Clutch, The Big Nose Attack @ Ιερά Οδός, 24/06/14

Όσοι τους έχουν δει γνωρίζουν, όσοι όχι, δεν υπάρχει συγχώρεση. Μόνο η σωτηρία της επόμενης φοράς...

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 25/06/2014 @ 13:07
Λίγο πριν το encore και την αναμονή όλων μας για ένα ακόμα παραλήρημα με το "Electric Worry" η Εθνική πετύχαινε το 1-0. Μετά το τέλος της συναυλίας σχεδόν όλοι αναζητήσαμε μια οθόνη για να δούμε το δεύτερο ημίχρονο. Αν είσαι από αυτούς που πιστεύεις πως rock και μπάλα δεν έχουν ουδεμία σχέση, παραδέξου πως δεν γινόταν να αποκλειστεί η Εθνική όταν την ίδια ώρα οι Clutch ξανάπαιζαν στην Αθήνα...

Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, η τέταρτη συναυλία της μπάντας από το Μέριλαντ στην Αθήνα τα πέντε τελευταία χρόνια, άλλαξε χώρο διεξαγωγής. The bigger, the better. H Ιερά Οδός -απέναντι από το Entertainment stage που έπαιξαν πέρσι και με την ίδια χωροταξική δομή- ήταν γεμάτο με σχεδόν 2.000 κόσμο. Όχι ευτυχώς σε σημείο να μην μπορείς να αναπνεύσεις, κάτι που σίγουρα δίνει πόντους αν σκεφτείς πως κάθε φορά που έρχονται είναι καλοκαίρι και πάντα παίζουν σε κλειστό!

Κάθε φορά όμως που τους βλέπουμε, πάντα αναρωτιόμαστε γιατί δεν παίζουν σε ακόμα μεγαλύτερα venues, να κάνουν και αυτοί ένα headline σε ένα υπαίθριο φεστιβάλ.

Ακριβώς όπως έλεγε το πρόγραμμα, οι Αθηναίοι The Big Nose Attack ξεκίνησαν το σετ τους και για 25 λεπτά ξεδίπλωσαν την αγάπη τους για τα ηλεκτρικά blues και το rock 'n' roll.



Χωρίς εξάρσεις και ξεσπάσματα, «πιστοί» στο groove της κιθάρας και των τυμπάνων των δύο μελών, των αδελφών Βoogie Man και του Little Tonnie, στάθηκαν με άνεση μπροστά σε ένα ήδη γεμάτο μαγαζί, αποτέλεσμα των πολλών συναυλιών που έχουν δώσει. Εχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο δίσκων, τους οποίους ακούτε εδώ.

Στην ώρα τους, 22:30, και υπό τους συνήθεις ήχους του μόνιμης αλήθειας "We Need Some Money" του Chuck Brown, οι Clutch ξεκίνησαν με το "Earth Rocker" με την προσταγή «Everybody get the message» να είναι πλέον δεδομένη. Αν την πρώτη φορά που τους βλέπεις έχεις πάντα την απορία τι θα δεις, οι επόμενες είναι απλά η σιγουριά μιας απολαυστικής rock βραδιάς. Οσοι τους έχουν δει γνωρίζουν, όσοι όχι, δεν υπάρχει συγχώρεση. Μόνο η σωτηρία της επόμενης φοράς...



Χωρίς κόλπα για να ξεσηκώσουν το κοινό. Ο Νeil Fallon ήταν ξανά εγγύηση. Δίχως πόζες, χωρίς περιττά και κλισέ σχόλια ενδιάμεσα στα τραγούδια, άφηνε μόνο τη μουσική να κάνει τη δουλειά της. Ο εκνευριστικά αλάνθαστος κιθαρίστας Tim Sult πρέπει να είναι ο μόνος που σπάνια αντικρίζει στα μάτια τους fans μπροστά του, ενώ κάτι θα πρέπει να κάνει με την... καμπούρα στην πλάτη από το σκύψιμο τα 25 τελευταία χρόνια. Μαζί και η rhythm section των Gaster / Maines που κρατούν το groove για 90 λεπτά.



Στο "The Mob Goes Wild" ξεκίνησε το πανδαιμόνιο κάτω από τη σκηνή που βέβαια ουδέποτε σταμάτησε μέχρι τα μεσάνυχτα. Το "The Regulator" αποδείχτηκε εκ νέου το highlight της βραδιάς, ένα κομμάτι που πλέον η απουσία του από το selist απλά δεν μπορεί να συμβεί... Και ξανά το κλασικό "Profits Of Doom" που έχει παιχτεί και στα τέσσερα live τους.



Πάνω-κάτω, ακούσαμε παρόμοιο σετ με πέρσι -συν ένα νέο τραγούδι στο τέλος- ενώ τα "Crucial Velocity", "Book, Saddle & Co", "D.C. Sound Attack!", "The Wolf Man Kindly Requests" απέδειξαν πως ο περσινός δέκατος δίσκος τους, είναι ο πιο αγαπητός στο κοινό τους. Kαι βέβαια το φινάλε με "Electric Worry" (που καταλήγει στο "One Eye Dollar") για να φύγουν άπαντες ευχαριστημένοι μέχρι τα τέλη της άλλης χρονιάς (χειμώνας;), όπως υποσχέθηκε ο Νeil.


SETLIST

Εarth Rocker
Unto The Breach
Pure Rock Fury
The Mob Goes Wild
Profits Of Doom
Subtle Hustle
DC Sound Attack
Book, Saddle & Co
Crucial Velocity
Cyborg Bette
Soapmakers
Burning Beard
The Regulator
Sidewinder
The Face
The Wolman Kindly Requests

Encore:
(Νέο κομμάτι)
Cypress Groove
Electric Worry / One Eye Dollar

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com - Αίγλη Δράκου
  • SHARE
  • TWEET