Bloody Hammers

Το 2012, καταμεσής του occult rock revival, οι Bloody Hammers είχαν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους, αποτελώντας μια ιδιαίτερα ελπιδοφόρα περίπτωση. Με αφοσίωση στη horror b-movie αισθητική, το ζεύγος των Anders Manga (φωνητικά, έγχορδα) και Devallia (πλήκτρα, organ), με σύμμαχο τις εκπληκτικές φωνητικές γραμμές (αλλά και χροιά) του κυρίου και τις συνθετικές πινελιές της κυρίας, είχαν καταθέσει ένα γλυκό και εθιστικό doom rock άλμπουμ. Προσωπικά, σχεδόν μια δεκαετία μετά, ακόμη να ξεπεράσω αυτό το υπέρτατο τραγούδι.

Στην μετέπειτα πορεία τους, συνέχισαν να κινούνται στα ίδια μονοπάτια, με μια φρέσκια κυκλοφορία ανά δύο χρόνια. Αποκορύφωμα ήταν το, προ διετίας πλέον, "The Summoning", η πιθανώς πιο προβεβλημένη τους στιγμή μετά το ντεμπούτο τους. Έκτοτε όμως, μια πανδημία εμφανίστηκε σε τούτη τη Γη και όλα άλλαξαν. Η δισκογραφική επιστροφή των Bloody Hammers, εκ νέου υπό την σκέπη της Napalm Records, ήρθε πιο σύντομα από όσο θα περίμεναν οι οπαδοί τους. Ο λόγος είναι πως το ζεύγος, κλεισμένο εξαιτίας του lockdown στο σπίτι και στούντιο τους στη Transilvania County της North Carolina (τυχαία η περιοχή; Δεν νομίζω), αποφάσισε να συνθέσει έναν διαφορετικό δίσκο.

Το "Songs Of Unspeakable Terror", είναι το «ξέσπασμα» των δημιουργών του δια μέσου της gothic horror αισθητικής τους. Αυτή η εκτόνωση, αναζωογονητική εν τέλει, τους βρίσκει να εμβαθύνουν, σε σημείο χαριτωμένης υπερβολής στο horror punk. Το νέο άλμπουμ της μπάντας, είναι μια ανθολογία σύντομων, punk rock κομματιών, που χρωστάνε πολλά σε Misfits (κυρίως) και The Cramps. Ο κιθαριστικός τόνος ακόμη κρατάει από το doom rock παρελθόν, ενώ τα φωνητικά ισορροπούν μεταξύ Danzig, Papa Emeritus I και Uncle Acid. Φυσικά, η χροιά και οι εθιστικές μελωδικές γραμμές είναι αυτές που κερδίζουν με κάθε ακρόαση, μιας και η συνθετική ραχοκοκαλιά σπάνια παρεκκλίνει. Αυτό όμως, δεν μετατρέπει τον δίσκο σε δυσάρεστη εμπειρία ούτε για δευτερόλεπτο.

Οι διάρκειες είναι τέτοιες, ώστε στα 32 του λεπτά να χωράνε έντεκα συνθέσεις. Η ισορροπία αυτή λοιπόν, μεταξύ φρεσκάδας και επαναληψιμότητας, ενέργειας και ατμόσφαιρας, είναι που επιτρέπει στο "Songs Of Unspeakable Terror" να ξεχωρίσει σημαντικά στην δισκογραφία της μπάντας. Το εναρκτήριο "A Night To Dismember", που για κάποιο λόγο μου θύμισε Muse, δεν επιδέχεται αντιρρήσεων. Η συνέχεια με το "Hands Of The Ripper" φωνάζει μεν Misfits από χιλιόμετρα αλλά οριακά πατάει στο crossover, ενώ το "Witchfinder General" βρίσκει την μπάντα να γκαζώνει σε ένα ιδιότυπο doom-punk που μπορεί να επιδιδόταν ο Wino σε κάποιο μεθυσμένο Halloween.

Οι ταχύτητες δεν πέφτουν σχεδόν ποτέ, ενώ η εφηβική αυθάδεια που αποπνέουν τα τραγούδια, συνδυασμένη με την '80s horror flick αισθητική, θεωρώ πως δεν γίνεται να αφήσει ασυγκίνητο όποιον εκτιμά το εν λόγω ύφος. Έτσι, αποδεχόμενος κανείς την ιδιότυπη στροφή των Bloody Hammers, θα βρεθεί να τραγουδάει "Waking The Dead". Η πιο επιθετική στιγμή του άλμπουμ έρχεται στο "Night Of The Witch", το οποίο επιβεβαιώνει την θεωρία μου πως τραγούδια με τέτοιον ή παρεμφερή τίτλο, απλά δεν γίνεται να είναι μέτρια. Η συνέχεια με το "We Are The Damned", θα θυμίσει αυτούς που καταλάβατε, σε μια στιγμή, που αν και φαινομενικά, είναι θεματικά εκτός κλίματος, δεν λειτουργεί ανασταλτικά. Οι Bloody Hammers κατά μήκος του δίσκου εμφυτεύουν σποραδικά πινελιές στο organ και σε χορωδιακά φωνητικά, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις φωνητικές ικανότητες του Manga, δημιουργούν τις τόσο ευδιάκριτες φωνητικές γραμμές. Η μόνη στιγμή κατά τη διάρκεια του άλμπουμ που οι Bloody Hammers απομακρύνονται από την χαραγμένη τους τροχιά, είναι το "Lucifer’s Light". O Manga με τη συνοδεία ακουστικής κιθάρας ηχεί, ως μια πιο hard rock εκδοχή του Gilmour, και το αποτέλεσμα λειτουργεί ιδανικά εντός του πλαισίου του άλμπουμ, εξαιτίας κυρίως των εφέ στο παρασκήνιο.

Οι Bloody Hammers είχαν ανέκαθεν την ικανότητα να συνθέτουν καλά τραγούδια, τα οποία όμως σχεδόν ποτέ δεν φάνταζαν ικανά ώστε να τους αναδείξουν σε μια ευρύτερη κλίμακα. Η επιλογή να στραφούν προς το horror punk, διατηρώντας τον πυρήνα της ταυτότητάς τους, τους δικαιώνει απόλυτα, αφού πιθανώς να κατάφεραν να συλλέξουν, σε ένα άνισο αποτέλεσμα όμως, μερικές από τις καλύτερες συνθέσεις της καριέρας τους, στο πνεύμα που οι ίδιοι ανέκαθεν κινούνταν. Το "Songs Of Unspeakable Terror", πιθανώς να δείχνει έναν εναλλακτικό μελλοντικό δρόμο για τους Bloody Hammers, σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα απολαυστικό άκουσμα και μια ευτυχής δεύτερη γνωριμία με το συμπαθές συγκρότημα.