Cult Of Extinction

Η σπορά αμέτρητων μιμητών που έχουν επιφέρει οι κυκλοφορίες των Blasphemy, είναι ίσως αδύνατο να μετρηθεί ποσοτικά. Αντιθέτως, όσο αφορά το ποιοτικό σκέλος, θαρρώ πως ένας οπαδός του κτηνώδους war black metal, μπορεί να διακρίνει σχετικά εύκολα, τους τυφλούς μιμητές, από τους ποιοτικούς ασκητές του άθληματος. Η περιοριστική και ταυτόχρονα μινιμαλιστική αισθητική ολιστικού πολέμου, που διακρίνει τις συνθέσεις του ιδιώματος, δύσκολα διαθέτει χώρο για καινοτομία. Φυσικά, αυτό, ποτέ δεν στέρησε από συγκροτήματα με ειλικρινή αφοσίωση στο ιδιαίτερο αυτό παρακλάδι, την δυνατότητα να κυκλοφορούν ενδιαφέροντες και επίπονους δίσκους. Σε αυτό το σημείο, εντάσσεται η πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Cult Of Extinction.

Το promo sheet ήταν σαφές. Από το εξώφυλλο και τον τίτλο έως την τελευταία νότα, η one-man band του Γερμανού Void, επιδιώκει να κλειδαμπαρώσει σε 32 λεπτά όλη την μαυρίλα του κόσμου. Κάθε τι που να είναι έστω και λίγο ελπιδοφόρο και φωτεινό, παραμερίζεται βίαια προς τέρψη του απόλυτου χάους. Η τελευταία λέξη, είναι κλειδί για να κατανοηθούν οι επιρροές αλλά και οι συνθέσεις αυτού του δίσκου. Οι Blasphemy, οι Revenge, οι Black Witchery και οι Proclamation κινούν τα νήματα στο μυαλό και στο σώμα του Void, και το αποτέλεσμα, είναι, αν και αισθητά προβλεπόμενο, τουλάχιστον πειστικό. Αν υπάρχει βέβαια κάτι που κάνει το "Ritual In The Absence Of Light" να ξεχωρίζει από την επόμενη bestial μπάντα εκεί έξω, είναι η βέλτιστη αξιοποίηση samples όπως και τα leads ξυράφια που θυμίζουν την Ισπανική σχολή.

Η έναρξη του δίσκου, δεν ξεκινάει μια κτηνώδη επίθεση δίχως έλεος, αλλά αντιθέτως, το "Sacred Glorification Of Pandemic", είναι μια αργή σκοτεινή μηχανιστική τελετή. Η μετάβαση στο ανελέητο κιθαριστικό σφυροκόπημα του "Anti Monad Black Hole Bomb", εισέρχεται μέσα από ένα εντυπωσιακά αιθέριο lead, που όμως θα θυσιαστεί στον αιματηρό βωμό φρικαλεότητας που είναι η εξέλιξη του συγκεκριμένου κομματιού. Ο ήχος των εγχόρδων, είναι όσο πυκνός προβλέπεται, ενώ τα τύμπανα, δεν βρίσκονται στο επίκεντρο των συνθέσεων (λόγω παραγωγής) όπως συνηθίζεται στο ιδίωμα. Τα φωνητικά του Void, λιγότερο μπάσα από το προβλεπόμενο stadar, είναι από τα στοιχεία που διαφοροποιούν την μπάντα από το συνολικό ρεύμα. Το "Blood Of The Theurg" που ακολουθεί, θα αντιστρέψει τα προηγούμενα όπλα των "Cult Of Extinction", και η ισοπεδωτική του εισαγωγή, που ηχεί σαν μια όξινη Revenge σύνθεση, θα δώσει, μέσω καταιγιστικού drumming, θέση σε άλλη μια εντυπωσιακή μελωδία, που επιμελώς, δεν αναπτύσσεται πέραν του δέοντος.

Είναι λοιπόν αυτές οι μικρές πινελιές που καθιστούν το "Ritual In The Absence Of Light" ενδιαφέρον. Υπάρχουν φυσικά και αναμενόμενες στιγμές που τιμούν την κληρονομιά των Proclamation όπως το "Inverted Henosis" (όπου τα leads κλέβουν την παράσταση για ακόμη μια φορά), στην τελική όμως η ζυγαριά γέρνει προς την ουσιαστική αξιοποίηση όλων των trademarks. Αφού το νόημα έχει καταστεί αντιληπτό, η εισαγωγή διεστραμμένων ηχητικών που μεταλλάσσουν την ατμόσφαιρα όπως στο δαιμονισμένο "Possessed By A Servant Of Iblis", επιτρέπει στο κομμάτι να ακολουθήσει πιο παραδοσιακές black/death φόρμες θυμίζοντας αρκετά τους Teitanblood και τις ατμόσφαιρές τους. Πιθανώς κορυφαία στιγμή του δίσκου, το "Emanated From The Cosmic Darkness", ξεδιπλώνει ένα συνδυασμό από grind drumming, κιθάρες που αγκομαχούν, ορθόδοξων μελωδιών που υποβόσκουν στο βάθρο του κάδρου, και εξωγήινων φωνητικών. Το break στην μέση, ενώνει για λίγο τους Archgoat με τους Blut Aus Nord, ενώ προς το τέλος της υπέροχης αυτής σύνθεσης, ξεπροβάλλει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός, το καλύτερο σόλο του δίσκου.

Με το ομότιτλο τραγούδι να παρέχει μια ακόμη απόδειξη πως αυτό το ιδίωμα μπορεί να ακούγεται διαρκώς φρέσκο, η ηχητική επίθεση του "Ritual In The Absolute Absence Of Light" θα σιγάσει. Το ντεμπούτο λοιπόν, των Cult Of Extinction, παραστρατεί ελαφρώς από το μονοπάτι που έθεσε δεκαετίες πριν ένα άλλο "Ritual". Βέβαια, η πορεία που διαγράφει, είναι αυτή ενός ηχητικού στροβίλου που απορροφά κατά την διάρκειά του τον περίγυρο του ακροατή, όπως μια μαύρη τρύπα το κοντινό της φως. Με αδυναμίες στην παραγωγή καθώς και επαναλαμβανόμενη αξιοποίηση του ίδιου μοτίβου στις συνθέσεις, οι Cult Of Extinction εισάγουν την δική τους οπτική πάνω στο war black metal, και τα επόμενα βήματά τους προβλέπονται ικανά να τους καθιερώσουν στον σύγχρονο χωροχρόνο του ιδιώματος.