Συνέντευξη Subsignal

«Σε σχέση με τους Sieges Even, οι μουσικοί είναι στην υπηρεσία του τραγουδιού κι όχι το αντίθετο»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 20/12/2011 @ 11:55
Τι καλύτερο από το να συναναστρέφεσαι στη ζωή σου με ωραίους ανθρώπους; Τέτοιοι ωραίοι άνθρωποι είναι ο Arno Menses (φωνή) και ο Markus Steffen (κιθάρα), οι οποίοι αποτελούν τον πυρήνα των Subsignal, με βάση του τι αποκόμισα από τη συνέντευξη αυτή. Και δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, κρίνοντας από τη μουσική που δημιουργούν και την αισθητική που πρεσβεύουν. Το τελευταίο τους άλμπουμ, υπό τον τίτλο "Touchstones", είναι ένα συγκινητικά όμορφο δείγμα της τρέχουσας progressive ακμής και οι δημιουργοί του μας μιλάνε για τη δημιουργία του, τις λεπτομέρειες, το παρελθόν των Sieges Even και τα μελλοντικά σχέδιά τους. Μην τους προσπεράσετε ελαφρά τη καρδία.

Καταρχάς συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Το βρίσκω ακόμα καλύτερο από το ντεμπούτο σας. Πώς προέκυψε το αποτέλεσμα;
Markus Steffen: Ευχαριστούμε πολύ! Λοιπόν, στην πραγματικότητα ξεκινήσαμε αμέσως μετά τις ηχογραφήσεις του "Beautiful & Monstrous". Οπότε μας πήρε σχεδόν δυο χρόνια για να ολοκληρώσουμε το "Touchstones", αλλά δεν υπήρχε καμία πίεση. Ήταν μια μάλλον φυσική πρόοδος της σύνθεσης των τραγουδιών. Είχαμε ακόμα και το χρόνο να πραγματοποιήσουμε μια πλήρη προ-παραγωγή.

Φαίνεται ότι έχει δουλευτεί πολύ, καθώς το άλμπουμ διαρκεί περισσότερα από 70 λεπτά και είναι γεγονός πως πολλές μπάντες θα χρησιμοποιούσαν τόσες ιδέες για να κυκλοφορήσουν δύο άλμπουμ. Η σκέψη του να κρατήσετε κάποιες ιδέες για μελλοντική χρήση δε σας πέρασε από το μυαλό;
M.S.: Στην πραγματικότητα είχαμε γράψει ακόμα περισσότερο υλικό από αυτό που ακούς τελικά στο άλμπουμ. Θα ήταν εξαιρετική η προοπτική και η ευκαιρία να έχουμε ένα διπλό CD, αλλά οι εποχές είναι στενές και κανένας δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει ρίσκα. Πάντως, η απάντηση σε αυτό που ρωτάς είναι πως ναι, έχουμε κάποιο υλικό που θα καταλήξει σε μια μελλοντική κυκλοφορία των Subsignal.

Πάντως, δε μοιάζετε να κάνετε συμβιβασμούς στη μουσική σας, καθώς συνδυάζετε διαφορετικά είδη -από το AOR ως το metal- και μερικές φορές είναι σα να προσπαθείτε να προκαλέσετε τον ακροατή σας, παρέχοντάς του μεγάλη ποσότητα μουσικών ιδεών με τη μία. Παράλληλα, όμως, κρατάτε τη μελωδία ως κινητήρια δύναμη της μουσικής σας. Πόσο εύκολο είναι να διατηρείτε αυτή την ισορροπία;
Arno Menses: Απλά δεν το σκεφτόμαστε καθόλου, χεχε! Για να σοβαρευτούμε: ότι ακούς στο "Touchstones" είναι η μίξη διαφορετικών συνθετών που έχουν διαφορετικές προτιμήσεις και διαφορετικά αγαπημένα μουσικά είδη. Είναι μια τρομερή πρόκληση να συνδυάζονται όλες αυτές οι διαφορετικές επιρροές και οι χαρακτήρες. Για να μιλήσω για τον εαυτό μου, είμαι κυρίως επηρεασμένος από την AOR μουσική και αυτή είναι μάλλον η κύρια επιρροή στη μελωδική μας προσέγγιση, ενώ ο Markus προέρχεται από το progressive ιδίωμα.

