Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας @ Τεχνόπολη, 12/09/18

Τελευταία εν Αθήναις συναυλία μιας περιοδείας που θα συζητιέται για χρόνια

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 14/09/2018 @ 16:46

Μετά τις δύο εντυπωσιακές σε προσέλευση βραδιές στην Πλατεία Νερού τον περασμένο Ιούλιο (η πρώτη sold out και η δεύτερη που προστέθηκε με πολύ κόσμο), ήταν σχεδόν βέβαιο ότι κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε και στην Τεχνόπολη, όπως και έγινε. Αρχικά ανακοινώθηκαν δύο ημέρες, και παρά τον εργάσιμο χαρακτήρα, προστέθηκε και τρίτη. Sold out και οι τρεις, συντελώντας σε ένα εντυπωσιακό σερί με δεκάδες χιλιάδες εντός Αθηνών. Εάν συνυπολογίσουμε και τις υπόλοιπες, αρκετές εμφανίσεις των δύο αγαπημένων καλλιτεχνών εκτός Αθηνών, έχουμε μία από τις μεγαλύτερες καλοκαιρινές περιοδείες εν Ελλάδι, τουλάχιστον των τελευταίων ετών.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Σωκράτης Μάλαμας

Οι λόγοι είναι αρκετοί, με σημαντικότερο τον «δύο σε ένα» χαρακτήρα των συναυλιών. Μπορεί ο Παπακωνσταντίνου να έχει περισσότερο "ταλιμπάν" οπαδούς και ο Μάλαμας σχετικά πιο συγκρατημένους φίλους, σε μεγάλο βαθμό όμως οι δύο ομάδες επικαλύπτονται. Παρά το γεγονός αυτό όμως, η κοινή εμφάνιση σχεδόν ποτέ δεν αποτελούσε επιλογή των τραγουδοποιών, με συνέπεια η συνεύρεση να θεωρηθεί μοναδικό γεγονός. Συνυπολογίζοντας ότι ο Θανάσης δεν είχε πραγματοποιήσει συναυλίες πέρυσι, και φυσικά ότι με βασικό ερμηνευτή τον Σωκράτη κυκλοφόρησε φέτος ένα ακόμη εξαιρετικό δίσκο ("Με Στόμα Που Γελά"), μπορεί να αιτιολογηθεί σε σημαντικό βαθμό η τεράστια ανταπόκριση του κοινού.

Σωκράτης Μάλαμας

Λόγω του κατοικημένου την περιοχής και του περιορισμού του χρόνου, η συναυλία ξεκίνησε χωρίς καθυστέρηση (λίγα λεπτά μετά τις εννέα) και τελείωσε λίγο πριν τη μία, με τον Μάλαμα να αναφέρει χαρακτηριστικά προς το τέλος «αν ήμασταν σε καμιά παραλία θα το 'χαμε χέσει τελείως». Οι αντιδράσεις του κοινού υπήρξαν εξαρχής από ένθερμες έως ενθουσιώδεις ("San Michele", "Κάτω Απ' Το Μαξιλάρι"), ενώ μέχρι ενός σημείου το πρόγραμμα ήταν έτσι διαμορφωμένο, με αλληλουχία πιο υποτονικών και ανεβαστικών τραγουδιών, ώστε ερμηνευτές και εκτελεστές να παίρνουν τις απαραίτητες ανάσες. Σε όρους ενορχήστρωσης, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η «λύση» βρέθηκε κάπου στην μέση, ενώ ο ήχος, αν και δυνατός, θα προτιμούσαμε να είναι πιο καθαρός.

