Here Comes The Pain - Αφιέρωμα στους Slipknot

06/06/2009 @ 05:08
Εννέα μασκοφόροι θα ανέβουν σε λίγες μέρες στη σκηνή του Terravibe για να σκορπίσουν τον όλεθρο όπως μόνο αυτοί ξέρουν. Αν και πλέον τους έχουμε εκτιμήσει και αγαπήσει, αυτό δε συνέβαινε πάντα. Το Rocking.gr ανοίγει το χρονοντούλαπο της ιστορίας και παρουσιάζει ένα σχήμα που, αν μη τι άλλο, έχει συζητηθεί πολύ.

Freshman years (1995 - 1998)

Οι Slipknot πρωτοσχηματίστηκαν το 1992, όταν ο drummer Shawn Crahan, ο τραγουδιστής Anders Colsefini και ο μπασίστας Paul Grey στρατολόγησαν δύο κιθαρίστες, τους Donnie Steele και Quan Nong, για να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Το πρώτο όνομα του σχήματος ήταν The Pale Ones και το Σεπτέμβρη του 1995 αποτελούνταν από τους Colsefini / Crahan / Grey. Τότε προσελήφθη στο σχήμα ο Joey Jordison για να παίζει drums και έτσι ο Crahan άφησε το kit του για να ασχοληθεί με τα κρουστά. Στη συνέχεια προσελήφθη και ο κιθαρίστας Josh Brainard και ο Colsefini άφησε τα κιθαριστικά καθήκοντα που είχε μέχρι τότε για να αφοσιωθεί στα φωνητικά.

Το σχήμα έδωσε την πρώτη του συναυλία, αφού είχε μετονοματεί σε Meld, το Δεκέμβρη του 1995, στο Club Crowbar του De Moines, και εκείνη την περίοδο ο Jordison πρότεινε το όνομα ενός demo κομματιού του σχήματος, του "Slipknot", να γίνει και όνομα του συγκροτήματος, πρόταση που τελικά έγινε αποδεκτή. Το κομμάτι "Slipknot" εμφανίστηκε λίγο αργότερα στον πρώτο δίσκο του σχήματος, στο "Mate.Feed.Kill.Repeat". Την ίδια περίοδο οι Slipknot αρχίζουν να φορούν αποκρουστικό make-up στις live εμφανίσεις τους, ως μέρος ενός concept που το ονόμασαν «anti-image» και το οποίο γρήγορα αντικαταστάθηκε από τις μάσκες με τις οποίες έγιναν αργότερα γνωστοί. Παράλληλα συνέχιζαν να δουλεύουν πάνω στις μουσικές τους ιδέες, καθώς θεωρούσαν πως δεν τις είχαν τελειοποιήσει στο βαθμό που θα ήθελαν.

Στις αρχές του 1996 οι Slipknot μπαίνουν στο studio για να αρχίσουν να δουλεύουν πάνω στις ιδέες τους, με παραγωγό τον Sean McMahon. Το Φεβρουάριο του ίδιου έτους ο κιθαρίστας Steele φεύγει από το συγκρότημα, λόγω των χριστιανικών του πεποιθήσεων και παρότι οι Slipknot του είχαν τονίσει πως δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την πίστη του. Ο επόμενος κιθαρίστας των Αμερικανών, ο Craig Jones, ήρθε να αντικαταστήσει τον Steele και πρόλαβε μόνο τη μίξη του δίσκου που ηχογραφούσαν τότε οι Slipknot. Το πρώτο live του νέου σχήματος δόθηκε στο αγαπημένο τους club De Moines στις 4 Απριλίου του ίδιου χρόνου, club στο οποίο σε ένα επόμενο live έπαιξαν μαζί με τους Stone Sour. To σχήμα είχε αρχίσει να ξανααλλάζει τον ήχο του, προσθέτοντας samples, τα οποία όμως δε μπορούσε να αναπαράγει στις ζωντανές του εμφανίσεις. Τελικά, μετά από άλλη μια εσωτερική μεταγραφή, ο Jones αφήνει την κιθάρα για τον μίκτη και προσλαμβάνεται ο Mick Thomson για κιθαρίστας. Χωρίς να έχουν βρει την τελική κατεύθυνση του ήχου τους και εν μέσω εσωτερικής διαμάχης για το θέμα, ο πρώτος δίσκος των Slipknot με τίτλο "Mate.Feed.Kill.Repeat" κυκλοφορεί τελικά ανήμερα του Halloween το 1996. O δίσκος κυκλοφορεί μόνο σε 1.000 αντίτυπα και ακόμα και σήμερα παραμένει εξαιρετικά δυσεύρετος και συλλεκτικό αντικείμενο, αν και το σχήμα τον χαρακτηρίζει ως «demo» προσπάθεια. Οι Slipknot του πρώτου καιρού διαφέρουν αρκετά από το super-group της συνέχειας, καθώς τα κομμάτια του άτυπου ντεμπούτο τους είναι πιο αργά από τις επόμενες δουλειές τους και το "Mate.Feed.Kill.Repeat" περιέχει πολλές jazz, fusion και rap επιρροές, επιρροές που στη συνέχεια οι Slipknot έκρυψαν καλά ή και εξαφάνισαν από τον ήχο τους. Πλέον το σχήμα δεν παίζει κανένα κομμάτι από το πρώτο αυτό album του και όταν οι Slipknot αναφέρονται σε αυτό λένε πως το μόνο πράγμα που τους ενδιέφερε είναι να παίξουν «αντισυμβατικά».

