1. Raging Speedhorn - Lost Ritual
|
|
Ένας δίσκος γεμάτος μόνο με brown notes. |
|
2. In The Woods - Pure |
|
Γύρισαν από το πουθενά, μας χαστούκισαν νοσταλγία, το έκαναν πιο σωστά και λίγο καλύτερα. |
|
3. Black Mountain - IV |
|
Ο πιο εμπνευσμένος δίσκος της χρονιάς με μπόλικες Pink Floyd αναφορές για όσους έκλαιγαν σαν Endless River. |
|
4. Cobalt - Slow Forever
|
|
Μέχρι να σοβερευτούν οι Satyricon, οι Cobalt θα κάνουν κουμάντο. |
|
5. The Pineapple Thief - Your Wilderness
|
|
Ο πιο μελαγχολικός indie prog-rock δίσκος της χρονιάς, που λοξοκοιτά τον Steven Wilson όσο και τους Katatonia. |
|
6. Sivert Hoyem - Lioness
|
|
Τελικά μπορεί να υπάρξει και χωρίς την παλιά του μπάντα και το αποδεικνύει. |
|
7. Be'lakor - Vessels
|
|
O καλύτερος δίσκος των Opeth εδώ και πολλά χρόνια. |
|
8. Myrath - ميراث / Legacy |
|
Πονεμένα τσιφτετέλια με τεχνική Dream Theater.
|
|
9. Devin Townsend - Transcendence |
|
Αν και παραπάει η φάση του με τους Ayreon, η ιδιοφυΐα αυτού του ανθρώπου δεν απογοητεύει ακόμα και αν ξύνει πριόνια.
|
|
10. Zakk Wylde - Book Of Shadows II |
|
Όχι στα παραδοσιακά του, αλλά αν και ακουστική η διάθεση, ο Zakk σίγουρα θριαμβεύει με διαγαλαξιακά solo.
|
|
11. Witherscape - The Northern Sanctuary |
|
Ο μόνος δίσκος βγαλμένος από τα atmodeath '90s που έχει νοήμα, εδώ και 17 χρόνια.
|
|
12. Mantar - Ode To The Flame |
|
H ζωντανή απόδειξη ότι μπορεί να πετύχεις πολλά από το τίποτα.
|
|
13. Cult Of Luna & Julie Christmas - Mariner |
|
Δεν έβγαλε δίσκο η Chelsea Wolfe φέτος και πήραμε ευτυχώς τη δόση μας από δαύτους.
|
|
14. Vektor - Terminal Redux |
|
Αν και με μπόλικο novelty factor δεν μπορείς να αστειευτείς με τη φάση τους τελικά.
|
|
15. Kvelertak - Nattesferd |
|
Αν και αρχικά δεν του φάνηκε, αποδείχθηκε πιστός σύντροφος σε στιγμές αβεβαιότητας και αναποφαστικότητας.
|
|