Πού θα εντοπίζατε τις βασικές διαφορές μεταξύ του "Beautiful & Monstrous" και του "Touchstones";
A.M.: Είμαστε μια πραγματική μπάντα τώρα, αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο! Το πρώτο CD ήταν περισσότερο ή λιγότερο η δουλειά δύο ανθρώπων, καθώς όλο το υλικό είχε ήδη γραφτεί πριν οι υπόλοιποι ενταχθούν στη μπάντα. Στο "Touchstones" κάθε μέλος είχε δημιουργική ελευθερία. Ο Dave (σ.σ.: Bertok - πλήκτρα), για παράδειγμα, είχε σημαντική συνεισφορά. Όχι μόνο συνθέτοντας περισσότερη μουσική, αλλά και σε τομείς όπως η παραγωγή και η συγγραφή στίχων.

Πάντως, πέραν από τις μουσικές αποκλίσεις, πρέπει να έχετε και κοινά ακούσματα. Ποιοί καλλιτέχνες θεωρείτε πως είναι οι πιο επιδραστικοί στη μουσική της μπάντας τελικά;
M.S.: Όπως ανέφερε ο Arno, έχουμε πολύ διαφοροποιημένο μουσικό εύρος ως προς τις προτιμήσεις μας. Φυσικά, υπάρχουν μπάντες που όλοι θαυμάζουμε, όπως οι Rush, αλλά εν τέλει είναι ένα αρκετά διευρυμένο πεδίο μουσικών επιρροών...

Είναι προφανές πως οι Subsignal αποτελούν τη φυσική συνέχεια των Sieges Even και η μουσική σας πραγματοποιεί το επόμενο βήμα σε σχέση με τα δύο τελευταία άλμπουμ τους. Τι είναι αυτό όμως που διαφοροποιεί τις δύο μπάντες;
M.S.: Οι Subsignal είναι πολύ πιο βασισμένοι στα τραγούδια (σ.σ.: song oriented) και εστιασμένοι στη μελωδία, από ό,τι οι Sieges Even. Φυσικά, υπάρχουν παραλληλισμοί, μιας και δε μπορώ -αλλά και δε θέλω- να αρνηθώ τον τρόπο με τον οποίο γράφω μουσική.
A.M.: Θα συμφωνήσω. Αυτή τη φορά η μουσική και οι μουσικοί είναι στην υπηρεσία του τραγουδιού και όχι το αντίθετο...

Μιας και αναφερθήκαμε στους Sieges Even, τι δεν πήγε καλά; Αμφότερα τα δύο τελευταία άλμπουμ ήταν εντυπωσιακά και ειδικά το "The Art Of Navigating By The Stars", που είναι ένα αριστούργημα, ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που άκουσα την προηγούμενη δεκαετία μπορώ να πω! Αλήθεια, πως πήγε σε εμπορικό επίπεδο; Σχετίζεται αυτό με τα μετέπειτα γεγονότα;
Είναι στην πραγματικότητα μια απλή ιστορία: προσωπικές διαφορές. Τα αδέρφια Holzwarth στη μια πλευρά, ο Arno κι εγώ στην άλλη. Δεν κατηγορώ κανέναν, απλά δε λειτουργούσε από ένα σημείο και μετά. Οπότε, ήταν καιρός για αλλαγή. Φυσικά και δεν ήταν ευχάριστο, καθώς οι Sieges Even βρίσκονταν σε έναν καλό δρόμο, με δύο όμορφα άλμπουμ στην πλάτη τους. Επίσης, εμπορικά τα πράγματα έδειχναν πιο φωτεινά. Αλλά υπήρχαν πάρα πολλές διαμάχες που συνεχίζονταν και δεν είχε νόημα για μένα από ένα σημείο και μετά.

Αλήθεια, θυμάστε τη συναυλία που δώσατε στην Ελλάδα; Ήμουν εκεί και ήταν καταπληκτικά. Πώς και δεν επιστρέψατε ποτέ από τότε, είτε ως Sieges Even, είτε ως Subsignal;
M.S.: Φίλε, πώς μπορώ να ξεχάσω αυτή τη συναυλία; Ήταν τρομερά! Το κοινό σού έπαιρνε την ανάσα! Θα θέλαμε πολύ να επιστρέψουμε με τους Subsignal. Αν μας γίνει μια λογική προσφορά θα είμαστε αμέσως εκεί!
A.M.: Απλά καλέστε μας οποιαδήποτε στιγμή, αυτές οι συναυλίες με ανατρίχιασαν και ακόμα μέχρι και σήμερα είναι ανάμεσα στις πιο έντονες εμπειρίες που έχω ζήσει.