Με την κυκλοφορία του δίσκου ο Sean McMahon κάνει τα πάντα για να τον προωθήσει και η δουλειά του επιβραβεύει τους Slipknot με πολύ airplay σε τοπικά ραδιόφωνα της Iowa και μια θέση στο billing του Dotfest. Στη συνέχεια οι Slipknot επιστρέφουν στο studio, όντας αποφασισμένοι να προσθέσουν περισσότερη μελωδία στα φωνητικά τους, και πείθουν τον τραγουδιστή των Stone Sour, Corey Taylor, να ενταχθεί στο σχήμα, «πείθοντας» παράλληλα τον Colsefini να περιοριστεί στα κρουστά και τα δεύτερα φωνητικά, απόφαση που ο Colsefini δεν πήρε χαλαρά και σε μια από τις επόμενες εμφανίσεις των Slipknot στο Safari Club ανακοινώνει από σκηνής πως εγκαταλείπει το συγκρότημα. Κατ' ευθείαν προσλαμβάνεται ο Greg -"Cuddles"- Welts για να αναλάβει τα κρουστά και οι Slipknot αρχίζουν σιγά σιγά να προετοιμάζουν το έδαφος για το μεγάλο μπαμ, φορώντας μάσκες και ολόσωμες φόρμες στις συναυλίες τους και προσλαμβάνοντας και άλλα μέλη.

Στις αρχές του 1998 οι Slipknot κυκλοφορούν το demo "Spit It Out", το οποίο με τη βοήθεια του internet κερδίζει οπαδούς και προσελκύει τις δισκογραφικές εταιρίες και τον παραγωγό Ross Robinson, με τον οποίο οι Slipknot συμφωνούν να δουλέψουν στον επόμενο δίσκο τους. Στη συνέχεια, όντας εντυπωσιασμένοι από τη δουλειά του, οι Slipknot προσλαμβάνουν τον dj Sid Wilson και οι πρώτες προσφορές για δισκογραφικό συμβόλαιο αρχίζουν να καταφτάνουν. Στις 6 Ιουλίου του 1998 οι Slipknot απολύουν τον Welts (ο μοναδικός που κατάφερε να απολυθεί ποτέ από το σχήμα), καθώς εκείνος «τα χάλασε» με την αδερφή του Jordison, πράγμα που τους οδήγησε σε ρήξη. Ο Chris Fehn αναλαμβάνει να βασανίζει τα κρουστά στο εξής και οι Slipknot υπογράφουν δύο μέρες μετά με τη Roadrunner Records, κορυφαία εταιρία εκείνο τον καιρό.

Slipknot comes alive (1998 - 2001)

Στα τέλη του 1998 οι Slipknot μπαίνουν στο studio για να δουλέψουν πάνω στο δεύτερο δίσκο και πρώτο σε μεγάλη εταιρία. Στις αρχές του 1999 ο κιθαρίστας Brainard αποφασίζει να εγκαταλείψει το συγκρότημα και στη θέση του έρχεται ο Jim Root. Η ηχογράφηση του δίσκου ολοκληρώνεται στις αρχές του ίδιου χρόνου και οι Slipknot αργότερα μέσα στη χρονιά παίζουν στο Ozzfest. Στις 29 Ιουνίου του 1999 οι Slipknot κυκλοφορούν το magum opus τους, "Slipknot", κάνοντας μεγάλη αίσθηση και αποσπώντας από παντού διθυραμβικές κριτικές αλλά και σκεπτικισμό, καθώς στο album ανακατέβονται τα thrash και death riffs με τα rap φωνητικά και τo core groove, δίνοντας ένα μείγμα το οποίο είναι πέρα από κάθε περιγραφή. Στο δίσκο περιλαμβάνεται και μια πιο τραχιά και γρήγορα νέα εκδοχή του κομματιού του ντεμπούτο τους, "Slipknot", υπό τον τίτλο "(sic)", κομμάτι που θεωρείται ανάμεσα στα καλύτερα του σχήματος, αλλά και τα εξαιρετικά "Wait And Bleed", "Surfacing", "Eyeless" και "Purity".

