1st Quarter Essentials: Οι πέντε φετινοί δίσκοι που κρατάμε και γιατί

-Listen to "2021: All Those Footsteps" Spotify playlist-
-Find Footnotes Songs on Facebook-

Cover art: Ταυρωνίτης ποταμός

Σωτήριο έτος 2 μ.Κ. Η μουσική αναδεικνύεται ως ένα από τα πλέον κραταιά καταφύγια της ψυχής του μέσου δυτικού ανθρώπου - όπου κι αν αυτός ζει. Εκείνος, αφουγκράζεται και αμφιταλαντεύεται αν οφείλει να ονομάσει first world problems όσα τον τυραννάνε. Δυσκολεύεται να τα κατατάξει, άλλοτε ως τάχα πρωτοφανή, άλλοτε ως απλή και αναμενόμενη προσθήκη στην υπαρξιακή του στοίβα. Η μουσική, όμως, ήταν και είναι εκεί. Ακόμα και αν εμείς δεν είμαστε εκεί για τους δημιουργούς της. Πια, δεν μας έχουν τόσο ανάγκη. Όχι τόσο όσο άλλες δεκαετίες, ευτυχώς.

Η πληθώρα νέων μουσικών παραμένει ως μια βουβή παρέα. Έστω και αν δεν θα αδράξεις όσες θα ήθελες ή όσες ίσως θα μπορούσες, σε παρηγορεί να ξέρεις ότι υπάρχουν στη διάθεσή σου, στην άκρη του δαχτύλου σου. Από το βήμα της στήλης του Footnotes δεν κρύψαμε τις μουσικές και αισθητικές μας προτιμήσεις. Έχοντας κάνει διάφορα περάσματα από πάμπολλες κυκλοφορίες που είδαν το φως μεταξύ 1/1/2021 και 31/3/2021, είτε επιφανειακά, είτε με κάποιας μορφής εκβάθυνση, αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε στο πρώτο ξεσκαρτάρισμα. Κρίμα κι άδικο να κρατήσεις μόνο πέντε δίσκους, μα κρίμα κι άδικο και αναγκαίο.

Δίχως πολλά-πολλά, παρατίθενται οι δίσκοι που μίλησαν περισσότερο σε κάποια κρυφά βιώματα που ποτέ δεν θα μάθουμε. Η ιστορία ξεκινάει από τους υγρούς, αστικούς περιπάτους και τα κλικ σε άλμπουμ φωτογραφιών που κάνουν οι Arab Strap και καταλήγει στους Ruins Of Beverast να προσφέρουν διαφορετικές αλληγορικές εικόνες για το πώς θα μοιάζει η τελική ήττα του ανθρώπου από τη φύση...

♧ Arab Strap - As Days Get Dark ♧
Release Date: March 5, 2021
Bandcamp

Τι κοινό έχουμε με τους προ 16ετίας εαυτούς μας; Σίγουρα, τίποτα όσον αφορά την υλική μας σύσταση. Απροσδόκητα λίγα, στο πεδίο της πνευματικής μας υπόστασης. Και όσον αφορά την ψυχή… Οι Aidan Moffat και Malcolm Middleton, 16 χρόνια μετά, κυκλοφορούν το ετεροχρονισμένο magnum opus τους, ποτισμένο από τις προσωπικές ανησυχίες του ανθρώπου που πλησιάζει τα 50 και ελέγχει την τωρινή του κατάσταση μέσα από ένα έντονο μείγμα ερωτισμού, κυνισμού και σκοταδιού. Η μισή και βάλε αξία του δίσκου έγκειται στους στίχους του - πραγματική σύγχρονη αστική ποίηση με παχιά σκωτσέζικη εκφορά. Το “As Days Get Dark” είναι ένα κεκαλυμμένο κάλεσμα για προσωπική επανάσταση από τα σοκάκια της kebabylon (τα μεταμεσονύχτια βρώμικα της Βρετανίας). Είναι ένας δίσκος ακόμα νωπός, που κοιτάζει κατάματα τις ανασφάλειες ενός δημιουργού. Όπως λένε και στο “I Was Once A Weak Man”: He wonders, as always, if maybe he's getting too old for this. But, as always, he concludes, “well, Mick Jagger does it and he's older than me”. Στο εξώφυλλο, ο πίνακας του Βραζιλιάνου Pedro Américo υπερκαλύπτει ένα παράθυρο υπολογιστή με φωτογραφία πορνό, όλα πάνω στα φωτισμένα παράθυρα μιας σκοτεινής πολυκατοικίας. Ο τίτλος του πίνακα, η ταυτότητα του δίσκου: “The Night escorted by the geniuses of Love and Study”.

♧ Caligonaut - Magnified As Giants ♧
Release Date: February 26, 2021
Bandcamp

Ο Νορβηγός κιθαρίστας/τραγουδιστής Ole Michael Bjørndal, γνωστός από τις δουλειές του με Oak, Airbag και Bjørn Riis, αποφασίζει να δημιουργήσει ένα όχημα για να ικανοποιήσει τις δικές του καλλιτεχνικές ανησυχίες κατά το δοκούν. Το αποτέλεσμα είναι οι Caligonaut (caligo: εκείνο το είδος πεταλούδας με το μάτι σχεδιασμένο στα φτερά), με σεσημασμένους μουσικούς των Wobbler, Airbag, Oak, Pymlico και Meer να συμβάλλουν στην ενορχήστρωση των ιδεών του, μα και εμφανώς στο τελικό αποτέλεσμα. Το εν λόγω ντεμπούτο τους είναι ένα από τα κορυφαία δείγματα του ‘70s prog των καιρών μας, το οποίο έρχεται να κοντράρει στα ίσια την πιο φορμαρισμένη σύγχρονη μπάντα αυτού του ήχου, τους ίδιους τους Wobbler. Η αφηγηματική αίσθηση των Genesis είναι κυρίαρχη, ωστόσο το κλου βρίσκεται στον King Crimson-ικό τρόπο που χειρίζονται τα μεταβατικά τους σημεία, δημιουργώντας αρχοντική φινέτσα στο αποτέλεσμα. Οι φωνητικές αρμονίες δομούν τις μεσαιωνικές μετώπες, ενώ με τη φωνή του ο Bjørndal δίνει τις αναφορές σε Marillion εποχής Fish, μια επιρροή που θα έπρεπε να βλέπουμε πολύ συχνότερα στις νέες προοδευτικές μπάντες. Τέσσερις συνθέσεις διάρκειας 50 λεπτών, τόσο συνεκτικές ώστε ακόμα και τώρα δεν μπορώ να αποφασίσω αν γέρνει προς το folk prog ή το symphonic prog. Προσπαθώντας να βάλετε σελιδοδείκτες στα σημεία που θεωρείτε κορυφαία, το δάχτυλο κάπου θα πιαστεί…

♧ Cult Of Luna - The Raging River ♧
Release Date: February 5, 2021
Bandcamp

Ενδεχομένως να κατηγοριοποιείται τυπικά ως EP… Ωστόσο, κοιτάζοντας τα 38 λεπτά του θα δει κανείς πως δικαιολογείται η θέση του “The Raging River” εδώ. Αυτό το ποσοτικό κάτι που υπολείπεται από τις τελευταίες κυκλοφορίες των Σουηδών - να σημειώσουμε πως απειροελάχιστες μπάντες έχουν τέτοιο φοβερό σερί από δισκάρες - δεν είναι αρκετό για να συγκρατήσει το θηρίο που παράγεται από τις μουσικές των Cult Of Luna. Κομμάτια σαν το “Three Bridges” θα στέκονταν ψηλά και περήφανα σε οποιοδήποτε άλμπουμ τους. Είναι παραπάνω από εμφανές πως συνεχίζουν να δείχνουν τον δρόμο του post-metal, δίχως φανφάρες, έχοντας πια ξεπεράσει ακόμα και τους ίδιους τους πατεράδες τους. Ο ανελέητος βιομηχανικός ζόφος καταπίνει τα πάντα, έχοντας το πιο ανελέητο ογκώδες rhythm section εκεί έξω. Το σημαντικότερο: τα κλασικά τους synth είναι πάντα εκεί, να δώσουν τον διαστρικό χαρακτήρα που σε ταξιδεύει στη διάστασή τους. Και στο μέσο όλων αυτών, ένα πανέμορφο διάλειμμα με τον πολύ Mark Lanegan να συμμετέχει, ένα νωχελικό, ονειρικό ιντερλούδιο μετά και πριν τον λυσσαλέο τυφώνα.

