Χρυσόστομος Μπάρμπας: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2015

Αν υπήρχε έστω και ένας που αμφέβαλλε για το αν οι Eclipse είναι η κορυφαία σύγχρονη melodic μπάντα, το "Armageddonize" τον έπεισε κι αυτόν. Μακράν το καλύτερο άλμπουμ στο είδος του και ένα από τα καλύτερα rock άλμπουμ γενικότερα για φέτος.

Το ντεμπούτο των We Are Harlot συμπυκνώνει την fun πλευρά του hard rock στα έντεκα κομμάτια του, συνδυάζοντας με μαεστρία την ανεμελιά του rock & roll με τον πιο βαρύ μοντέρνο ήχο.

Το southern rock κρατά γερά εν έτει 2015. Κι όμως, είναι αλήθεια, μιας και οι Blackberry Smoke του δίνουν το φιλί της ζωής, με έναν δίσκο γεμάτο με ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει σήμερα το ιδίωμα.

Ο Mark Tremonti όχι μόνο δεν λέει να επαναπαυτεί, απολαμβάνοντας την αυξανόμενη αναγνώριση των Alter Bridge, αλλά βγαίνει εκτός του comfort zone του, πιάνοντας το μικρόφωνο για δεύτερη φορά, δείχνοντας μάλιστα εμφανή συνθετική ωρίμανση.

Ένα άλμπουμ κομμένο και ραμμένο για τους φίλους του classic rock. Καλοδουλεμένο από την αρχή ως το τέλος, μας αποδεικνύει πως οι Thunder όσες φορές κι αν διαλυθούν, δεν θα ξεχάσουν ποτέ πώς να γράφουν ποιοτική μουσική.

Ένα απαραίτητο comeback. Οι Disturbed ήταν μπροστάρηδες του σύγχρονου metal και με το "Immortalized" ξαναπήραν επάξια αυτή τη θέση στη συνείδηση των ακροατών.

Είτε είσαι οπαδός των Iron Maiden είτε όχι, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στο "Book Of Souls". Μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες τα τελευταία χρόνια μιας μπάντας που το χρειαζότανε.

Στο "Cry Wolf" ακούμε ένα σχήμα στην πιο ώριμη ως τώρα στιγμή του, με έναν μοναδικό τρόπο να συνδυάζει τη '70s αισθητική και συνθετική προσέγγιση, με μία αναζωογονητικά φρέσκια πνοή. Αν περιείχε λίγες ακόμα συνθέσεις, που θα το διαχώριζαν από ένα EP, τότε πιθανότατα θα ήταν πολύ ψηλότερα στη λίστα.

Οι Shinedown αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά πως «το 'χουν» στα ραδιοφωνικά κομμάτια κινούμενοι ταυτόχρονα και πέρα από τα όριά τους. Βέβαια, σίγουρα κάτι τέτοιο θέλει προσοχή και μέτρο. Το μέλλον θα δείξει...

Άλλο ένα σημαντικό comeback. Comeback στον rock ήχο μετά από διάφορους πειραματισμούς. Ωραίο concept και μερικές εξαιρετικές κλασικές στιγμές, μας υπενθυμίζουν γιατί οι Muse είναι αυτοί που είναι.

Ένα supergroup που κατάφερε να πετύχει τον σκοπό του. Ποιοτικότατος AOR ήχος, με καλοδουλεμένες συνθέσεις που δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν οπαδό του είδους ασυγκίνητο. Ας ελπίσουμε να υπάρξει και συνέχεια.

Για δεύτερη συνεχή φορά, το τρίο των Kotzen, Sheehan και Portnoy παράγει ένα ιδιαίτερα ευχάριστο σύνολο τραγουδιών, που ικανοποιούν τόσο τον casual ακροατή, όσο και τον απαιτητικό μουσικόφιλο.

Οι Trivium αφήνουν πίσω τα growls και κινούνται πιο ξεκάθαρα από ποτέ προς το κλασικό heavy metal, με μερικές «μοντερνιές» εδώ κι εκεί. Συνολικά, αποτελεί ένα πολύ καλό άκουσμα για κάποιον που θέλει να γνωρίσει την μπάντα, ξεκινώντας απ’ την μελωδικότερη πλευρά της.

Ένας ικανοποιητικός διάδοχος του πολύ καλού ντεμπούτου τους. Στο "Lost Salvation", χωρίς να ξεπερνάνε τους εαυτούς τους, οι Furyon αποδεικνύουν πως αξίζουν την αναγνώριση που κέρδισαν, γράφοντας ωραίες συνθέσεις και μερικά ιδιαίτερα κολλητικά ρεφρέν.

Μπορεί να του λείπει η ομοιογένεια, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να σε κάνει να βαρεθείς. Το "Fire Music" είναι ένα back to basics hard rock άλμπουμ, με γεμάτο κιθαριστικό ήχο και ασταμάτητο groove.