Την ίδια χρονιά οι Slipknot κυκλοφορούν μια συλλογή από home videos με τίτλο "Welcome To Our Neightbourhood", ενώ στις αρχές του 2000 ο δεύτερος δίσκος τους γίνεται πλατινένιος, αναγκάζοντας το περιοδικό Q να χαρακτηρίσει τη μπάντα ως μια «από τις πιο heavy μπάντες όλων των εποχών». To "Slipknot" album δε θα ήταν υπερβολή αν χαρακτηριζόταν ένα από τα σημαντικότερα albums των '90s και ένα album που χαρκατήρισε και επηρέασε ένα όλόκληρο ιδίωμα (το nu metal), αν και πάντοτε ο ήχος των Slipknot ήταν υπερσύνολο του ιδιώματος που ανθούσε εκείνη την εποχή. Στην Ελλάδα ο ελληνικός μεταλλικός τύπος υποδέχεται το album με περισσή καχυποψία, καθώς ο Έλληνας μεταλλάς δυσκολεύεται να χαρακτηρίσει «metal» έναν ήχο που περιέχει scratch, rap φωνητικά, loopες και τριπλά κρουστά, καθώς τότε «έπρεπε» όλοι να ακούμε μόνο Nevermore και Iced Earth. Αν και το album έκανε πάταγο στη διεθνή σκηνή, στην εγχώρια δυσκολεύτηκε να κερδίσει το ελληνικό κοινό κατευθείαν, αλλά κάποια χρόνια μετά, και με το συγκρότημα στο μεσοδιάστημα να γίνεται τεράστιο, αναγνωρίστηκε τελικά (έστω και καθυστερημένα) τόσο η ποιότητά του, όσο και η επιδραστικότητά του. Η Ελλάδα είχε και αυτή πλέον «αγκαλιάσει» τους Slipknot. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει εκείνη την εποχή το video για το κομμάτι "Wait And Bleed", το οποίο περιέχει σκηνές από ζωντανή εμφάνιση του σχήματος, στο οποίο οπτικοποιείται η πλήρης παράνοια των Slipknot στα live τους, με την ορμή του σχήματος να είναι τέτοια, ώστε στο τέλος τα μέλη του συγκροτήματος παίζουν ξύλο μεταξύ τους...

The goat years (2001 - 2003)

Μετά την επιτυχία του "Slipknot" οι προσδοκίες για νέο υλικό από τη μπάντα ήταν τεράστιες. Έτσι το σχήμα μπαίνει στο studio στις αρχές του 2001, για να βγει με το δεύτερο δίσκο για τη Roadrunner έτοιμο, με τίτλο "Iowa", ως φόρο τιμής στη γενέτειρα πόλη τους. Το album βγήκε στα δισκοπωλεία στις 28 Αυγούστου του 2001 και το Rolling Stone έγραψε πως «γέννησε το nu metal». Με την κυκλοφορία του, άγγιξε το Νο. 3 στο Billboard και το No. 1 στο UK album chart. Στη συνέχεια το συγκρότημα περιοδεύει ασταμάτητα, ξαναεμφανίζεται στο Ozzfest και κλέβει την παράσταση όπου και αν παίζει. Η μακρά και επιτυχημένη αυτή τους περιοδεία φέρνει τους Slipknot για πρώτη φορά και στην Ιαπωνία, στην οποία μαγνητοσκοπείται και το dvd τους, "Disasterpieces".