♧ Dvne - Etemen Ænka ♧
Release Date: March 19, 2021
Bandcamp

Ο άνυδρος πλανήτης Αρράκις, άγονος και αφιλόξενος, κρύβει από κάτω του τις τεκτονικές πλάκες των The Ocean και διαφεντεύεται από τις μυθοπλασίες των Mastodon. Αναμένοντας το Dune του Villeneuve στα τέλη του 2021, το sci-fi prog/sludge metal των Dvne επικαλείται τον Kwisatz Haderach για να φτάσει σε ένα αποτέλεσμα που είναι τόσο δαιδαλώδες όσο και πιασάρικο. Μιλάμε για τη δεύτερη δισκογραφική τους απόπειρα - κάτι που φαντάζει βίος παράλληλος με τους επίσης Βρετανούς Black Peaks, οι οποίοι διέπρεψαν στην ίδια ακριβώς ηχητική αντίθεση. Οι συνθέσεις του “Etemen Ænka” χτίζουν πάνω σε ψαγμένες pop culture αναφορές ή ακόμα και σε κινηματογραφικές original ιστορίες, εμπνεύσεως του ίδιου του σκωτσέζικου κουιντέτου. Πολυεπίπεδο μουσικά και με υψηλότατο τεχνικό επίπεδο, ξεκλειδώνεται αφού πρώτα πάρει το καιρό του. Βέβαια, εξαρχής δύσκολα μπορείς να απαγκιστρωθείς από τα άγρια σημεία του ή τα εμπνευσμένα μελωδικά hooks. Δεν μπαίνουν ποτέ στα όρια του κιτς, όπως τόσοι του μοντέρνου prog metal χώρου. Τουναντίον, δίνουν έμφαση στην αισθητική και στις λεπτομέρειες, παρουσιάζοντας με μεράκι το σύμπαν τους. Η σφραγίδα των Dvne μπαίνει πια στο πάνθεον και ελπίζω στο άμεσο μέλλον να δρέψουν τους καρπούς τέτοιων εξαίσιων κυκλοφοριών.

♧ The Ruins Of Beverast - The Thule Grimoires ♧
Release Date: January 30, 2021
Bandcamp

Η Θούλη ήταν, κατά την αρχαιότητα, το απώτατο βορεινό όριο του κόσμου, ενός κόσμου που τότε έφτανε κάπου μέχρι τη Σκωτία ή την Εσθονία και ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό. Στο concept του “The Thule Grimoires”, η παγωνιά της Θούλης συμβαδίζει με τα εσχατολογικά σκηνικά της τελευταίας ανάσας του ανθρώπου, όπως αυτός καταστράφηκε από την ίδια τη φύση, στην τούνδρα, στα βαλτοτόπια, στις κορυφές των υψηλότερων βουνών, στις ερήμους ή στα ίδια τα πυκνά δάση της Mammothpolis. Πρόκειται για το πιο ανατριχιαστικά καθηλωτικό άλμπουμ που έφτασε στα ηχεία μας φέτος. Ο Alexander von Meilenwald κινούνταν, ούτως ή άλλως, στα μονοπάτια αυτού που αποκαλούμε atmospheric black metal, διαπρέποντας. Το να κάνει λιγότερο extreme τον ήχο ενός ακραία ατμοσφαιρικού ύφους προσθέτοντας ακόμα περισσότερη ατμόσφαιρα (μπερδευτήκατε;) είναι τουλάχιστον κατόρθωμα, ειδικά δε όταν το αποτέλεσμα είναι τόσο μεγαλειώδες. Πρόκειται για το πιο προσβάσιμο στιγμιότυπο στη δισκογραφική πορεία των Ruins Of Beverast. Οι ανατολίτικες μελωδίες ηχούν σαν ξόρκια και τα τύμπανα σαν μακρινές βροντές. Τα black metal σημεία είναι παιγμένα με μεγάλο βάθος ενώ οι μεταβάσεις σε goth και doom σημεία, ακόμη και σε ψαλμωδίες, δίνουν έναν προοδευτικό χαρακτήρα στο αποτέλεσμα.

Footnotes

♠ Να προσθέσω runners-up στην παραπάνω λίστα; Ακόμα πιο δύσκολο, όσο και να λιώνω το “Beneath Black Cloudmasses” από το τελευταίο άλμπουμ των Thronehammer ή ταξιδεύω στο ομιχλώδες fantasy βασίλειο των Empyrium ή τα σπάω με το Cave Of Swimmers ή απολαμβάνω τη νορβηγοπρογκρεσιβίλα των White Void. Ούτως ή άλλως, οι κυκλοφορίες που βγήκαν στο πρώτο μισό του Απρίλη είναι άκρως εντυπωσιακές και φωνάζουν ήδη προς το μέρος μας!

♠ Ποιό είναι, όμως, το πραγματικά σημαντικό μουσικό μυστικό του Απρίλη; Το ογκώδες, λυρικό, κινηματογραφικό post-rock, κύριοι. Μην το πείτε παραέξω, απλά βάλτε να παίζουν στη σειρά τα Godspeed You! Black Emperor, Kauan και BRUIT ≤. Όλα τους κυκλοφόρησαν τον μήνα που διανύουμε, όλα τους ταιριαστά και συγκινητικά όμορφα.

♠ Ένα άγνωστο φετινό διαμαντάκι από το Στρασβούργο για το τέλος: Los Disidentes Del Sucio Motel - Polaris. Α και λίγος ρωσικός Μεσαίωνας στην πιο όμορφα σκονισμένη black metal παραγωγή: Koldovstvo-Ни царя, ни бога

-Listen to "2021: All Those Footsteps" Spotify playlist-
-Find Footnotes Songs on Facebook-