Metal Union Festival - Vol.3 (Dark Nightmare, Bio-Cancer, Sacral Rage) @ Εν Πλω (Αγρίνιο), 12/04/14

Το Σάββατο 12 Απριλίου έλαβε χώρα στο Καφέ-Μπαρ Εν Πλω το τρίτο φεστιβάλ που διοργάνωσε η λέσχη φίλων της hard rock και heavy metal μουσικής Αγρινίου (και πάσης Ελλάδος άμα λάχει να 'ουμε) Metal Union. Στη σύντομη ζωή της, η λέσχη έχει προσπαθήσει και πετύχει να πραγματοποιήσει μουσικά event τα οποία δίνουν ευκαιρία στους οπαδούς του είδους να παραστούν σε εμφανίσεις συγκροτημάτων της εγχώριας κυρίως σκηνής και σε αυτά να παρουσιάσουν τις δουλειές τους. Λαμβάνοντας κατά νου πως η φάση δεν είναι καθόλου κερδοσκοπική, το εισιτήριο των 7 ευρώ (5 ευρώ το μαθητικό) φάνταζε υπερβολικά τίμιο.

Γύρω στις 21:00 οι Sacral Rage εμφανίστηκαν και ρίχνοντας το βάρος στην τελευταία τους δουλειά, απέδειξαν πως πρόκειται για μια ελπιδοφόρα μπάντα, αρκετά δεμένη με πολύ καλή απόδοση στην ζωντανή εκτέλεση του υλικού. Το αρχικό μούδιασμα του κόσμου ξεπεράστηκε μετά από λίγα λεπτά και άρχισε να συμμετέχει ενεργά.



Με σύμμαχο τον κάλο ήχο, για τρια τέταρτα της ώρας πραγματικά απολαύσαμε την απόδοση των Αθηναίων και τα τραγούδια τα οποία επιλέξανε να μας παρουσιάσουν. Ανάμεσα στις δικές τους συνθέσεις επέλεξαν και δύο ιδιαίτερες διασκευές, οι οποίες θέλουν μαγκιά (για να μην πω τίποτα άλλο) για να τις αποδώσεις. Μιλάμε για το "Asylum" των Watchtower και το "Phatasmagoria" των Annihilator, η αρτιότατη εκτέλεση των οποίων δείχνει και το μουσικό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται οι Sacral Rage.

Οι Bio-Cancer που ακολούθησαν με το χύμα thrash τους δεν μπορώ να ισχυριστώ πως ήταν του στυλ μου ιδιαίτερα, αλλά ο κόσμος φάνηκε να το ευχαριστιέται και κρίνοντας από αυτό που άκουσα, το έχουν αρκετά. Το "Ear Piercing Thrash" με το οποίο ξεκίνησαν την εμφάνιση τους, πολύ εύστοχα περιγράφει το τι ακολούθησε. Κοπάνημα και άγιος θεός, από ένα συγκρότημα που έχει εστιάσει στην ταχύτητα και όχι τόσο στην τεχνική του πράγματος, ακολουθώντας μια σχολή που άνθισε στα μέσα των 80s.



"Obligated To Incest", "Killing Habit", "You Scream You Die" ήταν κάποια από τα τραγούδια που ακούστηκαν με την φοβερή ατάκα «παίξτε κανένα γρήγορο ρε παιδιά» να κλέβει την παράσταση Οι μερακλήδες thrash-άδες σίγουρα το γλέντησαν με την ψυχή τους.

Η ώρα για τους headliners Dark Nightmare είχε φτάσει και το επικό heavy metal είχε την τιμητική του. Οι Γρεβενιώτες πραγματικά κατέθεσαν ψυχή και ο κόσμος τους τίμησε δεόντως συμμετέχοντας ενεργά στο όλο δρώμενο, τραγουδώντας χορεύοντας και ...πετώντας. Φυσικά είχε έρθει η ώρα για τους «ιπτάμενους» στο κοινό να αναλάβουν δράση. Λίγο crowd surfing δεν έβλαψε ποτέ κανέναν άλλωστε. Όποιος δεν έχει επαφή με την μπάντα καλά θα κάνει να αποκτήσει γιατί πρόκειται για ένα συγκρότημα το οποίο κυκλοφόρησε έναν πολύ καλό δίσκο το 2012, δίνει φοβερά live και γενικότερα δείχνει πως υπάρχει η στόφα και η δυναμική για κάτι καλύτερο (το αν θα γίνει αυτό είναι μια άλλη κουβέντα).



Το μεγαλύτερο βάρος φυσικά έπεσε στις δύο full-length επίσημες κυκλοφορίες, "The Human Liberty" και "Beneath The Veils Of Winter". Δεν θεωρώ πως ξεχώρισα ιδιαίτερα κάποια στιγμή καθώς καθ' όλη τη διάρκεια της εμφάνισης η απόδοση της μπάντας ήταν σε υψηλότατο επίπεδο, αλλά σίγουρα ευχαριστήθηκα το "The Battlefield Calling My Name", "Dragonlakes" και "Leaving A lie", ενώ μια διαφορετική νότα έδωσε η στιγμή της αποχώρησης του συγκροτήματος με την ήρεμη εκτέλεση του "Come To Reality" (αν κατάλαβα καλά)... Α, να μην ξεχάσω να αναφέρω το ανά στιγμές air guitaring από τον πληκτρά ...αξία ανεκτίμητη.



Με το πέρας του live και τις κοιλιές μας γεμάτες από φτηνή μπύρα (2 ευρώ η amstel... κάτσε καλά λέμε), ακολούθησε πάρτι με αγαπημένες μουσικές και τον κόσμο να παραμένει στον χώρο για περαιτέρω διασκέδαση και ακόμη περισσότερη κατανάλωση αλκοόλ. Ήταν ευκαιρία να συναντηθούν παλιοί φίλοι, να ακούσουμε αγαπημένες μουσικές και να συζητήσουμε (όσοι ήταν ακόμη σε θέση να κάνουν κάτι τέτοιο), με το κέφι να περισσεύει. Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλους τους παρευρισκόμενους...untill next time.

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσιγιάννης