Cradle Of Filth: «Δεν καίγαμε εκκλησίες, και καλά κάναμε...»

 Υπάρχουν κάποια γεγονότα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Όπως, φερ’ ειπείν, το πόσο επιτυχημένοι και επιδραστικοί έχουν υπάρξει οι Cradle Of Filth για την metal μουσική, στα 30 χρόνια της δισκογραφικής τους πορείας. Ή για το πόσο ιδιαίτερη, εκκεντρική και εν τέλει ξεχωριστή προσωπικότητα υπήρξε ανέκαθεν ο ιθύνων νους της μπάντας, ο Dani Filth.     

Το τελευταίο συμπέρασμα μας δόθηκε η ευκαιρία να το επαληθεύσουμε μέσα από την πρόσφατη συνομιλία που είχαμε μαζί του, με αφορμή τις επερχόμενες εμφανίσεις των Cradle Of Filth στη χώρα μας, στις 2 και 3 Μαρτίου.

Μιλήσαμε για μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα θέματα: Από το τι μπορούμε να περιμένουμε από τις εν λόγω εμφανίσεις, μέχρι τις διαφορές που έχει μια εμφάνισή τους σε κλειστό χώρο έναντι ενός φεστιβάλ, ενώ μας έδωσε την δική του εξήγηση για τα γεγονότα που σημάδεψαν την εμφάνισή τους στο Rockwave Festival του 2001…

Παράλληλα, μας μίλησε για όλα τα τελευταία νέα που αφορούν το επερχόμενο άλμπουμ τους, καθώς και την εμφάνιση του Ed Sheeran σε αυτό, ενώ με αφορμή τα 30 χρόνια που κλείνει φέτος το ντεμπούτο άλμπουμ τους πήγαμε λίγο πίσω στο χρόνο και μιλήσαμε για το πως ήταν τα πράγματα το 1994, με τον Dani να θέλει να απαντήσει σε όσους δεν τους θεωρούν μια πραγματική black metal μπάντα.

Η - ζοφερή όπως την βλέπει - κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας, οι woke οπαδοί που τον εξοργίζουν, το διαφαινόμενο τέλος των The Devilment και η ενόχλησή του για την αργοπορημένη αναγνώριση του Cradle Of Fear, είναι μόνο μερικά ακόμα από τα θέματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας… Κι όπως θα διαπιστώσετε είχε να πει κάτι ενδιαφέρον (ως καυστικό) για κάθε ένα από αυτά, αποδεικνύοντας τον ισχυρισμό της αρχής αυτού του προλόγου στο ακέραιο.

Ξεκινάτε μια αρκετά μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία σε λίγες μέρες με τους Cradle Of Filth. Πώς και θέλατε να περιοδεύσετε ενώ είστε ακόμα εν μέσω της δημιουργίας του νέου άλμπουμ;

Λοιπόν, νιώθαμε ότι δεν είχαμε επιτύχει όλους τους στόχους μας. Δεν είχαμε πάει σε όσα μέρη θα θέλαμε για το "Existence Is Futile" και παρουσιάστηκε μια ευκαιρία από τον νέο μας booking agent να κλείσουμε αυτή την περιοδεία. Έκλεισε ένα σωρό ημερομηνίες, είχε κάποιες καλές ιδέες για τα support σχήματα και μας πρότεινε να το κάνουμε. Οπότε, αποφάσισα ότι είναι καλό να το κάνουμε. Μπαίνουν, έτσι, οι τελευταίες πινελιές στην παγκόσμια περιοδεία του "Existence Is Futile", ο οποία μας πήγε σε μέρη που δεν είχαμε παίξει πριν, οπότε μπορούμε πραγματικά να κλείσουμε τον κύκλο του συγκεκριμένου άλμπουμ. Και μας προσφέρει ένα διάλειμμα από το στούντιο. Δεν βιάζουμε καθόλου να κυκλοφορήσουμε το άλμπουμ. Θα κυκλοφορήσει αργότερα μέσα τη χρονιά, οπότε έχουμε μια προθεσμία, αλλά ξέρουμε τι κάνουμε, και για αυτό συμφωνήσαμε.

Θα επανέλθουμε στο άλμπουμ αργότερα. Φυσικά, είμαστε χαρούμενοι που επιστρέφετε στην Αθήνα, Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, είναι η πρώτη σας συναυλία σε κλειστό χώρο από το 2018. Και αν το δει κανείς, μοιάζει σαν να υπάρχει ένα μοτίβο, καθώς παίζετε σε κλειστό χώρο εδώ κάθε πέντε με επτά χρόνια...

Ξέρεις, δεν μπορούσαμε να τα βάλουμε με τον COVID…

Ναι, φυσικά…

…αλλιώς θα ήταν δύο χρόνια...

Θα παίξουμε ένα fan favorite σετ στις επερχόμενες συναυλίες

Αλήθεια είναι αυτό. Λοιπόν, τι να περιμένουμε αυτή τη φορά από την επερχόμενη εμφάνισή σας;

Θα παρουσιάσουμε μουσική από ολόκληρο τον κατάλογο των άλμπουμ των Cradle of Filth, οπότε δεν θα επικεντρωθούμε μόνο σε ένα. Προφανώς, θα παίξουμε κάποιο υλικό από το "Existence Is Futile", νομίζω τρία τραγούδια μέσα από αυτό, αλλά έχουμε εστιάσει και στα πρώτα άλμπουμ, στα μεταγενέστερα άλμπουμ, στην εποχή του "Midian", στην εποχή του "Cruelty". Παίζουμε ένα fan favorite σετ, αν θες να το πεις έτσι.

Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πούμε, πραγματικά. Θα έχουμε φανταστικά visuals, όπως πάντα. Έχουμε σπουδαίες μπάντες που παίζουν support, επίσης. Ανυπομονούμε πραγματικά να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Αγαπώ την Αθήνα. Περάσαμε υπέροχα εκεί όταν ανοίξαμε για τους Judas Priest, πριν από μερικά χρόνια. Είχαμε ρεπό μετά την τελευταία φορά που παίξαμε στην Αθήνα και περάσαμε καταπληκτικά. Μείναμε με την κοπέλα μου λίγες παραπάνω ημέρες και τις περάσαμε στην παραλία. Φυσικά, όταν ερχόμαστε στην Ελλάδα έχει θερμότερο κλίμα κι αυτό είναι ένα μπόνους. Παίζουμε στη Φινλανδία, στην Εσθονία, στη Λετονία, οπότε θα είναι ωραίο να πετύχουμε λίγο καλό καιρό.

Η εμφάνισή μας στο Release ήταν από τις αγαπημένες μου εκείνης της χρονιάς

Έχω μια ερώτηση σχετικά με το setlist. Την τελευταία φορά το 2018 παίξατε ολόκληρο το υπέροχο "Bathory Aria". Υπάρχουν πιθανότητες να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο;

Το "Bathory Aria"; Δεν νομίζω. Όχι… Περιοδεύαμε το "Cruelty" εκείνη την περίοδο, και το "Aria" είναι ένα πολύ μεγάλο τραγούδι, στην πραγματικότητα είναι σαν δύο τραγούδια. Οπότε, όχι...

Όπως είπα, παίζουμε ένα μείγμα από υλικό από ολόκληρο τον κατάλογο μας. Παρόλο που παίζουμε, όπως είπα, τρία τραγούδια από το "Existence Is Futile", κάτι που θα το περίμενε κανείς, καθώς δεν έχουμε περιοδεύσει για αυτό το άλμπουμ στην Ελλάδα.

Και δεν μετράω το φεστιβάλ που παίξαμε, γιατί η φύση του φεστιβάλ υπαγορεύει το setlist που θα παίξεις. Οπότε παίζεις πολύ διαφορετικό υλικό. Αλλά ήταν μια εξαιρετική συναυλία. Μου άρεσε πολύ αυτό το σόου. Ήταν ένα από τα αγαπημένα μου εκείνης της χρονιάς.

Εν τω μεταξύ, συνειδητοποίησα ότι έχετε δύο φορές σε φεστιβάλ στην Ελλάδα, μια φορά το 2001 και μια φορά το 2022, και τις δυο φορές μαζί με τους Judas Priest. Τι σύμπτωση...

Ναι, το ξέρω! Αλλά με διαφορετικούς τραγουδιστές!

Ναι, αυτό είναι αλήθεια! Έτσι, όσον αφορά στα σόου που δίνετε, τι προτιμάς καλύτερα; Ένα club show ή ένα slot σε φεστιβάλ;

Αυτό είναι δύσκολο να το πω. Είναι δύσκολο να απαντηθεί πραγματικά, γιατί μου αρέσει να παίζω συναυλίες όπως και να έχει. Μου αρέσουν οι μικρές συναυλίες στα κλαμπ. Το μόνο πράγμα που δεν μου αρέσει είναι το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολο να ακούς μερικές φορές σε πολύ μικρά κλαμπ. Ειδικά για την εμβέλειά της φωνής μου, αν δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο venue, δυσκολεύομαι να μετριάσω τις υψηλότερες κραυγές μου.

Προφανώς, μου αρέσει να παίζω σε μεγάλα φεστιβάλ επειδή παίζεις μπροστά σε περισσότερους ανθρώπους κι υπάρχει περισσότερη συντροφικότητα, καθώς συναντάς άλλες μπάντες κλπ.

Όμως, το πλεονέκτημα στα μικρά club είναι ότι εσύ είσαι ο headliner. Είναι περισσότερο μια δική σου σύναξη, καθώς παίζεις κατά κύριο λόγο για ανθρώπους που έχουν έρθει αποκλειστικά και μόνο για να εσένα ως το headline συγκρότημα.

Οπότε, στην πραγματικότητα δεν μπορώ να πω ότι προτιμώ το ένα έναντι του άλλου. Είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Και μου αρέσει να παίζω και στα δύο. Περνάμε υπέροχα, είτε έτσι είτε αλλιώς, και πάντα προσαρμόζουμε το σόου μας ανάλογα με το περιβάλλον. Θέλω να πω, αν πρόκειται για ένα τεράστιο σόου, ε τότε θα κάνουμε παρουσιάσουμε ένα τεράστιο σόου. Αν είναι ένα σόου σε ένα μικρό club, θα το προσαρμόσουμε ανάλογα και θα κάνουμε ό,τι δυνατόν καλύτερο. Αλλά ναι, νομίζω ότι οι αγαπημένες μου συναυλίες, αν με πίεζες και έπρεπε να επιλέξω, είναι οι συναυλίες σε κλαμπ περίπου των 1500 έως 2000 ανθρώπων, αυτού του μεγέθους.

Δεν ξέρω γιατί... Απλώς προσπάθησα να δώσω μια απάντηση.

Το 2001 μας πέταξαν μπουκάλια επειδή έκανα ένα σχόλιο για τον ποδοσφαιρικό αγώνα Αγγλία εναντίον Ελλάδας

Ίσως απλώς ταιριάζει καλύτερα στη μουσική που παίζετε. Επίσης, σκεφτόμουν ότι μερικές φορές τα lineup των φεστιβάλ μπορεί να είναι περίεργα. Γιατί έχουμε την εμπειρία - καθώς ήμουν εκεί και στις δύο εμφανίσεις σας σε φεστιβάλ εδώ - του 2001, όταν στο Rockwave Festival ήσασταν μαζί με τους Judas Priest, τους Megadeth, τους Savatage και τους Rotting Christ, και πρέπει να ήταν δύσκολο για εσάς. Γιατί υπήρχαν πολλοί παραδοσιακοί μεταλλάδες στο κοινό, οι οποίοι πετούσαν πράγματα στη σκηνή ενώ παίζατε. Το θυμάσαι αυτό;

Νομίζω ότι αυτό συνέβη επειδή έκανα ένα σχόλιο για τον ποδοσφαιρικό αγώνα Αγγλία εναντίον Ελλάδας.

