Death SS @ Gagarin 205
01/03/2005 @ 18:22
27/02/05, Gagarin 205, Αθήνα
Κυριακή 27/02. Μια ημερομηνία που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μου. Την ημέρα εκείνη είχα την τύχη να παρακολουθήσω τη συναυλία μιας από τις πιο cult, "evil" και θεατρικές μπάντες που έχουν υπάρξει ποτέ στον μαγικό κόσμο του heavy metal. Τους Death SS. Οι γείτονες μας (Ιταλοί) metallers μεσουράνησαν τη δεκαετία των 80's όχι μόνο για την εκτελεστικά πολύ καλή μουσική τους αλλά και γιατί είχαν μια απίστευτη θεατρικότητα πάνω στη σκηνή, ένα πραγματικό horror show που σε καθήλωνε.
Ομολογώ ότι πήγα αρνητικά προκατειλημμένος στο το εν λόγω live γιατί δεν πίστευα κατά πρώτον ότι εν έτει 2005 θα είχαν ακόμα έντονη την θεατρικότητα τους, κατά δεύτερον ότι δε θα είχαν κάποια εφέ μαζί τους αφού συνηθίζεται οι μπάντες να μας "ξεχνάνε" ίσως όχι μόνο με υπαιτιότητα τους βέβαια και κατά τρίτον γιατί πίστευα όπως κάθε λογικός οπαδός ότι θα καταπιάνονταν με τα 2 πρόσφατα albums τους τα οποία δεν έχουν -για μένα- την μαγεία του παρελθόντος. Το πόσο λάθος έκανα το κατάλαβα μετά από καμία ώρα...
Ο καιρός είχε μια μουντίλα. Ο Αττικός ουρανός ήταν "στα μαύρα του". Το ψιλό κρύο που υπήρχε σε συνδυασμό με τα προηγούμενα έκανε ιδανικές τις συνθήκες της εν λόγω βραδιάς. Μπαίνοντας στο συναυλιακό χώρο αντίκρισα την εικόνα που περίμενα: Περίπου 70 άτομα συζητούσαν ήρεμα και περίμεναν υπομονετικά την έναρξη της συναυλίας. Από τη μια το θέαμα ήταν άσχημο, απ' την άλλη σκέφτηκα ότι καλύτερα λίγοι και καλοί. Σίγουρα στο χώρο ήταν οι πραγματικοί οπαδοί τους. Άλλωστε οι συναυλίες σε "οικογενειακό" περιβάλλον είναι τις πιο πολλές φορές καλές. Στη σκηνή του Gagarin ανέβηκαν πρώτοι οι Inactive Messiah, ένα σχετικά καινούργιο δισκογραφικά group, αρκετά ελπιδοφόρο, το οποίο φλερτάρει ηχητικά με το σύγχρονο death / black metal. Έπαιξαν αν δεν κάνω λάθος 3 κομμάτια από την πρώτη -και μοναδική νομίζω- δουλειά τους και κάποιες διασκευές. Αυτή που ξεχώρισε ήταν στους δικούς μας Rotting Christ. Σε γενικές γραμμές στα περίπου 40 λεπτά που έπαιξαν ήταν αρκετά καλοί. Μουσικά και συνθετικά παρουσίασαν ένα πολύ καλό κράμα των προαναφερθέντων μουσικών ιδιωμάτων, κλίνοντας περισσότερο προς το black metal. Ο ήχος τους δεν ήταν ο καλύτερος δυνατός. Κάποιες φορές ακουγόταν κάπως "μπουκωμένος" και ψιλομικροφώνιζε άσχημα δημιουργώντας μια κάπως άσχημη εικόνα. Δυστυχώς δεν είμαι οπαδός της συγκεκριμένης μουσικής στην μοντέρνα της έκφραση οπότε δε μπορώ να είμαι αντικειμενικώς με τα παιδιά. Στους fans του είδους που παραβρέθηκαν στο χώρο ελπίζω να άρεσαν. Παρόλ' αυτά τελεύοντας το set τους η εικόνα που μου έμεινε είναι ότι με λίγη δουλειά ακόμα μπορούν να κάνουν πολύ καλά πράγματα και, γιατί όχι, να καταξιωθούν στο χώρο. Αποχώρησαν χειροκροτούμενοι, δίνοντας την ελπίδα ότι μπορούν να ξεχωρίσουν από την σημερινή μουσική "σαβούρα".