Ιουλία Καραπατάκη

Εκτός των δύο βασικών ερμηνευτών με τα δικά τους στάνταρ, η Ιουλία Καραπατάκη έδωσε πιο λαϊκορεμπέτικες, πλην εξαιρετικές ερμηνείες στα «γυναικεία» τραγούδια, ο βιολιστής Φώτης Σιώτας ήταν απολαυστικός στο "Αερικό", όπως συνήθως με την βροντερή υποστήριξη του κοινού, αλλά και στα "Τρία Ρουμπαγιάτ", ο Αλέξανδρος Κτιστάκης φόρεσε με επιτυχία τα παπούτσια του Χαρούλη στα "Ανεμόσκαλα" και "Η Ουρά Του Αλόγου", ενώ τέλος, ο καλεσμένος Μάκης Σεβίλογλου έδωσε το καλύτερο παραδοσιακό χρώμα με την ερμηνεία του στο "Πέρασε Ένα Καλοκαίρι". Εκτός από τις αναμενόμενα highlight, ονειρεμένο ήταν το τελείωμα στο "Όνειρο" με την τριφωνία των Παπακωνσταντίνου, Μάλαμα και Καραπατάκη, ενώ η υποδοχή στο "Είχα Τον Κήπο Της Εδέμ" αποτέλεσε απόδειξη της αποδοχής των νέων τραγουδιών σε συναυλιακούς όρους.

Φώτης Σιώτας

Μιας και μιλήσαμε για highlight, τα αίματα άναψαν και η διάθεση έπιασε κόκκινο στην προτελευταία δεκάδα κομματιών που «άνηκε» στον Μάλαμα και ακόμη περισσότερο στην τελευταία δεκάδα (συνολικά αποδόθηκαν 52 τραγούδια!) που «άνηκε» στον Θανάση. Ειδικά από την συγκλονιστική "Ανδρομέδα" και έπειτα, ακόμη και ο πιο ουδέτερος μπήκε για τα καλά στο κλίμα και βγήκε μόνο όταν εξήλθε της Τεχνόπολης. Παρότι ο Θανάσης δεν εισακούστηκε για την (μη) χρήση των φωτοβολίδων, όταν με πολύ όμορφο τρόπο ζήτησε από το κοινό να είναι πιο προσκεκτικό, όλα κύλησαν ομαλά, τουλάχιστον την ίδια μέρα και εντός του χώρου, γιατί φαντάζομαι την επόμενη έπαιξε πολύ hangover. Κατά τα άλλα, πάντα τέτοια, πάντα ο "Πεχλιβάνης" να μας παίρνει και να μας σηκώνει, και να περάσουν λιγότερα από 15-20 χρόνια μέχρι ο Σωκράτης να βρεί στην σκηνή τον Θανάση και όλους εμάς από κάτω. Αμήν!

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά

SETLIST

Τειρεσίας
Με Το Κρασί Στο Αίμα
San Michele
Κάτω Απ' Το Μαξιλάρι
Σκέψη Μου Ξημερωμένη
Τα παιδιά Μες Στην Πλατεία
Για Την Ελλάδα
Είχα Τον Κήπο Της Εδέμ
Αγύπνια
Όνειρο
Ευτυχείς, Λυπημένοι Και Πότες
Της Σιωπής
Όλα Ζουν Αν Τα Θυμάσαι
Φεϊρούζ
Σαμπάχ
Σιμούν
Περσεφόνη
Σαν Παιδί
Πουλί Σε Δέντρο Αρχόντικο
Του Ανέμου Το Φτερό
Ορυχεία
Ηλιόπετρα
Νεράιδα
Αερικό
Παλιά Πληγή
Όταν Χαράζει
Το γράμμα
Το τραγούδι Του Μεθυσμένου
Ο κήπος
Βάλε Κρασί
Να Βάλω Tα Μεταξωτά
Τσιγάρο Ατέλειωτο
Έπιασε Βροχή
Το Ζητιανόξυλο
Δρόμο Άλλαξε Ο Αέρας
Ανεμόσκαλα
Η Καλύβα
Τα Παξιμάδια
Ανδρομέδα
Πριγκηπέσα
Άσε Τα Ψέματα
Τρία Ρουμπαγιάτ
Τα πάγια
Πεχλιβάνης
Διάφανες Αυλαίες
Διάφανος
Μιλώ Για Σένα
Η Ουρά Του Αλόγου
Πέρασε Ένα Καλοκαίρι (Παραδοσιακό)
Στην Αμερική
Έρημα Κορμιά
Στην Κοιλάδα Των Τεμπών
  • SHARE
  • TWEET