Arysithian Blade: «Ήταν θέμα χρόνου να αγγίξουμε το επικό metal»

Καλώς ήρθατε στον επικό κόσμο της Iriath, παρέα με τον ερμηνευτή - στιχουργό και εμπνευστή της, Χρήστο Παπαδάκη

Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 17/12/2024 @ 13:41

Το μουσικό αποτύπωμα του William J.Tsamis παραμένει ισχυρό στα μέρη μας, δημιουργεί νέους κόσμους και αποτελεί έμπνευση για δημιουργούς που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην Τέχνη. Τί γίνεται αν σε αυτό προστεθεί η κοινή αγάπη τους για το «Νέο Κύμα»; Ένα μοναδικό χωνευτήρι ιδεών αποτελεί το ντεμπούτο των Arysithian Blade, που σφραγίζει τη χρονιά για τον επικό ήχο με εμφατικό τρόπο.

Χρήστο καλώς ήρθες στο rocking.gr και κατ’επέκταση οι Arysithian Blade. Πολύ ευχάριστη έκπληξη το ντεμπούτο σας, το οποίο κυριολεκτικά έσκασε από το πουθενά.

Ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία.

Ο κόσμος της Iriath είναι η δική μου επαφή με το Θείο έστω και με την μορφή συμβολισμών

Σε γνωρίζουμε από τους Afterimage και τους συνοδοιπόρους σου από τους Protean Shield. Ποια επιθυμία ή ποια ανάγκη σας έσμιξε μαζί;

Σχεδόν από τον πρώτο καιρό που γνώρισα τον Γιάννη μπήκαμε στη διαδικασία να γράφουμε και να παίζουμε μουσική παρέα. Δεν υπήρχε κανένα πλαίσιο ή κανένα επίσημο statement -έστω σε εμάς τους ίδιους-, ότι θα κάνουμε το Χ project ή θα πορευτούμε στο Ψ ύφος ή θεματικό πεδίο, συνθέτοντας στοχευμένα. Εξερευνούσαμε δημιουργικά μουσικές που μας άρεσαν σαν ακροατές, μια διαδικασία που έφερε αρκετό υλικό στο συρτάρι μας -από revisits σε καθαρά prog rock πράγματα που έκανε ο Γιάννης στην εφηβεία του μέχρι ένα ολόκληρο project με το όνομα Aurora σε πιο progressive metal μονοπάτια-.

Ήταν θέμα χρόνου λοιπόν να αγγίξουμε και το επικό metal, οι Warlord και οι Lordian Guard αποτελούν πυλώνες και για τους δύο μας. Οι praising συζητήσεις για το έργο του William J Tsamis, έφεραν τις πρώτες ιδέες για μουσική, σε συνάρτηση με ανάλογες προσεγγίσεις για τα 70ς, τα 60ς, το Ελληνικό νέο κύμα και την κοινή μας παραδοχή πως "η επική φόρμα που υπάρχει διάχυτη στην Ελληνική μουσική των 70ς μας συγκινεί πολύ περισσότερο από το οποιοδήποτε άλμπουμ των Manowar".

Όλα άρχισαν να μπλέκονται και να συνδυάζονται αυθόρμητα σε ένα δημιουργικό πλαίσιο. Αν θέλεις να στο ορίσω και χρονικά βρισκόμαστε κάπου στις αρχές της πρώτης καραντίνας όταν τα πρώτα κομμάτια άρχισαν να παίρνουν ένα τελικό σχήμα.

Με αυτά τα πρώτα demos στα χέρια μας, με τον φίλο μας Πέτρο Βασιλειάδη να έχει αναλάβει το μπάσο και με τον γνήσιο ενθουσιασμό των δημιουργών που ακούνε με λαχτάρα πράγματα που αγαπούν ως ακροατές να έχουν γεννηθεί από τα ίδια τους τα χέρια, αποφασίσαμε να θεσμοθετίσουμε το σχήμα με κάποιο όνομα, με σκοπό να επικοινωνήσουμε εν τέλη το υλικό σε κάποιους φίλους ή έστω στο bandcamp με τη μορφή demo. Σε αυτό το σημείο έρχεται ο Κώστας Αθανασόγλου από την Steel Gallery ο οποίος ενθουσιάζεται με τα υπάρχοντα κομμάτια και μας παρακινεί να κάνουμε ένα ολόκληρο άλμπουμ.

Ακόμα και έτσι όμως δεν βιαστήκαμε. Αφήσαμε το υλικό να κάνει τον δημιουργικό του κύκλο. Αφού το ολοκληρώσαμε, μπήκαμε στην διαδικασία της μίξης με την φροντίδα του Κώστα Σκάνδαλη (Horizon's End) και κάπως έτσι γεννήθηκε το "Iriath".

