Therapy?, Cube @ Τεχνόπολις, 11/05/07

Παρασκευή βράδυ και το αθηναϊκό κοινό άρχισε να οδεύει προς τον συναυλιακό χώρο όπου οι Therapy? θα παρουσίαζαν κατά τη διάρκεια του set τους (όπως αποδείχθηκε) το μισό "Troublegum", τον πιο αγαπητό έως τώρα δίσκο τους. Ο χώρος ήταν ανοικτός και οι μπύρες αρκετά φτηνές, με αποτέλεσμα να 'παλεύεται' το ήδη ζεστό κλίμα και το κέφι σιγά - σιγά να ανεβαίνει...

Πρώτοι στη σκηνή βγήκαν οι Cube. Το ύφος τους κυμαίνεται σε stoner-meets-tool φόρμες και μπορώ να πω ότι η πρώτη μου αυτή επαφή με τη μουσική τους μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις. Θεωρώ πως έπαιξαν ως μία δεμένη και ώριμη μπάντα, με την κάθε έννοια του όρου, και είχαν τον ήχο σύμμαχό τους. Αν ψάξω για ελαττώματα, είτε εκτελεστικής, είτε συνθετικής φύσης, πιστεύω ότι θα βρω ελάχιστα. Αντιθέτως, μου ενίσχυσαν την εντύπωση πως όλο και περισσότερες αξιόλογες ελληνικές μπάντες ανεβαίνουν στο σανίδι και η 'ελληνική μιζέρια' της σκηνής αρχίζει σιγά - σιγά να οδεύει προς την έξοδο κινδύνου. Τα θετικά σχόλια και από τους ίδιους τους Therapy? δεν έλειψαν, καθώς έπεσε και αφιέρωση του "Potato Junkie". Μπράβο παιδιά, και εις ανώτερα!



Ο μισογεμάτος χώρος κατά την εμφάνιση των Cube άρχισε προς το τέλος της να γεμίζει. Ενώ οι πρώτες σκέψεις ήταν του τύπου «κρίμα, τόσο λίγοι με τόσο φτηνό εισιτήριο», τελικά φτάσαμε να πούμε πως η συναυλία είχε πλήρη επιτυχία. Το κοινό ανταποκρίθηκε στο λογικότατο εισιτήριο των 20 ευρώ και φάνηκε πως η αποχή του από πολλές συναυλίες είναι απόλυτα δικαιολογημένη, καθώς τίμησε το event και με το παραπάνω.

Στο θέμα μας λοιπόν. Το κακό στην όλη εμφάνιση των Therapy? ήταν πως ενώ έπαιξαν αρκετά καλά, κάτι με χάλασε στο τέλος. Οι εκτελέσεις αρκετών κομματιών ήταν σχετικά πιο κοντά στο ύφος κάποιων καινούργιων. Είχα σχηματίσει μία εντύπωση πως θα έπαιζαν πιο 'σκληρά', με έναν συναυλιακό χαρακτήρα, ενώ τελικά τα κομμάτια τους βγήκαν με μία μελωδική προσέγγιση. Αυτό δεν ήταν απαραίτητα κακό, απλά εγώ τους περίμενα διαφορετικούς στη σκηνή.

Το set list ήταν πολύ καλό, με κάποιες αναφορές στον τελευταίο τους δίσκο αλλά και πολλά παλιά κομμάτια. Όπως είπα και στην εισαγωγή, έπαιξαν το μισό "Troublegum" (όπως και τη διασκευή-έπος του "Isolation" των Joy Division) και διάφορα άλλα hits τα οποία θα παραθέσω στο τέλος. Το 'κουφό' ήταν η προσθήκη στο set list του "Evil Elvis", το οποίο είναι b-side από συλλογή. Ήταν με λίγα λόγια ένα set για όλα τα γούστα, με αρκετή έμφαση στο παλιό υλικό.

Μετά τη συναυλία πάντως είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Και μάλλον ακόμα έχω. Το 'κραχτό' λάθος στο "Nowhere" ήταν κάτι που επηρέασε τις εντυπώσεις μου, καθώς και ένα που έγινε ή στο "Stories" ή στο "Teethgrinder". Θα παραθέσω τα συν και πλην της εμφάνισης για να κρίνετε...

Συν: Πολύ καλές επιλογές για set list. Επίσης, αν και η συναυλία διήρκεσε 75 λεπτά, έπαιξαν κάπου στα 20 κομμάτια. Να μην ξεχάσουμε ότι τα περισσότερα έχουν μικρές διάρκειες. Πολύ καλή σκηνική παρουσία, με τον drummer να δίνει ενέργεια στα κομμάτια με το παίξιμό του. Ο ήχος ήταν πολύ καλός, αν και όχι τόσο καθαρός όσο κατά την εμφάνιση των Cube.

Πλην: Από εκτελεστικής απόψεως δεν ήταν όσο καλοί θα ήθελα. Προσέξτε, δεν είπα ότι ήταν χάλια ή τίποτα τέτοιο. Απλά δεν είδα αυτό που περίμενα. Τα κάποια λάθη ενίσχυσαν τις εντυπώσεις μου.

Συμπέρασμα: Προσωπικά θεωρώ πως είδα απλά ένα αρκετά καλό live. Δύσκολα θα το έλεγα αξιομνημόνευτο. Περισσότερο ως μία ευχάριστη εμπειρία θα το χαρακτήριζα.

Όσον αφορά το set list, δυστυχώς δε θυμάμαι ένα ή δύο κομμάτια. Σας παραθέτω τα υπόλοιπα...

Rust
If It Kills Me
Turn
Knives
Rain Hits Concrete
Sprung
Die Laughing
Potato Junkie
Brainsaw
Polar Bear
Evil Elvis
Stories
Teethgrinder
Isolation (διασκευή Joy Division)
Walk Through Darkness
-encore-
Diane Screamager
Nowhere