Johan Langquist

Ο πρώτος και νυν τραγουδιστής των Candlemass δεν νομίζω πως χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού ο Johan Langquist αποτελεί μια ιστορική μορφή για τα χωράφια του doom metal στερεώματος. Φέτος, αποφάσισε να κυκλοφορήσει την πρώτη προσωπική δουλειά του μέσω του The Castle project, το οποίο, βέβαια, προορίζεται να έχει και υπόσταση πέραν των στούντιο τειχών.

Σε αυτήν του την προσπάθεια, ο Σουηδός ερμηνευτής αποκλίνει μερικώς από το στιβαρό epic doom της μπάντας με την οποία έγινε γνωστός, προσεγγίζοντας περισσότερο hard rock και heavy metal μονοπάτια. Με φάρο έμπνευσης τους Rainbow, τους Black Sabbath των ‘80s και τα προσωπικά άλμπουμ του Ronnie James Dio, ο Langquist παραδίδει σοβαρές ερμηνείες σε τραγούδια βασικών δομών, αλλά και συγκεκριμένων δυνατοτήτων.

Το τελευταίο, μάλιστα, λέγεται με όλη την καλή διάθεση που μπορεί να ειπωθεί, αφού οι συνθέσεις του δίσκου δεν εκβιάζουν καταστάσεις, βασιζόμενες σε ξεκάθαρες νόρμες που ορίζονται από τις κυρίαρχες επιρροές που προαναφέρθηκαν. Διόλου άσχημα, αν με ρωτάτε, καθώς το μέταλλο της φωνής του Σουηδού αναδεικνύεται σε συνθέσεις που τη θέλουν πρωταγωνίστρια, με τη θύμηση των Candlemass να υπάρχει διάσπαρτη στο αποτέλεσμα, αλλά να μην το καθορίζει με ανούσιες συγκρίσεις.

Σαν φόρος τιμής στις μουσικές κι ερμηνευτικές ρίζες του Σουηδού τραγουδιστή, το «κάστρο» του καταφέρνει και κερδίζει τις εντυπώσεις, διαθέτοντας δυο - τρεις συνθέσεις πραγματικά αξιομνημόνευτες (βλ. το επικότροπο "Castle Of My Dreams", το επιβλητικό "Freedom" και το "Where Are The Heroes"). Μάλιστα, η ομάδα μουσικών που απαρτίζει το project κι ευθύνεται για το εκτελεστικό σκέλος, στέκει απόλυτα καταρτισμένη, παραδίδοντας ακριβώς τα παιξίματα που απαιτούνταν, κρύβοντας, μάλιστα, και μερικές εκπλήξεις (βλ. το οπερατικό μέρος του "Eye Of Death", για το οποίο ευθύνεται η Emelie Lindquist).

Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο μπορούμε να περιμένουμε όντως περισσότερα στο εγγύς μέλλον, λόγω της προτεραιότητας που - ορθά - έχουν οι Candlemass, αλλά, στην προκειμένη, μιλάμε για μια ευχάριστη δισκογραφική προσθήκη που θα ενταχθεί δίπλα στα άλμπουμ των Doomsday Kingdom και - γιατί όχι - των Avatarium (λόγω και του πιο ατμοσφαιρικού "Bird Of Sadness"), διεκδικώντας μερικές ακροάσεις από καιρό σε καιρό.

Bandcamp