Θεματικός ο πρώτος σας δίσκος και ειδικότερα ένας κόσμος δικής σας μυθοπλασίας. Είθισται ο ερμηνευτής να είναι υπεύθυνος και για τους στίχους. Πες μας λίγα λόγια για τον κόσμο της Iriath και πώς προέκυψε.

Από τα παιδικά μου χρόνια ο κόσμος αυτός λειτουργεί ως μια ορθάνοιχτη πόρτα δημιουργίας. Με τοπωνύμια, με ήρωες, με ιστορίες, μύθους και αλήθειες. Έχει δώσει ζωή σε πολλές δημιουργίες μου: μουσική, ολόκληρα τραγούδια, σκόρπιους στίχους ή πιο δομημένα ποιήματα αλλά και διηγήματα. Έχει εμφανιστεί με αναφορές και στην στιχουργική άλλων συγκροτημάτων μου όπως για παράδειγμα στο κομμάτι "Talisman" των Afterimage όπου υπάρχει αναφορά στο σύμβολο της Nimir -The Symbol of Nimir- ή στο "Overture to Mystic Arts" -πάλι από το II των Afterimage- με αναφορά στους Ναούς του Sett -Temples of Sett-.

Ο κόσμος αυτός μεγαλώνει μαζί μου και αποτελεί και ένα γόνιμο πλαίσιο μέσα στο οποίο θέτω τα δικά μου ζητήματα - ερωτήματα της προσωπικής πνευματικής και εσωτερικής μου αναζήτησης, ψάχνοντας απαντήσεις, υπάρχουν και τα δύο εκεί. Υπάρχει και η αμφισβήτηση ή αν θέλεις η κατάργηση κλισέ στερεότυπων του δικού μας κόσμου, όπως χώρος, χρόνος, καλό και κακό, για να δώσω ένα παράδειγμα. Ο κόσμος αυτός είναι η δική μου επαφή με το Θείο έστω και με την μορφή συμβολισμών. Φυσικά όλο αυτό καταλήγει πάντα στην δημιουργία, οπότε ναι ο κόσμος αυτός δίνει υπόσταση και στο καλλιτεχνικό όραμα των Arysithian Blade.

Δεν θα αρνηθώ την επιρροή μου από την φανταστική λογοτεχνία στο επίπεδο της στιχουργικής, η οποία πρέπει στην περίπτωση των Blade να δοθεί στον αναγνώστη - δέκτη σε μια φόρμα δομημένη και αναφέρομαι εδώ στο θεματολογικό περιεχόμενο και όχι στο τεχνικό κομμάτι της ανάπτυξης του στίχου. Η θεματολογία των στίχων είναι αλληλένδετη με την μουσική και η μουσική αλληλένδετη με την θεματολογία των στίχων.

Παρατήρησα με χαρά στην παρουσίαση που έκανες στο "Iriath" που αναφέρθηκες αρκετά συχνά στα ονόματα ψάχνοντας μάλιστα και το γένος τους. Οπότε ορίστε μερικά hints για την Iriath (ναι είναι γένους θηλυκού), ώστε να οριστούν και τα σωστά γένη.

Eneir: Η σκοτεινή θεά της Σοφίας, του Πολέμου και του Θανάτου. Λατρεύεται από μια Σέκτα μέσα στην Αρυσιθιανή, που έχει το Κέντρο του Χρίσματος της στην πολιτεία της Irdith και σταδιακά αποκτά κυριαρχικό χαρακτήρα.

Eseth: Ο ένας από τους τρεις πολεμάρχους της Eneir. Μπορείτε να διαβάσετε τον Όρκο Πίστης στο booklet του CD για να μάθετε τα ονόματα των άλλων δύο.

Μου έκανε εντύπωση το δέσιμο που έχετε σαν μπάντα. Δεν υπάρχει η παραμικρή στιγμή αμηχανίας και ακούγεστε λες και παίζετε μαζί χρόνια. Για πόσο διάστημα δουλευόταν ο δίσκος και πόσο απαιτητική υπήρξε η δημιουργία του, δεδομένου ότι είσαι κάτοικος Σύρου;

Η μουσική του Ακτύπη ανοίγει πολλές φορές την πόρτα για νέα ονόματα, τοποθεσίες, και διηγήσεις κρυμμένες στα βάθη του κόσμου

Το "Iriath" που ήταν το πρώτο τραγούδι του κύκλου του ντεμπούτου μας, γράφτηκε το 2020. Η όλη διαδικασία δημιουργίας του υλικού ακόμα και όταν αποφασίσαμε ότι εν τέλη θα δισκογραφήσουμε, είχε ως βασικό κέντρο βάρους τον οίστρο μας για να στο πω απλά. Χωρίς άγχος, χωρίς πίεση. Ένα δημιουργικό σκηνικό Κυριακάτικου πρωινού καφέ -σύνηθες χρονικό πλαίσιο-, ένα escapism από την καθημερινότητα.