Μετά από λίγη -ευτυχώς- ώρα καθυστέρησης το σιδερένιο πλέγμα που χώριζε τους οπαδούς από τη μπάντα ανέβηκε σιγά σιγά και οι old time horror masters Death SS έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή, σκορπώντας φρενήρη ενθουσιασμό στους περίπου 300 οπαδούς που ήταν από κάτω. Όλη η μπάντα ως είθισται ήταν απόκοσμα μακιγιαρισμένη με αρχηγό και ηγέτη τον τραγουδιστή / frontman Steve Sylvester. Ότι και να πει κανείς είναι πραγματικά λίγο. Όλη η διάρκεια της συναυλίας τους ήταν μια θεατρική παράσταση. Με τη συνοδεία μιας αιθέριας ύπαρξης η οποία σίγουρα από εκείνο το βράδυ δημιούργησε πολλές ονειρώξεις στον παρευρισκόμενο αντρικό πληθυσμό έκαναν ίσως ένα από καλύτερα live τους αλλά και ένα από τα καλύτερα στη χώρα μας. Η συναυλία είχε αυτό που λείπει από έναν Έλληνα οπαδό: Αληθινό "αρχέγονο" heavy metal συνδυασμένο παράλληλα με εικόνα. "Chains Of Death", "Baphomet", "Baron Samedi", "Cursed Mama", "Terror", "Where Have You Go?", "Vampire", "Heavy Demons" ήταν μονό μερικά από τα κομμάτια-ύμνους που ακούστηκαν εκείνο το βράδυ. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το κάψιμο του σταυρού, το "λιβανιστήρι" από κουφάρια κρανίων με την απαίσια μυρωδιά, την αιθέρια ύπαρξη να χορεύει αισθησιακά μέσα από ένα μαύρο τούλι, να μαστιγώνει τους οπαδούς-θύματα της, να γλείφει -αρχικά- επιδεικτικά ροδοπέταλα, να τα βάζει στην συνέχεια στο όργανο της και να τα δίνει στους οπαδούς, στο "Vampire" να βγαίνει πάλι η αιθέρια ύπαρξη ντυμένη σεμνή καλόγρια και να μετατρέπεται μετά το δάγκωμα του βρικόλακα σε ακόλαστο πλάσμα της νύχτας; Πραγματικά άλλο να το ζει κανείς και άλλο να το περιγράφει... Μια εμπειρία χωρίς κανένα προηγούμενο. Το set τους όσο καλά ξεκίνησε τόσο καλά τελείωσε: Εμφανίστηκαν στην σκηνή πραγματικά απόκοσμοι και εκτέλεσαν αρκετά καλά τον ύμνο των Black Widow "Come To The Sabbath", μια ωδή στην παραχριστιανική λατρεία. Όλα τα μέλη-"ηθοποιοί" έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να γίνει ένα φανταστικό συναυλιακό γεγονός. Από τον κιθαρίστα μέχρι και τον drummer. Ο ήχος που ήταν σύμμαχος του group όλη την ώρα, από την αρχή μέχρι το τέλος, βοήθησε στην ακόμα καλύτερη απόλαυση του live.
Όποιος δεν ήρθε εκείνο το βράδυ πραγματικά έχασε. Δυστυχώς οι Death SS δεν είναι γνωστοί στη χώρα μας. Πολύ κρίμα γιατί με την εμφάνιση τους επιβεβαίωσαν ότι το παλιό κρασί φυλαγμένο στο κελάρι είναι πάντα εύγευστο...
