Midas Fall

Wilderness

Monotreme (2013)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 26/03/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις και ανακαλύψεις των τελευταίων ετών ετοιμάζει τη δισκογραφική της επιστροφή. Το βασανισμένο μουσικό ταξίδι του "Eleven. Return And Revert" έφτασε στο τέλος του, παραμερίζοντας και δίνοντας τη θέση του στην απόκοσμη και αγριωπή ομορφιά του "Wilderness", τον δεύτερο δίσκο των αγαπημένων μας Midas Fall.

Με τα delay pedals της Rowan να είναι πάντα παρών, αλλά και πάντα καλοδεχούμενα, μία ενδιαφέρουσα αλλαγή πλεύσης που παρατηρούμε στο "Wilderness" είναι το ηλεκτρονικό στοιχείο έχει γίνει αρκετά εντονότερο, όπως μας αφήσαν να ψυχανεμιστούμε με το περσινό τους EP. Έχει γίνει τόσο έντονο μάλιστα που το κομμάτι "Fight First" έχει ένα οριακά chiptunίστικο solo/outro, ένα από τα πιο απρόσμενα και ενδιαφέροντα σημεία του "Wilderness".

Παρά τις γενικότερες μικροδιαφορές που παρατηρούμε από το πολυαγαπημένο μας ντεμπούτο, το μέγιστο προτέρημα της μπάντας είναι ακόμα εδώ, δυνατότερο από ποτέ. Οι στοιχειωτικές φωνητικές μελωδίες της δεσποινίδας Heaton είναι για άλλη μια φορά καθηλωτικές, ελάχιστα λιγότερο γκρίζες και μελαγχολικές από το "Eleven..." αλλά ταξιδεύοντας σε -καμιά φορά πιο επικίνδυνα- μονοπάτια, αυτά της νοσταλγίας και των αναμνήσεων.

Στα περίπου 45 λεπτά που κρατάει ο δίσκος, συναντάμε δέκα τραγούδια, δύο από τα οποία είχαμε συναντήσει και στο EP, και κανένα δεν θεωρούμε περιττό. Όπως και με το "Eleven...", η ακρόαση του δίσκου κυλάει ασυνήθιστα αβίαστα, πράγμα που συναντάω όλο και σπανιότερα σε καινούργιες κυκλοφορίες. Τα πανέμορφο ηλεκτρονικό leadάκι του "Our World Recedes", η αψεγάδιαστη αλλαγή δυναμικών σε όλη τη διάρκεια του "Your Heart, Your Words, Your Nerves" (το οποίο θα ήθελα πολύ να ακούσω και σε ορχηστρική εκτέλεση), το ιδανικό τελείωμα με το ομώνυμο, "Wilderness", είναι λίγα μονάχα από τα εξαιρετικά σημεία που μπορεί να πιαστεί κανείς από τον δεύτερο δίσκο των Midas Fall.

Ομολογώ πως δεν με βομβάρδισε κατευθείαν με ομοβροντή συναισθημάτων και μελαγχολικών σκέψεων όπως το "Eleven...", πώς θα μπορούσε άλλωστε; Το στοιχείο της έκπληξης έχει πλέον αντικατασταθεί από το στοιχείο της απαίτησης, και το "Wilderness" δεν κάνει τίποτε άλλο απο το να ανταμοίβει, ακρόαση με την ακρόαση.

Χαίρομαι που έχω τη δυνατότητα να ζω από πρώτο χέρι την εξέλιξη της μπάντας, νιώθοντας και γω ένα απειροελάχιστο μικρό κομμάτι του δυναμικού της, παρακολουθώντας στενά την εξέλιξή τους. Το "Wilderness" ξεπερνά το δυσθεώρητο εμπόδιο της «μπάντας-ενός-δίσκου», και δίνει πάτημα στους Midas Fall να στοχεύσουν ακόμα ψηλότερα.

Έχετε τον νου σας για τα διάφορα Midas Fall καλούδια που θα σκάσουν στην κεντρική αυτές τις μερες.
  • SHARE
  • TWEET