Hamferd

Men Gu​ð​s Hond Er Sterk

Metal Blade (2024)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 11/03/2024
​Doom metal, θάλασσα και συλλογικό τραύμα: μια συνταγή που δεν γίνεται να αποτύχει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν (και θέλουν να μας πείσουν) πως μερικές δεκαετίες παγκοσμιοποίησης μπορούν να σβήσουν την δύναμη που έχει πάνω σε όλους μας η προγονική μας γη και το βάρος των αιώνων. Ας μην υποτιμάμε αυτά τα πράγματα. Αν ο τόπος του καθενός μας δεν χρωμάτιζε την ιδιοσυγκρασία του, τότε και οι Hamferð από τα νησιά Φερόε θα ήταν μια ακόμα doom/death μπάντα που τιμά την παράδοση του Yorkshire κι ειδικά τους My Dying Bride. Δες τους όμως! Δες πως η θαλασσινή τους πατρίδα «γράφει» μαζί τους την μουσική του "Men Gu​ð​s Hond Er Sterk" μπολιάζοντας το με μια βόρεια θρηνητική περηφάνια!

Το τέταρτο άλμπουμ του σεξτέτου άργησε πολύ. Έξι ολόκληρα χρόνια πέρασαν από εκείνο το καταπληκτικό "Tamsins Iikam", άλμπουμ που εκτόξευσε τους δημιουργούς του στην υψηλότερη σφαίρα των αξιόλογων doom συγκροτημάτων του παρόντος. Το "Men Gu​ð​s Hond Er Sterk" δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να διατηρήσει τους Hamferð ακριβώς στην ίδια θέση. Είναι ένα άλμπουμ που φανερώνει την ίδια ποιότητα με τον προκάτοχο του, με το μόνο σημείο διαφοροποίησης να αποτελεί το γεγονός ότι εδώ δεν υπάρχουν τραγούδια με μεγάλες διάρκειες. Το γκρουπ φαίνεται πως έχει βρει ακριβώς το συνθετικό (και πιο «επαγγελματικό») μοτίβο που του ταιριάζει και παρουσιάζει οκτώ τραγούδια με πανομοιότυπες διάρκειες (πέντε με έξι λεπτά) και δομές.

Κανένα κείμενο για τους Hamferð δεν μπορεί να μην σταθεί στο μοναδικό υπερόπλο της υπέροχης φωνής του Jón Aldará. Τα growls του είναι μια χαρά, όταν όμως αυτός ο άνθρωπος τραγουδάει καθαρά είναι αδύνατον να μην σε παρασύρει σε ένα υμνικό μα και σκισμένο συναίσθημα. Ομοιότητες με τον Simen Hestnæs (των Lamented Souls!) φυσικά και υπάρχουν, ο Aldará όμως έχει την δική του εξίσου μαγευτική παρουσία, όπως εξάλλου επιβεβαίωσε για τα καλά και μέσα από τους Iotunn. Θα είναι κρίμα όμως τα εύσημα να μην μοιραστούν ισόποσα σε όλα τα μέλη των Hamferð, αφού η πανέμορφη δουλειά τους είναι συλλογική. Και το "Men Gu​ð​s Hond Er Sterk" είναι ένας όμορφος δίσκος διότι τα συναισθήματα και οι εικόνες που δημιουργεί είναι ολοζώντανες.

Για να πετύχουν αυτήν την κινηματογραφική ζωντάνια, οι Hamferð πέφτουν στη θάλασσα. Συναντάνε τους 14 ναυτικούς που έχασαν την ζωή τους το 1915 στα νερά έξω από το χωριό Sandvik, στην προσπάθεια τους να οδηγήσουν φάλαινες προς την στεριά. Η τραγωδία εκτυλίχθηκε με τους κατοίκους να παρακολουθούν ανήμποροι από τη στεριά τον πνιγμό των δικών τους ανθρώπων. Εύλογο πως όταν ένα τέτοιο συλλογικό τραύμα συναντάει την θάλασσα και το σπαρακτικό doom metal, η συνταγή δεν μπορεί να αποτύχει.

Τα οκτώ τραγούδια αιχμαλωτίζουν αυτό το συναίσθημα της τραγωδίας, της μάχης, της απώλειας, του αγώνα με τα στοιχεία της φύσης. Τα riffs είναι περίτεχνα και δραματικά. Οι ισορροπίες ανάμεσα στα μελωδικά και τα δυναμικά μέρη υποδειγματικές. Κι όταν ο Aldará παίρνει το πράγμα πάνω του σε μεγάλα ρεφρέν όπως του καταπληκτικού "Marrusorg", το πράγμα σηκώνει ανατριχίλες - ακόμα κι αν οι Hamferð τραγουδάνε στην παράξενη μητρική τους γλώσσα. Όλα τα «ξένα» στοιχεία - κάποιες ήπιες post-metal ή και ακόμα folk αναφορές - εντάσσονται διακριτικά στο σοβαρό υπόλοιπο doom/death σύνολο.

Ας μην κλείσει αυτή παρουσίαση χωρίς να αναφέρω ακόμα τρία σημαντικά στοιχεία. Την δυνατή, ολοκληρωτικά ζωντανή ηχογράφηση του δίσκου, τα εξαιρετικά τύμπανα του Remi Kofoed Johannesen και - κυρίως - το πόσο εύστοχες είναι οι πιο brutal πλευρές της μουσικής τους. Τα, δυστυχώς λίγα, blastbeats και κυρίως η τρομερή σαπίλα και δύναμη του "Hvolja" στέκονται εκεί σαν σίγουρες υπενθυμίσεις πως οι Hamferð είναι μια μπάντα που ξέρει να σπαράζει, ξέρει όμως και να δαγκώνει.

Το εκπληκτικό εξώφυλλο που κοσμεί το "Men Gu​ð​s Hond Er Sterk" σε πετάει στα νερά του Sandvik σαν πίνακας του Turner. Μην σου κάνει εντύπωση η ύπαρξη χρωμάτων από το βαθύ γκρίζο που ίσως θα περίμενες. Η ιστορία λέει πως μία βάρκα κατάφερε να επιβιώσει - κι ένας από αυτούς που επέζησαν αφηγείται την ιστορία του στο ατμοσφαιρικό ομώνυμο track που κλείνει το άλμπουμ. Είναι μια ακόμα ένδειξη πως λίγη παλιομοδίτικη ελπίδα και ανάταση μπορεί να υπάρχει παντού, ακόμα και στο συναισθηματικά συντριπτικό doom metal των υπέροχων Hamferð.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET