Το Πάσχα των Black Angels

Ας ξεθάψουμε παρέα ένα ντεμπούτο που όρισε την πολλοστή εκδοχή της χίπικης αναβίωσης

Από τον Μάνο Πατεράκη, 16/04/2016 @ 11:07

Το έχετε αντιληφθεί ε. Το #Πάσχα γίνεται trending topic στις ανά περίσταση ανούσιες συζητήσεις μας με  τον κόσμο που μας περιβάλλει. Όπου να ‘ναι θα δούμε το ανυπέρβλητο -διόλου δεν ειρωνεύομαι- «Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ» στον ΑΝΤ1, το ίδιο κανάλι που ήρθε στην μεταλλική επικαιρότητα προ ολίγων ημερών πάλι με τον Ιησού, αυτήν τη φορά τον εν αποσυνθέσει, κάνοντας (θετική) αναφορά στους Rotting Christ στο δελτίο ειδήσεών του. Ειρωνικό; Όχι τόσο. Πάντως, νοιαστήκατε οι μεταλλάδες. Να σημειωθεί στα πρακτικά.

Για Πάσχα θα μιλήσω κι εγώ. Για το εβραϊκό, βέβαια, και μάλιστα για την αγγλιστί εκφορά του. Passover. Τι. Δίσκαρος.

Ξανάρχονται οι Black Angels, λοιπόν. Και αν για μένα έχασαν την μαγεία τους στο περσινό RockWave, έφεραν κόσμο και αυτοί στην Μαλακάσα δίνοντας το άλλοθι «πακέτου», όχι μοναχά οι Black Keys. Και τον ευχαρίστησαν αυτόν τον κόσμο. Και λογικό να μας ξαναέρθουν. Στο μυαλό μου, ωστόσο, εξαργυρώνουν το πανηγυρικό sold out του 2013 και ταυτόχρονα μία από τις καλύτερες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει, τότε στο Fuzz.

Η φωνή λαού εδώ και αρκετά χρόνια γίνεται …όχι οργή θεού (η οργή εντοπίζεται κυρίως σε όσους θα αναφέρουν τη λέξη «maiden» σε κάθε μα κάθε ανακοίνωση θερινής συναυλίας τα τελευταία πολλά χρόνια), μα πράξη διοργανωτή. Όποιος έρχεται και τα πάει πολύ καλά σε προσέλευση, έχει σχεδόν κλεισμένη θέση την επόμενη διετία. Η μαθηματική πράξη είναι για αρχάριους: λεφτά που φέρνει μείον λεφτά που θέλει. Όλα τα άλλα που τσαμπουνάτε είναι να ‘χαμε να λέγαμε.

Διαβάστε ανάμεσα από τις γραμμές των συναυλιακών ανακοινώσεων. Δεν είμαστε για να ρισκάρουμε ρε παλικάρια, πλην εξαιρέσεων. Δείτε και τα πρώτα ονόματα του Desertfest που έκανε γερό μπάσιμο και μας άνοιξε την όρεξη, δίχως να φέρνει το αναπάντεχο. Δοκιμασμένες συνταγές. Θα καταφέρω άραγε να δω την ισοπεδωτική εμφάνιση που μου χρωστάνε οι Colour Haze;

«Και άλλοι έχουν χτυπήσει το ντέφι στην ησυχία. Με τον ίδιο ρυθμό. Πώς, λοιπόν, ακούγεται τόσο διαφορετικό εδώ;»

Πίσω στους Black Angels όμως. Το πρώτο μου κόλλημα μαζί τους ήταν πριν έξι χρόνια με το “Bad Vibrations” να παίζει ολημερίς, όχι τόσο για να αισθανθώ το coolness του υπνωτιστικού αρχικού ρυθμού (τι ωραία ιδιότητα ενός κομματιού να σε κάνει να αισθάνεσαι cool!), όσο για να ακουστεί εκείνο το δευτερόλεπτο που αυξάνει απρόσμενα το τέμπο. Βέβαια, δεν άργησα να γυρίσω τέσσερα χρόνια πίσω, παραμένοντας επί της ουσίας πολλές δεκαετίες πίσω, και να αντιληφθώ τι ογκόλιθος ήταν το ντεμπούτο τους, “Passover”, του  2006.

Ένα από τα ερωτήματα που με εντυπωσιάζουν και θα συνεχίσουν να με εντυπωσιάζουν στη μουσική είναι το εξής: Πώς συμβαίνει άραγε και αν βάλεις πλάι-πλάι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τα ίδια υλικά και τις ίδιες μανιέρες σύνθεσης να βλέπεις τόσο σημαντικές διαφορές; Είναι αυτό ακριβώς που ξεχωρίζει τους Black Angels από δεκάδες άλλες μπάντες της συνομοταξίας τους και καθίσταται σαφές με την πρώτη φορά που παίζει το “Young Men Dead”.

