The Black Angels, The Steams @ Fuzz Club, 07/03/23

Μια συναυλία που δε θέλαμε να τελειώσει

Από τον Παντελή Κουρέλη, 09/03/2023 @ 18:54

Οι Black Angels από την πρώτη φορά που μας επισκέφτηκαν, έτυχαν πολύ μεγάλης ανταπόκρισης από το ελληνικό κοινό – ακόμα θυμάμαι το sold out από την προπώληση στον ίδιο χώρο. Έχοντας, όπως μας είπε ο κιθαρίστας τους Christian Bland, πέντε ολόκληρα χρόνια να έρθουν Ευρώπη λόγω των περιορισμών των μετακινήσεων κατά την περίοδο του κορονοϊού, είχε επιτέλους φτάσει η ώρα για μια νέα περιοδεία στην από 'δω πλευρά. Η Ελλάδα είχε την τύχη να τελειώσει η συγκεκριμένη περιοδεία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και να ζήσουμε μια σούπερ τελευταία συναυλία.

Το νεοψυχεδελικό κουαρτέτο των Steams φαινόταν, αλλά και αποδείχτηκε, μια πολύ καλή και ταιριαστή επιλογή για να ανοίξει την εμφάνιση των Black Angels. Το setlist που έπαιξαν άντλησε τραγούδια και από τους δύο πολύ καλούς δίσκους που έχουν στο ενεργητικό τους. Η χαλαρωτική ψυχεδέλεια του "Amdajitr (The Odyssey Of Young)", ενώ στη μέση του "Entrance" πωρωθήκαμε κάργα στο σημείο που άρχισε να χώνει ακατάπαυστα και η δεύτερη κιθάρα. Τα φώτα έπεφταν πολύ ωραία πάνω στο συγκρότημα και η μεγάλη απόσταση της σκηνής από την οροφή βοηθά πολύ σε αυτό.

Γενικότερα είχα την αίσθηση ότι τα γκάζια ανέβαιναν όσο περνούσε η ώρα και στο δεύτερο μισό της εμφάνισής τους οι Steams βαρέσανε περισσότερο σε σχέση με το πρώτο μισό. Το "Lament" είναι ένας επικήδειος στην εκμετάλλευση (ή και στον βιασμό) της φύσης από τον άνθρωπο και εκφράζει τις φυσιολατρικές ανησυχίες των Steams. Όμως, δεδομένων των θλιβερών συγκυριών, αφιερώθηκε ως μοιρολόγι για το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Νομίζω δε θα αφήσω την ευκαιρία που έχουμε να τους ξαναδούμε σε λίγες μέρες στο Side Effects II να πάει χαμένη.

SETLIST

The Horror
Amdajitr (The Odyssey Of Young)
Entrance
Black Sand
Perfect Storms From Afar
Lament
The Harvest

Μετά από ένα μισάωρο ετοιμασιών επί αλλά και εκτός σκηνής, ο φωτιστής και ο ηχολήπτης των Black Angels έλαβαν τις θέσεις τους πίσω από τις αντίστοιχες κονσόλες του Fuzz. Κάποιος μπορεί να το πει ασήμαντο, εγώ θα το πω κρίσιμο και απολύτως επαγγελματικό το ότι περιοδεύουν με τους δικούς τους ανθρώπους για να ελέγχουν όσο καλύτερα μπορούν το σύνολο αυτού που προσφέρουν. Ακριβώς στην προγραμματισμένη ώρα έναρξης, ένα γεμάτο με αδημονούντες club κι ένα χαλί-remix του "Bittersweet Symphony" των Verve υποδέχτηκαν εγκάρδια τους Τεξανούς στη σκηνή.

Μετά από μια μικρή σύσταση από τον Alex Maas, με αυτοπεποίθηση η μπάντα ξεκίνησε με το "You On The Run" από το αγαπημένο "Directions To See A Ghost". Η περιοδεία όμως είναι για το "Wilderness Of Mirrors" αναμενόμενα το setlist έγειρε έντονα προς τα εκεί – ο Christian άλλωστε, μας είχε προϊδεάσει για κάτι τέτοιο και στη συνέντευξη. Πράγματι, το κυρίως set απαρτίστηκε κατά το ήμισυ και βάλε από νέα κομμάτια, τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι πολύ καλά.

Το "El Jardin", λοιπόν, έσυρε τον χορό με τα παλιακά, βγαλμένα από τα ‘60s πλήκτρα του, ενώ το "History Of The Future" έζεχνε από την πρώτη κιόλας νότα. Το ανάλαφρο "Firefly" δε με ακούμπησε και πολύ, για να πάρει τη ρεβάνς μετά από πολύ λίγο το δυνατό δίδυμο "Without A Trace" και "A Walk On The Outside". Θέλω λίγη βρομιά, τελικά. Κάπου ενδιάμεσα, μόνη εκπροσώπηση του "Death Song" αποτέλεσε το αιθέριο "Grab As Much (As You Can)" και το τρομερό "Manipulation" από το ντεμπούτο ήταν μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές.

