτοί τον ρόλο τους στη διαμόρφωση των στίχων και του concept καθώς η οπτική μας έχει πολλά κοινά σημεία με τις δικές τους.

Θεοχάρης: Πιστεύω ότι σε ένα βαθμό είμαστε το αποτέλεσμα τυχαίων αποφάσεων. Θα μπορούσαν να είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Έχουμε τόση άγνοια και φοβόμαστε τις ίδιες μας τις δυνατότητες που κι εκ νέου να ξεκινούσαμε πάλι θα ήμασταν δέσμιοι των προσδοκιών μας και της ανυπαρξίας που μπορεί να μας οδηγήσουν.

Χάρης: Ο χριστιανικός όρος Εδέμ χρησιμοποιήθηκε για να αξιοποιήσουμε το δίπολο καταστροφής-δημιουργίας του ανθρώπου. Είναι ένα εύκολα αναγνωρίσιμο σύμβολο καταστροφή αυτού που θεωρητικά είναι ένας παράδεισος.

Δύο στιχουργικά θέματα που φαίνεται να σας απασχολούν πάντα είναι ο Χρόνος και ο Διάβολος. Με ποιο τρόπο είναι αυτά τα σύμβολα παρόντα στο "Eden In Reverse";

Χάρης: Ο Χρόνος είναι η Τέταρτη διάσταση. Είναι τόσο φίλος όσο κι εχθρός. Ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τον αντιμετωπίζουμε διαφορετικά. Αλλά είναι και η πιο ύπουλη έννοια. Στο νέο άλμπουμ φαίνεται στην ουσιαστική στασιμότητα του ανθρώπου στο τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα της ύπαρξης του αλλά και στην αλματώδη πρόοδο του σε πολύ στενά, αναλογικά βέβαια, χρονικά περιθώρια.

Θεοχάρης: Ο Διάβολος είναι πάντα παρών στους στίχους μας. Άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο. Στο "Eden…" είναι λίγο πιο toned down τα πράγματα ή όχι τόσο εμφανή. Στο άγνωστο και στο χάος που σχηματίζεται τόσο από το εξώφυλλο αλλά κι από τους στίχους θα τον βρείτε αρκεί να ψάξετε. Δεν είναι τόσο έντονο σ αυτό τον δίσκο πάντως αλλά δεν θα μπορούσε και να λείπει. Τον χρόνο θα τον βρείτε και στη γενικότερη ρετροφουτουριστική προσέγγιση του άλμπουμ.

Μιλώντας καθαρά μουσικά, πιστεύετε στη συνεχή κι αέναη εξέλιξη των HSN ή θεωρείτε πιθανό και το να κατασταλάξετε στιλιστικά;

Χάρης: Άγνωστο. Ευτυχώς! Βρήκαμε την ταυτότητα μας αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θα την παραχαράξουμε ελαφρώς.

Θεοχάρης: Δεν νομίζω ότι μέχρι τώρα έχουμε κυκλοφορήσει εντελώς ίδια άλμπουμ οπότε δεν το βλέπω να αλλάζει τώρα αυτό. Μην περιμένετε πολύ σύντομα όμως τον reggae δίσκο.

Ελπίζω να μην πέσουμε σε μανιέρα!

Transcending Bizarre, Horizon's End, Until Rain… Η εμπειρία των μελών πιάνει τρεις δεκαετίες και μεγάλο μουσικό εύρος. Πιστεύετε ότι αυτό συνδιαμορφώνει την πορεία της μπάντας ή οι HSN παραμένουν κοντά στο αρχικό τους όραμα;

Θεοχάρης: Όπως καθετί ζωντανό το όραμα δεν αλλάζει, αλλά εξελίσσεται. Τα στοιχεία που είχε ο Χάρης στο μυαλό του για το "Πνεύμα" είναι ακόμα εδώ. Το Horror στοιχείο που συζητούσαμε πριν, ακόμα και τα 70s στη δομή των κομματιών. Το πόσο μπορεί να αλλάξει μορφή δεν νομίζω ότι μπορούμε να απαντήσουμε. Πάντως, ελπίζω να μην πέσουμε σε μανιέρα, γιατί μετά πάει το όραμα

Στις συνεντεύξεις σας με τον Αντώνη Κονδύλη το 2014 και τον Άλκη Κοροβέση το 2018, είχατε αναφερθεί πολύ στην επιθυμία και την αναγκαιότητα του να γίνουν οι HSN μια ενεργή live μπάντα. Τελικά, αυτό συνέβη, το 18 αν δεν κάνω λάθος (σσ: η ερώτηση αφορά το πρώτο τους επίσημο tour). Τι έχετε αποκομίσει από τη live εμπειρία της μπάντας και με ποιο τρόπο σας επηρέασε συνθετικά;

Θεοχάρης: Όχι, το ’16 ήταν το πρώτο μας Live. Με τους Virus κιόλας! Εκεί κάναμε το ντεμπούτο μας σαν Live Μπάντα. Μετά ακολούθησε το 2017 κάποια μεμονωμένα φεστιβάλ. Το Inferno στο Oslo το 2017 για παράδειγμα. Το 2018 που αναφέρεις κάναμε το πρώτο μας ευρωπαϊκό τουρ και παίξαμε και στο Roadburn. Ήταν πραγματικά απαραίτητη εμπειρία γιατί πέρα απο το ότι πείσαμε με τη μουσική μας, που ήταν το πρωταρχικό ζητούμενο, είδαμε και τι χρειάζεται να προσέχουμε στο διοργανωτικό κομμάτι.