Το κλου είναι στην ησυχία που κάνει το ντέφι να ακούγεται σαν σε ξάστερη καλοκαιρινή βραδιά στην παραλία με καλή παρέα, άφθονο αλκοόλ και φιλοσοφικές ανουσιότητες περί ουτοπιών. Και άλλοι έχουν χτυπήσει το ντέφι στην ησυχία. Με τον ίδιο ρυθμό. Πώς, λοιπόν, ακούγεται τόσο διαφορετικό εδώ;

Το “Passover” είναι κυρίως αντιμιλιταριστικός δίσκος με πολλές χιπικο-εμβατηριακές στιγμές και άμεσες αναφορές ακόμα και στον αριθμό των νεκρών του πολέμου του Βιετνάμ, έως ότου στη ροή του ακουστεί το “Black Grease” και έπειτα το “Manipulation” σε ερωτικά λικνίσματα και ακόμα πιο αισθησιακούς στίχους για να αλλάξει το κλίμα –όχι η αίσθηση.

«Πώς θα λάβει χώρα αυτή η ασύμμετρη ένωση μεταξύ της ιδρωμένης, ξέγνοιαστης χιπιδοαμερικανιάς και της ευρωπαϊκής, ονειρικής, αρτιστίκ ψυχρότητας;»

Δεν ξέρω αν χάρηκα περισσότερο που έρχονται οι Black Angels ή που ξέθαψα το “Passover”. Αυτή είναι η ομορφιά με τις ανακοινώσεις συναυλιών. Ούτως ή άλλως, οι Black Angels θέλουν πιο οικογενειακή ατμόσφαιρα από αυτή ενός φεστιβάλ. Και αν βρεθούν σε φεστιβάλ, θέλουν νύχτα, σκοτάδι. Θέλουν εντυπωσιακά video walls και ογκώδη ήχο. Και ένα κοινό πολύ καλύτερο από τους περσινούς περαστικούς χιπστεροτυπάκους του “Lonely Boy”. Οκ, αυτό το τελευταίο πιστεύω ότι θα το βρουν. Το Release Athens φαντάζει αρκετά πιο ψαγμένο.

Θα έχουμε και Sigur Ros την ίδια μέρα, να μας ρίξουν με την χαρμολύπη τους. Πώς θα συγκεραστούν αυτά; Πώς θα λάβει χώρα αυτή η ασύμμετρη ένωση μεταξύ της ιδρωμένης, ξέγνοιαστης χιπιδοαμερικανιάς και της ευρωπαϊκής, ονειρικής, αρτιστίκ ψυχρότητας; Όμορφα πιστεύω.

Ας επιμείνουμε, όμως, λίγο. Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστούς τους Black Angels; Μάλλον το ότι εν μέσω τόσων γλυκανάλατων και ανούσιων αναπαραγωγών του ‘60, παίζουν πραγματικά επικίνδυνη ψυχεδέλεια. Επικίνδυνη από πολλές μεριές και με πολυάριθμες αιχμές. Οι Velvet Underground μας είχαν μιλήσει για το Death Song των Black Angels και αυτοί όσο και τα παιδιά τους έλκονται από τη μυστικιστική, σκοτεινή και ανεξήγητη έκφανση της ανθρώπινης φύσης. Ανεβαίνουν στον 13ο όροφο και παίρνουν το αεροπλάνο του Jefferson για να καπνίσουν αυτήν την τελευταία τζούρα, αλλά όχι με τον αφελή τρόπο που συναντάμε κατά κόρον. 

Footnotes

♠  Όπως ενημερώθην από το τιμημένο μας forum, μια εξαιρετικά παραγνωρισμένη μπάντα, οι The Sad Bastard Book Club, έβγαλε EP φέτος. Θα ήθελα να εστιάσουμε και στα τρία φοβερά του κομμάτια, με έμφαση στο πρώτο που πραγματικά είναι λες και έχει βγει από το ντεμπούτο των Murder By Death. Και το ντεμπούτο των Murder By Death είναι εύκολα στους καλύτερους δίσκους της περασμένης δεκαετίας, συνολικά  –να κάτι που δεν θα διαβάσετε στα πιτσφορκς σας.

♠ Το Loudwire έκανε και Top 2016 Metal Albums so far. Είπαμε, να κάνουμε επιπλέον λίστα στο μέσο της χρονιάς, τώρα αυτό σαν να είναι υπερβολή ε; Πάντως, έχει και Babymetal μέσα, γουστάρω. Αν είχε, επίσης, Cult Of Luna και Bloodiest θα στήριζα κιόλας. Πόσο ισοπεδωτικό αυτό το "He Is Disease";

♠  Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές βλέπω σε live streaming τους LCD Soundsystem στο Coachella. Headliners σου λέει. Εντυπωσιακά καλές μουσικές. Not.

  • SHARE
  • TWEET