Κομπιούτερς, αριθμοί και μουσικές. Προτιμά το ροκ του σκοτεινό και έξυπνο. (Συνήθως.) Εκτιμά εξίσου ιδιότροπες και πιασάρικες μελωδίες. Πιστεύει ότι η ιδανική ακρόαση δίσκου γίνεται συνοδεία booklet....

Loathe
Gifted Every Strength
Σα να μην πέρασε μια μέρα. Ή και όχι. Oh well.
Θεωρώ σίγουρο ότι κάποια λέξη θα υπάρχει για να περιγράψει εκείνο το παράξενο συναίσθημα που ενώ περιμένεις κάτι, όταν αυτό έρχεται σε ξαφνιάζει. Έστω, κάποια έκφραση. Τη δεδομένη στιγμή δεν μπορώ να βρω τίποτα, μάλλον γιατί ακόμα νιώθω σα να μην έχω επεξεργαστεί πλήρως το γεγονός ότι οι Loathe κυκλοφόρησαν νέο υλικό. Εσύ εκεί πίσω που ξεκίνησες ύπουλα να σημειώσεις ότι «δεν έλειψαν και τόσο πολύ καιρό πια», κάνε μου τη χάρη. Ναι, προφανώς τα ατμοσφαιρικά κόλπα του "The Things They Believe" υπολογίζονται σαν άλμπουμ. Όχι, προφανώς δεν περνάνε σαν κανονική δουλειά, αλλά σαν πείραμα.
Οι παραμορφωμένες κιθάρες του Erik Bickerstaffe, τα αλάνθαστα ρυθμικά των Sean Radcliffe/Feisal El-Khazragi, οι εναλλαγές από τα σκισμένα στα κάθαρα φωνητικά του Kadeem France, τα πάντα βρίσκονται ξανά στη θέση τους. Οι χαμηλοί φωτισμοί διατηρούν ακόμα τη nü-ish μαγεία που κέρδισε τον κόσμο στο "I Let It In And It Took Everything", αποκτώντας μια τόσο-όσο διαφορετική υφή. Η παραγωγή, προς έκπληξη κανενός, βγάζει μάτια. Από την εκκίνηση μέχρι το τέρμα, η διαδρομή είναι γεμάτη στροφές και γούστα. Το πέρασμα από τη λατρεμένη Atlanta πριν το τελικό ισάδι αφήνει την πιο γλυκιά γεύση στα χείλη.