Year Of No Light

Ausserwelt

Conspiracy/Venerate (2010)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 30/06/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Νέος δίσκος για τους Γάλλους από το Μπορντό οι οποίοι εμφανίστηκαν στη δισκογραφία το 2006 με έναν δίσκο σήμα κατατεθέν του Γαλλικού sludge / hardcore. Η τότε κυκλοφορία και ουσιαστικά η μοναδική ολοκληρωμένη τους, αφού πέρσι η μπάντα δημιούργησε κάποια split και έναν live δίσκο από το προπέρσινο Roadburn, ήταν το "Nord" και η αμεσότητα του, τα τραχιά και άγρια φωνητικά και η σκληράδα στις συνθέσεις, δέχτηκαν καλές κριτικές και αρκετός κόσμος ενδιαφέρθηκε για την μπάντα και την ενέταξε δίπλα σε sludge και hardcore μπάντες της εποχής μας.

Φέτος και αυτοί, επηρεάστηκαν από τους συμπατριώτες τους Les Discrets και Alcest, δεν εξηγείται αλλιώς η αλλαγή στον ήχο τους, και τελικά πάνε να κάνουν θεσμό για την χώρα τη σκηνή αυτή που εμπλέκει post-rock, shoegaze και doom metal και ίσως και άλλα ακραία είδη μαζί. Τρεις κιθάρες και δυο drummer πλέον για το συγκρότημα και η αλήθεια είναι ότι ακούγεται εντυπωσιακό, αλλά από την άλλη δεν ακούμε πουθενά φωνητικά. Παλιότερα τους συνδέαμε με τους High On Fire, τους Cult Of Luna κι άλλες σκληρές μπάντες και τώρα το πολύ να τους βάλουμε δίπλα στους Pelican. Για να μην παρανοήσουμε, η μπάντα δημιουργεί ένα θορυβώδες και συνθετικά πανέμορφο και εξαιρετικά δυνατό metal ανά φάσεις που αποδεικνύει το τεράστιο ταλέντο των μελών της. Από την άλλη η μουσική τους δεν είναι η ίδια και τα post στοιχεία την έχουν περικλείσει και παραμορφώσει κάπως. Ο ήχος τους λοιπόν μπορεί να μην μοιάζει με την προ τετραετίας σκληρή δουλειά τους, αλλά έρχεται να αποδείξει ότι φρέσκες ιδέες και απόπειρες αλλαγής ήχων, έφεραν την μπάντα μπροστά σε νέα μονοπάτια που δείχνει ότι τα περπατάει άψογα. Σίγουρα η απουσία φωνητικών έδιωξε την αγριάδα, αλλά ο «τοίχος» που δημιουργείται από τα τέσσερα έγχορδα και τα δυο κρουστά είναι εκπληκτικά βαρύς και συμπαγής. Έχουμε δει πάρα πολλές μπάντες να εκμοντερνίζουν τον ήχο τους και να πέφτουν έξω. Άλλες πάλι κάνοντας μεγάλες αλλαγές έρχονται κοντά σε μεγαλύτερο ακροατήριο. Έτσι και οι Year Of No Light μπορούν πλέον να προσελκύσουν φίλους διαφόρων μουσικών ειδών και να ικανοποιήσουν ανοιχτόμυαλους ακροατές.

Η ατμόσφαιρα του δίσκου είναι άκρως σκοτεινή, μερικά περάσματα «βρωμάνε» black metal, άλλες στιγμές θυμάσαι κάποια εκπληκτικά περάσματα των The Angelic Process και νοσταλγείς το χαμένο ambient metal ύφος και μερικές στιγμές κάποιος χτυπά, σφυρίζει και εκρήγνυται και αναρωτιέσαι τι παίζει με τα ηλεκτρονικά και τα πλήκτρα που χρησιμοποιούν. Κατά βάθος χαίρεσαι που post-rock και -metal περάσματα ομορφαίνουν αυτήν εδώ την μουσική διαδρομή και οποιαδήποτε doom επιθυμία σου παίρνει σάρκα και οστά έστω και σποραδικά ανάμεσα στις νότες του δίσκου με ένα σκονισμένο και άκρως παραμορφωμένο τρόπο. Τα τύμπανα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο εδώ. Μοιάζει σαν να ανεβοκατεβάζουν τις συνθέσεις, σαν να τις χτυπάνε δυνατά. Είναι σαν κύματα που σκίζουν το σκαρί, σαν τρικυμία που φουσκώνει τα νερά, μια φουρτούνα που βυθίζει εύκολα μεγάλα καράβια. Είναι tribal και metal, έχουν μια ατμόσφαιρα που θα αρέσει μόνο σε φίλους σκληρής μουσικής, αλλά δεν παύουν να βγάζουν μια ταξιδιάρικη post μυρωδιά που όταν συνδεθεί με τα γαργαλητό στις κιθάρες και το θόρυβο που βγάζουν αυτές, σε φέρνει σε ένα μοντέρνο και μαγικό ταξίδι που έψαχνες χρόνια. Εναλλαγές από βαρύγδουπο doom σε φασαριόζικο post-rock, shoegaze υπερλασπωμένα σκαμπανεβάσματα και post-metal ψυχεδέλειες που λίγοι συνθέτουν.

Είναι ένας δίσκος που κάποιοι θα επιμένουν ότι είναι rock και άλλοι θα φωνάζουν ότι είναι μοντέρνο metal. Όπως το πάρει κανείς τελικά. Είναι μια δουλειά τέλεια κατασκευασμένη και μια κυκλοφορία που παρότι απουσιάζουν τα φωνητικά σε κρατάει δεμένο μαζί της από την αρχή έως το τέλος. Είναι μια επαφή της μπάντας με ambient ηλεκτρονικούς ήχους και μια απόδοση άγριας εικόνας ωκεανού, με φουρτουνιασμένα μαύρα νερά που σκίζονται και κυματίζουν άγρια κάθε φορά που τεράστιες φάλαινες ξεπηδούν και ουρλιάζουν στους αιθέρες. Είτε είναι post-rock, ambient metal ή shoegaze το σίγουρο είναι ότι φίλοι από όλα αυτά τα μουσικά παρακλάδια θα τους λατρέψουν.
  • SHARE
  • TWEET