Of Mice & Men

Earthandsky

Rise (2019)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 16/10/2019
​Ο καλύτερος δίσκος της δεύτερης εποχής τους σε ένα άψογο πάντρεμα μελωδικότητας και δυνατού αμερικάνικου metalcore
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η αποχώρηση του Austin Carlile λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας ήταν ένα ερωτηματικό για το μέλλον των Αμερικανών. Όταν το 2018 μας έδωσαν το "Defy" με το νέο τραγουδιστή Aaron Pauley οι κριτικές ήταν συγκεχυμένες και γενικά υπήρχε περισσότερο ένας αέρας προσδοκίας για το μέλλον παρά κάτι θετικό για το ντεμπούτο του Pauley στα φωνητικά. Το "Defy" δεν ήταν ένας κακός δίσκος απλά η αλλαγή και το σοκ ήταν τέτοιο που ίσως επισκίαζε την καλλιτεχνική πλευρά του πράγματος.

Fast forward στο 2019 λοιπόν και στο έκτο άλμπουμ των Of Mice & Men με τίτλο "Earthandsky". Έχουμε λοιπόν πλέον μια σαφής αποχώρηση από το metalcore και μια μεγαλύτερη ωριμότητα που μεταφράζεται σε πιό heavy ήχους και μελωδία όπως και μεγαλύτερη συνοχή και ωριμότητα. Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν με το "Defy" αλλά είναι φανερό πλέον ότι ο Pauley έχει δέσει απολύτως με το υπόλοιπο συγκρότημα, ξέρουν που πατάνε και αποδίδουν το παθιασμένο, ξεσηκωτικό τους metal με όρεξη και μια οργή που σε παρασύρει και που προκαλεί εντύπωση.

Η φωνή του Pauley έχει κάτι το ζεστό και οικείο και ακούγεται πάρα πολύ ωραία ακόμα και στις τσιριχτές κραυγές του "Gravedancer" το οποίο είναι ένα πολύπλευρο κομμάτι και ίσως περίεργη επιλογή για πρώτο του δίσκου καθώς έχει ένα ιδιαίτερο ύφος που ακουμπαει το progressive και είναι ίσως από τα πιο ξεχωριστά που οι Of Mice & Men έγραψαν ποτέ. Το "As We Suffocate" ακούγεται πιό οικείο για τους ήχους που έχουμε συνηθίσει από το γκρουπ, πατώντας στα χνάρια του "Defy" αλλά με πολλά κλικ παραπάνω ενέργειας. Στα "Taste Of Regret", "Pieces", "Deceiver/Deceived" παίρνουμε μια καλη γεύση από την εμπορική πλευρά τους καθώς τα πιασάρικα ριφς ενώνονται ιδανικά με τη μελωδία και τη δύναμη της χροιάς του Pauley. Ανάμεσά τους υπάρχει ο δυναμίτης "Mushroom Cloud" που ήδη γεννά mosh pits και που αποτελεί μάλλον από τα δυνατότερα και πιο thrash κομμάτια που έγραψαν ποτέ. Από το σημείο εκείνο του άλμπουμ (αν υποθέσουμε ότι έγραψαν τα κομμάτι με τη σειρά που εμφανίζονται) φαίνεται να επήλθε η ισορροπία ανάμεσα στο συγκρότημα και να επιτεύχθηκε η μεγαλύτερη συνοχή καθώς από εκεί και πέρα το άλμπουμ λάμπει πραγματικά με αποτέλεσμα να έχουμε έναν δυνατό metalcore και άκρως μελωδικό και βαρύ αποτέλεσμα. Με κανένα κομμάτι να μην ηχεί το ίδιο αλλά να είναι όλα εξίσου ενδιαφέροντα καταλήγουμε στο φανταστικό "How To Survive", έναν ύμνο σύμφωνα με τους ίδιους για όλους τους καταπιεσμένους έφηβους και τα θύματα bullying: "In a world that teaches eye for an eye, I'll show you how to survive!"

Πρόκειται για ένα τεράστιο άλμα μπροστά για το γκρουπ που μάλλον προσπαθεί να συνέλθει ακόμα από την απότομη αλλαγή frontman. Ο Pauley έχει στρέψει το γκρουπ σε μελωδικότερες λεωφόρους και αυτόν δεν είναι κακό ιδιαίτερα αν συνεχίσουν να μας δίνουν τέτοιες δισκάρες όπως το "Earthandsky". Δεν είναι το metalcore άλμπουμ που θα μας κάνει να χάσουμε τα μυαλά μας ωστόσο είναι πολύ καλύτερο από το προκάτοχο του και αν συνεχίσουν έτσι τότε η φυσική εξέλιξη είναι πολύ σύντομα να ανέβουν πολύ παραπάνω σε παγκόσμια αναγνώριση αφού στην Αμερική είναι ήδη αρκετά δυνατοί.

  • SHARE
  • TWEET