Wolf

Legions Of Bastards

Century Media (2011)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 10/06/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ίσως κάποιοι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να είστε μουσικοί, ίσως και όχι. Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε νιώσει ένα μοναδικό σκίρτημα στην καρδιά ακούγοντας πρώτη φορά ένα άλμπουμ των Judas Priest, των Black Sabbath, των Metallica, των Iron Maiden, των Saxon και τόσων άλλων συγκροτημάτων που έχουν οριοθετήσει τη heavy metal μουσική. Πολλοί από εσάς θελήσατε να γίνετε σαν αυτούς, με επιτυχία ή όχι. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι Wolf, ένα group που εμφανίστηκε από το πουθενά 11 χρόνια πριν και τάραξε τα νερά της νεότερης metal ιστορίας. Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησαν, που είχαν χαρακτηριστεί ως οι νέοι Mercyful Fate.

Από το 2000 έχουν περάσει 11 χρόνια για τη μπάντα και αυτή έχει κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ, όλα με τον ίδιο όμως παρονομαστή: τη μεγάλη αγάπη που έχουν τα μέλη της στο πατροπαράδοτο heavy metal. Έχοντας εμφανώς αποκηρύξει τη μοντέρνα εξέλιξη στη metal μουσική, αρέσκονται να παίζουν αυτό που ονομάζουν μερικοί πια retro metal (που φτάσαμε!), όρος που δυστυχώς χρησιμοποιείται άκρως λανθασμένα. Το να αγαπάς αυτούς που γέννησαν και ανέδειξαν αυτή την υπεροχή μουσική δεν είναι κακό. Άσχημο είναι να μπασταρδεύεις μουσικά είδη, προκειμένου να αποδείξεις ότι παίζεις metal. Η μουσική αυτή θέλει τσαγανό και συνθέσεις που να αποπνέουν έναν τσαμπουκά που θα σε καθηλώσει. Οι Wolf αυτά τα έχουν. Τα 11 νέα τραγούδια τους έχουν όλα τα στοιχεία που είχαν τα groups 20 και βάλε χρόνια πίσω.

Δυο κιθαρίστες, ένας τραγουδιστής, ένας μπασίστας και ένας drummer αποτελούν τα μέλη ενός group, που από το πρώτο κομμάτι της νέας δουλειάς, το "Vicious Companions", διαδηλώνουν περίτρανα τη λατρεία που έχουν για το αγνό παραδοσιακό metal. Όλα τα κομμάτια είναι βασισμένα στην υπέρμετρη μελωδία, με εναλλασσόμενα κιθαριστικά solos, όπως τότε. Ούτε βρυχισμούς, ούτε ψεύτικα εφέ. Μόνο καλή μουσική. Ο οπαδός που θα επιλέξει να ακούσει το δίσκο θα βρει ό,τι ψάχνει στο είδος, δηλαδή γρήγορα αλλά και mid tempo κομμάτια, με ωραία ρυθμικά μέρη και στακάτο ήχο στις κιθάρες.

Οι Wolf και στην εκτη δουλειά τους έχουν διατηρήσει ένα ύφος που τους έχει καθιερώσει στις καρδιές των απανταχού μεταλλάδων, γράφοντας κομμάτια που δεν κουράζουν, αφού σε κάθε ένα από αυτά δεν υπάρχει μουσική μονοτονία, αλλά ποικιλία. Ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους που κάθε προσπάθεια τους ακούγεται τόσο ευχάριστα, που δε θες να τελειώσει. Σημειώστε ότι το εξώφυλλο έχει γίνει από τον Thomas Holm, υπεύθυνο για τα εξώφυλλα των άλμπουμ των Mercyful Fate, "Melissa" και "Don't Break The Oath", και ότι φέτος έκαναν support εμφανίσεις στους Accept. Μάλλον όχι τυχαίες επιλογές και κινήσεις, όσο χοντρό πορτοφόλι και αν είχε το συγκρότημα ή το management τους, δείγματα της αξίας τους.

Αν αρέσκεστε να ακούτε το νέο αίμα του metal που κοιτάει συνεχώς στο παρελθόν και παίζει αναλόγως, τότε και οι Wolf είναι για εσάς και καλό θα είναι να ασχοληθείτε μαζί τους. Είναι κρίμα να χαρακτηρίζονται μουσικές δουλειές ρετρό. Όσο και αν ο κόσμος αλλά και τα πάντα πάνε μπροστά, πρέπει σε κάθε στιγμή να τιμάμε, να αναφέρουμε και να εξυμνούμε αυτούς που τα ξεκίνησαν όλα. Πόσο μάλλον όταν η αναφορά γίνεται από καλλιτέχνες που γραφούν τραγούδια από καρδιάς και τα παίζουν αναλόγως. Σαν τους Wolf. Πάρτε λοιπόν ένα καφάσι μπύρες, πατήστε το play στο cd ή αφήστε να πέσει απαλά η βελόνα πάνω στο βινύλιο και αφεθείτε...
  • SHARE
  • TWEET