Χάρης: Συνθετικά δεν θα έλεγε ότι επηρεάστηκα ιδιαίτερα, πάντως. Δεν είχαμε κάποια κομμάτια τα οποία τα απορρίψαμε επειδή ας πούμε δεν θα λειτουργούσαν live. Η εμπειρία ήταν σημαντική στο να δούμε εμείς οι ίδιοι τι πρέπει να κάνουμε ώστε να τα αποδίδουμε live. Και στο να δέσουμε φυσικά και ως μπάντα. Ακόμα πιστεύουμε ότι οι Live εμφανίσεις είναι ο καλύτερος τρόπος να περάσεις τη μουσική σου στον κόσμο.

Καλύτερα να μην ξέρει κανείς τι να περιμένει από εμάς

Είναι εμφανές ότι οι Hail Spirit Noir μεγαλώνουν. Όσο αυτό θα συμβαίνει, θα αυξάνουν και οι «επιθυμίες» των οπαδών, άλλοι θα σας θέλουν πιο black, άλλοι πιο prog, και τα λοιπά. Πώς σας φαίνεται αυτό το «παιχνίδι των προσδοκιών», νιώθετε έτοιμοι να το αντιμετωπίσετε;

Χάρης: Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία. Χαιρόμαστε που μεγαλώνουμε ως μπάντα και που αποκτούμε έναν πυρήνα οπαδών, αυτό είναι σίγουρο. Από την άλλη θεωρώ ότι αυτό τον πυρήνα θα τον απογοητεύαμε διπλά αν επιχειρούσαμε να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες του κατ’ αποκλειστικότητα. Ένα απο τα χαρακτηριστικά μας είναι η διαφοροποίηση από δίσκο σε δίσκο. Όχι συνειδητά αλλά μας προκύπτει. Επίσης είναι και θέμα καλλιτεχνικής ειλικρίνειας.

Θεοχάρης: Μπορεί κάποιοι να προτιμούσαν το "Eden…" να ήταν περισσότερο σαν τους Μάγους ή σαν το Πνεύμα. Μπορεί να συμβεί το ίδιο με το επόμενο. Αλλά, όπως λέει και ο Χάρης, είναι θέμα ειλικρίνειας κι αξιοπρέπειας. Καλύτερα να μην ξέρει κανείς τι να περιμένει από εμάς, όχι ότι είναι εύκολο να διατηρήσουμε το στοιχείο της έκπληξης.

Χάρης: Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που προτιμούν μια συγκεκριμένη περίοδο της μπάντας.

Θεοχάρης: Ναι και είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς ποτέ να τους ικανοποιήσεις όλους.

Hail Spirit Noir

Στο Rocking.gr φέτος τρέχουμε μια σειρά από αφιερώματα για τη δεκαετία του 2010. Μετά από ψηφοφορία συντακτών, βρήκατε θέση στα δέκα καλύτερα greek metal άλμπουμ της δεκαετίας αλλά και στα εκατό καλύτερα metal άλμπουμ συνολικά. Πώς αισθάνεστε με την ίδια σας την κληρονομιά και πώς σας φαίνεται που τα πρώτα τρία σας άλμπουμ αγκαλιάστηκαν από τόσο πολύ κόσμο;

Θεοχάρης: Τέλειο! Ευχαριστούμε!

Χάρης: Κληρονομιά; Φτάσαμε κιόλας εκεί;

Θεοχάρης: Έχουμε λίγο δρόμο μέχρι να φτάσουμε εκεί νομίζω. Αλλά εννοείται ότι είναι φανταστικό. Δε μπορούσαμε να προβλέψουμε πώς θα εξελισσόταν η μπάντα. Είναι μια δικαίωση. Για κληρονομιά να μιλήσουμε αν ποτέ διαλύσουμε;

Χάρης: Όταν ξεκινήσαμε το Πνεύμα δεν είχαμε ιδέα ούτε πώς θα κατέληγε αλλά ούτε πώς θα συνεχίζαμε. Έχει ενδιαφέρον ακόμα και για μας να βλέπουμε πώς εξελίσσονται τα άλμπουμ μας αλλά και η αποδοχή τους. Πέρα απο ευχάριστο είναι κι ενθαρρυντικό.

Να ρωτήσω ποια είναι τα live σας σχέδια - αν αυτά υπάρχουν;

Θεοχάρης: Είχαμε ξεκινήσει με την Agonia να δουλεύουμε μια σειρά συναυλιών για ένα tour την περίοδο 20-21 αλλά και Live εντός συνόρων για να μπορέσουμε να προωθήσουμε τον δίσκο. Τώρα άγνωστο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Όλα είναι στην αναμονή. Μπορεί να κάνουμε και κάτι streaming, πραγματικά δεν ξέρω. Σίγουρα, εύχομαι να λήξει όσο γίνεται γρηγορότερα ώστε να μπορέσουμε να παίξουμε. Και να ξαναπάμε, βέβαια. Χάσαμε τους Mercyful Fate φέτος! Αίσχος!

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτήν την κουβέντα και να ευχηθώ ότι καλύτερο για το "Eden In Reverse" και για το μέλλον!

Ευχαριστούμε πολύ εμείς για το ενδιαφέρον και την υποστήριξη! Η ρετροφουτουριστική μας Εδέμ σας χαιρετά!

  • SHARE
  • TWEET