Total Terror

Εν αρχή ηταν οι Edge Of Sanity και μετά διάλυση αυτών, οι Total Terror - παρόλο που οι δεύτεροι δεν αποτελούν κάποιο νέο παρακλάδι αυτού του πραγματικά τεράστιου σχήματος. Ουσιαστικά, πρόκειται για το αποκούμπι των crust ανησυχίων των Swanö, Axelson και Larsson, οι οποίοι, εμφανώς επιρρεασμένοι από τη Σκανδικαβική hardcore / punk σκηνή, επιδίδονταν σε ανάλογες ηχογραφήσεις τον καιρό που οι Edge Of Sanity ήταν ακόμη ενεργοί. Συνεπώς, τα περισσότερα κομμάτια δεν ηχογραφήθηκαν την ίδια περίoδο, αλλά χάρη στη βοήθεια της τεχνολογίας τύπου mixing και mastering, ο Dan Swanö κατάφερε να τα προσαρμόσει σε μια ενιαία φόρμα και να τα κυκλοφορήσει σε μια συλλογή (που περισσότερο θεωρείται full-length «στα χαρτιά») - σοφή απόφαση, αν αναλογιστεί κανείς πως το project μοιάζει πλέον νεκρό, δίχως να υπάρχει ελπίδα αναβίωσής του.

Στα του δίσκου λοιπόν, ποτέ δεν περίμενα να απολαύσω μια τόσο αγνώριστη πλευρά του Dan Swanö, κυρίως λόγω του «πάνκικου» ύφους που ο ίδιος υιοθέτησε στο θέμα των φωνητικών, αλλά και του ότι δε μπορείς να περιμένεις πολλά από ένα ξεχασμένο project που φτιάχτηκε στη φάση του «χαβαλέ». Η γλώσσα φυσικά είναι τα Σουηδικά -όπως πολύ πιθανό να μαντέψατε ήδη-, ακολουθώντας τα πρότυπα πάμπολλων γκρουπ αυτής της συνομοταξίας, ενώ τα κομμάτια στο σύνολο τους ηχούν άμεσα και μικρά σε διάρκεια, με κάμποσες death metal πινελιές να κάνουν δειλά την εμφάνισή τους στις κιθάρες. Ανάθεμα, δηλαδή, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για μια παρέα μεταλλάδων που αποφάσισαν να ξεδώσουν, καθώς αντιλαμβάνεσαι πως ακόμα και σε στιγμές απενεχοποιημένου κεφιού, όλα τα μέλη -ανεξαιρέτως- φέρουν την πρέπουσα συνέπεια κι αυτογνωσία. Κάτι που μας παραπέμπει στους αγαπητούς Axelson και Larsson, καθώς στα πλαίσια της εξαίρετης δουλειάς που επέδειξαν στον τομέα του rhythm section, οφείλουμε να προσθέσουμε το σημαντικό μερίδιο που αντιστοιχεί στα καθήκοντα των δεύτερων φωνητικών, πτυχή που, όσο να ‘ναι, προδίδει επιπλέον «ζωντάνια» στο δίσκο.

Εν κατακλείδι, αν ανήκετε στον κύκλο των Edge Οf Sanity, ή στους φίλους των πολυάριθμων projects του Dan Swanö, θα σας συμβουλεύαμε να δώσετε μια ευκαιρία στο νέο αυτό πρόσωπο. Κρίνοντας το ως μεμονωμένη κυκλοφορία, μπορεί να μην αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, αλλά καταλήγει ανέλπιστα καλό σε σύνολο - δεδομένου πως βλέπετε τη φάση λίγο ανέμελα, όπως ο γράφων του κειμένου. Κοινώς, δε μένει παρά να ανοίξετε μια μπύρα -τυποποιημένη πρόταση, μα αληθινή- και να πατήσετε το play στο στερεοφωνικό σας. Μερικές στροφές και δυο - τρία κουτάκια πιθανό να αρκούν για να σας πείσουν.