Chickn

Παίζουν πολύ, προβάρουν ακόμη περισσότερο και συνεχώς έχουν ιδέες για το τι καινούργιο και απροσδόκητο μπορεί να εισέλθει στις μελωδίες τους και να τους δώσει μια διαφορετική χροιά. Είναι οι Chickn και κάνουν σε κάθε δίσκο τη δική τους εκτίμηση πάνω στη μουσική. Δεν ξέρω αν τους αρμόζει ο όρος alternative ή πειραματικό ροκ γιατί δανείζονται σε κάθε δουλειά τους υλικά από διάφορες κουλτούρες και δεκαετίες της μουσικής και τις μετατρέπουν σ’ ένα μουσικό ντελίριο.

Το "Bel Esprit" είναι ένα party χαρμολύπης καθώς τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της ακρόασης του μεταβάλλονται έντονα. Μπορεί λοιπόν να βρίσκεσαι στην pop punk διάθεση του "Sweet Geneva" και από τον αναρχικό τρόπο παιξίματος να βρεθείς σε bluesy synth pop διαδρομές του "Candle Fly". Η έννοια του απροσδόκητου είναι αυτή που θα κρατήσει τον ακροατή και θα τον κάνει να εκτιμήσει το άλμπουμ. Άλλωστε είναι η ίδια έννοια που έκανε γνωστό το συγκρότημα και αγαπητό στο κοινό.

Η πρώτη προσέγγιση θα μπορούσε να ξεκινήσει μέσω του τραγουδιού "She'll Be Apples" το οποίο συνοδεύεται από ένα video - clip που απεικονίζει μάλλον πολλές δημιουργικές στιγμές, ή ότι έχει στο μυαλό του το συγκρότημα ή ακόμη ότι έχετε εσείς στο μυαλό σας όταν ακούτε τη φωνή του Άγγελου Κράλη να τραγουδάει τη φράση: "Take a breath and hear the chimes, Athens comforts us sometimes!". Αμέσως μετά ακολουθεί ο λόγος για τον οποίο λιώνω τις τελευταίες μέρες το "Bel Esprit" και ακούει στο όνομα "Moon Underwater". Χαρακτηρίζει την ιδιοσυγκρασία του συγκροτήματος και ειδικά αυτή της live εκδοχής του στήνοντας ένα δυναμικό ρυθμικό κομμάτι που φωνητικά και ντραμς αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά χτίζοντας με ένταση την έκρηξη που προκύπτει στο τέλος από κιθάρες, μπάσο και synthesizers. Θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι άξιος συνεχιστής του "I Cry Diamonds" από τον προηγούμενό δίσκο τους "WOWSERS!" αλλά νομίζω ότι και τα δύο να είναι έντονα ρυθμικά και να πλάθουν μια απογείωση αλλά το καθένα υπακούει σε διαφορετικούς μουσικούς νόμους. Το κλειδί της ιστορίας βρίσκεται στο γεγονός πως από τα αέναα jam με τα οποία άρχιζαν τη δισκογραφική τους πορεία σήμερα κάνουν συνδυαστικούς πειραματισμούς όπως στο κομμάτι "Die To Make A Living" και πιάνονται με πιο pop και ηλεκτρονικές ιστορίες. Μπορεί κάποια στιγμή να γυρίσουν στα jam τους, μπορεί και όχι. Ποιος νοιάζεται; Το συγκρότημα απέδειξε για ακόμη μια φορά πως δεν έχει έτοιμες συνταγές και πορεύεται με γνώμονα την έμπνευση, την ιδέα και το concept καθώς τα κομμάτια μπορεί να είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους αλλά κινούνται γύρω από μια pop ατμόσφαιρα. Όπως η έναρξη με το "Bel Esprit" έτσι και το τελικό "Chickn Tribe" έχουν μια afro tropical ψυχεδελική διάθεση που παραπέμπει σε συγκροτήματα όπως οι Can από παλιότερα αλλά και στους πρόσφατους Adámas αφήνοντας τη φαντασία μας να πλάσει εικόνες για τη σκηνική τους παρουσία στο live τους. Είναι εκκεντρικοί. Ε και; Εφόσον είναι δημιουργικοί στο κομμάτι της μουσικής έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.