Συνέντευξη: Mastodon

Η πρώτη απόπειρα τηλεφωνικής σύνδεσης με τον κιθαρίστα των Mastodon, Bill Kelliher, ήταν αποτυχημένη και το "All Nightmare Long" των Metallica μου κράτησε παρέα μέχρι να ακούσω το «Sorry Giorgos, I will have to call you back in a few moments». Κρύος ιδρώτας και οι ερωτήσεις που είχα στο μυαλό μου εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας. Ευτυχώς, λίγα λεπτά αργότερα ξαναχτύπησε το τηλέφωνο και ο μυστακιοφόρος πλέον «Μαστόδοντας» μου άνοιξε την καρδιά του.

Γεια σου Bill. Είναι τελικά τόσο δύσκολο το να σε βρει κάποιος;
Ε, όχι δα (γέλια)! Απλά είναι λίγο περίεργες οι γραμμές εδώ στο Λονδίνο που βρισκόμαστε και δώσαμε μιά σειρά από συναυλίες. Τώρα ξεκουραζόμαστε μέχρι να φύγουμε σε λίγες ημέρες για το Ελσίνκι που θα κάνουμε κάποια live με τους Metallica.

...Και μετά θα ξαναπεράσετε από τα μέρη μας. Αλήθεια, θυμάσαι ποιά φορά θα είναι αυτή;
Μμμμ... νομίζω θα είναι η πέμπτη αν δεν κάνω λάθος. Έχουμε παίξει στην Ελλάδα μαζί με τους Tool, τους Metallica και το 2005 που ήταν να έρθουμε μαζί με τους High On Fire που τελικά δεν τα κατάφεραν και άλλη μία φορά που παίξαμε δύο μέρες στην Αθήνα σε διαφορετικό μέρος (σ.σ: πώς το είπες το τελευταίο;).

Και φέτος θα παίξετε με τους Slipknot.
Ναι ε; Είχαμε πρωτοπαίξει μαζί το 2004 στην Unholy Alliance Tour με τους Slayer. Ωραία θα είναι...

Μιας κι ανέφερες τους High On Fire, αληθεύει πως η ιδέα για τη δημιουργία των Mastodon γεννήθηκε σε ένα δικό τους live;
Κατά κάποιον τρόπο ναι. Πρέπει να ήταν το 2000 όταν και είχαμε πρωτοέρθει στην Atlanta και συχνάζαμε στο υπόγειο ενός κτιρίου που δεν ήταν club, απλά μαζεύονταν οι underground μπάντες και έδιναν κάποια live και γύρω γύρω κόσμος που «έπαιρνε» κι έπινε τα πάντα. Εμείς ακούγαμε από τότε Neurosis, Melvins, αυτή τη σκηνή δηλαδή, κι έτυχε μια μέρα να παίζει η τότε μπάντα του Brent. Γνωριστήκαμε, είδαμε πως είχαμε κοινά γούστα στη μουσική κι αρχίσαμε να τζαμάρουμε.

Κι από τότε έχουν περάσει εννιά χρόνια και πάτε για τα δέκα. Αισθάνεσαι τυχερός που γνώρισες τους υπόλοιπους κι αυτοί με τη σειρά τους λες να αισθάνονται το ίδιο που γνώρισαν εσένα;
(Γέλια) Τυχερός ε; Ναι, και ευτυχής που βρήκα αυτούς του ανθρώπους και μοιράστηκα μαζί τους το πάθος για τη μουσική, για δημιουργία. Και όλα αυτά τα χρόνια έχουμε περάσει πολλά και συνεχίζουμε να είμαστε μαζί. Μπορεί να είμαστε τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά μας συνδέουν κοινά πράγματα κι εκτός μουσικής, όπως οι ταινίες, οι οικογένειές μας, το φαγητό, το ποτό και η κοκαΐνη (γέλια). Σα να ήταν γραφτό να βρεθούμε και να κάνουμε ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Σκοπεύουμε μάλιστα μόλις συμπληρώσουμε τα δέκα χρόνια να φωνάξουμε έναν τύπο που κατασκευάζει τεράστιες τούρτες για να φτιάξει και τη δική μας στο επετειακό live που θα δώσουμε. Μια επικών διαστάσεων τούρτα Mastodon!



Είναι και οι υπόλοιποι fans του Star Wars όσο κι εσύ δηλαδή; Εσύ μέχρι και το γιο σου βάφτισες Harrison (σ.σ: από το Harrison Ford).
(Γέλια) Ναι, είναι αλήθεια αυτό και είμαι πολύ μεγάλος οπαδός του Star Wars και πιο συγκεκριμένα των παλιών ταινιών. Εσύ δηλαδή δεν είσαι;

Μμμμ... όχι. Μεγάλωσα με τη σειρά "Battlestar Galactica", οπότε καταλαβαίνεις, παρόλο που προσπάθησα να μου αρέσει.
Ναι, ε; Captain Apollo & Starbuck. Καλό ήταν, αλλά να ξέρεις πως ο Lucas τους μήνυσε επειδή τον κόπιαραν σχεδόν στα πάντα. Αν θυμάσαι η σειρά αυτή είχε πολλές ομοιότητες με το Star Wars. Η καινούργια ταινία του Star Trek έχω ακούσει πως είναι αρκετά καλή. Μήπως την είδες;

Όχι ακόμα, αλλά σκοπεύω σύντομα. Ένα ακόμη κοινό σας στοιχείο, κατά τη γνώμη μου, είναι πως δεν είστε rock stars...
Αυτό πιστεύεις;

Ναι, με την έννοια του ότι αν και διάσημοι δε συμπεριφέρεστε υπεροπτικά απέναντι στο κοινό σας και δεν έχετε πρόβλημα να αράζετε μαζί του κτλ. Πιστεύεις πως αν κάποιος από εσάς είχε γεννηθεί για να γίνει αστέρας της rock, οι Mastodon θα ήταν η ίδια μπάντα με αυτή του σήμερα;
Όχι, σε καμία περίπτωση. Αλλά να σου πω κάτι; Έχω την εντύπωση πως αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο δε θα ήμαστε μαζί από την αρχή, δε θα υπήρχαν οι Mastodon στην τωρινή τους μορφή. Αν κάποιος από εμάς ήταν όπως τον περιγράφεις, το πιθανότερο είναι να μην τον είχαμε καν γνωρίσει και να υπήρχε κάποιος άλλος στη θέση του.

