Bhleg

Έπειτα από το φθινόπωρο, ακολουθεί ο χειμώνας. Έτσι, και στην περίπτωση των Σουηδών folk/black metallers Bhleg, το φετινό τους άλμπουμ, "Ödhin", διαδέχεται το προ διετίας "Äril". Το ιδιαίτερο αυτό συγκρότημα, έχοντας αφιερώσει τον προηγούμενο δίσκο του στη μελαγχολία του φθινοπώρου, ενισχύοντας παράλληλα το black metal στοιχείο του ήχου του, επανέρχεται αυτή τη φορά, με τον πιο επιθετικό και ατμοσφαιρικό δίσκο της καριέρας του. Οι Bhleg, αλλάζοντας πρόσωπα διαρκώς με κάθε νέα τους κυκλοφορία, φρόντισαν στο τρίτο τους full-length, που ηχογραφήθηκε σε διάστημα δύο εβδομάδων, να αποτυπώσουν όσο πιο πειστικά μπορούν τη διττή φύση του χειμώνα.

Ο τίτλος του δίσκου, αν και φαντάζει ως σαφής αναφορά στον θεό Odhinn, στο δελτίο τύπου του άλμπουμ συνοδεύεται από τη λέξη Μοίρα. Ταυτόχρονα, καθίσταται σαφές, πως η εμβάθυνση των Σουηδών στην παραδοσιακή black metal πλευρά τους, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός παγωμένου έργου. Το ψύχος, ως αίσθηση κυριαρχεί, όχι μόνο εξαιτίας της φύσης των riffs, όσο και της καίριας τοποθέτησης των μελωδικών συγχορδιών κατά μήκος των, μακροσκελών, συνθέσεων. Οι Bhleg όμως, προεξαρχούσης της εκπληκτικής δουλειάς στα φωνητικά από τους S. (κιθάρες) και L. (κυρίως), που αποτελούν και τον πυρήνα του σχήματος, δημιουργούν εν τέλει ένα έργο, το οποίο, επιτυγχάνει να μεταφέρει τους επίδοξους ακροατές εκεί όπου επιθυμεί.

Στις έξι συνθέσεις του άλμπουμ, οι Bhleg επιχειρούν να χαρτογραφήσουν την επίδραση του χειμώνα, σε πνευματικό επίπεδο, στη σκανδιναβική ύπαιθρο. Το ψύχος των ανέμων, η μελαγχολική νύκτα με τα μαγευτικά ουράνια φώτα, το τέλος το οποίο οι Μοίρες διαλαλούν και που πλέον είναι εγγύτερο του φθινοπώρου, αλλά και η υποβόσκουσα προετοιμασία για την αρχή του αιώνιου κύκλου της ζωής, όλα αποτυπώνονται διαμέσου των κομματιών του άλμπουμ. Τα, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, υμνητικά φωνητικά, τα, μειωμένα μεν αλλά καίρια, folk περάσματα, τα παραδοσιακά όργανα που, σε πλήρη συνάρτηση με τη συνθετική λογική, λειτουργούν ως αναζωογονητικές πινελιές, αποδεικνύουν πως, όπως συμβαίνει με τον φυσικό πλούτο που κρύβεται κάτω από μαλακό χιόνι, έτσι και το "Ödhin", διαθέτει έναν πλούτο που σε καλεί να εξερευνήσεις.

Αυτή τη φορά, οι Σουηδοί επέλεξαν να μην αφήσουν τη διάρκεια εμπόδιο, με το αποτέλεσμα να είναι, στα 47 λεπτά, σχεδόν διπλάσιο σε έκταση του προκατόχου του. Οι Bhleg δεν διακατέχονται από κάποια πειθαρχημένη οπτική πάνω στο ιδίωμα, αλλά αφήνουν την εκάστοτε έμπνευση που διαθέτουν να τους καθοδηγήσει προς το, ενστικτώδες, αποτέλεσμα. Έτσι, η εκκίνηση με το "Vyss", πιάνει όσους είναι εξοικειωμένους με τον ήχο της μπάντας προ εκπλήξεως, εξαιτίας της εντελώς '90s black metal επίθεσής του. Η μονοκόμματη οργή του, ωσάν χιονοστιβάδα, θα διατηρηθεί μέχρι τα μισά της διάρκειάς του. Οι παγανιστικές επιρροές, με το πνεύμα των Bathory πανταχού παρόν, αποκτούν τον έλεγχο, με το αποτέλεσμα να αποκτά μια τελετουργική διάσταση, απαραίτητη για να αντεπεξέλθει κανείς στην πρόκληση του άλμπουμ. Η συνέχεια, με το, ελαφρώς πιο Mayhem-ικό "Alyr III", με τα δύο προηγούμενα μέρη να έχουν εμφανιστεί στους προκατόχους του "Ödhin", καθιερώνει την υπνωτική οπτική. Επιχειρεί μια ακόμη εντονότερη απόκλιση περί τα μέσα του, με την εμφάνιση διάφορων κρουστών και λύρας.

