Kamelot, Firewind, Forever Slave @ Fuzz, 16/04/08

Η γιορτή αυτή του power metal, που έλαβε χώρα στο Fuzz, είχε μια πολύ όμορφη εισαγωγή, γραμμένη από τη Lady Angellyca των Forever Slave. Οι Iσπανοί κλήθηκαν να αντικαταστήσουν στη θέση του support τους Visions Of Atlantis και το πραγματοποίησαν ικανοποιητικότατα, αν και αποτελούν πολύ μικρότερο όνομα από τους προηγούμενους.

H χαρισματική, όσον αφορά στην εξωτερική της εμφάνιση τουλάχιστον, frontwoman ζέστανε αρκετά τον πολύ όμορφο συναυλιακό χώρο του Fuzz και καλωσόρισε το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου που έφθασε εκείνη την ώρα. Όμορφες μελωδίες στα χνάρια συγκροτημάτων όπως οι Nightwish αλλά και οι Evanescence, με στοιχεία από Lacuna Coil και ό,τι άλλο παρεμφερές υπάρχει στο στερέωμα. Οι Forever Slave μάλλον όμως δεν αντιμετωπίστηκαν και με τον πιο ένθερμο τρόπο από το κοινό που είχε έρθει σαφώς για άλλο λόγο, γεγονός στο οποίο συνέβαλε και η αναζήτηση του κατάλληλου ήχου για αυτούς που θα ακολουθούσαν.

Το πρώτο κυρίως πιάτο της βραδιάς σερβιρίστηκε προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα ευχαρίστησης όσο και περηφάνιας σε όλους. Δε μπορώ να φανταστώ κάποιον από τους παρευρισκόμενους που να μην αισθάνθηκε έστω κι ένα «δράμι» περηφάνια στη θέα ενός ελληνικού group που κάνει το όνομα της χώρας μας να ακούγεται παρέα με την λέξη metal. Οι Firewind έχουν ξεπεράσει εδώ και πολλά χρόνια τη στενή ελληνική νοοτροπία που δεν αφήνει τους Έλληνες μουσικούς να αναπτυχθούν. Πολύ περισσότερο, ακόμα, έχουν καταφέρει με τις δισκογραφικές δουλειές τους να κερδίσουν οπαδούς από όλο τον κόσμο και, σα να μην έφτανε αυτό, συνεχίζουν να κερδίζουν οπαδούς μέσω της τωρινής περιοδείας τους με ένα μεγάλο όνομα, όπως αυτό των Kamelot.



Ο Gus G. είναι ένας εξαιρετικός κιθαρίστας και το αποδεικνύει επί σκηνής διαρκώς. Αυτό από μόνο του όμως δε θα ήταν ικανό για να με κάνει να περάσω τόσο καλά κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους. Τα κομμάτια της μπάντας έχουν ένα έντονο live feeling και το στήσιμο της μπάντας επί σκηνής δίνει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην ιδιότητά τους αυτή. Από το "Into The Fire" που άνοιξε το live μέχρι και το "I Am The Anger" δε μπορούσα να βγάλω από πάνω μου ένα τεράστιο χαμόγελο, παρά μόνο σε κάποιες στιγμές θαυμασμού, όπως στην περίπτωση που ο Bob Katsionis (κατά κόσμο Μπάμπης) έπαιζε ταυτόχρονα κιθάρα και πλήκτρα, κλέβοντας λίγο την παράσταση από τον εντυπωσιακό Gus G.



Στα προηγούμενα οφείλω να προσθέσω και την παρουσία του Mark Cross (ex-Helloween) που δίνει έναν άλλο ρυθμό και αέρα στο group, τόσο στις δύο τελευταίες του δουλειές, όσο και προφανώς σε κάθε ζωντανή του εμφάνιση. Δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αφήσω κάποια λίγα αρνητικά, όπως η κουρασμένη φωνή του Apollo και ο μέτριος ήχος με την ανεξήγητα υψηλή ένταση, να μου κλέψουν τις πολύ καλές εντυπώσεις που μου άφησε ένα πραγματικά σπουδαίο group.