Όντως;

Δεν είχε καμία σχέση με το metal... (γέλια)

Γνωρίζω ότι τα φεστιβάλ πρέπει να καλύπτουν όλα τα είδη metal. Κι αυτό είναι κάτι που το βρίσκω ενδιαφέρον

Μπορεί να έχεις και δίκιο…

Πραγματικά δεν με ενοχλεί. Είμαι μεγάλος οπαδός του παραδοσιακού metal και έχουμε παίξει σε μερικά πραγματικά περίεργα φεστιβάλ. Στην πραγματικότητα, ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ που έχουμε παίξει, και στο οποίο ξεχωρίσαμε ως η πιο διασκεδαστική μπάντα, ήταν και πάλι οι Judas Priest headlining, αλλά ήταν επίσης οι Whitesnake, οι Europe, οι Duff McKagan's Loaded και εμείς. Ήταν κάπως περίεργα... αλλά πήγε πολύ καλά! Θέλω να πω, ήμασταν η μόνη metal μπάντα και οι υπόλοιποι ήταν θρύλοι του hard rock. Αυτό το φεστιβάλ ήταν στην Ιταλία και εν τέλει ήταν ένα φανταστικό σόου. Ήταν ένα από τα αγαπημένα μου. Ίσως επειδή ήμασταν τόσο διαφορετικοί που ο κόσμος μας εκτίμησε. Επίσης, μας δόθηκε η δυνατότητα να καθίσουμε και να παρακολουθήσουμε τις δύο μπάντες που μας ακολούθησαν. Οπότε ναι, δεν με ενοχλεί στην πραγματικότητα...

Γνωρίζω ότι τα φεστιβάλ πρέπει να καλύπτουν όλα τα είδη metal. Κι αυτό είναι κάτι που το βρίσκω ενδιαφέρον. Μερικές φορές παίζουμε σε φεστιβάλ όπου δεν γνωρίζω κανέναν στο billing και το βρίσκω λίγο απογοητευτικό. Ειδικά όταν κοιτάς την επόμενη μέρα και λες: «Ω, σκατά. Έχει όλες αυτές τις μπάντες που θέλω να δω αύριο και σήμερα δεν έχει». Αλλά και πάλι... Για παράδειγμα, πέρυσι κάναμε ένα σωρό συναυλίες με τους King Diamond, βασικά με τους Mercyful Fate. Όχι πέρσι, πρόπερσι... Και δεν τους είδαμε ποτέ, γιατί παίζαμε πάντα ταυτόχρονα σε διαφορετική σκηνή... (γέλια)

Ξενέρα!

Ε ναι! Απόλυτη ξενέρα!

Κυκλοφορεί τόσο απαίσια μουσική εκεί έξω σήμερα που νομίζω ότι όλοι εκτιμούν αυτά που βγήκαν τη δεκαετία του '80 πολύ περισσότερο

Πάντως, όπως είδαμε το 2022 στην εμφάνισή σας στο Release Athens Festival πριν από περίπου δύο χρόνια, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ήσασταν περισσότερο από ευπρόσδεκτοι και ο κόσμος απόλαυσε πραγματικά την εμφάνιση σας. Κι όσον αφορά σε όλη αυτή την ποικιλομορφία μεταξύ των metal ειδών, νομίζω ότι πλέον το κοινό είναι πιο εκπαιδευμένο και περιμένει να συναντήσει όλες αυτές τις διαφορετικές πλευρές του metal σε ένα μόνο φεστιβάλ…

Για να είμαι ειλικρινής, κυκλοφορεί τόσο απαίσια μουσική εκεί έξω σήμερα που νομίζω ότι όλοι εκτιμούν αυτά που βγήκαν τη δεκαετία του '80 πολύ περισσότερο. Δεν ήμουν μεγάλος οπαδός συγκροτημάτων όπως οι Def Leppard και ο Alice Cooper. Θέλω να πω, μου άρεσαν, αλλά προτιμούσα το thrash metal τη δεκαετία του '80. Ξέρεις, όσο πιο γρήγορο κι πιο heavy, τόσο το καλύτερο... Αλλά τώρα, έχω επιστρέψει σε εκείνη την εποχή και αγοράζω πολλά παραδοσιακά rock άλμπουμ. Θέλω να πω, πάντα ήμουν οπαδός, αλλά ποτέ δεν ήμουν τεράστιος θαυμαστής αυτών των μουσικών. Ε, πλέον, είμαι τεράστιος θαυμαστής! Ειλικρινά, ήταν πολύ καλύτερη μουσική από μερικά από τα σκατά που κυκλοφορούν εκεί έξω σήμερα, κατά τη γνώμη μου.

ΟΚ! Πριν από μερικούς μήνες, τον Απρίλιο του 2023, κυκλοφορήσατε το "Trouble And Their Double Lives", το οποίο ήταν ένα live album. Ποια ήταν η ιδέα να κυκλοφορήσετε ένα ζωντανό άλμπουμ, αλλά να μην το συνοδεύσετε με κάποιο DVD ή Blu-ray; Θα έλεγες πως η κυκλοφορία ενός DVD είναι πλέον μη επίκαιρη, λόγω των υπηρεσιών streaming, του YouTube κλπ που είναι διαθέσιμα στις μέρες μας;

Ναι, έτσι νομίζω. Θέλω να πω, γυρίσαμε δυο video από τα live streaming που κάναμε, τα οποία ήταν ακριβές παραγωγές. Αυτά μπορεί να κυκλοφορήσουν σε DVD ή οτιδήποτε άλλο κάποια στιγμή. Αλλά θεωρήσαμε ότι δεν θα ήταν δίκαιο για τους ανθρώπους που είχαν πληρώσει χρήματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να τα παρακολουθήσουν, να τα κυκλοφορήσουμε στη συνέχεια στο ευρύ κοινό. Αυτά μπορεί να τα κυκλοφορήσουμε κάποια στιγμή γιατί ήταν πραγματικά υπέροχα. Ήταν καταπληκτικά. Αλλά έχεις δίκιο σε αυτό που λες...

