Friends Of Hell

Αν είχε υποπέσει στην αντίληψή σου το ομότιτλο ντεμπούτο των Friends Of Hell πριν δύο χρόνια, τότε ξέρεις τι να περιμένεις. Ή, σχεδόν. Βλέπεις, οι metal παλιοσειρές στο δεύτερο δίσκο τους, "God Damned You To Hell" άλλαξαν εν μέρει, αλλά μυαλό δεν έβαλαν. Ο Albert Witchfinder αποτελεί πλέον παρελθόν, και στην πιο κουλή και ανίερη metal μεταγραφή της χρονιάς, το μικρόφωνο περνάει στα χέρια του Per "Hellbutcher" Gustavsson, ευρύτερα γνωστού ως της κολασμένης φωνής των cult black/thrash ηρώων Nifelheim. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Beezlebubth των Mystifier χώνεται στις κιθάρες, με τον Νίκο Μουταφή (Mirror, Solitary Sabred, Hardraw), να κρατάει τα έτερα έγχορδα μπόσικα, μπροστά στην απρόσμενη extreme metal επέλαση.

Το "God Damned You To Hell" βέβαια, παραμένει παλαιομοδίτικα, doom metal μέχρι το μεδούλι. Με τρείς κιθάρες, ένα rhythm section από Tas Danazoglou (Mirror, Satan’s Wrath) και Taneli Jarva (πρώην Sentenced / The Black League) να σπάει κόκκαλα, και με αποκρυφιστική διάθεση, ο δίσκος επί 45 λεπτά εμμένει δογματικά πάνω στο αποκρυφιστικό μονοπάτι της Sabbath / Pentagram-ικής παράδοσης, με μικρές παρεμβάσεις βάρβαρης ‘90s κληρονομιάς. Τα εννέα κομμάτια του δίσκου όμως έχουν και ένα επιπλέον λόγο που σε μαγκώνουν και κολλάς μαζί τους, αν φυσικά εκτιμάς αυτό τον ήχο.

Όπως αντιλαμβάνομαι μερικά πράγματα, ανέκαθεν πίστευα πως δίσκοι ενός είδους από δημιουργούς που έχουν «διακριθεί» σε άλλο, μπορούν είτε να απογειωθούν είτε να βαλτώσουν. Συνήθως, όταν έμπειροι καλλιτέχνες και δημιουργοί αποφασίζουν να βγουν έξω από τα νερά τους, αλλά όχι από τα ακούσματα και το υπόβαθρό τους, το κάνουν υπερβολικά στοχευμένα και μεστά. Αυτό, είτε θα οδηγήσει σε επιφανειακά πυροτεχνήματα γεμάτα εύκολες λύσεις, ή σε κάτι με πολύ μεράκι και αφοσίωση. Άκου λοιπόν το "Gran Inquisitor" ή το "Arcane Macabre" και αποφάσισε. Νομίζω δεν θα σου πάρει πολύ. Από την καμπάνα (ναι, τα κλισέ εδώ είναι από τα θετικά του άλμπουμ) του εναρκτήριου ομότιτλου, μέχρι το κολασμένο έπος, βγαλμένο από κάποιο ακυκλοφόρητο άσμα των Mercyful Fate από παράλληλο σύμπαν, "All The Colors Are Dark", κάθε νότα χτυπάει σαν σφυρί το καρφί κάποιου φερέτρου που δυσκολεύεται να κλείσει.

Υπό αυτό το πρίσμα, το αρκετά πιο αποφασιστικό και στον τομέα των riffs (π.χ. "Ave Satanas") "God Damned You To Hell", γνωρίζει που στοχεύει, και κυρίως τι αίσθημα θέλει να μεταδόσει. Οι Friends Of Hell, δεν σπαταλούν δευτερόλεπτο και, ακόμη και αν δεν είναι όλα τα τραγούδια στο ίδιο επίπεδο ποιοτικά, επιμένουν και δικαιώνονται, με ένα δεύτερο δίσκο που ηχεί πιο πειστικός από το ντεμπούτο, αδιαφορώντας για κάθε εξέλιξη ή παρούσα κατάσταση στο ιδίωμα. Κακά τα ψέματα, αν εισέρχεσαι στις ακροάσεις με προσδοκίες για κάτι μεγαλεπήβολο, με στόφα κλασικού, σταμάτα και γύρνα στη δισκοθήκη σου. Το "God Damned You To Hell" είναι ένα άλμπουμ αφιερωμένο στην δύναμη του doom metal riff, του πομπώδους και του κατανυκτικού, από οπαδούς προς οπαδούς. Για την ακρίβεια, από μύστες του underground, για όσα άτομα εκτιμούν την μαγεία του παλαιωμένου, μα όχι ξεπερασμένου.