Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...

Sacrifice
Volume Six
Οι σπουδαίοι Καναδοί thrashers επιστρέφουν έπειτα από 16 χρόνια και τα κάνουν όλα συγκινητικά σωστά
Ας ειπωθούν μερικά στοιχειώδη πράγματα για αρχή. Τα τρία πρώτα άλμπουμ των Καναδών Sacrifice, είναι πυλώνες του σοβαρού thrash metal. Το συγκρότημα, στην αρχικά δεκαετή του πορεία μέχρι την πρώιμη διάλυσή του το 1993, έβαλε τις βάσεις για τη διεύρυνση της τότε σκηνής, την εδραίωσή της στην μεταλλομάνα χώρα του Καναδά, καθώς και στην ουσιώδη σύμπλευση του ιδιώματος, με το punk. Η επανενεργοποίησή τους, βραχύβια, το 2006, είχε ως αποτέλεσμα ένα αξιοπρεπές δίσκο, το "The Ones I Condemn" του 2009, αλλά και το μνημειώδες split με τους Propagandhi ένα χρόνο αργότερα. Έκτοτε, δισκογραφική σιωπή, μέχρι τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας.
Έτσι, η είδηση της άφιξης του "Volume Six", έκτου full-length της μπάντας και πρώτου έπειτα από δεκαέξι χρόνια, δεν ήταν καθόλου απλή υπόθεση για το ιδίωμα. Αναμενόμενα, οι απαιτήσεις δεν μπορούν να στέκονται στο ύψος της κυκλοφορίας ενός νέου "Soldiers Of Misfortune" φερειπείν, αλλά, δεν πιστεύω πως κάποιος οπαδός των Sacrifice και του ιδιώματος, θα αποδεχόταν και μια προσπάθεια που απλά παίζει με τις αισθητικές και τα χιλιοπαιγμένα ηχητικά σημεία αναφοράς του ιδιώματος. Το "Volume Six", του οποίου το φοβερό εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του μπασίστα των Propagandhi, Todd Kowalski, ευτυχώς, δεν είναι τίποτα από τα δύο.
Σε 41 λεπτά, οι Sacrifice, με μια τρομερή παραγωγή, σκορπούν μειδιάματα που με τις συνεχόμενες ακροάσεις μετατρέπονται σε χαμόγελα. Με κομματάρες όπως το "Incoming Mass Extinction", η μπαντάρα δείχνει πως όχι απλά κατέχει ακόμα την τέχνη, αλλά μπορεί και να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Στιβαρό, συμπαγές και αδιάτρητο, το νέο άλμπουμ του σχήματος δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Ο καλπασμός του "Explode" μοιάζει βγαλμένος από τις χρυσές σελίδες του ιδιώματος, οι σκοτεινές κοινωνικές θεματικές και οι εναλλαγές ύφους κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο καθ’ όλη τη διάρκεια, και οι Sacrifice ηχούν όσο σαρωτικοί και αποφασισμένοι θα ήθελε το κοινό τους.
Όταν μια μπάντα βετεράνων βέβαια επιστρέφει, οφείλει πρώτιστα και κύρια να ικανοποιήσει την εσωτερική δημιουργική της φλόγα. Όπως ηχεί το "Volume Six", δίχως να χάνει στιγμή την πυγμή του, από το εναρκτήριο "Comatose" μέχρι το μπάχαλο του "We Will Not Survive", καθίσταται σαφές πως οι Sacrifice δεν είχαν ανάγκη να κινηθούν επιτηδευμένα, ή βεβιασμένα. Μεγαλύτερη απόδειξη, πως πρώτα το έκαναν για αυτούς και μετά για όσους πιστούς, δεν θα μπορούσε να ήταν από το φινάλε του άλμπουμ με το "Trapped In A World", την διασκευή τους δηλαδή στο άσμα των ιστορικών Καναδών hardcore punks Direct Action, με τη συμμετοχή του Brian Taylor, σημαντικής προσωπικότητας της τοπικής σκηνής.
Οι Sacrifice επέστρεψαν, με στυγνό thrash, μελετημένα riffs, βρώμικα φωνητικά, ένα ανοσιούργημα του ιθύνοντα νου Rob Urbinati. Βάλλουν προς πάσα κατεύθυνση, ικανοποιούν λογικά τις ορέξεις τους και του κοινού, χαρίζουν απολαυστικές ακροάσεις, και κυρίως προσκαλούν σε μια κάθοδο προς τα άδυτα της δισκογραφίας τους. Η μπαντάρα δηλώνει δυναμικό παρόν, και από το ηχητικό τείχος του "Antidote Of Poison" μέχρι το μερακλίδικο instrumental του "Black Hashish", σίγουρα θα σου δώσουν λόγους να μην ξεκολλήσεις. Δεν ξέρω τι απαιτήσεις οφείλουμε να έχουμε από τέτοιες κυκλοφορίες για να τις θέσω πιο ρητά από όσο ήδη έχω πράξει, αλλά, οι Sacrifice δηλώνουν εκκωφαντικά παρόντες. Canadian metal στα καλύτερά του.