Stratovarius, Sonata Arctica, Induction @ Principal Club Theater, 04/11/23

Διήμερο φωτιά για το heavy metal κοινό και σκανδιναβική επιδρομή μέρος δεύτερο. Μετά την εμφάνιση των Amorphis την προηγούμενη μέρα, σειρά είχαν οι έτεροι Φινλανδοί Stratovarius και Sonata Arctica. Special guests οι ανερχόμενοι Induction του Tim Hansen, υιός του πασίγνωστου Kai Hansen. Δυστυχώς τους τελευταίους δεν είχαμε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε παρά την επιθυμία μας να δούμε κατά πόσο ο νεαρός κιθαρίστας κληρονόμησε το ταλέντο του πατέρα του.

Θυμάμαι ακόμα την εποχή που οι Sonata Arctica, τόσο λόγω καταγωγής, όσο και λόγω μουσικού ύφους θεωρούνταν οι νέοι Stratovarius. H power metal μόδα που επικράτησε στο δεύτερο μισό των '90s είχε αρχίσει να ξεθωριάζει αλλά οι Φινλανδοί είχαν καταφέρει να τραβήξουν την προσοχή με τα πρώτα τους άλμπουμ. Για κάποιο λόγο όμως δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στα μέρη μας. Εικοσιτέσσερα χρόνια και δέκα στούντιο κυκλοφορίες χρειάστηκαν αλλά οι Sonata Arctica βρίσκονταν πλέον στην Θεσσαλονίκη και στο stage του Principal.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι παρά την θερμή ανταπόκριση του κόσμου, η αρχή του σετ μου φάνηκε τελείως «χλιαρή». Με το πέρασμα ορισμένων τραγουδιών όμως η παρέα του Tony Kakko κατάφερε να βελτιώσει την διάθεση της μπάντας κερδίζοντας ακόμα περισσότερο το κοινό. Σχεδόν σε ανύποπτο χρόνο ένα κατάμεστο Principal ανταποκρινόταν σε κάθε κάλεσμα της μπάντας. Η τριπλέτα από το ντεμπούτο "Ecliptica" ήρθε να επισφραγίσει μια εμφάνιση η οποία τελικά εξελίχθηκε πολύ καλύτερα από ότι φαινόταν. Τα "Replica", "8^th Commandment" και "Fullmoon" τραγουδήθηκαν καθολικά από τους παρευρισκόμενους αποδεικνύοντας την αγάπη του ελληνικού κοινού προς την μπάντα. Οι Sonata Arctica επέστρεψαν μέσα σε χειροκροτήματα για ένα encore δυο κομματιών και αποχώρησαν ικανοποιημένοι βλέποντας το ίδιο συναίσθημα στο κοινό.

Μπορεί, όπως αναφέραμε και παραπάνω, οι μεγάλες δόξες του power metal να ανήκουν στο παρελθόν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κυκλοφορούν ακόμα αξιόλογοι δίσκοι. Ανάμεσα σε αυτούς ανήκει και το πρόσφατο "Survive" καθιστώντας ιδανικές τις συνθήκες επιστροφής των Φινλανδών στην Ελλάδα. Στην τελική τόσο τα πανηγυρικά sold out των Blind Guardian όσο και τα αντίστοιχα των Stratovarius αποδεικνύουν περίτρανα ότι η συγκεκριμένη μουσική σκηνή παραμένει ενεργή στην χώρα μας.

Το ομώνυμο "Survive" ξεσήκωσε με το «καλημέρα» τους πολυάριθμους οπαδούς της μπάντας, γεγονός που συνεχίστηκε εξίσου δυναμικά με το "Eagleheart" που ακολούθησε. Ο Timo Kotipelto παρακολουθώντας την «νίκη από τα αποδυτήρια» αποφάσισε να μην αφήσει το κοινό να πάρει ανάσα ενώ ταυτόχρονα απέδιδε εξαιρετικά τα φωνητικά του μέρη ακόμα και μετά το πέρασμα τόσων ετών. Τα παλιότερα "Speed Of Light" και "Paradise" αποτέλεσαν ιδανική αφορμή για να «κρίνουμε» τον Matias Kupiainen στον δύσκολο ρόλο της κιθάρας και οφείλουμε να παραδεχτούμε την αψεγάδιαστη απόδοσή του. Στο πίσω μέρος, δίπλα στον ξέφρενο Rolf Pilve στα ντραμς, στεκόταν αγέρωχος ο Jens Johansson του οποίου ο ρόλος του στην μπάντα είναι αδιαμφισβήτητος.

Το "Survive" δικαιωματικά εκπροσωπήθηκε με τέσσερα κομμάτια εκ των οποίων το "World On Fire" κατάφερε και αυτό να ξεχωρίσει. Τo "Father Time" και φυσικα το "Black Diamond" στο οποίο προηγήθηκε ένα (εκ των δυο) solo στα πλήκτρα αποτέλεσαν ακόμα δυο κορυφαίες στιγμές της βραδιάς και εμείς το μόνο που ζητούσαμε ήταν ένα δίδυμο "Kiss Of Judas"/"Against The Wind" για να αποχωρήσουμε παραμιλώντας. Φυσικά η επιθυμία μας δεν έγινε πραγματικότητα και το encore με τα "Unbreakable" και "Hunting High And Low" έφεραν το τέλος της βραδιάς.

Οι Stratovarius με την εμφάνισή τους δεν άφησαν αμφιβολίες ότι ακόμα βρίσκονται ανάμεσα στις κορυφαίες μπάντες του είδους και έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν ακόμα και χωρίς τον Timo Tolkki (όσο βαριά και λυπητερή και αν είναι αυτή η διαπίστωση). Οι Φινλανδοί έκλεισαν ένα πολύ δυνατό heavy metal διήμερο σε ένα ακόμα πιο δυνατό φθινόπωρο το οποίο έχει ακόμα πολλές συναυλίες να μας προσφέρει.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας