Suffocation

Ένα σπουδαίο συγκρότημα, μια παρέα εξαιρετικών μουσικών, ο κύριος και πιο σημαντικός εκφραστής του επονομαζόμενου brutal death metal ιδιώματος κυκλοφορεί νέο δίσκο. Αυτό από μόνο του αποτελεί είδηση. Η μπάντα με δίσκους - ορόσημα του ακραίου ήχου, όπως το "Effigy Of The Forgotten" και το "Pierced From Within", σηκώθηκε και πάλι στα πόδια της τη δεκαετία που διανύουμε και αφού βούλωσε πολλά στόματα με τις δύο προηγούμενες δισκάρες που κυκλοφόρησε, γύρισε στον τόπο του εγκλήματος για το τελειωτικό της χτύπημα.

"Blood Oath" η ονομασία αυτής της έκτης full length δουλειάς των Suffocation, πρώτη με τη Nuclear Blast, μιας και το διαζύγιο με τη Relapse είναι πλέον γεγονός. Άξιο αναφοράς χρήζει το ότι το "Human Waste" ep του 1991 είναι το πρώτο τυπωμένο και διανεμημένο album της πρώην εταιρείας τους. Ας πρόσεχαν όμως για τη λήξη της συνεργασίας αυτής, αφού οι Αμερικανοί για άλλη μια φορά μεγαλούργησαν. Μας θύμισαν μετά από τρία χρόνια τι πραγματικά είναι brutal και πως πρέπει να παίζεται, γιατί με όλα αύτα που ακούμε τον τελευταίο καιρό κοντεύουμε να το ξεχάσουμε. Όλα αυτά τα συγκροτήματα που προωθούνται κατά καιρούς από τις δισκογραφικές εταιρείες ως η καινούργια ανακάλυψη του death - brutal - tech - core - τα αρ&^#@δια μου metal, τα παίρνουν οι Suffocation, τα στήνουν στο διάδρομο και παίζουν bowling μαζί τους.

Η αξία του εν λόγω album αδιαμφισβήτητη, ολοκληρωμένο και δουλεμένο από όλες τις απόψεις, έχει πολλά καλούδια να προσφέρει, ακόμα και στον πιο υποψιασμένο κάφρο. Χειμαρώδες και συγχρόνως τεχνικό, ακομπλεξάριστα ορμητικό και παράλληλα σκεπτόμενα επιβλητικό, τοποθετεί τον ακροατή σε μια τέλεια σκηνοθετημένη άρρωστη ατμόσφαιρα. Τερατώδης κιθαριστική δουλειά, με riff βουτηγμένα στη λάσπη, καταδεικνύουν το έμφυτο ταλέντο σύνθεσης και απόδοσης ασυμβίβαστων, διεστραμμένων μελωδίων, άψογα ενορχηστρωμένων και πλαισιωμένων από την ξεχωριστή χροιά του Frank Mullen, και ένα rhythm section που τσακίζει κόκαλα. Ειδικά για τον Mike Smith δε χρειάζεται να ειπωθούν πολλά για την αξία του και τη συνεισφορά του σε όλο το φάσμα της ακραίας μουσικής, αφού έιναι γνωστό ότι αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο για αυτήν.

Το "Marital Decimation" από το "Breeding The Spawn" είναι εδώ, επαναηχογραφημένο, και συνεχίζει να διδάσκει death metal, το "Cataclysmic Purification" είναι κομματάρα, ενώ το "Dismal Dream" εικάζω ότι δε θα λείπει από τα επόμενα setlist συναυλιών. Και επειδή μας λείπουν πολύ οι Morbid Angel, το ομώνυμο αλλά και τραγούδια όπως το "Undeserving" έχουν τον τρόπο να μας τους θυμίζουν.

Δεν είμαι σίγουρος αν το "Blood Oath" είναι ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μέτα την επανένωση τους το 2002 (αν και κάτι με τσιγκλάει για να υιοθετήσω αυτή την άποψη), όπως και να 'χει όμως πρόκειται για σπουδαίο album. Λιγότερο πιασάρικο από το προηγούμενο, συνεχίζει να χαράσει με απόλυτη επιτυχία αυτό που χρόνια τώρα με κόπο έχουν χτίσει οι Suffocation. Το συγκρότημα που ουσιατικά δημιούργησε το brutal death metal συνεχίζει να θέτει τον πήχη ψηλά, ακόμα και σήμερα, και αυτό από μόνο του λέει πολλά.