Βρισκόμασταν στη διαδικασία σύνθεσης ενός νέου άλμπουμ και ήμασταν σε μια co-headlining περίοδεία με τους DevilDriver στις ΗΠΑ. Ήταν μια πολύ πολυάσχολη χρονιά για εμάς, πέρυσι. Νομίζω ότι ο χρόνος, τα χρήματα και ο κόπος που απαιτούνται για να μαγνητοσκοπήσουμε μια ζωντανή εμφάνιση και να την διαθέσουμε σε μια αγορά που πλέον δεν εκτιμάει και πολύ αυτό το προϊόν, δεν έχει και τόσο νόημα ... Θέλω να πω, κάποιος θα το ανέβαζε στο YouTube καθώς ο κόσμος δεν βλέπει πια Blu-ray και DVD. Οπότε, η δισκογραφική εταιρεία πήρε την απόφαση να το κυκλοφορήσει κατά αυτό τον τρόπο. Και μπορούμε πάντα να κυκλοφορήσουμε επιπλέον υλικό στο μέλλον.

Απλά, το αντιμετωπίσαμε ως έναν αυτόνομο ζωντανό δίσκο. Επίσης, τα τραγούδια που περιλαμβάνει ηχογραφήθηκαν σε διαφορετικές συναυλίες και σε διαφορετικές χώρες, όλα κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας για το "Cryptoriana". Έτσι, δεν είναι ότι είχαμε μία συγκεκριμένη ημερομηνία ή δύο ημερομηνίες για να τις μαγνητοσκοπήσουμε.

Το νέο άλμπουμ περιλαμβάνει ένα κομμάτι με τον Ed Sheeran και προφανώς η δισκογραφική εταιρεία θέλει να βεβαιωθεί ότι θα κυκλοφορήσει χωρίς προβλήματα

Αν δεν κάνω λάθος, αυτή η ζωντανή κυκλοφορία ήταν επίσης η πρώτη σας κυκλοφορία από τότε που ενταχθήκατε στο δυναμικό της Napalm Records. Πώς βλέπετε να λειτουργεί αυτή η συνεργασία μέχρι στιγμής;

Λοιπόν, φαίνεται να πηγαίνει καλά. Προφανώς, δεν έχουμε παραδώσει ακόμα το νέο μας άλμπουμ, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν βιαζόμαστε να κυκλοφορήσουμε το νέο δίσκο. Θέλω να πω, δεν έχουν τελειώσει οι ηχογραφήσεις ακόμα. Αυτή τη στιγμή είμαι στα μισά των φωνητικών.

Είχαμε κάποια πράγματα που στάθηκαν εμπόδιο όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο άλμπουμ τον Αύγουστο, και στη συνέχεια πήραμε τις συνηθισμένες διακοπές δύο εβδομάδων για τα μέλη που έχουν παιδιά. Στη συνέχεια εγώ έφυγα για δέκα εβδομάδες. Έκανα κάποιες ηχογραφήσεις στο Λος Άντζελες για λίγο και μετά με τους Cradle Of Filth περιοδεύσαμε στη Νότια Αμερική. Πρώτα στο Μεξικό, μετά λίγες μέρες στη Νότια Αμερική, και στη συνέχεια για ένα μήνα ήμασταν co-headliners στο δεύτερο σκέλος της περιοδείας Devildriver. Μετά, πήγα στο στούντιο στις αρχές Δεκεμβρίου για μερικές εβδομάδες, ώστε να βάλω το άλμπουμ σε μια καλή σειρά και ίσως να επεξεργαστώ μερικά από τα τραγούδια. Αλλά, στη συνέχεια, ο παραγωγός μας με τη γυναίκα του απέκτησαν παιδί, οπότε πήραμε άλλες δύο εβδομάδες άδεια. Μετά ήταν Χριστούγεννα... Και στη συνέχεια, τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου, η οποία ήταν κυριολεκτικά μόνο πριν από δυόμιση εβδομάδες, επιστρέψαμε και αρχίσαμε να γράφουμε ξανά φωνητικά, οπότε είμαι περίπου στα μισά του δρόμου.

Όλα τα άλλα έχουν ολοκληρωθεί. Έχουμε να προσθέσουμε κάποια μέρη χορωδίας, μερικά ακόμα μέρη στα πλήκτρα, κάποια γυναικεία φωνητικά και ότι υπόλοιπο έχει μείνει από μένα, και στη συνέχεια να προχωρήσουμε στη μίξη. Αναμένεται να παραδοθεί στα τέλη Μαΐου, οπότε ελπίζουμε ότι θα κυκλοφορήσει προς το τέλος του έτους.

Το άλμπουμ περιλαμβάνει ένα κομμάτι με τον Ed Sheeran και προφανώς η δισκογραφική εταιρεία θέλει να βεβαιωθεί ότι θα κυκλοφορήσει χωρίς προβλήματα. Είναι ένας πολυαναμενόμενος δίσκος και δεν πρόκειται να τον βιαστούμε για κανέναν λόγο. Ούτως ή άλλως δεν θα μπορούμε να βιαστούμε, γιατί θα είμαστε σε περιοδεία...

Σωστά...

Ξέρεις, ο κόσμος γκρινιάζει για τα πάντα, όλη την ώρα. Άλλοι λένε «Γιατί δεν περνάει η περιοδεία από εδώ;», άλλοι «Γιατί δεν περιοδεύετε εκεί;», άλλοι «Γιατί δεν βγάζετε το νέο άλμπουμ;». Προσπαθούμε να κάνουμε και τα δύο! Προφανώς, δεν μπορείς να ευχαριστείς τους πάντες, όλη την ώρα.

Είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουμε γράψει ποτέ

Αυτό είναι αλήθεια. Όσον αφορά τη μουσική κατεύθυνση, διάβασα μια συνέντευξη που παραχώρησες στο Decibel, ότι ο νέος δίσκος θα έχει ένα "Dusk And Her Embrace" vibe. Θα μπορούσες να το αναπτύξεις λίγο περισσότερο αυτό;

Έχει. Δεν θα έλεγα να περιμένει κανείς ένα δεύτερο "Dusk And Her Embrace". Έχει μια παρεμφερή ατμόσφαιρα. Υπάρχουν μερικά πολύ vibe-ish τραγούδια που, στο μυαλό μου, έχουν την ατμόσφαιρα του "Dusk And Her Embrace". Φωνητικά δεν πρόκειται να είναι το ίδιο. Εκείνο ήταν ένα πολύ σκοτεινό, ένα πολύ παραδοσιακό black metal άλμπουμ. Προφανώς, το νέο άλμπουμ έχει όλα όσα θα περίμενε κανείς από ένα άλμπουμ των Cradle Of Filth. Αλλά μην περιμένει κανείς μια κατοπτρική εικόνα εκείνου του δίσκου, καθώς αυτός ο δίσκος γράφτηκε πολύ παλιά, το 1996. Έχει περάσει πολύ καιρός... σύντομα θα είναι 30 χρόνια... Σε δυο χρόνια θα είναι 30 ετών.

Αλλά, είναι υπέροχο. Νομίζω ότι είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουμε γράψει ποτέ. Είναι λίγο πειραματικό σε μερικά μέρη, αλλά όχι πειραματικό με τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι, δηλαδή να έχει jazz περάσματα ή reggae στοιχεία ή κάτι τέτοιο.

Ξέρω ότι το γεγονός ότι περιλαμβάνει ένα τραγούδι με τον Ed Sheeran εκπλήσσει τους ανθρώπους, αλλά εκπλήσσονται μόνο επειδή δεν το έχουν ακούσει. Όταν το ακούσουν, θα βγάλει απολύτως νόημα. Και θα εκπλαγούν αν μάθουν ότι δεν είμαστε εμείς που προσαρμοστήκαμε στον Ed Sheeran, αλλά αυτός σε εμάς. Μερικά από τα φωνητικά του φτάνουν στα όρια των ικανοτήτων του, σαν να το ζορίζει πραγματικά σε ένα βαθμό. Πρόκειται για ένα υπέροχο τραγούδι και μια εξαιρετική συνεργασία. Και δεν χρειάζεται να φοβάται κάποιος ότι κάτι που πρόκειται να αλλάξει τους Cradle Of Filth.

Οι οπαδοί μας ξέρουν ότι πάντα μου άρεσαν οι περίεργες συνεργασίες. Τι νόημα θα είχε να τραγουδήσω σε έναν δίσκο των Deicide ή σε ένα άλμπουμ των Dimmu Borgir; Απλώς, θα ήταν μια από τα ίδια. Οπότε, έχω συμπράξει με τους Bring Me The Horizon, τους Twiztid και τους Motionless In White... Πρόκειται για παράξενες συνεργασίες που θεωρώ ότι αποτελούν καλό ταίριασμα, στη λογική ότι τα αντίθετα προσελκύουν το ένα το άλλο.

Ναι... Κάνουν το τελικό αποτέλεσμα πιο πικάντικο, πιο ενδιαφέρον και πιο απροσδόκητο…

Ναι, ακριβώς! Θέλω να πω, αυτός είναι ο σκοπός ορισμένων από αυτές τις συνεργασίες. Να πάνε τα πράγματα λίγο παραπέρα και να παρουσιάσουν κάτι που είναι διαφορετικό.

Δεν γίνομαι συνδρομητής στο Spotify, γιατί δεν πιστεύω σε αυτό που κάνουν

Με την ένταξή σας στη Napalm Records, σκεφτόμουν πως με τους Cradle Of Filth έχετε βρεθεί σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες όπως η Sony, έχετε συνεργαστεί με πραγματικά μεγάλες metal εταιρείες όπως η Roadrunner, η Nuclear Blast και τώρα η Napalm και έχετε πάει σε μικρότερες ίσως, αλλά πραγματικά σημαντικές γτην ιστορία της metal μουσικής δισκογραφικές, όπως η Music For Nations ή η Peaceville. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα έχετε δει όλα σχετικά με τα διαφορετικά πρόσωπα της βιομηχανίας στη metal μουσική. Πόσο σοφότερο σε έχει κάνει αυτό και πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα με τα χρόνια;

Λοιπόν, δεν ξέρω αν έχω γίνει σοφότερος. Στο επίπεδο των επιχειρηματικών αποφάσεων, ίσως…

Η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει σίγουρα με τα χρόνια. Υπάρχουν σίγουρα πολύ λιγότερες ευκαιρίες. Υπάρχει πάντα ευκαιρία, αλλά υπάρχει λιγότερη έμφαση στο... Εννοώ, για παράδειγμα, παλιά μπορούσαμε να κάνουμε δημοσιογραφικά ταξίδια σε όλο τον κόσμο. Σήμερα δεν ασχολείται κανείς με αυτά. Όλα γίνονται μέσω του διαδικτύου. Μερικές φορές κάνουμε κάποια δημοσιογραφικά ταξίδια στην Ευρώπη, αλλά είναι πολύ σπάνιο να πας στην Αμερική πια, μόνο και μόνο επειδή το κόστος δεν καλύπτεται. Υπήρξαν πολλά περιοδικά που έκλεισαν επειδή οι τυπωμένες σελίδες δεν πωλούν τόσο πολύ όσο ένα μέσο στο internet, φυσικά. Κι όλοι περιμένουν τα πάντα στο internet να είναι δωρεάν, οπότε κανείς δεν πληρώνει για συνδρομές.

