Lucifer Was

Τι σχέση μπορεί να έχει ο βιβλικός Ιώβ και η υπομονή του με τον τυχερό Γκαστόνε του Μίκυ Μάους; Θα μπορούσαν να είναι μέλη των Lucifer Was, μιας και όντας ενεργοί από τις αρχές της δεκαετίας του '70, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο το 1997, όταν και τους «ανακάλυψε» η Record Heaven και τους έπεισε να ηχογραφήσουν τα κομμάτια τους, που μέχρι τότε είχαν ακουστεί μόνο σε συναυλίες!

Έτσι 10 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους "Underground & Beyond", οι Νορβηγοί κυκλοφορούν το τέταρτο άλμπουμ τους και μας μεταφέρουν αρκετά χρόνια πίσω, στις ένδοξες ημέρες κι έργα των Atomic Rooster, Deep Purple, Uriah Heep και Jethro Tull. Παλιομοδίτες; Αναχρονιστικοί; Έχω την αίσθηση πως οποιαδήποτε μπάντα ξεκινούσε δισκογραφικά με παρόμοια καθυστέρηση, θα έπραττε ακριβώς το ίδιο. Άλλωστε το νέο μουσικό ρεύμα που τείνει να διαμορφωθεί προστάζει επιστροφή στις ρίζες και μου φαίνεται όχι μόνο για εμπορικούς σκοπούς.

Η φωνή του Jon Ruder είναι εφάμιλλη του I. Gillan και μαζί με την ποικιλία των μουσικών οργάνων αναβιώνουν το feeling των '70s στο μέγιστο βαθμό. Η κουδούνα και το hammond πρωτοστατούν, τα solos της ηλεκτρικής κιθάρας προσδίδουν την απαιτούμενη ενέργεια και ωμότητα στα τραγούδια, το "Almost Home" προκαλεί στην ακρόασή του ρίγη συγκίνησης και το "Crosseyed" είναι η πιο επική στιγμή του άλμπουμ.

Όχι, οι Lucifer Was δεν άργησαν στο ραντεβού τους με την ιστορία, απλά εκείνη αποδείχτηκε πολυάσχολη κι έστω και λίγο αργά τους δίνει μία δεύτερη ευκαιρία.
Μόνο και μόνο για την προϊστορία του γκρουπ αξίζει να τους ακούσετε, με το "Divine Tree" μάλλον θα τους αγαπήσετε και θα θελήσετε να ψάξετε και τις προηγούμενες δουλειές τους. Όσο για μένα, θα συνεχίσω να πουλάω μούρη σε αρκετούς συντάκτες / συνεργάτες που θα ήθελαν πολύ να το έχουν!