Αξίζει να αναφερθεί, πως "Alyr", είναι η παλαιότερη ονομασία της περιοχής στην οποία διαμένουν οι Bhleg. Όπως είχα επισημάνει και νωρίτερα, το συγκρότημα επιχειρεί μια χαρτογράφηση, συνδυάζοντας ύλη (χώμα) και πνεύμα (μοίρες και το κλίμα). Πουθενά αλλού στον δίσκο αυτό δεν ξεπροβάλλει εντονότερο από ότι στο "Gyllene Gal". Λειτουργώντας ως ιντερλούδιο, η σύνθεση βρίσκεται εγγύτερα από οποιαδήποτε άλλη στο άλμπουμ στον ήχο του split με τους Nechochwen. Ονειρικά χωρία μέσω ενός hurdy-gurdy, συνυπάρχουν με τους ήχους ενός κόκορα (ναι!), προετοιμάζοντας για όσα θα ακολουθήσουν. Η κορυφαία στιγμή του δίσκου είναι το "Slukad Sol", στο οποίο ήχοι από τρομπέτα σημύδας (αυτή στο εξώφυλλο του "Filosofem") συνυπάρχουν με την καθιερωμένη αισθητική του άλμπουμ.

Θεωρώ κατανοητό το ενδεχόμενο να διαμορφωθεί μια αίσθηση ανακύκλωσης μουσικών χωρίων και ιδεών κατά τις επαναλαμβανόμενες ακροάσεις. Η διάρκεια του δίσκου, σε συνδυασμό με το μουσικό του ύφος, δύνανται πράγματι να την προκαλέσουν. Οι Bhleg όμως με το "Ödhin", αποσκοπούν στην παγίωση ενός διπόλου μελαγχολίας και ελπίδας, αυτής της διπολικής φύσης του χειμώνα, στα μάτια όσων τον βιώνουν στο πετσί τους. Συνεπώς, η επιβολή της εν λόγω ατμόσφαιρας, θα εκμεταλλευτεί αυτήν την επανάληψη. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί την ικανότητα της μπάντας να αναδεικνύει τα χαρίσματά της. Το "Ödet", που ολοκληρώνει τον εσωτερικό πνευματικό κύκλο του άλμπουμ, φέρνει την folk μελαγχολία των Grift σε διάλογο με πιο κλασικές heavy metal επιρροές. Αποτελεί, με τα εξαιρετικά του leads μια μεγαλοπρεπή αποτύπωση της μελαγχολίας.

Σε μια επιφανειακή βάση, το "Ödhin", φαντάζει δυσπρόσιτο και δεν ισορροπεί μεταξύ των ηχητικών του όψεων. Η επιμονή όμως να κρατήσετε μάτια και αυτιά ανοιχτά εν μέσω της χιονοθύελλας, είναι αυτή, που, όταν προσαρμοστείτε, θα βρεθείτε να παρατηρείτε μια διαφορετική λοξοδρόμηση σε κάθε ακρόαση και κάθε τραγούδι. Ο συνδυασμός των φωνητικών, με αυτού του ύφους τα αδυσώπητα αλλά βαθιά καταθλιπτικά riffs, επιτρέπει σε στιγμές ανάτασης να συνυπάρχουν με πιο εσωστρεφείς. Όπως και στην περίπτωση συγκροτημάτων όπως οι πρώιμοι Ulver ή οι Panphage, η νατουραλιστική φύση δεν θέλει συνθετικές υπερβολές. Θέλει γνώση και ένστικτο, όπως και η επιβίωση. Οι Bhleg τα κατέχουν σε υποδειγματικό βαθμό.

Bandcamp