Για να δούμε! Επιστρέφοντας στο άλμπουμ, επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια και να ρωτήσω μερικά πράγματα. Αρχικά, το "Wingless" ήταν να αποτελέσει το «single» του άλμπουμ; Μου φέρνει κάτι στο "Tidal" από το "Paramount" ή το "Paradigm" από το "Beautiful & Monstrous". Θα μπορούσε να είναι το τραγούδι που θα τραβήξει την προσοχή;
M.S.: Καλά κατάλαβες. Το "Wingless" ήταν όντως κάποιου είδους single. Νομίζω πως είναι το πιο πιασάρικο τραγούδι. Αλλά ξέρεις, αυτές τις μέρες συγκροτήματα όπως οι Subsignal δε βγάζουν single πλέον. Σίγουρα τραβάει κάποια προσοχή και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο επιλέχτηκε να συμπεριληφθεί για τη συλλογή "Rock In Jaopan", στην οποία συμμετείχαμε νωρίτερα φέτος.

Στη συνέχεια θα σταθώ στο "Lifespan Of A Glimpse", που εισάγει κάποια νέα στοιχεία στη μουσική σας, όπως τα γυναικεία φωνητικά, σε συνδυασμό με αυτά του Arno, ενώ παράλληλα είναι κάπως βαρύτερο από το συνηθισμένο σας...
M.S.: Ναι, είναι σίγουρα πιο βαρύ από το περισσότερο υλικό που έχουμε παίξει στο παρελθόν. Αλλά όπως ακούς, υπάρχουν γενικότερα πιο βαριές κιθάρες στο "Touchstones" σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ. Απλά άκου το "Echoes In Eternity" ή το ομώνυμο τραγούδι. Είχα την αίσθηση ότι τα κομμάτια χρειάζονταν ένα διαφορετικό, πιο βαρύ χρώμα. Δεν είναι κάτι που σχεδίασα άμεσα, απλά συνέβη κατά τη διάρκεια της σύνθεσης. Όσο για τα γυναικεία φωνητικά στο "Lifespan", η ιδέα μού προέκυψε μέσα από τους στίχους του. Και ο Arno το δοκίμασε με αυτή την εξαιρετική τραγουδίστρια, την Isabel Flossel. Θεωρώ πως το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
A.M.: Ήταν μια τέλεια ιδέα του Markus να βάλει μια γυναικεία φωνή και όταν το επεσήμανε, σχεδόν άμεσα σκέφτηκα την Isabel, ένα τρομερό ταλέντο, για το οποίο δεν είχα ακούσει κάτι πρόσφατα. Μας ακολούθησε επίσης στην περιοδεία. Όταν παίζαμε τον εν λόγω τραγούδι ήταν απλά μαγεία...

Πολύ ωραία! Τώρα πάμε στο "Embers Part 1", που είναι βασισμένο σε πιάνο, γεμάτο μελωδίες και με εξαιρετική ενορχήστρωση, η οποία αναδεικνύει μια ακόμα πλευρά σας. Να υποθέσω ότι θα έχουμε περισσότερα τέτοια στοιχεία στο μέλλον; Πότε να περιμένουμε το δεύτερο μέρος;
M.S.: Σίγουρα δε μας αρέσει να περιορίζουμε τους εαυτούς μας, είμαστε ανοιχτοί στα πάντα. Ασφαλώς και θα χρησιμοποιήσουμε περισσότερα κλασικά όργανα στις επερχόμενες δουλειές. Προς το παρόν φαίνεται πως το "Embers Part 2" θα περιλαμβάνεται στο επόμενο άλμπουμ των Subsignal. Στο σύνολο θα υπάρξουν τρία μέρη. Μόλις ολοκληρωθεί η τριλογία θα παρουσιάσουμε ζωντανά και τα τρία μέρη στην ολότητά τους.

