Haim

Δεν νομίζω να καταφέρω ποτέ να πάω στην Καλιφόρνια αλλά αν θέλω να φανταστώ πως θα ήταν να τηλεμεταφερόμουν τώρα εκεί, σε ένα αυτοκίνητο ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα και να άνοιγα το ραδιόφωνο σε ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό (από αυτούς με τα πολλά γράμματα WKDVS FM) δεν θα εκπλαγόμουν καθόλου αν άκουγα τη ζεστή φωνή της Danielle Haim σε κάποιο pop-rock κομμάτι που θα ταίριαζε απολύτως με το σκηνικό που βρισκόμουν.

Παρέα με τις ταλαντούχες και πολυοργανίστριες αδερφές της, Este και Alana, αποτελούν το συγκρότημα Haim από το LA. Μεγαλωμένες σε μια μουσική οικογένεια συμμετείχαν από μικρές στο οικογενειακό συγκρότημα Rockinhaim ώσπου το 2012 αποφάσισαν μόνες τους να ακολουθήσουν μια επαγγελματική πορεία σαν μπάντα και κυκλοφόρησαν το 2013 το πετυχημένο ντεμπούτο τους "Days Are Gone" που έφτασε μέχρι το νο1 στην Αγγλία και έτυχε γενικά παγκοσμίως θετικότατης κριτικής. Πολλοί παρομοιάζουν το soft rock τους με τους Fleetwood Mac αλλά η αλήθεια είναι ότι παρά τις σαφείς επιρροές ο ήχος τους είναι πιό μοντέρνος, σε αρμονία με τη εποχή και το background των κοριτσιών, Αμερικάνικος folk rock με πινελιές pop, R&B ακόμα και hip-hop ενώ τα live τους χαρακτηρίζονται από ένα ωμότερο και πιό σκληρό ροκ ήχο.

Και ο ήχος τους εμπλουτίστηκε ακόμα περισσότερο στο τρίτο τους "Women In Music-Part III" (ή wimpee και είναι NSFW αν θέλετε να το googl-άρετε). Έγινε πιό πολύχρωμος, πιό σύνθετος και ευθύς. Όσο ευθείς είναι και οι στίχοι που είναι πιό προσωπικοί από ποτέ καθώς η Danielle πάλευε για την κατάθλιψη που ίσως να έκανε χειρότερη και η εμπειρία του συντρόφου της με τον καρκίνο, η Alana με το θάνατο της κολλητής της φίλης και η Este με τον διαβήτη. Και ένα κομμάτι που εμπεριέχει όλα αυτά τα συναισθήματα και είναι ίσως ο καθρέφτης του album είναι το "The Steps". Μας τραγούδησαν για το πόσο γαμάτο είναι το LA ("Los Angeles") και τώρα μέσα από απλές μελωδίες μεταδίδουν μια έντονη χαρά και ένα middle finger σε όλους τις αμφισβητούν σαν συγκρότημα και δεν τους νοιάζει πόσο θα εκτεθούν. Είναι αυτές που είναι και σε όσους αρέσουν και θα βαράνε και τα drums με τα εσώρουχα αμά λάχει. Το single "Now I’m In It" με τον παλλόμενο ρυθμό του μας ξεναγεί στα υπόγεια της ψυχής της Danielle και εξηγεί πως είναι να είσαι χωμένος μέσα αλλά και να ξεφεύγεις. "Hallelujah" σε ένα folk ύμνο για την αγάπη σε μια φίλη που χάθηκε και το α-λα-Lou Reed "Summer Girl" να συμπληρώνει τη low-key κατάδυση στα εσώψυχα των κοριτσιών αλλά με ένα χαμόγελο να συνοδεύει κάθε ακρόαση.

Και προσωπικά ήταν πολλές οι ακροάσεις. Όχι γιατί ήταν ένα πολύπλοκο album που έπρεπε να ακούσω πολλές φορές για να το κατανοήσω. Τα 41 του λεπτά σε 16 κομμάτια κυλάνε πολύ απλά και γρήγορα και κυρίως όμορφα. Κάθε τραγούδι έχει κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον. Το ρυθμικό "Up From A Dream" σε αντίθεση με το κινηματογραφικό και σέξι"Gasoline", το αναπάντεχα χιουμοριστικό R&B του "3am" και το country "Leaning On You" αλλά και το υπέροχο pop "Another Try". Απλά τραγούδια, προσωπικά και με χαρακτήρα τόσο γνήσιο που δύσκολα συναντάς.