Necrot

Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από το "Mortal", τον εκπληκτικό δεύτερο δίσκο των Necrot. Η death metal τριάδα από το Oakland, γέννημα θρέμμα της σκηνής του Bay Area, είχε καταφέρει με δύο full length κυκλοφορίες να λογίζεται ως ένα από τα πλέον σημαντικά σύγχρονα σχήματα στο είδος της. Αν αναλογιστείς δε, πως εδώ και κάποια χρόνια, το ιδίωμα διέπεται από μια εντυπωσιακή φουρνιά, δεν το λες και μικρό κατόρθωμα. Οι Necrot αυτές τις ημέρες κυκλοφορούν τον τρίτο τους δίσκο, ονόματι "Lifeless Birth", και επιστρέφουν να μας υπενθυμίσουν μερικά απλά πράγματα.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Για ακόμη μια φορά, το συγκρότημα κυκλοφορεί το απόλυτο old school death metal άλμπουμ. Σε 41 λεπτά, το "Lifeless Birth" δεν διακατέχεται απλά από όλα τα στοιχεία που καθιστούν τους Necrot ποιοτικότατους, αλλά επιμένει να ηχεί εκνευριστικά αβίαστο. Οι επτά συνθέσεις του δίσκου διακατέχονται από αυτή την χαρακτηριστική, αν εξοικειωθείς με τη μουσική της μπάντας, μνημονικότητα και εγγύτητα, η οποία σε ωθεί σε διαρκείς επαναλήψεις. Πράγματι, το "Lifeless Birth" είναι ένα άλμπουμ πρώτα και κύρια εθιστικό.

Σε αυτό φυσικά, συντελούν και τα τρομερά δουλεμένα επιμέρους στοιχεία της μουσικής της μπάντας. Οι Necrot είναι αφέντες του παλαιομοδίτικου death metal riff, όπως επίσης και του σωστού κιθαριστικού σόλο. Αν προσέξεις τα κομμάτια τους, όπως φερειπείν το κτηνώδες "Drill The Skull", θα αντιληφθείς πως οι Αμερικανοί έχουν το ταλέντο και την συνθετική ιδιοφυία να ενσωματώνουν το σωστό ύφος, στη σωστή στιγμή, απογειώνοντας τη δραματικότητα των συνθέσεων. Όταν επιχειρήσουν να τονίσουν τα σκοτεινά τους, κοπής Grave, Kaamos και Dead Congregation, leads, όπως στο "Dead Memories", εκεί αποκαλύπτουν ένα διαφορετικό κτήνος. Σε αυτό συντελεί και η ουσιώδης και στοχευμένη εκφορά και death metal άρθρωση των στίχων, όπως και το τυμπανιστικό ποδοβολητό που στιγμή δεν καθιστά τις συνθέσεις μονότονες.

Οι επιρροές των Necrot, όπως και η στόχευσή τους, δεν θα αλλάξει στο νέο τους άλμπουμ. Incantation, Obituary, Bolt Thrower, Autopsy, Immolation, αλλά και μια διάχυτη crust-ίλα ειδικά στον κιθαριστικό τόνο, φέρνοντας στο νου τις ‘80s ημέρες των Sacrilege, Nausea, Doom, και πάει λέγοντας. Κάπου εδώ να μοιραστώ την φαντασίωσή μου για ένα split με τους Nightfell, αλλά προχωρήστε, κάτι δικά μου λέω. Όπως γίνεται αντιληπτό και από το τιτάνιο εναρκτήριο "Cut The Cord", το συγκρότημα όχι απλώς δεν συμβιβάστηκε με τα κεκτημένα του, αλλά εκ νέου έρχεται σαν τυφώνας για να μην αφήσει λάτρη του ιδιώματος πεινασμένο, διψασμένο, πες το όπως θες.

Το "Lifeless Birth" όμως δεν είναι ένα απλά εξαιρετικό death metal άλμπουμ. Πέρα από το να ισχυροποιεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά δισκογραφικά σερί στο ιδίωμα σήμερα, βάζοντας τους Necrot δίπλα σε τιτάνες όπως οι Blood Incantation, Tomb Mold, και μπάντες όπως οι Gatecreeper, Mortuous, Vastum, Undeath, Phrenelith, και πάει λέγοντας, το καινούριο άλμπουμ των death metallers προσφέρεται και για πρώτες συστάσεις με τον περιστασιακό ακροατή. Είναι τέτοια η αίγλη και η δυναμική των συμπυκνωμένων μα τόσο στοχευμένων συνθέσεων του δίσκου, που χάρη στην μοναδική τους δυναμική και ισορροπία με την τεχνικότητα που τον διέπει, δύναται να συγκινήσει και άτομα με επιδερμική σχέση με τον ήχο.

Στο τέλος της ημέρας, οι διαφορές του "Lifeless Birth" από τον προκάτοχό του είναι ελάχιστες. Αυτό όμως που καθιστά το "Lifeless Birth" ένα σπουδαίο δίσκο, εν τέλει, είναι η ικανότητά του να εκφράζει πολιτικοποιημένη οργή με το "Superior", ενώ λίγο αργότερα καλύπτει τα πάντα με στάχτη, στο επικό οκτάλεπτο φινάλε του "The Curse", του οποίου τα riffs φαντάζουν αδύνατο να μην σου αφήσουν μια απόκοσμη αίσθηση. Αυτές οι αντιπαραβολές, ενώ το συνολικό αποτέλεσμα ηχεί αδιαπέραστο, όλες οι περιελίξεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, καθιστούν εν έτει 2024, τους Necrot ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα death metal σχήματα, και το "Lifeless Birth" ένα ενθουσιώδες άλμπουμ που θα ξυπνήσει μέσα σου άγριες προθέσεις, και έπειτα θα τις καλμάρει με τις τραγουδάρες του. Τα λέμε τον Δεκέμβρη, υποθέτω.

Bandcamp