Zaratus

Το νεοσύστατο black metal project των Zaratus κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες, μέσω της Van Records, το ολοκληρωμένο του ντεμπούτο. Δύο χρόνια έπειτα από το EP γνωριμίας, "The Descent", οι Stefan Necroabyssius (Varathron, Katavasia, Funeral Storm) και Bill Zobolas (Soulskinner, Thou Art Lord), παρουσιάζουν την ηχητική τους πρόταση μέσω του "In The Days Of Whore". Όπως ίσως γίνεται αντιληπτό, οι Zaratus εδράζουν στον πυρήνα της εγχώριας black metal σκηνής, με τον ήχο τους να κινείται σε παρόμοια μονοπάτια.

Είναι αλήθεια πως οι πρόσφατοι, εξαιρετικοί στούντιο δίσκοι των Varathron αλλά και Katavasia, βρίσκουν τον Stefan σε μια περίοδο δεύτερης νιότης. Η, κατ’ εμέ, πιο ουσιώδης φωνή που έβγαλε το εγχώριο παρακλάδι του ιδιώματος, φρόντισε τα τελευταία χρόνια να αφήσει εκ νέου ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα, καθώς και να ηγηθεί της γενικότερης αναζωπύρωσης του ήχου από πληθώρα νέων συγκροτημάτων. Το όποιο στοίχημα λοιπόν, που είχαν να κερδίσουν οι Zaratus, θα ήταν το κατά πόσο, σε αντίθεση με τους Funeral Storm φερειπείν, θα μπορούσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους στο ηχητικό στερέωμα του σύγχρονου ήχου.

Ο Bill, του οποίου η κιθαριστική και συνθετική δουλειά στους Soulskinner και Thou Art Lord, δεν γίνεται να αγνοηθεί, φροντίζει να προσφέρει την επιθυμητή διαφοροποίηση. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο ήχος του "In The Days Of Whore" είναι ως επί το πλείστον αντανάκλαση των ένδοξων '90s. Οι καίριες όμως συνθετικές πινελιές, καλά τοποθετημένες κατά μήκος των επτά συνθέσεων, επιτρέπουν στο άλμπουμ να αντανακλά μια αίγλη η οποία το καθιστά διακριτό άκουσμα. Η έναρξη με το "Ceremonies Before Light’s Existence" είναι κατατοπιστική. Οι ορχηστρικές, και γενικότερα κλασικής υφής προσθήκες, ντύνουν το γνώριμο riffing με έναν ρομαντισμό ο οποίος, σε συνδυασμό με το artwork ανεβάζει ιδιαίτερα τις προσδοκίες ως προς το αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι Zaratus, επιχειρούν να μεταδόσουν ένα κλίμα καταραμένης αίγλης. Δεν προσεγγίζουν νοσταλγικά ή μιμητικά την «καρδιά» του ήχου, αφού παρά τους προφανείς (και αναμενόμενους) ηχητικούς συνειρμούς με τα έργα των Varathron, αλλά και Necromantia, δίνουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα στον συμφωνικό χαρακτήρα του έργου. Έτσι, το "Darkness And Decay", που θυμίζει έντονα τα άλλα συγκροτήματα του Στέφανου, εδώ μετατρέπεται ως μια ένεση ποικιλομορφίας. Η πιο ατμοσφαιρική προσέγγιση, αποτυπώνεται εξαιρετικά στο ομότιτλο κομμάτι. Το μπάσο μαζί με τα πλήκτρα, δημιουργούν, μια σχεδόν ambient ατμόσφαιρα, με τη θεατρική δομή του κομματιού, με κάθε εκφορά του "remember" να αποτελεί κορύφωση.

Κομμάτια όπως το εξόχως μελωδικό "Chaos And Blood" ή το "Heritage of Fire", με το δεύτερο μισό του τελευταίου να αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του δίσκου, ενισχύουν την υπνωτική και δοξαστική πλευρά του δίσκου. Το τελετουργικό, και εν μέρει κατανυκτικό, συναίσθημα που αποπνέει το "In The Days Of Whore", μπορεί να μην διαφοροποιείται επαρκώς από το ιδίωμα εντός του οποίου επιθυμεί να ξεχωρίσει, αλλά αποτελεί μια όχι και τόσο συνηθισμένη πτυχή του. Το γεγονός μάλιστα, πως τα κιθαριστικά μέρη δεν υποχωρούν έναντι των επιπρόσθετων ηχητικών στοιχείων, τονίζει αξιοθαύμαστα την αφοσίωση του ντουέτου στον συνθετικό τομέα και όχι σε πρόσκαιρες και επιφανειακές λύσεις.

Ο δίσκος, κατά μια έννοια καταλήγει ολοκληρώνοντας μια βλάσφημη πορεία. Η ανατολίτικη αύρα του καταληκτικού "Zoroastrian Priests", μιας σύνθεσης της οποίας η ενορχήστρωση τραβάει άμεσα την προσοχή, μετατοπίζει το αποκρυφιστικό κλίμα από τη Δύση προς την Ανατολή, σε σχέση με το εναρκτήριο. Πιθανώς να σχετίζεται και με το υπέροχο εξώφυλλο, όπου η Ευρώπη και ο Ταύρος της τσακίζονται από μια, περσική, εικάζω, αρμάδα. Αυτή η αρνητική διαλεκτική ως προς τις κοσμικές αξίες, που πιθανώς να αποτυπώνεται στην κορύφωση του δίσκου στο τελευταίο τραγούδι, παραδίδει και το επιμύθιο του "In The Days Of Whore". Το ντεμπούτο των Zaratus, στοχεύει το δόρυ του στα σπλάχνα των μοντέρνων συμβάσεων του ακραίου ήχου. Η έμφαση στην ατμόσφαιρα και στο συναίσθημα, η λεπτή διαχείριση της μελωδίας και η αργόσυρτη οργή, απαιτούν χώρο και χρόνο από όσους/όσες βιαστούν να το προσπεράσουν. Τον καιρό εκείνο, πολλά πράγματα ήταν διαφορετικά. Ίσως δεν θα μάθουμε, αλλά μπορούμε σίγουρα να φανταστούμε.

Bandcamp