Αντώνης Μαρίνης: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2018

Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 02/01/2019 @ 11:45

Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2018, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.

(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)

1. Ólafur Arnalds - Re:member
	Υπέροχα φορτισμένη μουσική, φτιαγμένη για ταξίδια σε απόλυτη ησυχία

2. Rolo Tomassi - Time Will Die And Love Will Bury It
	Τα μαθηματικά ποτέ δεν ακούγονταν τόσο γκρίζα. Αυστηρά για ανοιχτόμυαλο ακροατήριο

3. Jack White - Boarding House Reach
	Ο Jack κι αν άφησε τα αναλογικά, μυαλό δεν έβαλε. Ευκαιρία να σπάσουν μερικά mainstream καλούπια παραπάνω

4. Architects - Holy Hell
	Ο ήχος ενός εκ των μεγαλύτερων σύγχρονων heavy ονομάτων μεγαλώνει ακόμα περισσότερο

5. Black Foxxes - Reiði
	Περισσότερο εναλλακτικό, σταθερά πανέμορφο· alt-rock για τον εικοστό πρώτο αιώνα

6. Anna Von Hausswolff - Dead Magic
	Doom pop; Ατμοσφαιρικό πειραματικό rock; Ένα άλμπουμ μακριά από τα προφανή, γεμάτο αγνό σκοτάδι

7. Parkway Drive - Reverence
	Δε φταίει το metalcore. Οι Parkway Drive φταίνε, που το ξεπέρασαν

8. Amaranthe - Helix
	Οι μεγάλες μελωδίες, τα χαμηλά κουρδίσματα και τα brutal φωνητικά παραμένουν υπέρ-κολλητικά πέντε δίσκους μετά

9. Long Distance Calling - Boundless
	Ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός των Γερμανών δεν πρέπει να περίμενε κάτι τόσο δυνατό. Μακάρι όλα τα back-to-basics να ήταν έτσι

10. Conjurer - Mire
	Βαρύ, δύσκολο, ακραία λασπωμένο metal. Ατμόσφαιρες βγαλμένες από κάποιο ξεχασμένο βρετανικό χωριό

11. Amorphis - Queen Of Time
	Μία ακόμα (αναμενόμενα) μεγαλειώδης, σκοτεινή ιστορία από τους Φινλανδούς

12. Deafheaven - Ordinary Corrupt Human Love
	Αφήστε τους εν trve πιστούς να παθαίνουν αυτανάφλεξη, αγκαλιάστε την υπέροχη hip γκριζάδα

13. Mike Shinoda - Post-Traumatic
	Η πέρα από ταμπέλες, βουτηγμένη στον προβληματισμό επιστροφή του μυαλού των Linkin Park

14. Muse - Simulation Theory
	Ακόμα και στις λιγότερο εμφατικές στιγμές της δισκογραφίας τους, οι Muse παραμένουν τεράστιοι

15. The Night Flight Orchestra - Sometimes The World Ain't Enough
	Η party-rock της δεκαετίας του '80 συνταγή του Speed και της παρέας του παραμένει απαράλλαχτη κι εξίσου απολαυστική

Αντώνης Μαρίνης

Κομπιούτερς, αριθμοί και μουσικές. Προτιμά το ροκ του σκοτεινό και έξυπνο. (Συνήθως.) Εκτιμά εξίσου ιδιότροπες και πιασάρικες μελωδίες. Πιστεύει ότι η ιδανική ακρόαση δίσκου γίνεται συνοδεία booklet....