Με τον Ακτύπη λειτουργεί στον απόλυτο βαθμό ένας γόνιμος δημιουργικός διάλογος. Θα μου στείλει ένα κιθαριστικό θέμα και αμέσως θα αυτοσχεδιάσω επιτόπου την εκάστοτε φωνητική μελωδία που πολύ σπάνια θα αλλάξει.

Υπάρχουν και φορές που εγώ θα του στείλω μια φωνητική μελωδία ή μια ιδέα για κάποιο riff, και σαν απάντηση θα πάρω ένα εξαίσιο κιθαριστικό θέμα εμπλουτισμένο με leads. Η μουσική του Ακτύπη ανοίγει πολλές φορές την πόρτα για νέα ονόματα, τοποθεσίες, και διηγήσεις κρυμμένες στα βάθη του κόσμου που λέγαμε πριν, μια dreamy κατάσταση.

Κάπως έτσι ολοκληρώνονται οι σκελετοί των κομματιών. Η δεύτερη φάση ενασχόλησης με το υλικό περιλαμβάνει την ολοκλήρωση της δομής και την συγγραφή των τελικών στίχων -η οποία έχει πάντα σαν οδηγό τις ήδη υπάρχουσες φωνητικές μελωδίες-.

Ο Πέτρος πήρε τα κομμάτια τελειωμένα και συνέθεσε / ηχογράφησε τα μέρη του.

Ο καθένας δουλεύει από το χώρο του. Η απόσταση δεν αποτελεί πρόβλημα.

Ως πρώτη ανάγνωση, κυριαρχεί η αγάπη σας για τα έργα και τις ημέρες του Bill Tsamis. Επιλέξατε συνειδητά να αποτελέσουν αυτά την αφετηρία σας;

Η επαφή μας με το επικό ατσάλι είτε σαν ακροατές, είτε σαν δημιουργοί δεν μπορεί να μην έχει σαν αφετηρία το έργο του William J Tsamis.

Θα μπορούσα να θεωρήσω την μουσική των Blade ακόμα και αντισυμβατική σε σχέση με τα στερεότυπα που κυριαρχούν στο παραδοσιακό metal εν γένη

Δεν μπορώ να μη ρωτήσω και την άποψή σου για τον φετινό δίσκο των Warlord. Από ποια πλευρά του φράχτη στέκεσαι; Προσωπικά με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό.

Οι πλευρές και οι φράχτες ας μείνουν στους αδαείς. Εδώ έχουμε την μουσική κληρονομία του Tsamis. Πολλά από αυτά τα κομμάτια τα έχω στα χέρια μου σε πολύ πρώιμες εκτελέσεις, που μας πάνε χρόνια πίσω, πριν το θάνατο του. Έλαμψε το υλικό με το άλμπουμ, το οποίο είναι αριστούργημα. Δόξα και Τιμή στους Warlord.

Στα του ντεμπούτου σας εκ νέου: ο κιθαριστικός ήχος του Γιάννη Ακτύπη και τα ιδιαίτερα φωνητικά σου, έχουν τη δυναμική να αποτελέσουν από τώρα τα σήματα κατατεθέντα σας. Σε έναν χώρο που δε φημίζεται για την πρωτοτυπία του, θεωρείς πως η ξεκάθαρη μουσική ταυτότητα αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση;

Μπορώ να αναφερθώ ξεκάθαρα στον σκοπό αυτού του έργου: είναι το φως στην ψυχή, η χαρά της δημιουργίας και η απόλυτη καλλιτεχνική έκφραση. Αυτό που ακούς καθρεφτίζει τον κάθε δημιουργό ξεχωριστά και όλους μας μαζί σαν σύνολο. Επικοινωνήθηκε στον κόσμο ως έχει, με τα ιδιαίτερα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά του καθένα μας, από τα οποία προκύπτει και η ταυτότητα του. Συνεπώς δεν μελετήσαμε ούτε προϋποθέσεις, ούτε ζητούμενα "ένταξης" σε κάποιον χώρο. Θα μπορούσα να θεωρήσω την μουσική των Blade ακόμα και αντισυμβατική σε σχέση με τα στερεότυπα που κυριαρχούν στο παραδοσιακό metal εν γένη, εκεί είναι και η ομορφιά της αν θέλεις τη γνώμη μου.

