Black Totem

Οι Φινλανδοί Black Totem είναι περίεργη περίπτωση μπάντας. Ενώ φαινομενικά λατρεύουν ευλαβικά τον Danzig και κυρίως τους Samhain, πράγμα αντιληπτό και από το εξώφυλλο του νέου τους δίσκου, στην πραγματικότητα καταφέρνουν να ηχούν ανά στιγμές συγκριτικά πιο ωμοί. Επιστρέφοντας, έξι χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, με το δεύτερο άλμπουμ, "II: Shapeshifting", οι Black Totem επιχειρούν να ισορροπήσουν τον ήχο τους ανάμεσα στις, αρκετές, επιρροές τους και να παραδώσουν στην πορεία μια ενδιαφέρουσα ακροαματική εμπειρία.

Ηχητικά, οι Φινλανδοί εκκινούν από τη διαφοροποιημένη, σε σχέση με τους Misfits, εκδοχή των Samhain. Έχοντας γερές βάσεις στα blues, από τα οποία αντλούν τη ραχοκοκαλιά των συνθετικών τους δομών καθώς και αρκετά κιθαριστικά leads, οι Black Totem βουτάνε μέσα στο horror punk, το οποίο όμως δεν φοβούνται συχνά να εμπλουτίσουν με αρκετά metal στοιχεία. Επηρεασμένοι από horror b-movies και από το occult γενικότερα, συνθέτουν ένα death rock, το οποίο, ηχεί ορμητικό και βάναυσο, παρά το γεγονός πως σπάνια ανεβάζει ταχύτητες.

Κατά κάποιο τρόπο, οι Black Totem δημιουργούν μια παρακμιακή μουσική, η οποία, ως νοοτροπία, ιδίως σε κάποια ρυθμικά μέρη, θα θυμίσει τους Rudimentary Peni. Ο «θορυβώδης» ήχος της ηχογράφησης, συνενώνει την ατμόσφαιρα των μαύρων blues με αυτή του hardcore, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια των 36 λεπτών δεν λοξοδρομεί ποτέ από τις βάσεις πάνω στις οποίες θεμελιώνεται. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι Black Totem, κινούμενοι σε παράλληλη πορεία με τους Raspberry Bulbs, παίρνουν τη βαναυσότητα των αργών Celtic Frost, όπως συχνά την παρουσίαζαν υπό πιο punk πρίσμα οι Darkthrone, και σε συνδυασμό με την τραχύτητα των Venom, τη μετατρέπουν ως «λογική» συνέχεια πιο rock στιγμών.

Τα "blackened blues" (όπως οι ίδιοι τα αποκαλούν) των Φινλανδών, αυτή τη φορά βρίσκουν μια χρυσή τομή, ισορροπώντας μεταξύ των επιρροών τους. Οι ακροάσεις αποκαλύπτουν τη δυναμική των συνθέσεων της μπάντας, οι οποίες, συχνά αυθυπόστατες, κερδίζουν δικαιωματικά την κάθε ακρόαση. Δεν είναι αυτονόητο πως τραγούδια όπως το "The Warlock" μπορούν να εκπέμπουν τέτοια σοβαρότητα και μυστήριο. Πέραν του αισθητικού σκέλους δηλαδή, το οποίο είναι ιδιαίτερα θελκτικό, οι Black Totem επιτυγχάνουν να δημιουργήσουν και αξιόλογες συνθέσεις. Ο retro, αλλά όχι αναχρονιστικός, χαρακτήρας του σχήματος, ξεδιπλώνεται στα "Backyard Corpse Blues" και "Welcome Lucifer", με το δεύτερο μάλιστα να αξιοποιεί τα γυναικεία φωνητικά ιδιαίτερα πετυχημένα. Παράλληλα, συνθέσεις όπως το "The Devil" ή το "Ghoul Of Crow Swamp"παρουσιάζουν ένα διαστροφικό take πάνω στο, πλέον παρηκμασμένο, occult rock revival.

Ο συχνά κατανυκτικός τόνος που χαρακτηρίζει το "II: Shapeshifting" όμως δεν αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για το ποιόν του. Όταν το λυκόφως αποκαλύψει τις πραγματικές ορέξεις των διαταραγμένων Φινλανδών, αυτοί θα ξεχυθούν σε ένα ανίερο up-tempo όργιο όπως στο εναρκτήριο, εξαιρετικό "Begone Vampire" ή τον, εποχής 1982, δυναμίτη "Black Nekro Gloves". Οι φωνητικές γραμμές του σχήματος, αν και δεν διαθέτουν τη δυναμική των Bloody Hammers, οι οποίοι πρόσφατα παρουσίασαν τη δική τους απολαυστική άποψη στο horror punk, εκπέμπουν μια λαγνεία, η οποία, σε στιγμές όπως το "Dead Meat" (με την τσαχπινιά της φυσαρμόνικας) ή το "Bloodstained Owl" (με τα «ενοχλητικά» φωνητικά της εισαγωγής), επιτρέπει στο συγκρότημα να διαμορφώνει μια ιδιότυπη ταυτότητα.

Το "II: Shapeshifting" φαντάζει ικανό να βάλει στο ίδιο τραπέζι οπαδούς των doom, blues, punk, black metal, για όλους τους λάθος λόγους. Λέγοντας «λάθος», εννοώ πως, τα επιμέρους στοιχεία που αντλεί το συγκρότημα από τα προαναφερθέντα είδη, είναι ικανά, εξαιτίας της μεστής και ουσιώδους συνθετικής τους συνένωσης, να δημιουργήσουν ένα ελεγειακό κλίμα, όπου το σκοτάδι και το αλκοόλ μπορεί και να περιττεύουν. Οι Black Totem είναι ικανοί να εξελιχθούν σε μία ένοχη απόλαυση, η οποία, δύναται να κερδίσει στο νήμα άλλους πολύ προβεβλημένους εκπροσώπους παρόμοιων ηχητικών revival εξαιτίας της ατίθασης και επικίνδυνης φύσης της. Αφοριστικά, αυτό εδώ το άλμπουμ ίσως πρόκειται για τον δίσκο που θα ήθελε να είχε κυκλοφορήσει ο Danzig από τα "1990’s" και μετά.

Bandcamp