L.A. Guns live στη Θεσσαλονίκη

07/10/05, Μύλος, Θεσσαλονίκη

Παιδιά τους είδαμε πέρυσι, τους είδαμε φέτος και θα τους βλέπουμε κάθε φορά που έρχονται γιατί πολύ απλά... αυτά είναι live! Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τι εννοώ με λίγα λόγια. Η συναυλία έγινε στο Ξυλουργείο του Μύλου, του οποίου η χωρητικότητα ήταν ακριβώς όση έπρεπε για να γεμίσει όλο. Όπως έλεγε και στην αφίσα της συναυλίας, οι πόρτες άνοιξαν στις 21:30 και στις 22:00 ξεκίνησε το live.

Πρώτοι βγήκαν οι δικοί μας Last Strong. Μία μπάντα που αποτελείται από 5 μέλη, 4 άντρες και μία κοπέλα. Παίξανε κομμάτια δικά τους αλλά και διασκευές όπως τα "Αlways Οn Τhe Ρun" του Lenny Kravitz, "Purple Haze" του Jimmi Hendrix, αλλά και την έκπληξη για εμένα, "Hard To Be A Rock N' Roller" των Wig Wam (τι κομμάτι κι αυτό). Η μουσική τους ήταν αρκετά καλή αλλά τους μείωνε πολύ ο χάλια ήχος που είχαν και η κοπέλα, η οποία, αν και έδειχνε ότι τα έδινε όλα πάνω στη σκηνή (μπράβο!), πρέπει να κάνει κάτι με τη φωνούλα της. Η αλήθεια είναι ότι προτίμησα πέρυσι τους Personality Crisis.

Μετά από 45 λεπτά περίπου από την έναρξη του live η ώρα έφτασε. Ο κόσμος φώναζε δυνατά πλέον το όνομα αυτών που πήγαμε όλοι να δούμε... L.A. GUNS... L.A. GUNS.

Τα φώτα χαμηλώνουν και οι προβολείς ανάβουν για ακόμη μια φορά. Μόνο που τώρα στη σκηνή βρίσκονται οι L.A. Guns. Τι ήταν αυτό που μας χτύπησε ρε παιδιά! Τι ήχος ήταν αυτός που είχαν και τι φωνάρα έχει αυτός ο Phil Lewis; Αντί όσο μεγαλώνει να χαλάει η φωνή του, σ' αυτόν γίνεται το αντίθετο. Με κομμάτια όπως τα "Over The Edge", "Sex Action", "One More Reason", "Ballad Of Jayne", "Rip N Tear", " I Wanna Be Your Man" o κόσμος έμεινε με το στόμα ανοιχτό και είμαι σίγουρος, και από προσωπική εμπειρία, ότι ακόμα είναι πολλοί αυτοί που παραμιλάνε. Η διάρκεια που παίξανε ήταν 1,5 ώρα. Ειλικρινά πιστεύω ότι μπορούσαν να παίξουν λίγο παραπάνω. Νομίζω ότι μας το χρωστούσαν από το περσινό live. Τέλος πάντων, ας μην είμαστε και αχάριστοι. Με τέτοια παρουσία ποιος κοιτάει το ρολόι.