Stratovarius

Η "επιστροφή" των power metallers Stratovarius συμπίπτει με την αρχή μιας νέας εποχής για το group. Αν και η διάλυση της μπάντας δεν έμοιαζε να είναι οριστική, τα δείγματα του τελευταίου album "Elements Pt. 2" φανέρωναν ότι οι Φινλανδοι αρχίζουν μια καθοδική πορεία που μόνο η διάλυση τους θα μπορούσε να σταματήσει. Αντί για αυτό όμως, αποφάσισαν μια νέα προσπάθεια-κυκλοφορία με εξώφυλλο το χαρακτηριστικό σήμα τους και για τίτλο το όνομα του group. Τι πιο ενδεικτικό για ένα καινούριο ξεκίνημα.

Όπως λένε και οι ίδιοι (διαβάστε εδώ τη συνέντευξη), το album μιλάει για τη ζωή και το θάνατο του σχήματος που μοιάζει να αναγεννάται από τις στάχτες του. Οι στίχοι μάλιστα του Timo Tolkki (κιθάρα, δημιουργός) είναι βασισμένοι στις δύσκολες στιγμές που πέρασαν τα μέλη του συγκροτήματος τον τελευταίο χρόνο και όπου η κατάσταση της υγείας του δεν του επέτρεπε οποιαδήποτε μορφή συνεργασίας. Κομμάτια όπως τα "Maniac Dance" με το οποίο ανοίγει ο δίσκος, "Βαck To Madness" και "United" μοιάζουν να είναι μια προσπάθεια του Timo Tolkki να απολογηθεί για ό,τι προκάλεσε στους γύρω του και να περιγράψει μέσα από τους στίχους του το πως κατάφεραν να ξεπεράσουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζαν με αποτέλεσμα να ενωθούν ξανά κάτω από το μεγάλο όνομα των Stratovarius.

Πέραν του ρομαντικού της υπόθεσης, το οποίο θα αποτελεί και τον βασικό λόγο που οι οπαδοί του group θα θυμούνται το album, διαπιστώνει κανείς κάποιες σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα κομμάτια οι Stratovarius. Η αλήθεια είναι πως τα "Elements Pt.1, Pt.2" έδωσαν την εντύπωση ότι οι Stratovarius προσπάθησαν να περιπλέξουν λίγο περισσότερο τον ήχο τους, δημιουργώντας μεγάλες συνθέσεις με ακόμα πιο ψηλά φωνητικά, έχοντας ιδιαίτερα πολύπλοκες ιδέες σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους και υιοθετώντας κάποια progressive στοιχεία. Ο καθένας θα περίμενε τότε ότι το group θα έκανε μια στροφή προς τον πολύπλοκο ήχο του progressive, αλλά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν μετά την αποτυχία του "Elements Pt.2" αποδείχτηκε ότι τους οδήγησαν σε μονοπάτια που ούτε σε κείνους ταίριαζαν, αλλά ούτε και οι οπαδοί τους ενστερνίζονταν. Όπως παραδέχεται μάλιστα ο Jens Johansson (keyboards): "στον Timo δεν άρεσε κανένα από τα Elements...".

To νέο album, λοιπόν, φτάνει στο άλλο άκρο αφού όλα μοιάζουν πολύ πιο απλά, λιγότερο φανταχτερά και δυστυχώς ίσως και λίγο "στεγνά". Το κλασσικό πλέον radio hit των Stratovarius που υπάρχει στους περισσότερους δίσκους (βλπ. "Paradise", "Hunting High And Low", "Eagleheart") δε λείπει και στο νέο album. Το "Maniac Dance", που κυκλοφόρησε και σε single, είναι τρανή απόδειξη της απλότητας με την οποία είναι δουλεμένο το album, αφού μια απλή μελωδία γίνεται το τραγούδι - διαφήμιση του album. Ασφαλώς δε λείπει και μια πιο κλασσική εικόνα των Stratovarius σε κομμάτια όπως τα "Fight!!!" , "Just Carry On" και "Gypsy In me" με τα riffs του Timo και τα πλήκτρα του Johansson να κλέβουν την παράσταση. Η βασικότερη προσπάθεια αλλαγής του group έχει σαν αποτέλεσμα τα "Back To Madness" και το "Götterdämmerung (Zenith Of Power)". Και τα δύο κομμάτια κινούνται σε σχετικά ήρεμα επίπεδα και μπορούμε να βρούμε πολλά κοινά μεταξύ τους, κυρίως στην ατμόσφαιρα που δημιουργούν, αλλά αν το "Back To Madness" ήταν το κομμάτι που θα μπορούσε να ξεχωρίσει από το album, το "Götterdämmerung (Zenith Of Power)" θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα. Δε θα μπορούσε όμως να απουσιάζει και η μπαλάντα, όπως είναι το "The Land Of Ice And Snow", που δυστυχώς είναι αδιάφορο, ειδικά όταν το παρελθόν έχει αποδείξει ότι ο Timo μπορεί να γράψει πολύ καλύτερα mid και slow tempo κομμάτια από αυτό και το "Leave The Tribe". Ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι το τέλος ενός album επανένωσης από ένα κομμάτι που θα μίλαγε για αυτό; To "United", άλλη μια τρανή απόδειξη της απλότητας που διακρίνει πλέον το group, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί το singlάκι σε κάποιο album των Helloween στη μετα-Kiske εποχή. Η παραγωγή του album κινείται στα γνώστα υψηλά επίπεδα και αν θέλαμε να το κατατάξουμε κάπου με σειρά σπουδαιότητας θα ήταν ανάμεσα στο πολύ καλό "Elements Pt.1" και το πολύ μέτριο "Elements Pt.2".

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι αν και δε βρισκόμαστε απέναντι σε ένα αριστούργημα, μπορούμε να κρατήσουμε σα βάση για το μέλλον του group τις κάποιες καλές στιγμές του, πάνω στις οποίες θα μπορούσε να χτιστεί η νέα εποχή των Stratovarius.

Για όποιον βιάστηκε να τους ξεγράψει, οι Φινλανδοί είναι ακόμα εδώ!