Πρόσφατα είδα και το video clip του "Oblivion", που κατά κάποιον τρόπο επιβεβαίωσε την πεποίθησή μου αυτή. Ωραία και ακριβή παραγωγή, φοβέρες σκηνές, αλλά μόλις έβλεπα τα σοβαρά σας πρόσωπα δε μπορούσα να μη χαμογελάσω.
(Γέλια) Καταλαβαίνω τι εννοείς και, πίστεψέ με, θέλαμε να βγει κάπως έτσι. Στο studio και στα live προσπαθούμε να είμαστε 100% επαγγελματίες και όταν μας δίνεται η ευκαιρία να το διασκεδάσουμε δεν τη χάνουμε με τίποτα. Κάπως έτσι έγινε και στο video clip του "Divinations" και στα παρασκήνια των δύο αυτών έπεσε πολύ γέλιο.



"Oblivion" και "Divinations" λοιπόν. Τραγούδια από την τελευταία σας κυκλοφορία "Crack The Skye". Αλήθεια, σου αρέσει ο δίσκος;
Αν μου αρέσει; (Γέλια) Τον λατρεύω, είναι καταπληκτικός, είναι διαφορετικός και δε θα άλλαζα τίποτα σε αυτόν. Άλλωστε, τί νόημα θα είχε να συνθέταμε πάλι τον ίδιο δίσκο; Εξελισσόμαστε, αλλάζουμε και ως άνθρωποι κι αυτό φαίνεται σε κάθε μας ηχογράφηση, όπου πρωταρχικό ρόλο παίζει η συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση που βρισκόμαστε την κάθε περίοδο που είμαστε στο studio. Αυτή τη φορά είχαμε την περιπέτεια του Brent, την επόμενη φορά ποιός ξέρει τί θα έχουμε στο μυαλό μας και τί στίχους θα γράψουμε.

Οπότε μπορείς να δικαιολογήσεις την όποια απώλεια / στενοχώρια κάποιων die hard οπαδών σας εις το όνομα της εξέλιξης;
Σαφώς και ναι. Κοίτα, δε μπορούν να είναι όλοι χαρούμενοι κι ευχαριστημένοι, έτσι δεν είναι; Κάποιους θα χάσεις και θα κερδίσεις άλλους. Είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο πως κάποια στιγμή θα συμβεί, οπότε...

Ειδικά τώρα που κυκλοφορήσατε το δικό σας "Black Album".
Λες ε; Δε θέλω να το σκέφτομαι, γιατί αν δε γίνει τελικά μπορεί και να στενοχωρηθώ (γέλια).

Άσχετο, αλλά θα ακούσουμε το "Emerald" των Thin Lizzy στο Rockwave;
Μμμμ, λίγο δύσκολο, καθώς μέσα σε σχεδόν 30 λεπτά τί να διαλέξουμε και τί να κόψουμε...

Και γιατί 30 λεπτά; Δεύτερο όνομα της ημέρας θα είστε, οπότε κοντά στη μία ώρα σας βλέπω.
Δεύτερο πριν τους Slipknot και τρίτο πριν τους headliners Metallica, οπότε...

Οι Metallica ΔΕΝ θα παίξουν στο festival. Είστε μαζί σε όλα σχεδόν τα live εκτός από το δικό μας.
Α, ναι ε; Ε, θα παίξουμε παραπάνω τότε και ποιός ξέρει... μπορεί να πείσω τα παιδιά να παίξουμε και το "Emerald". Σίγουρα όμως θα το ακούσουν όσοι έρθουν στις 2 Αυγούστου στο Knebworth House, μιας και θα το παίξουμε μαζί με τον Scott Gorham που θα είναι στο festrival με τους Thin Lizzy.



Και η τελευταία ερώτηση της ημέρας, μιας κι ο χρόνος τελειώνει: τί σου αρέσει περισσότερο όταν έρχεσαι στην Ελλάδα;
Πολλά πράγματα. Ο κόσμος, η κουλτούρα και η ιστορία σας, και βέβαια τα νησιά σας. Έχω δει φωτογραφίες και θέλω πάρα πολύ να έρθω με τη γυναίκα μου στο νησί εκείνο που έχει ένα ναυάγιο και το όνομά του ξεκινάει από «Ζ». Μήπως θα μπορούσες να με βοηθήσεις να βρούμε ποιό είναι;

Ναυάγιο + Ζ μας κάνουν τη Ζάκυνθο. Πολύ ωραίο νησί.
Πες το όνομα άλλη μία. Ή όχι, κάνε μου καλύτερα ένα spelling.

Z-A-K-Y-N-T-H-O-S. Πες το μου κι εσύ στα ελληνικά τώρα.
(Γέλια) Ζάσαϊνθες.

Ασ' το καλύτερα. Θα το κάνουμε προπόνηση στο Rockwave. Σε ευχαριστώ πολύ, θα τα πούμε από κοντά σε λίγες μέρες.
Κι εγώ σε ευχαριστώ φίλε. Τα λέμε σύντομα...