Enepsigos

Wrath Of Wraths

Osmose Productions (2020)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 18/05/2020
Παραδοσιακό νορβηγικό black metal με αξιοσημείωτη έμφαση στο riffing έναντι της ατμόσφαιρας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Enepsigos είναι μια νορβηγική black metal μπάντα. Αυτό, προφανώς, δεν αποτελεί και κάποια είδηση. Αν όμως, παρακολουθείτε το σύγχρονο underground black metal, τότε είναι πολύ πιθανό να γνωρίζετε τα άλλα project των κύριων συντελεστών της μπάντας. Ο drummer Thorns, ιταλικής καταγωγής, διαθέτει ένα πλούσιο βιογραφικό με πέρασμα από μπάντες όπως οι Blut Aus Nord, Chaos Invocation, Cultist, Fides Inversa (των οποίων το "Rites Of Inverse Incantation" EP είναι από τα παραγνωρισμένα διαμάντια της δεκαετίας), Moloch, Martrod, Glorior Belli, Macabre Omen και Shrine Of Insanabilis, αποτελώντας μια τρόπον τινά εγγύηση όσον αφορά την προσήλωσή του στον ήχο.

Ο τραγουδιστής V.I.T.H.R. συμμετάσχει επίσης σε αξιόλογες σύγχρονες νορβηγικές black metal μπάντες όπως οι Doedsvangr, Nordjevel και Svartelder. Στον δεύτερο δίσκο του Enepsigos project, αυτοί οι δυο κύριοι μαζί με τον Rituul στα έγχορδα, παρουσιάζουν μια αρκετά συμπαγή και σύγχρονη κυκλοφορία παραδοσιακού νορβηγικού black metal. Πριν αναρωτηθείτε αν αυτό όντως μπορεί να συμβεί, να ξεκαθαρίσω πως δεν υφίσταται κάποια post αποδόμηση των βασικών συστατικών του ήχου, όσο, μια ραφιναρισμένη από πλευράς παραγωγής και εκτέλεσης, πρόταση καταιγιστικών συνθέσεων.

Αν αυτά φαντάζουν κάπως χιλιοειπωμένα και όχι και τόσο ενδιαφέροντα, οφείλω να τονίσω την έμφαση που δίνει η μπάντα στη δόμηση των συνθέσεων. Επιχειρώντας να δείξουν, κυρίως, την αγάπη που έχουν στο ιδίωμα, οι Enepsigos επικεντρώνονται στην ουσία αυτής της μουσικής, που είναι τα riffs. Με σύμμαχο την προαναφερθείσα παραγωγή, συνθέτουν τραγούδια που μπορούν να σταθούν αυτόνομα και όχι μόνο ως επιμέρους στοιχεία μιας επιτηδευμένης ατμόσφαιρας. Εδώ έγκειται και ο κυριότερος λόγος που αυτή η κυκλοφορία είναι ενδιαφέρουσα. Ανάμεσα στις γενικότερες επαναλαμβανόμενες μετριότητες επίδοξων δαμαστών του "true Norwegian black metal", μπάντες όπως οι Enepsigos χωρίς να πρωτοτυπούν δημιουργούν ουσιώδεις συνθέσεις.

Έτσι, χωρίς να συγκλονίζουν στιγμή από κάποια περίτεχνη προσθήκη, οι Enepsigos δημιουργούν πυκνές τελετουργικές και ταυτόχρονα καταιγιστικές συνθέσεις. Η ικανότητα τους, όπως στην κορυφαία στιγμή του δίσκου, "The Seventh Seal", να θολώνουν επικίνδυνα την ατμόσφαιρα, παρέχοντας όμως πια πεντακάθαρη ηχητική επίθεση, δεν συναντάται εύκολα, ούτε από καραβάνες του λεγόμενου «τρίτου κύματος», αν αυτό όντως υπήρξε. Συνεχίζοντας, αλλά βελτιώνοντας σε κάθε τομέα, τη νοοτροπία του ντεμπούτου τους "Plague Of Plagues", ρίχνουν το βάρος στη βιβλική οργή του Θεού προς τον άνθρωπο, κάτι που μεταδίδεται από τη σοβαρότητα των συνθέσεων του δεύτερου αυτού τους πονήματος.

Αντιπαραβάλλοντας, μελωδικές επιθέσεις όπως του "Confess", με την ατμοσφαιρική λήξη του δίσκου στο πρόσωπο του "Cups Of Anger", καθίσταται σαφές πως στα 44 λεπτά που διαρκεί, δεν σκοπεύει να αφήσει εύκολα τον πεπεισμένο οπαδό. Αν υπάρχει, πέραν της έλλειψης πρωτοτυπίας, άλλο συγκριτικό μειονέκτημα, αυτό είναι η σχετικά μεγάλη διάρκεια για έξι μόνο συνθέσεις. Δεδομένης πάντως, της μεγάλης διάρκειας της πλειοψηφίας αυτών, η οποία, με εξαίρεση το πραγματικά επικό φινάλε του δίσκου με το "Water And Flesh", θα μπορούσε να έχει περιοριστεί, το "Wrath Of Wraths" δεν γίνεται εχθρικό προς τον ακροατή.

Οι Enepsigos λοιπόν, με τον δεύτερο αυτό δίσκο τους, παραδίδουν μια δουλεμένη κυκλοφορία, η οποία, πατάει γερά πάνω στις παραδοσιακές πτυχές του ιδιώματος. Με τον απαραίτητο όγκο αλλά και το αρκετά ευκολομνημόνευτο riffing, καταφέρνουν να στοχεύσουν στην καρδιά κάθε λάτρη του παραδοσιακού black metal ήχου. Μάλιστα, αν και θυμίζουν αρκετά Nordjevel ως προς την προσέγγιση, φαντάζουν ικανοί να αποτελέσουν μια ενδιαφέρουσα μπάντα του σύγχρονου νορβηγικού underground για να παρακολουθεί κανείς.

Youtube

  • SHARE
  • TWEET