Η ενεργή συμμετοχή σε πράγματα είναι ποιότητα ζωής για μένα και αυτό είναι που κρατώ στο τέλος της ημέρας ως κάτι γόνιμο

Να σας θεωρούμε “κανονικό” ή project σχήμα; Κυρίως ρωτάω για να μάθω αν σκοπεύετε να συνεχίσετε την ιστορία σας. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχει μπόλικο πράγμα προς ανάπτυξη σε έναν κόσμο που οι ίδιοι δημιουργήσατε.

Μέχρι τα άστρα να μας δείξουν τον δρόμο για τις υπόγειες φλόγες της Aeleer θα πορευόμαστε στο άγνωστο, το ταξίδι δεν τελειώνει.

Όντας ενεργό μέλος της εγχώριας σκηνής και ταυτόχρονα ως μουσικός παραγωγός, επικεφαλής μουσικού σάιτ και μέλος σε δισκογραφική εταιρεία, τί σε χαροποιεί και τί σε ξενερώνει σε αυτή;

Έχω αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή μου, μαζί με κάθε σπιθαμή του καθημερινού γόνιμου χρόνου μου, στη μουσική και το γράψιμο τα οποία και υπηρετώ από οποιοδήποτε πόστο μπορώ. Είμαι καταρχήν ακροατής και αναγνώστης, από εκεί ξεκινάνε όλα, μα έχω ανάγκη την δημιουργία για να υπάρχω ως ολοκληρωμένος άνθρωπος. Η δημιουργία είναι η αποστολή μου, μα για να φτάσει κανείς εκεί οφείλει να είναι πρώτα από όλα δέκτης.

Η ενεργή συμμετοχή σε πράγματα είναι ποιότητα ζωής για μένα και αυτό είναι που κρατώ στο τέλος της ημέρας ως κάτι γόνιμο.

Όλα όσα ανέφερα με γεμίζουν με μεγάλη χαρά και προχωρώ καθημερινά αναζητώντας κάθε πιθανή ηχογράφηση από τα μήκη και τα πλάτη της γης, παλιά ή καινούρια: για να ακούσω, να μάθω, να γράψω να εμπνευστώ. Ζω σε ένα ταξινομημένο χάος από δίσκους, CD, demos, βιβλία και περιοδικά το οποίο μου υπενθυμίζει πως η αναζήτηση για την αληθινή Γνώση δεν σταματά ποτέ.

Με ξενερώνει όταν βλέπω όλα τα παραπάνω να μετατρέπονται από τον οποιοδήποτε σε φτηνούς σκοπούς και ζητήματα προβολής κάτι που στην εποχή των social media, της στείρας πληροφορίας και του χωρίς νόημα λιθοβολισμού, γιγαντώνεται. Θα βρίσκομαι για πάντα απέναντι σε όλα αυτά, με τις απόψεις, την μουσική και τα γραφτά μου.

Αλήθεια, πώς χωράνε όλες αυτές οι ιδιότητες μέσα σε ένα 24ωρο;

Δε χωράνε. Κυριολεκτικά θυσιάζω ύπνο για να προλάβω όλα.

Άρχισαν να ανακοινώνονται ονόματα για τα καλοκαιρινά φεστιβάλ. Savatage, King Diamond, WASP, Alice Cooper. Θα προτιμούσες να τους (ξανά)δεις ή να ακούσεις νέο δίσκο τους;

Θα ξοδέψω αρκετές ώρες ακροάσεων αν βγει νέο Mercyful Fate άλμπουμ. Για τα υπόλοιπα ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

Αν ήταν στο χέρι σας, ποιο θα ήταν το ιδανικό μέρος για το πρώτο σας live και παρέα με ποιες μπάντες; Κατά προτίμηση με συνθετικό steel & sword στο όνομά τους. Ή και όχι.

Όταν καταφέρουμε να πάρουμε καμιά άδεια από τις δουλειές μας, θα σου απαντήσω στην ερώτηση.

Χρήστο ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα, σας εύχομαι τα καλύτερα και να συνεχίσετε με το ίδιο πάθος με το οποίο μας συστηθήκατε.

Η χαρά δική μας. Ευχαριστούμε και εμείς για το ενδιαφέρον και τον χρόνο σου.

  • SHARE
  • TWEET