Ακούγεται φανταστικό! Τελευταίο άφησα το "The Size Of Light On Earth", το οποίο είναι πιθανότατα και το αγαπημένο μου στο άλμπουμ. Αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το τι πραγματεύεται, λατρεύω τους στίχους του. Γενικά, λατρεύω τους στίχους σας! Φαίνονται τόσο καλά μελετημένοι, σα να τοποθετούνται οι σωστές λέξεις στο σωστό σημείο και μπορώ να πω ότι ανάγουν τη μουσική σας σε κάτι καλύτερο συνολικά. Είναι όντως τόσο σημαντικοί και για εσάς ή είναι ιδέα μου;
M.S.: Φυσικά και είναι! Ρίχνουμε πολλή δουλειά και βάζουμε πολύ ενέργεια στις λέξεις. Η μουσική και οι στίχοι μαζί κάνουν ένα ολοκληρωμένο τραγούδι! Μερικές φορές έχω την εντύπωση πως η μουσική είναι απλά το soundtrack των λέξεων και των ιστοριών που αυτές συνθέτουν!

Πάντως, πάνω από όλα είναι οι μελωδικές γραμμές και η φωνή του Arno που είναι ακαταμάχητη! Καλά ok, σε συνδυασμό με τον ήχο της κιθάρας του Markus! Για μένα, ο Arno έχει μια από τις καλύτερες φωνές στη rock / metal μουσική σήμερα, που είναι άμεσα αναγνωρίσιμη. Θα μπορούσε άνετα να τραγουδάει πιο «εμπορική» μουσική...
M.S.: Ω ναι, εγώ συμφωνώ! Ο Arno είναι μοναδικός και η φωνή του ξεχωρίζει ανάμεσα σε πολλούς τραγουδιστές. Από όσο ξέρω, μάλιστα, δουλεύει σε κάποια εμπορική μουσική αυτή την περίοδο, αφού ετοιμάζει υλικό για το προσωπικό του άλμπουμ. Αλλά μπορεί να σου πει ο ίδιος περισσότερες λεπτομέρειες...
A.M.: Χεχε, ο Markus έχει δίκιο, αναφορικά με το προσωπικό μου άλμπουμ, θα πάρει λίγο καιρό αλλά είναι στη διαδικασία ετοιμασίας, πέρα από το νέο υλικό των Subsignal φυσικά. Αλλά επέτρεψε μου να πω πως είναι οι μελωδίες που γράφουν οι «συμπαίκτες» μου που το κάνουν τόσο εύκολο να βρω «νόστιμες» φωνητικές γραμμές, άρα τα πάντα εξαρτώνται από το τι μουσική βρίσκεται κάτω από τη φωνητική γραμμή. Σίγουρα έχω τις δυσκολίες μου, όσο πιο δύσκολο τονικά ή λιγότερο μελωδικό είναι το υλικό, καθώς δεν είναι αυτός ο τρόπος που ακολουθώ εγώ όταν γράφω μουσική, αλλά υπάρχει πάντα αυτή η πρόκληση να βρω κάτι μελωδικό και αν θες πες το και «εμπορικό»...

Αλήθεια, πέραν των δυο σας, ποιά είναι ακριβώς η συνεισφορά των υπολοίπων;
M.S.: Όπως προανέφερα, όλα τα μέλη συμμετείχαν πάρα πολύ στη διαδικασία σύνθεσης των τραγουδιών. Ο Roel, για παράδειγμα, ήταν πολύ πιο εκδηλωτικός στο παίξιμο του στα τύμπανα, σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ. Το ίδιο ισχύει και για τον Ralf και το ρόλο του στο μπάσο. Και όπως είπα και πριν, ο David έχει γίνει πολύ σημαντικός παράγοντας των Subsignal, τόσο ως συμπαραγωγός, όσο και ως συνθέτης.

Το άλμπουμ κυκλοφορεί και σε βινύλιο και δε βλέπω την ώρα να το πάρω στα χέρια μου. Το πραγματικά ωραίο artwork πρέπει να δείχνει ακόμα καλύτερο στο εξώφυλλο του βινυλίου. Τι μπορείτε να μου πείτε για το artwork;
M.S.: Το εξώφυλλο αναπαριστά τον αρχαίο μύθο του Σίσυφου -από την Ελλάδα είσαι, θα ξέρεις για τι μιλάω, χαχα- και μπορώ να σου πω πως το εξώφυλλο του βινυλίου δείχνει απίθανο! Βασικά, και το εξώφυλλο του CD δείχνει εξαιρετικό επίσης, αλλά το βινύλιο είναι πραγματικά ό,τι πρέπει για ένα εξώφυλλο με artwork όπως αυτό. Επί τη ευκαιρία, το όλο θέμα επιμελήθηκε ο Thomas Ewerhard, που επίσης δούλεψε μαζί μας στα "The Art Of Navigating By The Stars" και "Paramount".