Set list:
Chains Of Death, Baphomet, Let The Sabbath Begins, Baron Samedi, Cursed Mama, Horrible Lies, Black And Violet, Terror, Lilith, Company Family, Where Have You Go?, Hi -Tech Jesus, Scarlet Woman, Vampire, Kings Of Evil, Heavy Demons, Come To The Sabbath (διασκευή Black Widow)
Κυριακή 27/02. Μια ημερομηνία που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μου. Την ημέρα εκείνη είχα την τύχη να παρακολουθήσω τη συναυλία μιας από τις πιο cult, "evil" και θεατρικές μπάντες που έχουν υπάρξει ποτέ στον μαγικό κόσμο του heavy metal. Τους Death SS. Οι γείτονες μας (Ιταλοί) metallers μεσουράνησαν τη δεκαετία των 80's όχι μόνο για την εκτελεστικά πολύ καλή μουσική τους αλλά και γιατί είχαν μια απίστευτη θεατρικότητα πάνω στη σκηνή, ένα πραγματικό horror show που σε καθήλωνε.
Ομολογώ ότι πήγα αρνητικά προκατειλημμένος στο το εν λόγω live γιατί δεν πίστευα κατά πρώτον ότι εν έτει 2005 θα είχαν ακόμα έντονη την θεατρικότητα τους, κατά δεύτερον ότι δε θα είχαν κάποια εφέ μαζί τους αφού συνηθίζεται οι μπάντες να μας "ξεχνάνε" ίσως όχι μόνο με υπαιτιότητα τους βέβαια και κατά τρίτον γιατί πίστευα όπως κάθε λογικός οπαδός ότι θα καταπιάνονταν με τα 2 πρόσφατα albums τους τα οποία δεν έχουν -για μένα- την μαγεία του παρελθόντος. Το πόσο λάθος έκανα το κατάλαβα μετά από καμία ώρα...
Ο καιρός είχε μια μουντίλα. Ο Αττικός ουρανός ήταν "στα μαύρα του". Το ψιλό κρύο που υπήρχε σε συνδυασμό με τα προηγούμενα έκανε ιδανικές τις συνθήκες της εν λόγω βραδιάς. Μπαίνοντας στο συναυλιακό χώρο αντίκρισα την εικόνα που περίμενα: Περίπου 70 άτομα συζητούσαν ήρεμα και περίμεναν υπομονετικά την έναρξη της συναυλίας. Από τη μια το θέαμα ήταν άσχημο, απ' την άλλη σκέφτηκα ότι καλύτερα λίγοι και καλοί. Σίγουρα στο χώρο ήταν οι πραγματικοί οπαδοί τους. Άλλωστε οι συναυλίες σε "οικογενειακό" περιβάλλον είναι τις πιο πολλές φορές καλές. Στη σκηνή του Gagarin ανέβηκαν πρώτοι οι Inactive Messiah, ένα σχετικά καινούργιο δισκογραφικά group, αρκετά ελπιδοφόρο, το οποίο φλερτάρει ηχητικά με το σύγχρονο death / black metal. Έπαιξαν αν δεν κάνω λάθος 3 κομμάτια από την πρώτη -και μοναδική νομίζω- δουλειά τους και κάποιες διασκευές. Αυτή που ξεχώρισε ήταν στους δικούς μας Rotting Christ. Σε γενικές γραμμές στα περίπου 40 λεπτά που έπαιξαν ήταν αρκετά καλοί. Μουσικά και συνθετικά παρουσίασαν ένα πολύ καλό κράμα των προαναφερθέντων μουσικών ιδιωμάτων, κλίνοντας περισσότερο προς το black metal. Ο ήχος τους δεν ήταν ο καλύτερος δυνατός. Κάποιες φορές ακουγόταν κάπως "μπουκωμένος" και ψιλομικροφώνιζε άσχημα δημιουργώντας μια κάπως άσχημη εικόνα. Δυστυχώς δεν είμαι οπαδός της συγκεκριμένης μουσικής στην μοντέρνα της έκφραση οπότε δε μπορώ να είμαι αντικειμενικώς με τα παιδιά. Στους fans του είδους που παραβρέθηκαν στο χώρο ελπίζω να άρεσαν. Παρόλ' αυτά τελεύοντας το set τους η εικόνα που μου έμεινε είναι ότι με λίγη δουλειά ακόμα μπορούν να κάνουν πολύ καλά πράγματα και, γιατί όχι, να καταξιωθούν στο χώρο. Αποχώρησαν χειροκροτούμενοι, δίνοντας την ελπίδα ότι μπορούν να ξεχωρίσουν από την σημερινή μουσική "σαβούρα".