Βασικά, είδα την τροπή των γεγονότων να λαμβάνει χώρα γύρω στο 2007. Και μετά σιγά-σιγά τα πάντα να χειροτερεύουν σταδιακά. Πολλές δισκογραφικές και πολλά residential στούντιο - όπου residential ήταν τα στούντιο που παρείχαν και διαμονή - έχουν κλείσει. Πολλά κι από τα υπόλοιπα στούντιο έχουν κλείσει - τα μεγάλα στούντιο - λόγω του αντίκτυπου που είχε η πραγματοποίησης ηχογραφήσεων από τα υπνοδωμάτιά των μουσικών. Και ειλικρινά, υπάρχουν τόσα πολλές δυνατότητες εκεί έξω, που λες… «γιατί να ασχοληθεί ο κόσμος;»…

Θέλω να πω, πρόσφατα αγόρασα μια μικροφωνική εγκατάσταση, μια ολοκληρωμένη εγκατάσταση για ηχογράφηση στην πραγματικότητα. Δεν ισχυρίζομαι, όμως, ότι μπορώ να κάνω την μίξη για τα άλμπουμ των Cradle Of Filth, παρόλο που ήμουν παρών σε κάθε μια που έχουμε κάνει. Ολοκληρώνω τα μέρη μου και μετά τα στέλνω στον παραγωγό. Μπορεί παραλείπουμε κάποια κομμάτια της διαδικασίας γιατί μερικές φορές είναι πιο εύκολο για μένα να δουλεύω από το σπίτι αργά το βράδυ, αλλά ποτέ δεν θα προσπαθούσα να παρέμβω και να πω «ξέρεις, έχω όλο αυτόν τον εξοπλισμό, οπότε ξέρω τι κάνω». Γιατί, δεν ξέρω... (γέλια). Ίσως γνωρίζω κάποια γενικά πράγματα, αλλά δουλειά μου είναι να είμαι ο τραγουδιστής. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν στην δισκογραφική βιομηχανία κι αυτή είναι η δουλειά τους. Υπάρχουν παραγωγοί άλμπουμ κι αυτή είναι η δουλειά τους.

Αυτό που βασικά λέω είναι ότι βλέπω μια παρακμή σε ολόκληρο τον μουσικό κόσμο. Από τις πωλήσεις των CD και των άλμπουμ που μειώνονται, μέχρι το κλείσιμο δισκογραφικών εταιρειών. Τα πάντα ανεβαίνουν online πλέον. Τα χρήματα δεν είναι σε αυτά που ήταν, έτσι πολλοί άνθρωποι παλεύουν να επιβιώσουν. Και αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως όταν υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται να επιβιώσουν, τότε θα υπάρξουν περικοπές. Ως αποτέλεσμα δεν νομίζω ότι θα υπάρξουν ξανά τόσοι σπουδαίοι ηχητικά δίσκοι με μεγάλες παραγωγές, όπως υπήρχαν κάποτε. Το έχω παρατηρήσει αυτό... Είναι σημάδι των καιρών…

Προφανώς, οι υπηρεσίες streaming έχουν κάνει μεγάλη ζημιά στις πωλήσεις της μουσικής. Προσωπικά είμαι συλλέκτης CD. Μπορεί να μην αγοράζω με το κιλό, αλλά άμα μου αρέσει ένα άλμπουμ, ακόμα κι αν το τσεκάρω στο YouTube, θα το αγοράσω. Μπορεί κάποιος να μου προτείνει ένα άλμπουμ, να το τσεκάρω στο YouTube και να πω «ναι, θα το παραγγείλω αυτό το άλμπουμ».

Δεν γίνομαι συνδρομητής στο Spotify, γιατί δεν πιστεύω σε αυτό που κάνουν. Απλώς κλέβει χρήματα από τους μουσικούς. Ξέρω ότι οι άνθρωποι λένε "Ω, είναι μια τόσο καλή πλατφόρμα για να κάνεις γνωστή την μπάντα σου". Η απάντησή μου είναι «Γάμησε το». Θα μπορούσαν να είναι σαν το SoundCloud ώστε να μπορεί να αγοράσει κάποιος, έστω σε μειωμένη τιμή. Να μπορεί να αγοράσει ο κόσμος κάτι αν το θέλει. Κι ας είναι δέκα λεπτά, δέκα λίρες, οκτώ ευρώ ή οτιδήποτε θέλουν να δώσουν... Ας έδιναν, απλά, στον κόσμο την επιλογή. Με αυτές τις streaming υπηρεσίες δεν πληρώνουν τίποτα στους μουσικούς.

Χθες - νομίζω ότι ήταν χθες - η Universal έβγαλε τη μουσική της από το TikTok, επειδή αυτό παραβίαζε ορισμένα μουσικά δικαιώματα. Τώρα υπάρχει κι ο κίνδυνος της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν μοιάζουν καλά τα πράγματα για τους μουσικούς…

Οπότε ναι, είναι ενδημικό. Είναι μια υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζει η μουσική βιομηχανία. Το μόνο ένα πράγμα που δεν μπορούν να μας πάρουν - αλλά προσπαθούν - είναι να περιοδεύουμε και να παίζουμε ζωντανά. Εξ ου και ο λόγος για τον οποίο οι Cradle Of Filth περιοδεύουν περισσότερο από το συνηθισμένο, προσπαθώντας να βγουν έξω για να προσεγγίσουμε όλους τους οπαδούς μας, πριν συμβεί το αναπόφευκτο.

Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα αντιστραφούν στο εγγύς μέλλον, με κάποιο τρόπο.

Ας ελπίσουμε… Δεν μπορώ να το δω να συμβαίνει, αλλά θα δούμε...

Τώρα το "Cruelty And The Beast" έγινε remix και επανακυκλοφόρησε, όπως επίσης κυκλοφόρησε εκ νέου η πρώτη χαμένη έκδοση του "Dusk And Her Embrace". Δεδομένου κλείνουν 30 χρόνια από την κυκλοφορία του "The Principle Of Evil Made Flesh" φέτος, έχετε σχέδια για κάποια επανέκδοση το ή ίσως να δώσετε κάποια επετειακά σόου;

Ναι, υπάρχουν κάποια σχέδια. Δεν μπορώ πραγματικά να μιλήσω για αυτά, αυτή τη στιγμή. Έχουμε επανα-ηχογραφήσει κάποια πράγματα που δεν είναι ακριβώς κομμάτια του άλμπουμ, αλλά δεν ξέρουμε πότε θα τα κυκλοφορήσουμε. Ηχογραφήσαμε ξανά τα "To Eve: The Art Of Witchcraft" και "Of Mist And Midnight Skies", καθώς και ένα σωρό άλλα πράγματα που κινούνται περιφερειακά του άλμπουμ…