To "Iowa" φέρει στο εξώφυλλό του το διάσημο (πλέον) τράγο και οι άσχετοι με τη μπάντα αρχίζουν να μιλούν για «black» στροφή του σχήματος και του ήχου του, καθώς ο τράγος συνδυαζόταν και με μια πεντάλφα. Κάθε άλλο όμως: οι Slipknot στο "Iowa" σκοτεινιάζουν περισσότερο, περιορίζουν κάπως τις rap αναφορές και loopες, αλλά γίνονται και ακόμα πιο τραχείς και γρήγοροι, όπως μαρτυρά και το υπερηχητικό hit του δίσκου "People=Shit". Ο δίσκος περιέχει πλήστες άλλες καλές στιγμές, με τα κομμάτια "Disasterpiece", "My Plague", "The Heretic Anthem" και "Left Behind" να ξεχωρίζουν, και η ποιότητά του είναι για άλλη μια φορά εξαιρετική. Στην Ελλάδα το album κάνει κάποια αίσθηση και τα περιοδικά αρχίζουν και ασχολούνται ακόμα περισσότερο με το συγκρότημα-φαινόμενο, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους στο image και γράφοντας χαρακτηριστικά πως οι Slipknot είναι «εννέα νέα παιδιά από την Iowa που βιώσαν την απόρριψη μικρά από την τοπική κοινωνία και γι' αυτό αποφάσισαν να βάλουν μάσκες για να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα και μέσα από τα alter ego των Slipknot να αφήσουν να ξεχυθεί όλη η οργή που είχαν συσσωρεύσει», φράση που αν και τότε μου φαινόταν υπερβολική, ανήκει στον τραγουδιστή Corey Taylor και είναι πέρα για πέρα αληθινή.



To 2002 οι Taylor / Root αποφασίζουν να επαναδραστηριοποιήσουν το αρχικό τους σχήμα, Stone Sour, κυκλοφορώντας το ομώνυμο ντεμπούτο της μπάντας, ένα δίσκο που κέρδισε τους φίλους του σχήματος και απέκτησε και δικούς του, καθώς ενώ είναι groovy σαν τους Slipknot, δεν περιέχει καμία από τις παρανοϊκές και άσχετες προσμίξεις του ήχου τους και αποτελεί ένα πολύ καλό δίσκο για κάθε οπαδό του σχήματος. Την ίδια περίοδο, ο Jordison παίζει κιθάρα στους Murderdolls και ο Crahan συνεργάζεται με τον παραγωγό Rick Rubin στο side project του, To My Surprise. Προς το τέλος του 2002 η μπάντα παρουσίαζε προβλήματα και φήμες ήθελαν τους Slipknot να είναι στα πρόθυρα διάλυσης.

Getting big, growing apart (2003 - 2007)

Στα τέλη του 2003 οι Slipknot αρχίζουν να ηχογραφούν υπό την καθοδήγηση του παραγωγού Rick Rubin και στις 24 Μαΐου του 2004 κυκλοφορούν το δίσκο που τους έκανε ευρύτερα γνωστούς, το "Vol.3: The Subliminal Verses", το οποίο έφτασε μέχρι το No. 2 του Billboard. Το συγκρότημα στη συνέχεια ξαναρχίζει να περιοδεύει και περνάει από πολλές πόλεις και festival, όπως τα Ozzfest και Download, και κυκλοφορεί το πρώτο του live album με τίτλο "9.0:Live" την 1η Νοέμβρη του 2005. Το 2006 οι Slipknot κερδίζουν το πρώτο τους Grammy για την «καλύτερη metal επίδοση», για το κομμάτι τους "Before I Forget", και αργότερα μέσα στη χρονιά κυκλοφορούν και το τρίτο τους dvd με τίτλο "Voliminal: Inside The Nine".

Με το "Vol. 3" τελικά τους παραδέχονται όλοι, ακόμα και ο ελληνικός Τύπος, και οι Slipknot είναι επίσημα μεγάλο συγκρότημα. Αν και το "Slipknot" μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πιο σημαντικό album για το σχήμα, το "Vol. 3" είναι πιθανότατα το καλύτερο για τους οπαδούς του σχήματος, καθώς οι Slipknot έχουν βρει πλέον τις αναλογίες ανάμεσα στο groove και στο metal riffing και παραδίδουν ένα εξαιρετικό δίσκο, μέσα από τον οποίο ξεχωρίζουμε τα κομμάτια "The Blister Exists", "Duallity", "Vermillion" και "Before I Forget". Αν με το "Slipknot" οι Αμερικανοί στιγμάτισαν τα '90s στο τέλος τους, το "Vol. 3" είναι αυτό που χαρακτηρίζει τα '00s για το σχήμα και αυτό αποδεικνύεται από τα πολλά κομμάτια από το συγκεκριμένο album που διαλέγουν οι Slipknot να παίξουν live σε κάθε τους εμφάνιση.



