Arysithian Blade

Η άτυπη μονομαχία ονοματοδοσίας μπαντών συνεχίζεται μεταξύ steel, sword & blade και θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να είχαμε έναν συγκριτικό πίνακα με τα αποτελέσματά του. Αν κάτι παραμένει σταθερό εν προκειμένω, αυτό δεν είναι άλλο από το είδος που πρεβεύουν οι μπάντες του ατσαλιού, του σπαθιού και της λεπίδας. Γνωρίζοντας πρώιμα λοιπόν πού θα κινούνται οι Arysithian Blade, μια έκπληξη την πήρα να πω την αλήθειά μου.

Από το πουθενά σχεδόν σκάει το ντεμπούτο των εγχώριων metallers, δίχως ΕΡ, demos, 7’’ να προηγούνται αυτού, και γίνεται πασιφανές εξαρχής πως τα παλικάρια τρέφουν μεγάλη αγάπη για τα έργα του William J. Tsamis. Απολύτως φυσιολογικό, καθώς σε αυτά εδώ τα μέρη τα επίπεδα λατρείας του χτυπάνε κόκκινο. Και πολύ ορθώς κάνουν. Ξεκινάμε απαραίτητα με το ομώνυμο και τα κορυφαία leads που το χαρακτηρίζουν.

Τα παλικάρια, περί ων ο λόγος, άγνωστα δεν τα λες. Οι Protean Shield παρουσίασαν άκρως δυναμικό ντεμπούτο πέρυσι κιόλας, με δύο έγχορδούς τους (Γιάννης Ακτύπης & Πέτρος Βασιλειάδης) να συνδράμουν με τον Χρήστο Παπαδάκη των Afterimage στα φωνητικά, να δημιουργούν συναρπαστικό και παθιασμένο arcane epic metal και να γίνονται μυθοπλάστες ενός ολόδικού τους κόσμου. Αυτού, της Iriath. Λες να’ναι του;

Αντίστοιχη προσπάθεια με «κοσμάρες» έχουν παρουσιάσει οι Eternal Champion & Megaton Sword, με τα αποτελέσματα πάντως να θεωρούνται διφορούμενα. Καμία τύχη για κάτι τέτοιο εδώ πάντως. Φροντίζουν για αυτό η κιθάρα του Γιάννη Ακτύπη και τα ιδιαίτερα φωνητικά του Χρήστου Παπαδάκη. Ο μεν προσφέρει σε αφθονία κιθαριστικά όργια είτε μέσω leads είτε μέσω solo, και ο δε με το μοναδικό τρόπο που τραβάει τους τελευταίους φθόγγους λέξεων και με την υψίσυχνη ερμηνεία του, μας βάζει με ευκολία στον κόσμο τους...

...στον κόσμο των Δύο Φεγγαριών (έπος), του Eneir & της Eseth (ελπίζω να πέτυχα τα άρθρα, χα), και βεβαίως των δρακόσπαθων και της Αρυσιθιανής Λεπίδας. Παρόν και το US metal ως αρωγός και υποστηρικτής μιας προσπάθειας που ξεχειλίζει από μεράκι και αγάπη για τη συγκεκριμένη μουσική και αποτυπώνεται με νότες, ρυθμούς, στίχους και πλήκτρα που απευθύνονται με ορμή στο συναίσθημα. Και το κυριεύουν, καλή ώρα με epic doom τρόπους.

Στα τελειώματα της χρονιάς καταφθάνει τούτο δω το ντεμπούτο και δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει απαρατήρητο. Η ποιότητά του εγγυάται για την προσοχή και αποδοχή τού επικού ακροατηρίου. Η αρχή έγινε, ενημερωθήκατε, πράξτε τα δέοντα: "The battle cry, our final oath to Eneir, Under the strike Of the Arysithian Blade".

Bandcamp