Think Again

Never

Way Back When (2012)
Από τον Nτίνο Παυλίδη, 12/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Think Again. Σκέψου ξανά. Με κάτι τόσο απλό, αλλά ταυτόχρονα ειλικρινές και περιεκτικό, επέλεξαν οι τρείς μικροκαμωμένοι Ιάπωνες, να ονομάσουν το συγκρότημα τους, έναν καταιγιστικό hardcore punk χείμαρρο, ικανό να συνεπάρει και να ταρακουνήσει οποιονδήποτε πιστέψει, σε κάθε μα κάθε ακρόαση. Γενικότερα η αγάπη που τρέφω για την ιαπωνική hardcore σκηνή του σήμερα και του χθες είναι το κάτι άλλο. Από τις αρχές των 80s μέχρι και το φετινό καταστροφικό έτος, αυτή η χώρα, του λεγόμενου Ανατέλλοντος Ηλίου, δεν έχει πάψει κυριολεκτικά να γεννά συγκροτήματα και κυκλοφορίες που σφύζουν από απαράμιλλο πάθος, ανόθευτη οργή, και ασταμάτητη ενέργεια. Τα χαρακτηριστικά διαφέρουν από καιρό σε καιρό και από πόλη σε πόλη, με αποτέλεσμα να έχουμε ακούσει συγκροτήματα να εστιάζουν στη μελωδία, τις εναλλαγές, την συνθετική ποικιλία και το συναίσθημα, και άλλα να ακολουθούν μία πολύ πιο θορυβώδη και «μονότονη» πορεία, με πώρωση, επιθετικότητα, και μια cult ατμόσφαιρα. Σε κάθε περίπτωση, δημιουργήθηκαν μπάντες, που τόσο μουσικά όσο στιχουργικά κι αισθητικά, επηρέασαν εκατοντάδες ανά τον κόσμο punks, έχοντας μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά τους.

Οι Think Again με το φετινό άλμπουμ τους, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για ποιό λόγο η συγκεκριμένη σκηνή έχει αυτό το κάτι, το μοναδικό, απ' το οποίο προσωπικά δε μπορώ να ξεκολλήσω. Την πρώτη φορά που «χτύπησα» τον δίσκο με τη βελόνα του pick up νόμιζα ότι έπαιζα σε λάθος στροφές! Πραγματικά. Είναι τέτοια η ορμή που μας παρουσιάζει η μπάντα από το πρώτο κιόλας κομμάτι που ειλικρινά δε μπορώ να θυμηθώ πότε είχα ξανακούσει κάτι αντίστοιχο. Είμαι πεπεισμένος πως η συγκεκριμένη ηχογράφηση είναι σίγουρα live κι έτσι μόνο μπορεί να δικαιολογηθεί η ενέργεια και η πώρωση για την οποία κάνω λόγο παραπάνω.

Οι Ιάπωνες στη συγκεκριμένη κυκλοφορία τα δίνουν όλα. Συνδυάζουν καταιγιστικά riff με επικές μελωδίες την ώρα που τα τύμπανα δίνουν αλύπητα ρυθμό, μ' ένα μπάσο να ακούγεται πρωτόγνωρα ωραίο για τον συγκεκριμένο ήχο, δίνοντας το δικό του στίγμα λόγω του αλήτικου εφέ που χρησιμοποιείται. Αυτό όμως που πραγματικά εξυψώνει τη μουσική της μπάντας, και με κάνει να θέλω να τα σπάσω και να χτυπηθώ μέχρι τελικής πτώσεως, είναι οι αδιάκοπες εναλλαγές των φωναχτών φωνητικών και των τριών μελών της μπάντας, μαζί με τα γηπεδικά μελωδικά refrain όπου τραγουδάνε όλοι μαζί. Απλά το κάτι άλλο...

Μπορεί η γλώσσα που χρησιμοποιεί η μπάντα να είναι η μητρική της, τα Ιαπωνικά, και προφανώς να μην καταλαβαίνω τίποτα. Φρόντισε όμως να συμπεριλάβει στο booklet του βινυλίου και τις αγγλικές μεταφράσεις των κομματιών, πράγμα το οποίο πάντοτε εκτιμώ σε τέτοιες καταστάσεις. Για άλλη μια φορά, και όπως μας έχει συνηθίσει μία μεγάλη μερίδα συγκροτημάτων της χώρας, το μήνυμα που θέλει να περαστεί μέσα από τους στίχους αλλά και τη συνολική ατμόσφαιρα που πηγάζει από τη μουσική της μπάντας, είναι η διάθεση για αλλαγή του κόσμου, πρώτα μέσα από τους ίδιους τους εαυτούς μας κι έπειτα από τα πράγματα που περιβάλλον τη ζωή μας, τους θεσμούς, το σύστημα, τις κοινωνικές σχέσεις. Οι Think Again καταφέρνουν μέσα από τη μουσική τους να προκαλέσουν ακριβώς αυτό το συναίσθημα και να παρακινήσουν τον ακροατή να σκεφτεί ξανά. Στα χνάρια των προκατόχων τους, έμενα κατάφεραν να με πείσουν για άλλη μια φορά.
  • SHARE
  • TWEET