Αυτή η μπάντα καταφέρνει με κάποιον τρόπο να πατάει πάνω σε παλιούς ήχους, αλλά να μην ακούγεται ρετρό. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός από την αρχή κιόλας, ενώ οι προβολές έχτιζαν ένα ακόμα πιο ψυχεδελικό κλίμα. Άλλοτε έπαιζαν με τα εξώφυλλα των δίσκων, άλλοτε έδειχναν κόμικς, άλλοτε κάποιες αόριστες εικόνες που μετασχηματίζονταν σιγά-σιγά και σε έκαναν να σκεφτείς πώς περίπου είναι ένα τριπάρισμα. Ο πολύ καλός φωτισμός είχε σίγουρα να κάνει και με τον εξοπλισμό που είχαν κουβαλήσει μαζί τους οι Black Angels.

Τα "The Prodigal Sun" και "Entrance Song" υπενθύμισαν την αγάπη που τρέφουμε για τις παλιότερες δουλειές, με τον ενθουσιασμό να είναι διάχυτος από τις πρώτες νότες. Αυτό όμως που νομίζω ότι έκλεψε περισσότερο την παράσταση ήταν το "Black Grease", το οποίο είναι και δικό τους αγαπημένο να παίζουν. Εντελώς αναμενόμενα, μετά από περίπου μία ώρα και κάτι μας «αποχαιρέτησαν» με το "Empires Falling" για να τους «παρακαλέσουμε» να επιστρέψουνε στη σκηνή για encore.

Αυτό όμως έμελλε να διαρκέσει από μόνο του ακόμα σαράντα λεπτά, με τα περισσότερα μάλιστα από τα εννιά (!) τραγούδια να είναι παλιά. Μια από τις εξαιρέσεις ήταν το ομότιτλο από το "Wilderness Of Mirrors", για να πάμε προς τα πίσω με τη φυσαρμόνικα του "Bloodhounds On My Trail". Δεν ξέρω αν ήταν ο ενθουσιασμός τους για το συναπάντημα μαζί μας ή για το ότι επιστρέφουν επιτέλους σπίτι τους μετά από βδομάδες, αλλά γεγονός είναι ότι μας χάρισαν κι ένα κομμάτι παραπάνω σε σχέση με τα όσα έπαιζαν στην περιοδεία. Αυτοί μας διαβεβαίωσαν για το πρώτο κι εμείς απλώς απολαύσαμε το σπουδαίο "Bad Vibrations".

Στο "La Pared (Govt. Wall Blues)" προβλήθηκαν σκηνές από το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου. Η δυναμική εκτέλεση του αγαπημένου "Young Men Dead" από το ντεμπούτο κέρδισε επάξια μεγάλο χειροκρότημα, δημιουργώντας απορία πώς μπορούσαν να παίζουν με τέτοια ένταση ύστερα από σχεδόν δύο ώρες. Τελευταίο τραγούδι της βραδιάς – αλλά και της περιοδείας! – ήταν ένα ακόμα από το "Phosphene Dream", το "Haunting At 1300 McKinley" που μας ταξίδεψε ηχητικά μερικές δεκαετίες πίσω.

Για πολλοστή φορά οι Black Angels εντυπωσίασαν σε κλειστό χώρο, ικανοποιώντας πιστεύω όλους όσοι παρευρεθήκαμε στο Fuzz. Ακούσαμε το μεγαλύτερο μέρος του νέου δίσκου “Wilderness Of Mirrors”, όμως η μπάντα φρόντισε ώστε να μας ανταμείψει με ένα απολαυστικό δίωρο setlist που είχε και πολλά παλιά τους κομμάτια. Η απόδοσή τους ήταν φοβερή και ίσως έπαιξε κάποιον απελευθερωτικό ρόλο το γεγονός ότι με τη συγκεκριμένη συναυλία έκλεισε η περιοδεία τους. Δεν είναι και μεγάλη υπερβολή πάντως να πούμε ότι είδαμε μια συναυλία που δε θέλαμε να τελειώσει.

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά

SETLIST

You On The Run
El Jardin
Icon
History Of The Future
Grab As Much (As You Can)
Manipulation
Firefly
Without A Trace
A Walk On The Outside
The Prodigal Sun
Entrance Song
The River
Mission District
Black Grease
Empires Falling

Encore:

Wilderness Of Mirrors
Bloodhounds On My Trail
Bad Vibrations
Vermillion Eyes
Yellow Elevator #2
Choose To Choose
La Pared (Govt. Wall Blues)
Young Men Dead
Haunting At 1300 McKinley

  • SHARE
  • TWEET