Aυτή η τάση επιστροφής στο βινύλιο είναι ένδειξη ότι δεν «αντέχουν» οι πωλήσεις των CD; Γιατί να προτιμούν δηλαδή οι οπαδοί το βινύλιο από το CD;
M.S.: Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι γεγονός. Αλλά γενικά έχεις δίκιο σε αυτά που λες: Παραδείγματος χάριν, το εξώφυλλο του βινυλίου είναι ένα μεγαλύτερο κίνητρο για να αγοράσεις ένα άλμπουμ, από τα μικρό αντίστοιχο του CD. Από την άλλη, έχω την εντύπωση πως η νέα γενιά προτιμά τα CD ή... το download... χωρίς καν εξώφυλλο, χωρίς στίχους, που είναι μάλλον στενάχωρο, καθώς το artwork, η μουσική, οι στίχοι, οι σημειώσεις, όλα πάνε χέρι-χέρι και ζωγραφίζουν μια μεγαλύτερη εικόνα.

Οπότε, ποιά τα πλάνα σας για το μέλλον; Λέτε να έχουμε την τύχη να σας δούμε από τα μέρη μας;
M.S.: Είμαστε στο στάδιο σχεδιασμού του δεύτερου μέρους της ευρωπαϊκής περιοδείας για το "Touchstones". Όπως είπα και πριν, αν κάποιος μας κάνει μια αξιόπιστη πρόταση, θα είμαστε εκεί χωρίς χρονοτριβές. Δυστυχώς, κανείς από τη χώρα σας δε μας έχει προσεγγίσει ακόμα. Πέραν τούτου, ήδη έχουμε ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις για το νέο άλμπουμ των Subsignal.
A.M.: Θα συνεχίσουμε περιοδεύοντας και γράφοντας το επόμενο άλμπουμ. Με τις κατάλληλες συνθήκες θα παίζαμε οπουδήποτε και φυσικά αυτό περιλαμβάνει την Ελλάδα. Χωρίς αμφιβολία!

Ένας καλός φίλος, με τον οποίο έτυχε να μιλήσεις κατ' ιδίαν Arno, μου είπε ότι αναρωτιόσουν πώς γίνεται να έχετε τόσο πολλούς οπαδούς και τόσο λίγες πωλήσεις δίσκων εδώ. Εγώ δε θα έλεγα πως είναι και τόσο περίεργο. Η πειρατεία, η νοοτροπία των οπαδών εδώ και η κακή διανομή, συνδυαζόμενα, το κάνουν μάλλον προφανές. Ελπίζω να μην είναι ανασταλτικός αυτός ο παράγοντας...
M.S.: Η πειρατεία σίγουρα ΔΕΝ είναι ο βασικός λόγος που δεν ερχόμαστε στην Ελλάδα, καθώς είναι ένα γεγονός με το οποίο πρέπει να συμβιβαστείς αυτές τις μέρες. Για μένα απλά δεν υπάρχει κάποιος που να θέλει να πάρει το ρίσκο να κλείσει μια μπάντα σαν τους Subsignal τη δεδομένη στιγμή...
A.M.: Σίγουρα έχει να κάνει η κακή διανομή, η κατανοητή έλλειψη promotion και μερικώς η πειρατεία. Πάντως θυμάμαι ότι με το "Paramount" είχαμε μπει στα ελληνικά chart και προφανώς μια τέτοια ευκαιρία θα έπρεπε να είχαν και οι Subsignal.

Ok, αυτά είχα να ρωτήσω πάνω-κάτω. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και εύχομαι ό,τι καλύτερο γιατί το αξίζετε πραγματικά και ελπίζω σύντομα να σας δούμε ζωντανά.
M.S.: Ευχαριστούμε εμείς για τη συνέντευξη, Χρήστο. Θέλουμε πραγματικά να έρθουμε στην Ελλάδα.
A.M.: Παρακαλούμε και ελπίζουμε να τα πούμε από κοντά, όταν με το καλό ξαναέρθουμε από εκεί.

Χρήστος Καραδημήτρης
  • SHARE
  • TWEET