Μετά από λίγη -ευτυχώς- ώρα καθυστέρησης το σιδερένιο πλέγμα που χώριζε τους οπαδούς από τη μπάντα ανέβηκε σιγά σιγά και οι old time horror masters Death SS έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή, σκορπώντας φρενήρη ενθουσιασμό στους περίπου 300 οπαδούς που ήταν από κάτω. Όλη η μπάντα ως είθισται ήταν απόκοσμα μακιγιαρισμένη με αρχηγό και ηγέτη τον τραγουδιστή / frontman Steve Sylvester. Ότι και να πει κανείς είναι πραγματικά λίγο. Όλη η διάρκεια της συναυλίας τους ήταν μια θεατρική παράσταση. Με τη συνοδεία μιας αιθέριας ύπαρξης η οποία σίγουρα από εκείνο το βράδυ δημιούργησε πολλές ονειρώξεις στον παρευρισκόμενο αντρικό πληθυσμό έκαναν ίσως ένα από καλύτερα live τους αλλά και ένα από τα καλύτερα στη χώρα μας. Η συναυλία είχε αυτό που λείπει από έναν Έλληνα οπαδό: Αληθινό "αρχέγονο" heavy metal συνδυασμένο παράλληλα με εικόνα. "Chains Of Death", "Baphomet", "Baron Samedi", "Cursed Mama", "Terror", "Where Have You Go?", "Vampire", "Heavy Demons" ήταν μονό μερικά από τα κομμάτια-ύμνους που ακούστηκαν εκείνο το βράδυ. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το κάψιμο του σταυρού, το "λιβανιστήρι" από κουφάρια κρανίων με την απαίσια μυρωδιά, την αιθέρια ύπαρξη να χορεύει αισθησιακά μέσα από ένα μαύρο τούλι, να μαστιγώνει τους οπαδούς-θύματα της, να γλείφει -αρχικά- επιδεικτικά ροδοπέταλα, να τα βάζει στην συνέχεια στο όργανο της και να τα δίνει στους οπαδούς, στο "Vampire" να βγαίνει πάλι η αιθέρια ύπαρξη ντυμένη σεμνή καλόγρια και να μετατρέπεται μετά το δάγκωμα του βρικόλακα σε ακόλαστο πλάσμα της νύχτας; Πραγματικά άλλο να το ζει κανείς και άλλο να το περιγράφει... Μια εμπειρία χωρίς κανένα προηγούμενο. Το set τους όσο καλά ξεκίνησε τόσο καλά τελείωσε: Εμφανίστηκαν στην σκηνή πραγματικά απόκοσμοι και εκτέλεσαν αρκετά καλά τον ύμνο των Black Widow "Come To The Sabbath", μια ωδή στην παραχριστιανική λατρεία. Όλα τα μέλη-"ηθοποιοί" έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να γίνει ένα φανταστικό συναυλιακό γεγονός. Από τον κιθαρίστα μέχρι και τον drummer. Ο ήχος που ήταν σύμμαχος του group όλη την ώρα, από την αρχή μέχρι το τέλος, βοήθησε στην ακόμα καλύτερη απόλαυση του live.
Όποιος δεν ήρθε εκείνο το βράδυ πραγματικά έχασε. Δυστυχώς οι Death SS δεν είναι γνωστοί στη χώρα μας. Πολύ κρίμα γιατί με την εμφάνιση τους επιβεβαίωσαν ότι το παλιό κρασί φυλαγμένο στο κελάρι είναι πάντα εύγευστο...
Set list:
Chains Of Death, Baphomet, Let The Sabbath Begins, Baron Samedi, Cursed Mama, Horrible Lies, Black And Violet, Terror, Lilith, Company Family, Where Have You Go?, Hi -Tech Jesus, Scarlet Woman, Vampire, Kings Of Evil, Heavy Demons, Come To The Sabbath (διασκευή Black Widow)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