Δεν καίγαμε εκκλησίες, και καλά κάναμε... γιατί πάντα το έβρισκα λίγο ηλίθιο όλο αυτό

Συζητώντας με κάποιους φίλους, αλλά και πρόσφατα με τον Ihsahn από τους Emperor, για το 1994, συμφωνήσαμε πώς θεωρείται ίσως η πιο σημαντική χρονιά για το black metal. Και σκεφτόμουν ότι ο κόσμος συνήθως επικεντρώνεται στις νορβηγικές μπάντες και στα πράγματα που έλαβαν χώρα στη σκηνή εκεί. Και ίσως παραβλέπουν το γεγονός ότι το ντεμπούτο άλμπουμ σας βγήκε επίσης την ίδια χρονιά και είχε επίσης μεγάλο αντίκτυπο, κατά τη γνώμη μου. Οπότε ήθελα να ρωτήσω αν θεωρείς πως ήταν πλεονέκτημα ή μειονέκτημα το να είσαι σε μια βρετανική μπάντα και να παίζεις black metal στα μέσα της δεκαετίας του '90, ενώ η νορβηγική σκηνή είχε τα φώτα στραμμένα πάνω της; Πώς έβλεπες τα πράγματα τότε;

Θεωρώ πως ήταν πλεονέκτημα. Είχαμε πολλούς φίλους στη σκανδιναβική σκηνή. Είχαμε τους Dissection να παίζουν ως support μας πολλές φορές, παίξαμε ως support στους Emperor, ήμασταν φίλοι με συγκροτήματα όπως οι Immortal και οι Gorgoroth και περιοδεύσαμε μαζί τους, έπαιξαν support σε εμάς. Οι In Flames έπαιξαν ως support μας. Ήταν ωραία εποχή. Όντας Βρετανοί... λάβε υπόψη ότι το heavy metal και το black metal εφευρέθηκαν στην Αγγλία. Οπότε ένιωθα ότι απλά συνεχίζαμε την παράδοση και δεν νομίζω ότι ήταν ούτε υποτιμητικό, ούτε πρόβλημα το να είσαι από την Αγγλία. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ακριβώς το αντίθετο. Μας έκανε να ξεχωρίζουμε από τους άλλους μουσικούς της σκηνής και μας προσέδιδε μια αίσθηση μοναδικότητας.

Εντάξει, δεν καίγαμε εκκλησίες, και καλά κάναμε... γιατί πάντα το έβρισκα λίγο ηλίθιο όλο αυτό... Ήταν σημαντικό διότι κατέστησε σαφή τη δύναμη που μπορεί να έχει η μουσική πάνω στους ανθρώπους και μεγάλωσε τη φήμη αυτής της συγκεκριμένης σκηνής. Όλο αυτό με κάνει να γελάω πλέον. Διότι, είμαστε μια black metal μπάντα κι έχεις διάφορους να λένε «Όχι, δεν είστε πραγματικά black metal». Θέλω να τους πω «Λοιπόν, διαβάστε παραπάνω από πού ήρθαμε και με ποιους παίζαμε» και νομίζω ότι θα το παραδεχτούν…

Το black metal δεν πρέπει να είναι woke

Το black metal δεν πρέπει να είναι woke. Έχω όλους αυτούς τους woke τύπους που έρχονται και λένε «Ω όχι, όχι, όχι, όχι, όχι! Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό. Δεν μπορείς να το πεις αυτό. Ω, γιατί το δημοσιεύσατε αυτό; Ω Θεέ μου!». Ξεκολλάτε… Είμαστε ένα γαμημένο black metal συγκρότημα. Τι περιμένατε;. Δεν μπορείς να μας υπαγορεύσεις τι θα πούμε... Αν είσαι ειδικός στο woke και θρηνείς για τη φύση του black metal, τότε έχεις χάσει εντελώς το νόημα. Δεν αξίζεις να βρίσκεσαι πουθενά κοντά σε αυτή σκηνή.

Επιστρέφοντας στην ερώτηση, πιστεύω ότι ήμασταν σε καλή θέση. Διότι, δεν χρειαζόταν να αναρριχηθούμε πάνω από το πλήθος των άλλων μουσικών της σκηνής. Στην Αγγλία, ήμασταν μόνο εμείς στην πραγματικότητα. Υπήρχαν μερικές άλλες μπάντες, αλλά ήταν κάπως πιο underground, ενώ η νορβηγική σκηνή σε εκείνο το σημείο είχε ήδη άπειρα συγκροτήματα. Δεν έχει νόημα να τα ονομάσουμε όλα. Νομίζω ότι είμαστε τυχεροί από αυτή την άποψη. Δεν νομίζω ότι ήταν καθόλου βάρος.

Είσαι ενεργός μουσικός εδώ και 30 χρόνια και η μόνη σου μουσική διέξοδος ήταν πάντα οι Cradle Of Filth, εκτός από τους The Devilment. Φυσικά, έχεις κάνει πολλές guest εμφανίσεις, στις οποίες αναφερθήκαμε προηγουμένως, και ήθελα να σε ρωτήσω... Πρώτον, αν οι The Devilment είναι ακόμα ενεργοί κι αν σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε ένα τρίτο άλμπουμ. Και δεύτερον, πώς και δεν θέλησες ποτέ να βγάλεις ένα σόλο άλμπουμ ή να ξεκινήσεις μια σόλο καριέρα; Είναι κάτι που οι περισσότεροι μουσικοί, με ανάλογο στάτους με το δικό σου, έχουν κάνει λίγο-πολύ στη ροκ και metal μουσική…

Έχω ασχοληθεί και με τους Temple Of The Black Moon, αλλά αυτό το άλμπουμ είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Αλλά οι Cradle Of Filth ήταν πάντα ένα τόσο μεγάλο μέρος της ζωής μου… Και ήμασταν πολύ απασχολημένοι. Υπήρξαμε πολύ παραγωγικοί, με 13 στούντιο άλμπουμ, δύο ζωντανά άλμπουμ, EP, βίντεο… Βιβλία. Έχω μια αυτοβιογραφία που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο, όπως επίσης ελπίζω ότι θα κυκλοφορήσει το βιβλίο ποίησής μου. Αυτό δεν είναι ότι θέλει πολύ χρόνο, απλά δεν θα μπορούσα να μπω διαδικασία να το κυκλοφορήσω, γιατί υπάρχει πάντα κάτι άλλο που κάνουν οι Cradle Of Filth…

Οι The Devilment φτιάχτηκαν κατά τη διάρκεια μιας μικρής ανάπαυλας στην καριέρα του συγκροτήματος και όχι... είναι σε μόνιμη παύση, στην πραγματικότητα. Δεν έχω πια χρόνο να σπαταλάω στους The Devilemtn. Ήταν πολύ διασκεδαστικό εγχείρημα, λατρεύω και τους δύο δίσκους που κάναμε, αλλά ο ντράμερ μας είναι ο ντράμερ των Machine Head τώρα, η κοπέλα που έπαιζε πλήκτρα αποχώρησε καιείναι στην πραγματικότητα η κοπέλα του παραγωγού που μόλις απέκτησαν ένα μωρό μαζί, οπότε δεν περιοδεύει πια. Έτσι, νομίζω ότι είναι άσκοπο να συνεχίσουμε τους Devilment. Μπορεί να παίξουμε ξανά σε κάποια φεστιβάλ, αλλά απλά δεν αξίζει τον χρόνο μου. Έχω πάρα πολλά στη ζωή μου, για να ασχολούμαι με πράγματα που απλά δεν νομίζω ότι θα μου προσφέρουν αρκετά. Θέλω να πω, ήταν ένα project ματαιοδοξίας, στην πραγματικότητα. Με το νέο Cradle Of Filth να βγαίνει υπό νέα εταιρεία, με το όνομα της μπάντας να μεγαλώνει συνεχώς, έχοντας ολοένα καλύτερες ιδέες και πολλές υποχρεώσεις με τις περιοδείες και με όλα τα άλλα πράγματα που ανέφερα νωρίτερα, το πρόγραμμα είναι πολύ φορτωμένο. Κι έχω και προσωπική ζωή...

Αν δεν κάνω λάθος, το Cradle Of Fear, η ταινία που είχατε κάνει, έχει αποκτηθεί από το Netflix, σωστά;

Ναι, αυτό έγινε πριν από δύο χρόνια.

Το ντεμπούτο άλμπουμ μας πούλησε περίπου 15.000 αντίτυπα τα δυο πρώτα χρόνια. Και είμαι σίγουρος ότι έχω ακούσει περισσότερους από 15.000 ανθρώπους να μου λένε πώς το αγόρασαν την ημέρα της κυκλοφορίας του...

Έχετε σχέδια να κυκλοφορήσετε κάποια νέα ταινία ή μια συνέχειά του; Ή κάτι σχετικό;

Όχι... Θέλω να πω... Ήταν πάντα μια ευκαιρία, αλλά είναι όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα. Είναι όπως όταν βγήκε το "Principle Of Evil Made Flesh". Όλοι τώρα λένε: "Ω ναι, θυμάμαι όταν βγήκε, το αγόρασα την ημέρα που κυκλοφόρησε". Είναι τόσος κόσμος που το λέει αυτό, που η απάντησή μου είναι: «Μαλακίες!». Διότι, εκείνη την εποχή αυτό το άλμπουμ πήρε πολύ χρόνο για να αναγνωριστεί. Και είναι το ίδιο έγινε με το Cradle Of Fear...

Ήμασταν μια μεγάλη μπάντα εκείνη την εποχή. Πραγματικά μεγάλη. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει τίποτα στον κόσμο του κινηματογράφου. Τα πήγε καλά, βέβαια. Ήταν η μεγαλύτερη - εκείνη την εποχή - underground ταινία. Μπήκε στα ρεκόρ του βιβλίου Guiness για τη Βρετανία. Από τότε, βέβαια, έχει ξεπεραστεί από άλλες κυκλοφορίες… Όμως, μόνο τα τελευταία 10-15 χρόνια οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να το αναγνωρίζουν. Λένε: «Είδες αυτή την ταινία; Ω ναι, τη θυμάμαι από τα νιάτα μου! Ω, Θεέ μου, μακάρι να είχαν κάνει ένα δεύτερο μέρος" κλπ κλπ.

Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που αργούν να πάρουν μπρος (σ.σ.: slow burner), όπως κάποια διαβόητη ταινία που συγκεντρώνει θετικά σχόλια με το χρόνο ή όπως συμβαίνει συχνά με ένα ντεμπούτο άλμπουμ. Μπορεί το ντεμπούτο άλμπουμ μας να θεωρείται θρυλικό τώρα, αλλά χρειάστηκαν δύο χρόνια για να αναγνωριστεί πραγματικά. Υπολογίζω ότι τα πρώτα δύο χρόνια πούλησε περίπου 15.000 αντίτυπα και είμαι σίγουρος ότι έχω ακούσει περισσότερους από 15.000 ανθρώπους να μου λένε πώς το αγόρασαν την ημέρα της κυκλοφορίας του, κάτι που με κάνει να γελάω... (γέλια.

Όλοι θέλουν να κάνουν επίδειξη λίγο, ακόμα κι αν δεν είναι απόλυτα ειλικρινείς...

Ναι...

Αυτά από μένα. Δεν θέλω να σπαταλήσω άλλο από το χρόνο σου.

Δεν σπατάλησες κανέναν χρόνο μου. Ήταν εξαιρετικά!

Χαίρομαι! Ελπίζω να ευχαριστήθηκες κι εσύ την κουβέντα μας…

Μάλιστα, κύριε.

Σε ευχαριστώ λοιπόν και σας περιμένουμε να σας δούμε σύντομα στην Ελλάδα!

Σε ευχαριστώ πολύ! Ανυπομονώ να έρθω!