Setlist:
Into The Fire / Insanity / Mercenary Man / Head Up High / Circle Of Life / Instrumental / Till The End Of Time / Falling To Pieces / Between Heaven & Hell / I Am The Anger

Έχουν περάσει κιόλας τρία χρόνια από την τελευταία επίσκεψη των Kamelot στη χώρα μας. Από τότε έχουν μεσολαβήσει μια live κυκλοφορία ("On A Cold Winter's Night") αλλά κι ένα εξαιρετικό καινούριο album, το "Ghost Opera". Η εμφάνισή τους τότε είχε πολλά κοινά με την τωρινή, αλλά και μια βασική διαφορά που έδωσε ένα τελείως διαφορετικό χρώμα στο live αυτό.



Η μπάντα πλέον έχει έναν εντελώς διαφορετικό αέρα που αντικατοπτρίζεται σε κάθε της κίνηση. Ο Thomas Youngblood στηρίζει όλο αυτό το οικοδόμημα που λέγεται Kamelot στις πολύ έξυπνες συνθετικά ιδέες του αλλά και στη διαρκή εναλλαγή ανάμεσα στα lead και τα ρυθμικά κιθαριστικά μέρη. Μια δυνατότητα που αναπτύσσεται διαρκώς, χάρις στην παρουσία του Oliver Palotai (Doro, Uli Jon Roth) στα πλήκτρα, ο οποίος πλέον αποτελεί βασικό μέλος της μπάντας και αντιμετωπίζεται έτσι από το κοινό και τους «συναδέλφους» του.



Η μελαγχολική ατμόσφαιρα του "Ghost Opera" έδωσε ανάλογο χρώμα στη σκηνή, ενώ μια γυναικεία φιγούρα βγαλμένη από το εξώφυλλο του album πέρασε μέσα από το βιολί της τις νότες του "Solitaire" που οδήγησε αρμονικά στο "Rule The World" και την εμφάνιση του Roy Khan στην σκηνή, γεγονός που από μόνο του αποτελεί ένα από τα βασικότερα στοιχεία που έκαναν τον κόσμο τόσο ενθουσιώδη απέναντι στο group. Ο ήχος σαφέστατα βελτιωμένος σε σχέση με τις προηγούμενες μπάντες, αλλά απρόσμενα πολύ χαμηλή η ένταση που δεν πλησίαζε καν αυτή των Firewind.



Η μουσική των Kamelot εχει από μόνη της μια τάση να σε υποβάλει και να σε οδηγεί εκεί όπου ο Youngblood θέλει, αλλά η θεατρικότητα του Khan επί σκηνής είναι εκείνη που ουσιαστικά σε καθηλώνει, σα να παρακολουθείς μια ταινία με αρχή, μέση και τέλος, ακόμα κι αν τα κομμάτια μπορεί να μη συνδέονται απόλυτα μεταξύ τους. Δυστυχώς η φωνή του Khan, όσο εξαιρετική κι αν φαντάζει μέσα από τη σιγουριά του studio, μετά από τις μεγάλες περιοδείες και ασφαλώς το μεγάλο δείκτη δυσκολίας των κομματιών δεν είναι αυτό ακριβώς που περιμένει κάποιος οπαδός να ακούσει.



Η ιστορία του "Faust", μέσα από τις νότες των Kamelot, εκφράστηκε μέσω κομματιών σαν τα "Center Of The Universe", "When The Lights Are Down" και "Descent Of The Archangel", όπου ζωγραφιζόταν στα μάτια του Khan, ο οποίος τιμάει με τον καλύτερο τρόπο τις επιρροές του και κυρίως αυτή την επιρροή που ονομάζεται Geoff Tate.



Εκφράσεις αγωνίας, πόνου και λύτρωσης, που κάνουν κάθε live των Αμερικανονορβηγών μια οπτικοακουστική εμπειρία που δίνει μια άλλη έννοια στο μελωδικό power και αποδεικνύει ότι η εμπορικότητα και η τέχνη μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικότατα. Περίτρανη απόδειξη επί τούτου το κομμάτι που έριξε την αυλαία του live. "March Of Mephisto" και όλα τα προηγούμενα πολλαπλασιάζονται και δίνουν στο κοινό ένα πολύ καλό λόγο να θυμάται τη συναυλία αυτή μέχρι την επόμενη των Kamelot στη χώρα μας.

Setlist:
Solitaire
Rule The World
When the Lights are Down
Soul Society
Descent of the Archangel
Centre of the Universe
Abandoned
Instrumental
Fourth Legacy
Solos-Instrumental
The Human Stain
Eden Echo
Keyboard Solo
Forever
---------------
Ghost Opera
Love You to Death
Karma
March Of Mephisto