Το 2005 το συγκρότημα έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και το www.rocking.gr είναι εκεί: www.rocking.gr/article2479.php. Η εμφάνιση των Slipknot με τις μάσκες και το image τους, που περιλαμβάνει τράγους και πεντάλφες, μαγνητίζουν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων, που κάνουν λόγο για «μουσική του σατανά» και θέλουν με μια διαδήλωση έξω από τον Λυκαβηττό να ακυρώσουν τη συναυλία. Κάτι τέτοιο ευτυχώς δε συμβαίνει και το ελληνικό κοινό απολαμβάνει για πρώτη φορά τους μασκοφόρους, σε μια εμφάνιση που συζητήθηκε.

Το 2006 οι Root / Taylor επανακάμπτουν στους Stone sour και κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους, το εξαιρετικό "Come What(ever) May", o Jordison ηχογραφεί με τους Ministry (2006) και τους Korn (2007), ενώ παράλληλα και ο Crahan ξεκινά ένα νέο side project, τους Dirty Little Rabbits, πράγμα που σηματοδοτεί και τη ζωή ολών τους, μακριά από τους Slipknot. Στη συνέχεια το συγκρότημα περνά σε μια ανενεργή φάση, χωρίς όμως να δηλώνει πως διαλύεται, και οι fans του σίγουρα είναι ανήσυχοι. Ευτυχώς όμως αυτή η αδράνεια διαρκεί λίγο...

All hope is gone (2008 - σήμερα)

Οι Slipknot κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους δίσκο "All Hope Is Gone" τον Αύγουστο του 2008, με νέο παραγωγό τον Dave Fortman και με μια νέα διάθεση για πειραματισμό, καθώς εισήγαγαν στον ήχο τους ακόμα περισσότερα thrash riffs από τον προκάτοχό του, αλλά και περισσότερες ακουστικές κιθάρες, μελωδικές γραμμές στα φωνητικά και hi-hat στα τύμπανα. Ο δίσκος είναι για άλλη μια φορά πολύ καλός, συγκεντρώνει πλήθος εξαιρετικών κριτικών (μια από αυτές είναι και του Rocking.gr, www.rocking.gr/review1972.php) και στο τέλος της χρονιάς μπαίνει στις λίστες με τα καλύτερα albums του 2008. Μαζί με το δίσκο, το συγκρότημα παρουσίασε και τις νέες του μάσκες, οι οποίες αποτελούν μια εξέλιξη των παλαιών και ταιριάζουν με το νέο ύφος των Slipknot. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου το συγκρότημα άρχισε και πάλι να περιοδεύει, παίζοντας ως headliner στην κεντρική σκηνή του Mayhem Festival και περιοδεύοντας μαζί με τους Machine Head και τους Children Of Bodom. To Rocking.gr ταξιδεύει μέχρι την Ελβετία, τους παρακολουθεί ζωντανά και τους παρουσιάζει στο ακόλουθο live report: www.rocking.gr/article5619.php.



To καλοκαίρι του 2009 θα εμφανιστούν ως headliners στην κεντρική σκηνή του Download Festival και θα περάσουν άλλη μια φορά από την Αθήνα και το Rockwave Festival. Here comes the pain! Αντέχετε;

Ξέρετε ότι...

- Το "Slipknot" ήταν το πρώτο album της Roadrunner Records που έγινε ποτέ πλατινένιο;

- Όταν ακόμα οι Slipknot δεν είχαν δείξει τα πρόσωπά τους, ο Max Cavalera (Soulfly, Sepultura) είχε δηλώσει για τη συνεργασία του με τον Taylor: «είναι ένας ξανθός φλώρος με κοντό μαλλί»;

- Στο video του κομματιού τους "Before I Forget" από το "Vol. 3" εμφανίζονται για πρώτη φορά σε επίσημη κυκλοφορία χωρίς μάσκες, αλλά και χωρίς να δείχνουν τα πρόσωπά τους;

- Έχουν αποκηρύξει το ντεμπούτο τους "Mate.Feed.Kill.Repeat", θεωρώντας ως πρώτο album τους το "Slipknot";

- Το 2004 ο Jordison αντικατέστησε τον Ulrich στη headlining συναυλία των Metallica στο Download Festival;

- Οι Jordison / Root / Taylor / Gray συμμετείχαν στον εορταστικό δίσκο της Roadrunner "Roadrunner United: The All Star Sessions" το 2005;

- Στo video του "Spit It Out" έχουν αντιγράψει σκηνές από τη "Λάμψη" του Stanley Kubrick;

- Τα μέλη της μπάντας έχουν υιοθετήσει έναν αριθμό, από το 0 έως το 8, και συχνά αλληλοκαλούνται με τον αριθμό, αντί του ονόματός τους;

Λουκιανός Κοροβέσης
  • SHARE
  • TWEET